|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
19,0003,001,๑. ยมกวรรค วรรณนา
|
|
19,0003,002,๑. เรื่องพระจักขุปาลเถระ* [๑]
|
|
19,0003,003,[ข้อความเบื้องต้น]
|
|
19,0003,004,"มีปุจฉาว่า ""พระธรรมเทศนานี้ว่า"
|
|
19,0003,005,"<B>""ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่"
|
|
19,0003,006,สำเร็จแล้วด้วยใจ ถ้าบุคคลมีใจร้ายแล้ว พูดอยู่ก็ดี
|
|
19,0003,007,ทำอยู่ก็ดี ทุกข์ย่อมไปตามเขา เพราะเหตุนั้น ดุจ
|
|
19,0003,008,"ล้ออันหมุนไปตามรอยเท้าโค ผู้นำแอกไปอยู่ฉะนั้น,""</B>"
|
|
19,0003,009,"ดังนี้ พระศาสดาตรัสแล้ว ณ ที่ไหน ?"""
|
|
19,0003,010,"วิสัชนาว่า ""พระองค์ตรัสแล้ว ณ กรุงสาวัตถี.<SUP>๑</SUP>"""
|
|
19,0003,011,"มีปุจฉา (เป็นลำดับไป ) ว่า ""พระองค์ทรงปรารภใคร ?"""
|
|
19,0003,012,"มีวิสัชนาว่า ""พระองค์ทรงปรารภพระจักขุปาลเถระ."""
|
|
19,0003,013,[กุฎุมพีทำพิธีขอบุตร]
|
|
19,0003,014,ดังได้สดับมา ในกรุงสาวัตถี มีกุฎุมพีผู้หนึ่งชื่อมหาสุวรรณ
|
|
19,0003,015,เป็นคนมั่งมี มีทรัพย์มาก มีสมบัติมาก (แต่) ไม่มีบุตร. วันหนึ่งเขา
|
|
19,0003,016,ไปสู่ท่าอาบน้ำ อาบเสร็จแล้วกลับมา เห็นต้นไม้ใหญ่ที่เป็นเจ้าไพร
|
|
19,0003,017,"ต้นหนึ่งมีกิ่งสมบูรณ์ ในระหว่างทาง คิดว่า ""ต้นไม้นี้ จักมีเทวดาผู้มี"
|
|
19,0003,018,"ศักดิ์ใหญ่สิงอยู่"" ดังนี้แล้ว จึงให้ชำระส่วนภายใต้แห่งต้นไม้นั้นให้"
|
|
19,0003,019,
|
|
19,0003,020,* นัยสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงแปล พ.ศ. ๒๔๔๑.
|
|
19,0003,021,๑. นครหลวงของประเทศโกศลบัดนี้เรียกว่าสะเหต-มะเหต (Saheth. Maheth).
|
|
|
