|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
32,0001,001,พระสุตตันตปิฎก
|
|
32,0001,002,เล่ม ๒๔
|
|
32,0001,003,ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑
|
|
32,0001,004,ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
|
|
32,0001,005,พุทธวรรคที่ ๑
|
|
32,0001,006,พุทธาปทานที่ ๑
|
|
32,0001,007,ว่าด้วยเหตุให้สำเร็จเป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้า
|
|
32,0001,008,[๑] พระอานนท์เวเทหมุนี มีอินทรีย์สำรวมแล้วได้ทูลถามพระตถาคตผู้ประทับ
|
|
32,0001,009,อยู่ ณ พระวิหารเชตวันว่า ได้ทราบว่า พระสัพพัญญูพุทธเจ้ามีจริงหรือ
|
|
32,0001,010,เพราะเหตุไรจึงได้เป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้าผู้เป็นนักปราชญ์? ในกาลนั้น
|
|
32,0001,011,พระผู้มีพระภาคผู้แสวงหาคุณอันใหญ่ เป็นพระสัพพัญญูผู้ประเสริฐ
|
|
32,0001,012,ได้ตรัสกะท่านพระอานนท์ ด้วยพระสุรเสียงอันไพเราะว่า ชนเหล่าใด
|
|
32,0001,013,สร้างสมกุศลสมภารในพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ยังไม่ได้โมกขธรรมใน
|
|
32,0001,014,ศาสนาของพระชินเจ้า ชนเหล่านั้นเป็นนักปราชญ์โดยมุข คือ การ
|
|
32,0001,015,ตรัสรู้นั้นแล แม้มีอัธยาศัย มีกำลังมาก มีปัญญาแก่กล้า ย่อมได้บรรลุ
|
|
32,0001,016,ความเป็นพระสัพพัญญูด้วยเหตุแห่งปัญญา แม้เราเป็นธรรมราชาผู้สมบูรณ์
|
|
32,0001,017,ด้วยบารมี ๓๐ ทัศ ปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า ในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ
|
|
32,0001,018,นับไม่ถ้วน นมัสการพระพุทธเจ้าผู้เป็นนายกของโลกพร้อมด้วยสงฆ์ด้วย
|
|
32,0001,019,นิ้วทั้ง ๑๐ แล้วกราบไหว้สัมโพธิญาณของพระพุทธเจ้า ผู้ประเสริฐสุด
|
|
|