|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
04,0045,001,พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรกัสสป เราส่งท่านแล้วได้ไปสู่ภพดาวดึงส์ เก็บ
|
|
04,0045,002,ดอกปาริฉัตตกะแล้ว มานั่งในโรงบูชาเพลิงก่อน ดูกรกัสสป ดอกปาริฉัตตกะนี้แล สมบูรณ์
|
|
04,0045,003,ด้วยสีและกลิ่น.
|
|
04,0045,004,ครั้งนั้น ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้มีความดำริว่า พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพ
|
|
04,0045,005,มากแท้ เพราะส่งเรามาก่อนแล้วยังไปสู่ภพดาวดึงส์ เก็บดอกปาริฉัตตกะแล้ว มานั่งในโรงบูชา-
|
|
04,0045,006,เพลิงก่อน แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
|
|
04,0045,007,ปาฏิหาริย์ผ่าฟืน
|
|
04,0045,008,[๔๖] ก็โดยสมัยนั้นแล ชฎิลเหล่านั้นปรารถนาจะบำเรอไฟ แต่ไม่อาจจะฝ่าฟืนได้.
|
|
04,0045,009,จึงชฎิลเหล่านั้นได้มีความดำริต้องกันว่า ข้อที่พวกเราไม่อาจผ่าฟืนได้นั้น คงเป็นอิทธานุภาพของ
|
|
04,0045,010,พระมหาสมณะ ไม่ต้องสงสัยเลย. ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะชฎิลอุรุเวลกัสสปว่า
|
|
04,0045,011,ดูกรกัสสป พวกชฎิลจงผ่าฟืนเถิด.
|
|
04,0045,012,ชฎิลอุรุเวลกัสสป รับพระพุทธดำรัสว่า ข้าแต่มหาสมณะ พวกชฎิลจงผ่าฟืนกัน.
|
|
04,0045,013,ชฎิลทั้งหลายได้ผ่าฟืน ๕๐๐ ท่อนคราวเดียวเท่านั้น. ครั้งนั้นแล ชฎิลอุรุเวลกัสสป
|
|
04,0045,014,ได้มีความดำริว่า พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมากแท้ ถึงกับให้พวกชฎิลผ่าฟืนได้
|
|
04,0045,015,แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
|
|
04,0045,016,ปาฏิหาริย์ก่อไฟ
|
|
04,0045,017,[๔๗] ก็โดยสมัยนั้นแล ชฎิลเหล่านั้นปรารถนาจะบำเรอไฟ แต่ไม่อาจจะก่อไฟให้ลุก
|
|
04,0045,018,ได้. จึงชฎิลเหล่านั้นได้มีความดำริต้องกันว่า ข้อที่พวกเราไม่อาจจะก่อไฟให้ลุกขึ้นได้นั้น คงเป็น
|
|
04,0045,019,อิทธานุภาพของพระมหาสมณะ ไม่ต้องสงสัยเลย. ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะชฎิลอุรุเวล
|
|
04,0045,020,กัสสปว่า ดูกรกัสสป พวกชฎิลจงก่อไฟให้ลุกเถิด.
|
|
04,0045,021,ชฎิลอุรุเวลกัสสป รับพระพุทธดำรัสว่า ข้าแต่มหาสมณะ พวกชฎิลจงก่อไฟให้ลุก.
|
|
04,0045,022,ไฟทั้ง ๕๐๐ กอง ได้ลุกขึ้นคราวเดียวกันเทียว. ลำดับนั้น ชฎิลอุรุเวลกัสสป ได้มีความดำริว่า
|
|
04,0045,023,พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมากแท้ ถึงกับให้ไฟลุกขึ้นได้ แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์
|
|
04,0045,024,เหมือนเราแน่.
|
|
|