|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
02,0011,001,พระอนุบัญญัติ
|
|
02,0011,002,๒๑.๒. ก. จีวรของภิกษุสำเร็จแล้ว กฐินเดาะเสียแล้ว ถ้าภิกษุอยู่ปราศจาก
|
|
02,0011,003,ไตรจีวร แม้สิ้นราตรีหนึ่ง เว้นแต่ภิกษุได้รับสมมติ เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
02,0011,004,เรื่องภิกษุอาพาธ จบ.
|
|
02,0011,005,สิกขาบทวิภังค์
|
|
02,0011,006,[๑๒] บทว่า จีวร ... สำเร็จแล้ว ความว่า จีวรของภิกษุทำสำเร็จแล้วก็ดี หายเสีย
|
|
02,0011,007,ก็ดี ฉิบหายเสียก็ดี ถูกไฟไหม้เสียก็ดี หมดหวังว่าจะได้ทำจีวรก็ดี.
|
|
02,0011,008,คำว่า กฐินเดาะเสียแล้ว คือ เดาะเสียแล้วด้วยมาติกาอันใดอันหนึ่ง ในมาติกา ๘
|
|
02,0011,009,หรือสงฆ์เดาะเสียในระหว่าง.
|
|
02,0011,010,คำว่า ถ้าภิกษุอยู่ปราศจากไตรจีวร แม้สิ้นราตรีหนึ่ง ความว่า ถ้าภิกษุอยู่
|
|
02,0011,011,ปราศจากผ้าสังฆาฏิก็ดี จากผ้าอุตราสงค์ก็ดี จากผ้าอันตรวาสกก็ดี แม้คืนเดียว.
|
|
02,0011,012,บทว่า เว้นแต่ภิกษุได้รับสมมติ คือยกเว้นภิกษุผู้ได้รับสมมติ.
|
|
02,0011,013,บทว่า เป็นนิสสัคคีย์ คือ เป็นของจำจะสละ พร้อมกับเวลาอรุณขึ้น ต้องเสียสละ
|
|
02,0011,014,แก่สงฆ์ คณะ หรือบุคคล.
|
|
02,0011,015,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็แลภิกษุพึงเสียสละจีวรนั้นอย่างนี้:-
|
|
02,0011,016,วิธีเสียสละ
|
|
02,0011,017,เสียสละแก่สงฆ์
|
|
02,0011,018,ภิกษุรูปนั้นพึงเข้าไปหาสงฆ์ ห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่า กราบเท้าภิกษุผู้แก่พรรษากว่า
|
|
02,0011,019,นั่งกระโหย่ง ประนมมือ กล่าวอย่างนี้ว่า
|
|
02,0011,020,ท่านเจ้าข้า จีวรผืนนี้ของข้าพเจ้า อยู่ปราศแล้วล่วงราตรี เป็นของจำจะสละ
|
|
02,0011,021,เว้นแต่ภิกษุได้รับสมมติ ข้าพเจ้าสละจีวรผืนนี้แก่สงฆ์.
|
|
02,0011,022,ครั้นสละแล้วพึงแสดงอาบัติ ภิกษุผู้ฉลาด ผู้สามารถ พึงรับอาบัติ พึงคืนจีวรที่
|
|
02,0011,023,เสียสละให้ด้วยญัตติกรรมวาจา ว่าดังนี้:-
|
|
02,0011,024,ท่านเจ้าข้า ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า จีวรผืนนี้ของภิกษุมีชื่อนี้ เป็นของจำจะ
|
|
02,0011,025,สละ เธอสละแล้วแก่สงฆ์ ถ้าความพร้อมพรั่งของสงฆ์ถึงที่แล้ว สงฆ์พึงให้จีวรผืนนี้
|
|
02,0011,026,แก่ภิกษุมีชื่อนี้.
|
|
|