| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0014,001,ภิกษุพึงเดินตามสบาย พึงยืนตามสบาย พึงนั่งตามสบาย | |
| 21,0014,002,พึงนอนตามสบาย พึงคู้ตามสบาย พึงเหยียดตามสบาย | |
| 21,0014,003,ตลอด คติของโลก ทั้งเบื้องบน ท่ามกลาง และเบื้องต่ำ | |
| 21,0014,004,และพิจารณา ตลอดความเกิด และความเสื่อมไปแห่งธรรม | |
| 21,0014,005,และขันธ์ ทั้งหลาย นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวภิกษุอย่าง | |
| 21,0014,006,นั้น ผู้มีสติทุกเมื่อ ศึกษาปฏิปทาอันสมควรแก่ความสงบ | |
| 21,0014,007,ใจเสมอ ว่ามีใจเด็ดเดี่ยว ฯ | |
| 21,0014,008,จบสูตรที่ ๒ | |
| 21,0014,009,ปธานสูตร | |
| 21,0014,010,[๑๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัมมัปปธาน ๔ ประการนี้ ๔ ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุ | |
| 21,0014,011,ในธรรมวินัยนี้ ย่อมยังฉันทะให้เกิด ย่อมพยายาม ปรารภความเพียรประคองจิต ตั้งจิตมั่น | |
| 21,0014,012,เพื่อไม่ให้อกุศลธรรมอันลามกที่ยังไม่เกิด เกิดขึ้น ๑ย่อมยังฉันทะให้เกิด พยายาม ปรารภความ | |
| 21,0014,013,เพียร ประคองจิต ตั้งจิตมั่น เพื่อละอกุศลธรรมอันลามกที่เกิดขึ้นแล้ว ๑ ย่อมยังฉันทะให้เกิด พยายาม | |
| 21,0014,014,ปรารภความเพียร ประคองจิต ตั้งจิตมั่น เพื่อให้กุศลธรรมที่ยังไม่เกิด เกิดขึ้น ๑ย่อมยังฉันทะ | |
| 21,0014,015,ให้เกิด พยายาม ปรารภความเพียร ประคองจิต ตั้งจิตมั่น เพื่อความตั้งมั่น เพื่อความไม่หลงลืม | |
| 21,0014,016,เพื่อให้มียิ่งขึ้น เพื่อความไพบูลย์ เพื่อเจริญเพื่อให้บริบูรณ์แห่งกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว ๑ | |
| 21,0014,017,ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัมมัปปธาน ๔ประการนี้แล ฯ | |
| 21,0014,018,พระขีณาสพเหล่านั้น มีความเพียรอันชอบ ครอบงำเตภูมิกวัฏ | |
| 21,0014,019,อันเป็นบ่วงแห่งมาร เป็นผู้อันกิเลสไม่อาศัยแล้ว ถึงฝั่ง | |
| 21,0014,020,แห่งภัย คือชาติ และมรณะ ท่านเหล่านั้นชนะมารพร้อมทั้ง | |
| 21,0014,021,เสนา ชื่นชมแล้ว เป็นผู้ไม่หวั่นไหว ก้าวล่วงกำลังพระยามาร | |
| 21,0014,022,เสียทั้งหมด (ถึงความสุขแล้ว) ฯ | |
| 21,0014,023,จบสูตรที่ ๓ | |