| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 30,0047,001,ผู้นิรทุกข์ เมื่อเป็นดังนั้น ในบัดนี้ ใครเล่า ในเทวโลกและมนุษยโลก ได้ข้ามพ้นชาติและ | |
| 30,0047,002,ชราไปได้? | |
| 30,0047,003,[๑๔๑] คำว่า ปุจฺฉามิ ตํ ภควา พฺรูหิ เม ตํ ความว่า ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานี้ | |
| 30,0047,004,นั้น คือ ขอวิงวอน ขอเชื้อเชิญ ขอให้ทรงประสาทปัญหานั้น. ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหา | |
| 30,0047,005,นั้นแก่ข้าพระองค์. เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น. | |
| 30,0047,006,คำว่า ภควา นี้ เป็นเครื่องกล่าวเป็นไปกับด้วยความเคารพ ฯลฯ คำว่า ภควา นี้ เป็น | |
| 30,0047,007,สัจฉิกาบัญญัติ. คำว่า ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหานั้น แก่ข้าพระองค์ ความว่า ขอพระองค์ | |
| 30,0047,008,จงตรัสบอก ... ขอจงประกาศ เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ | |
| 30,0047,009,ขอทูลถามปัญหานั้น. ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์. | |
| 30,0047,010,เพราะเหตุนั้น พราหมณ์นั้นจึงกล่าวว่า | |
| 30,0047,011,ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์ ถ้าชนเหล่านั้น ประกอบในการ | |
| 30,0047,012,บูชาด้วยยัญทั้งหลาย ไม่ข้ามพ้นชาติและชราไปได้. ข้าแต่ | |
| 30,0047,013,พระองค์ผู้นิรทุกข์ เมื่อเป็นดังนี้ ใครเล่าในเทวโลกและ | |
| 30,0047,014,มนุษยโลก ได้ข้ามพ้นชาติและชรา? ข้าแต่พระผู้มีพระภาค | |
| 30,0047,015,ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น. ขอพระองค์จงตรัสบอก | |
| 30,0047,016,ปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์. | |
| 30,0047,017,[๑๔๒] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรปุณณกะ) | |
| 30,0047,018,เราย่อมกล่าวว่า ความหวั่นไหวในโลกไหนๆ มิได้มีแก่ | |
| 30,0047,019,พระอรหันตขีณาสพใด เพราะทราบฝั่งนี้และฝั่งโน้นในโลก | |
| 30,0047,020,พระอรหันตขีณาสพนั้น เป็นผู้สงบ ขจัดทุจริต เพียงดัง | |
| 30,0047,021,ว่าควัน ไม่มีทุกข์ ไม่มีความหวัง ได้ข้ามแล้ว ซึ่งชาติ | |
| 30,0047,022,และชรา. | |
| 30,0047,023,[๑๔๓] ญาณ ปัญญา ความรู้ทั่ว ฯลฯ ความไม่หลง ความเลือกเฟ้นธรรม สัมมาทิฏฐิ | |
| 30,0047,024,"ตรัสว่า สังขา ในอุเทศว่า ""สงฺขาย โลกสฺมึ ปโรปรานิ""." | |
| 30,0047,025,คำว่า ปโรปรานิ ความว่า มนุษยโลกตรัสว่าฝั่งนี้. เทวโลกตรัสว่าฝั่งโน้น. กามธาตุ | |
| 30,0047,026,ตรัสว่าฝั่งนี้. รูปธาตุและอรูปธาตุตรัสว่าฝั่งโน้น. กามธาตุ รูปธาตุ ตรัสว่าฝั่งนี้. อรูปธาตุตรัสว่า | |
| 30,0047,027,ฝั่งโน้น. | |