|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
04,0038,001,ของพญานาคที่ดุร้าย มีฤทธิ์ เป็นอสรพิษ มีพิษร้ายแรง ด้วยเดชของตนได้ แต่พระมหาสมณะ
|
|
04,0038,002,นี้ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
|
|
04,0038,003,[๓๙] ที่แม่น้ำเนรัญชรา พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะชฎิลอุรุเวลกัสสป ว่าดังนี้:-
|
|
04,0038,004,ดูกรกัสสป ถ้าท่านไม่หนักใจ เราขออาศัยอยู่ในโรงบูชาเพลิงสักวันหนึ่ง.
|
|
04,0038,005,อุรุ. ข้าแต่มหาสมณะ ข้าพเจ้าไม่หนักใจเลย แต่ข้าพเจ้าหวังความสำราญจึงห้ามท่านว่า
|
|
04,0038,006,ในโรงบูชาเพลิงนั้นมีพญานาคดุร้าย มีฤทธิ์ เป็นอสรพิษ มีพิษร้ายแรง อย่าเลย มันจะทำให้
|
|
04,0038,007,ท่านลำบาก.
|
|
04,0038,008,ภ. ลางที พญานาคนั้นจะไม่ทำให้เราลำบาก ดูกรกัสสป เอาเถิด ท่านจงอนุญาตโรง
|
|
04,0038,009,บูชาเพลิง.
|
|
04,0038,010,พระผู้มีพระภาคทรงทราบอุรุเวลกัสสปนั้นว่า อนุญาตให้แล้ว ไม่ทรงครั่นคร้าม ปราศจาก
|
|
04,0038,011,ความกลัว เสด็จเข้าไป.
|
|
04,0038,012,พญานาคเห็นพระผู้มีพระภาคผู้แสวงคุณความดี เสด็จเข้าไปแล้ว ไม่พอใจ จึงบังหวน
|
|
04,0038,013,ควันขึ้น.
|
|
04,0038,014,ส่วนพระพุทธเจ้าผู้เป็นมนุษย์ประเสริฐ มีพระทัยดี มีพระทัยไม่ขัดเคือง ทรงบังหวน
|
|
04,0038,015,ควันขึ้นในที่นั้น.
|
|
04,0038,016,แต่พญานาคทนความลบหลู่ไม่ได้ จึงพ่นไฟสู้.
|
|
04,0038,017,ส่วนพระพุทธเจ้าผู้เป็นมนุษย์ประเสริฐ ทรงฉลาดในกสิณสมาบัติมีเตโชธาตุเป็นอารมณ์
|
|
04,0038,018,ได้ทรงบันดาลไฟต้านทานไว้ในที่นั้น.
|
|
04,0038,019,เมื่อทั้งสองฝ่ายโพลงไฟขึ้นแล้ว โรงบูชาเพลิงรุ่งโรจน์เป็นเปลวเพลิง. พวกชฎิลกล่าว
|
|
04,0038,020,กันว่า ชาวเรา พระสมณะรูปงามคงถูกพญานาคเบียดเบียนแน่.
|
|
04,0038,021,ครั้นราตรีผ่านไป เปลวไฟของพญานาคไม่ปรากฏ. แต่เปลวไฟสีต่างๆ ของพระผู้มี
|
|
04,0038,022,พระภาคผู้ทรงฤทธิ์ยังสถิตอยู่.
|
|
04,0038,023,พระรัศมีสีต่างๆ คือสีเขียว สีแดง สีหงสบาท สีเหลือง สีแก้วผลึก ปรากฏที่พระกาย
|
|
04,0038,024,พระอังคีรส.
|
|
04,0038,025,พระพุทธองค์ทรงขดพญานาคไว้ในบาตรแล้ว ทรงแสดงแก่พราหมณ์ว่า ดูกรกัสสป
|
|
04,0038,026,นี่พญานาคของท่าน เราครอบงำเดชของมันด้วยเดชของเราแล้ว.
|
|
|