| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0033,001,ภิ. ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า ฯลฯ | |
| 18,0033,002,พ. โสตะ ... ฆาน ... ชิวหา ... กาย ... ใจ ... ธรรมารมณ์ ... มโน วิญญาณ ... มโนสัมผัส ... | |
| 18,0033,003,สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่ เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย เที่ยงหรือ | |
| 18,0033,004,ไม่เที่ยง ฯ | |
| 18,0033,005,ภิ. ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า ฯ | |
| 18,0033,006,พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า ฯ | |
| 18,0033,007,ภิ. เป็นทุกข์ พระเจ้าข้า ฯ | |
| 18,0033,008,พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือ หนอที่จะ | |
| 18,0033,009,ตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ฯ | |
| 18,0033,010,ภิ. ไม่ควรเห็นอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ | |
| 18,0033,011,พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อม เบื่อหน่ายทั้ง | |
| 18,0033,012,ในจักษุ ทั้งในรูป ทั้งในจักษุวิญญาณ ทั้งในจักษุสัมผัส ทั้งในสุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือ | |
| 18,0033,013,อทุกขมสุขเวทนาที่เกิดเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัย ฯลฯ ทั้งในใจ ทั้งในธรรมารมณ์ ทั้งใน | |
| 18,0033,014,มโนวิญญาณ ทั้งในมโนสัมผัส ทั้งในสุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิด | |
| 18,0033,015,เพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนัด เพราะคลายกำหนัด ย่อมหลุดพ้น | |
| 18,0033,016,เมื่อหลุดพ้นแล้ว ย่อมมีญาณหยั่งรู้ว่า หลุดพ้นแล้ว รู้ชัดว่าชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่ จบแล้ว | |
| 18,0033,017,กิจที่ควรทำทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี ดูกรภิกษุ ทั้งหลาย นี้แลเป็นธรรม | |
| 18,0033,018,เพื่อความครอบงำอุปาทานทั้งปวง ฯ | |
| 18,0033,019,จบสูตรที่ ๑๐ | |
| 18,0033,020,จบอวิชชาวรรคที่ ๑ | |
| 18,0033,021,_______________________ | |
| 18,0033,022,รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ | |
| 18,0033,023,๑. อวิชชาสูตร ๒. สังโยชนสูตรที่ ๑ ๓. สังโยชนสูตรที่ ๒ ๔. อาสวสูตรที่ ๑ | |
| 18,0033,024,๕. อาสวสูตรที่ ๒ ๖. อนุสัยสูตรที่ ๑ ๗. อนุสัยสูตรที่ ๒๘. ปริญญาสูตร ๙. ปริยาทานสูตรที่ ๑ | |
| 18,0033,025,๑๐. ปริยาทานสูตรที่ ๒ ฯ | |
| 18,0033,026,_____________________ | |