| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 30,0020,001,ตรัสบอกความดำเนินของพระขีณาสพและเสขบุคคลเหล่านั้น | |
| 30,0020,002,แก่ข้าพระองค์เถิด. | |
| 30,0020,003,"[๙๑] คำว่า ""เย จ สงฺขาตธมฺมา เส"" ความว่า พระอรหันตขีณาสพ ท่านกล่าวว่ามี" | |
| 30,0020,004,สังขาตธรรม. เพราะเหตุไร? พระอรหันตขีณาสพท่านจึงกล่าวว่า มีสังขาตธรรม เพราะเหตุว่า | |
| 30,0020,005,พระอรหันตขีณาสพเหล่านั้น มีธรรมอันนับแล้ว คือ มีธรรมอันรู้แล้ว มีธรรมอันพินิจแล้ว มี | |
| 30,0020,006,ธรรมอันพิจารณาแล้ว มีธรรมอันเป็นแจ้งแล้ว มีธรรมอันแจ่มแจ้งแล้ว คือ มีธรรมอันนับแล้วว่า | |
| 30,0020,007,สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง ... สังขารทั้งปวงเป็นทุกข์ ... ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา ... เพราะอวิชชาเป็น | |
| 30,0020,008,ปัจจัย จึงมีสังขาร ฯลฯ สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวลล้วนมีความดับ | |
| 30,0020,009,ไปเป็นธรรมดา. อนึ่ง ขันธ์ ธาตุ อายตนะ คติ อุปบัติ ปฏิสนธิ ภพ สงสาร วัฏฏะ | |
| 30,0020,010,อันพระอรหันตขีณาสพเหล่านั้นนับพร้อมแล้ว. อนึ่ง พระอรหันตขีณาสพเหล่านั้น ตั้งอยู่แล้ว | |
| 30,0020,011,ในที่สุดแห่งขันธ์ ในที่สุดแห่งธาตุ ในที่สุดแห่งอายตนะ ในที่สุดแห่งคติ ในที่สุดแห่งอุปบัติ | |
| 30,0020,012,ในที่สุดแห่งปฏิสนธิ ในที่สุดแห่งภพ ในที่สุดแห่งสงสาร ในที่สุดแห่งวัฏฏะ ตั้งอยู่ในภพ | |
| 30,0020,013,อันมีในที่สุดตั้งอยู่ในอัตภาพอันมีในที่สุด เป็นพระอรหันต์ผู้ทรงไว้ซึ่งกายอันมีในที่สุด. | |
| 30,0020,014,ภพและอัตภาพ คือ ความเกิด ความตายและสงสารนี้ | |
| 30,0020,015,ของพระอรหันตขีณาสพเหล่านั้นมีเป็นครั้งสุดท้าย ท่านไม่มี | |
| 30,0020,016,การเกิดในภพใหม่อีก. | |
| 30,0020,017,เหตุนั้น พระอรหันตขีณาสพ ท่านจึงกล่าวว่า มีสังขาตธรรม เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า พระ | |
| 30,0020,018,อรหันตขีณาสพเหล่าใด ผู้มีสังขาตธรรม. | |
| 30,0020,019,"[๙๒] คำว่า ""เสกฺขา"" ในอุเทศว่า ""เย จ เสกฺขา ปุถูอิธ"" ความว่า เพราะเหตุไร" | |
| 30,0020,020,จึงเรียกว่าพระเสขะ? เพราะยังต้องศึกษาต่อไป. ศึกษาอะไร? ศึกษาอธิศีลสิกขาบ้าง อธิจิต | |
| 30,0020,021,สิกขาบ้าง อธิปัญญาสิกขาบ้าง. | |
| 30,0020,022,ก็อธิศีลสิกขาเป็นไฉน? ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีศีลสำรวมในปาติโมกขสังวร | |
| 30,0020,023,ถึงพร้อมด้วยอาจาระและโคจร มีปกติเห็นภัยในโทษแม้มีประมาณน้อย สมาทานศึกษาอยู่ใน | |
| 30,0020,024,สิกขาบททั้งหลาย ศีลขันธ์แม้เล็ก ศีลขันธ์แม้ใหญ่ ศีลเป็นที่พึ่ง เป็นเครื่องกั้น เป็นความ | |
| 30,0020,025,สำรวม เป็นความระวัง เป็นประมุข เป็นประทานแห่งความถึงพร้อมแห่งกุศลธรรมทั้งหลาย | |
| 30,0020,026,นี้ชื่อว่า อธิศีลสิกขา. | |