| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0001,001,พระสุตตันตปิฎก | |
| 17,0001,002,เล่ม ๙ | |
| 17,0001,003,สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค | |
| 17,0001,004,ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น | |
| 17,0001,005,๑. ขันธสังยุต | |
| 17,0001,006,มูลปัณณาสก์ | |
| 17,0001,007,นกุลปิตวรรคที่ ๑ | |
| 17,0001,008,๑. นกุลปิตาสูตร | |
| 17,0001,009,ว่าด้วยกายเปรียบด้วยฟองไข่ | |
| 17,0001,010,[๑] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้: | |
| 17,0001,011,สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ เภสกฬาวัน (ป่าเป็นที่นางยักษ์ชื่อเภสกฬา | |
| 17,0001,012,อยู่อาศัย) อันเป็นสถานที่ให้อภัยแก่หมู่มฤค ใกล้เมืองสุงสุมารคิระในภัคคชนบท ฯลฯ | |
| 17,0001,013,ครั้งนั้นแล คฤหบดีชื่อนกุลบิดาเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค ถวายอภิวาทแล้ว นั่ง ณ ที่ควร | |
| 17,0001,014,ส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า ข้าพระองค์เป็นผู้แก่เฒ่า | |
| 17,0001,015,เป็นผู้ใหญ่ ล่วงกาลผ่านวัยแล้วโดยลำดับ มีกายกระสับกระส่าย เจ็บป่วยเนืองๆ พระพุทธเจ้าข้า | |
| 17,0001,016,ก็ข้าพระองค์มิได้เห็นพระผู้มีพระภาคและภิกษุทั้งหลาย ผู้ให้เจริญใจอยู่เป็นนิตย์ ขอพระผู้มี | |
| 17,0001,017,พระภาคโปรดสั่งสอนข้าพระองค์ ขอพระผู้มีพระภาคโปรดพร่ำสอนข้าพระองค์ ด้วยธรรมที่เป็น | |
| 17,0001,018,ไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขแก่ข้าพระองค์ตลอดกาลนานเถิด. พระผู้มีพระภาคตรัสว่า นั่น | |
| 17,0001,019,ถูกแล้วๆ คฤหบดี อันที่จริง กายนี้กระสับกระส่าย เป็นดังว่าฟองไข่ อันผิวหนังหุ้มไว้ ดูกร | |
| 17,0001,020,คฤหบดี ก็บุคคลผู้บริหารกายนี้อยู่ พึงรับรองความเป็นผู้ไม่มีโรคได้แม้เพียงครู่เดียว จะมีอะไร | |
| 17,0001,021,เล่านอกจากความเป็นคนเขลา ดูกรคฤหบดี เพราะเหตุนั้นแหละ ท่านพึงศึกษาอย่างนี้ว่า | |
| 17,0001,022,เมื่อเรามีกายกระสับกระส่ายอยู่ จิตของเราจักไม่กระสับกระส่าย ดูกรคฤหบดี ท่านพึงศึกษา | |
| 17,0001,023,อย่างนี้แล. | |