| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0034,001,๑๑. ปโรสตวรรค | |
| 27,0034,002,๑. ปโรสตชาดก | |
| 27,0034,003,คนมีปัญญาคนเดียวดีกว่าคนโง่เขลาตั้งร้อย | |
| 27,0034,004,[๑๐๑] คนโง่เขลามาประชุมกัน แม้ตั้งร้อยคนขึ้นไป พวกเขาไม่มีปัญญา พึงเพ่ง | |
| 27,0034,005,ดูอยู่ตั้งร้อยปี ผู้ใดรู้แจ้งเนื้อความแห่งภาษิต ผู้นั้นเป็นบุรุษมีปัญญา | |
| 27,0034,006,คนเดียวเท่านั้น ประเสริฐกว่า. | |
| 27,0034,007,จบ ปโรสตชาดกที่ ๑. | |
| 27,0034,008,๒. ปัณณิกชาดก | |
| 27,0034,009,ว่าด้วยที่พึงให้โทษ | |
| 27,0034,010,[๑๐๒] ผู้ใดเมื่อดิฉันได้รับทุกข์พึงเป็นที่พึ่งได้ ผู้นั้นคือบิดาของดิฉันกลับมาทำ | |
| 27,0034,011,ความประทุษร้ายแก่ดิฉันในป่า ดิฉันจะคร่ำครวญถึงใครในกลางป่า ผู้ใด | |
| 27,0034,012,ควรจะเป็นที่พึ่งของดิฉัน ผู้นั้นกลับมาทำกรรมอย่างสาหัส. | |
| 27,0034,013,จบ ปัณณิกชาดกที่ ๒. | |
| 27,0034,014,๓. เวริชาดก | |
| 27,0034,015,การอยู่ร่วมกับมีเวรกัน | |
| 27,0034,016,[๑๐๓] คนมีเวรกันอยู่ในที่ใด บัณฑิตไม่ควรอยู่ในที่นั้น เพราะเมื่ออยู่ในพวก | |
| 27,0034,017,คนมีเวรกันคืนเดียว หรือสองคืน ก็อยู่เป็นทุกข์. | |
| 27,0034,018,จบ เวริชาดกที่ ๓. | |
| 27,0034,019,๔. มิตตวินทชาดก | |
| 27,0034,020,โทษผู้ลุอำนาจความปรารถนา | |
| 27,0034,021,[๑๐๔] ผู้มีความปรารถนาจัด มี ๔ ก็ต้องการ ๘ มี ๘ ก็ต้องนั้น ๑๖ มี ๑๖ ก็ต้อง | |
| 27,0034,022,การ ๓๒ บัดนี้ มาได้รับกงจักรกรด กงจักรกรดพัดอยู่เหนือศีรษะ | |
| 27,0034,023,ของคนผู้ลุอำนาจความปรารถนา. | |
| 27,0034,024,จบ มิตตวินทชาดกที่ ๔. | |