|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
21,0038,001,จากทาง ประทับนั่งที่โคนไม้ต้นหนึ่ง ทรงคู้บัลลังก์ ตั้งพระกายตรง ดำรงสติไว้เฉพาะหน้า ครั้ง
|
|
21,0038,002,นั้น โทณพราหมณ์ติดตามรอยพระบาทของพระผู้มีพระภาค ได้เห็นพระผู้มีพระภาคประทับนั่งที่โคน
|
|
21,0038,003,ไม้แห่งหนึ่ง น่าพอใจ ควรแก่ความเลื่อมใส มีพระอินทรีย์อันสงบ มีพระทัยอันสงบ ถึงความ
|
|
21,0038,004,ฝึกฝนและความสงบอันยอดเยี่ยมมีตนอันฝึกแล้วคุ้มครองแล้ว มีอินทรีย์อันรักษาแล้ว เป็นผู้
|
|
21,0038,005,ประเสริฐ ครั้นเห็นแล้ว จึงเข้าไปเฝ้าถึงที่ประทับ แล้วทูลถามว่า ท่านผู้เจริญเป็นเทวดาหรือพระผู้มี
|
|
21,0038,006,พระภาคตรัสตอบว่า ดูกรพราหมณ์ เรามิใช่เป็นเทวดา ฯ
|
|
21,0038,007,โท. ท่านผู้เจริญเป็นคนธรรพ์หรือ ฯ
|
|
21,0038,008,พ. ดูกรพราหมณ์ เรามิใช่เป็นคนธรรพ์ ฯ
|
|
21,0038,009,โท. ท่านผู้เจริญเป็นยักษ์หรือ ฯ
|
|
21,0038,010,พ. ดูกรพราหมณ์ เรามิใช่เป็นยักษ์ ฯ
|
|
21,0038,011,โท. ท่านผู้เจริญเป็นมนุษย์ใช่ไหม ฯ
|
|
21,0038,012,พ. ดูกรพราหมณ์ เรามิใช่เป็นมนุษย์
|
|
21,0038,013,โท. เราถามท่านว่า เป็นเทวดาหรือ ท่านตอบว่าไม่ใช่ เราถามว่าเป็นคนธรรพ์หรือ
|
|
21,0038,014,ท่านตอบว่าไม่ใช่ เราถามว่าเป็นยักษ์หรือ ท่านตอบว่าไม่ใช่ เราถามว่าเป็นมนุษย์หรือ ท่านก็
|
|
21,0038,015,ตอบว่าไม่ใช่ ถ้าอย่างนั้นท่านผู้เจริญเป็นอะไรแน่ ฯ
|
|
21,0038,016,พ. ดูกรพราหมณ์ เราพึงเป็นเทวดา เพราะยังละอาสวะเหล่าใดไม่ได้ อาสวะเหล่านั้น
|
|
21,0038,017,เราละได้แล้ว ตัดรากขาดแล้ว กระทำให้เป็นดุจตาลยอดด้วนกระทำให้ไม่มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีก
|
|
21,0038,018,ต่อไปเป็นธรรมดา ดูกรพราหมณ์ เราพึงเป็นคนธรรพ์ ... เราพึงเป็นยักษ์ ... เราพึงเป็นมนุษย์ เพราะ
|
|
21,0038,019,ยังละอาสวะเหล่าใดไม่ได้อาสวะเหล่านั้น เราละได้แล้ว ตัดรากขาดแล้ว กระทำให้เป็นดุจตาล
|
|
21,0038,020,ยอดด้วนกระทำให้ไม่มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา ดูกรพราหมณ์ เปรียบเหมือนดอก
|
|
21,0038,021,อุบล ดอกปทุม หรือดอกบัวขาว เกิดในน้ำ เจริญในน้ำ ตั้งอยู่พ้นน้ำ แต่น้ำมิได้แปดเปื้อน
|
|
21,0038,022,แม้ฉันใด ดูกรพราหมณ์ เราก็ฉันนั้นเหมือนกัน เกิดในโลกเติบโตขึ้นในโลก อยู่ครอบงำโลก
|
|
21,0038,023,อันโลกมิได้แปดเปื้อน ดูกรพราหมณ์ ท่านจงทรงจำเราไว้ว่าเป็นพระพุทธเจ้า ฯ
|
|
21,0038,024,ความบังเกิดเป็นเทวดา หรือคนธรรพ์ ผู้เที่ยวไปในเวหา
|
|
21,0038,025,พึงมีแก่เราด้วยอาสวะใด เราพึงถึงความเป็นยักษ์ และ
|
|
21,0038,026,เข้าถึงความเป็นมนุษย์ด้วยอาสวะใด อาสวะเหล่านั้นของ
|
|
21,0038,027,เรา สิ้นไปแล้ว เรากำจัดเสียแล้ว กระทำให้ปราศจาก
|
|
|