|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
04,0013,001,ยิ่งนัก ผิวพรรณของท่านบริสุทธิ์ผุดผ่อง ดูกรอาวุโส ท่านบวชอุทิศใคร? ใครเป็นศาสดาของ
|
|
04,0013,002,ท่าน? หรือท่านชอบธรรมของใคร?. เมื่ออุปกาชีวกกราบทูลอย่างนี้แล้ว. พระผู้มีพระภาค
|
|
04,0013,003,ได้ตรัสพระคาถาตอบอุปกาชีวกว่าดังนี้
|
|
04,0013,004,เราเป็นผู้ครอบงำธรรมทั้งปวง รู้ธรรมทั้งปวง
|
|
04,0013,005,อันตัณหาและทิฏฐิไม่ฉาบทาแล้ว ในธรรมทั้งปวง
|
|
04,0013,006,ละธรรมเป็นไปในภูมิสามได้หมด พ้นแล้วเพราะ
|
|
04,0013,007,ความสิ้นไปแห่งตัณหา เราตรัสรู้ยิ่งเองแล้ว จะพึง
|
|
04,0013,008,อ้างใครเล่า อาจารย์ของเราไม่มี คนเช่นเรา
|
|
04,0013,009,ก็ไม่มี บุคคลเสมอเหมือนเราก็ไม่มี ในโลกกับ
|
|
04,0013,010,ทั้งเทวโลก เพราะเราเป็นพระอรหันต์ในโลก
|
|
04,0013,011,เราเป็นศาสดา หาศาสดาอื่นยิ่งกว่ามิได้ เราผู้เดียว
|
|
04,0013,012,เป็นพระสัมมาสัมพุทธะ เราเป็นผู้เย็นใจ ดับกิเลส
|
|
04,0013,013,ได้แล้ว เราจะไปเมืองในแคว้นกาสี เพื่อ
|
|
04,0013,014,ประกาศธรรมจักรให้เป็นไป เราจะตีกลองประกาศ
|
|
04,0013,015,อมตธรรมในโลกอันมืด เพื่อให้สัตว์ได้ธรรมจักษุ.
|
|
04,0013,016,อุปกาชีวกทูลว่า ดูกรอาวุโส ท่านปฏิญาณโดยประการใด ท่านควรเป็นผู้ชนะหาที่สุด
|
|
04,0013,017,มิได้ โดยประการนั้น.
|
|
04,0013,018,พระผู้มีพระภาคตรัสว่า บุคคลเหล่าใดถึงความสิ้นอาสวะแล้ว บุคคลเหล่านั้นชื่อว่า
|
|
04,0013,019,เป็นผู้ชนะเช่นเรา ดูกรอุปกะ เราชนะธรรมอันลามกแล้ว เพราะฉะนั้นเราจึงชื่อว่าเป็นผู้ชนะ.
|
|
04,0013,020,เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว อุปกาชีวกทูลว่า เป็นให้พอเถิด พ่อ ดังนี้ แล้ว
|
|
04,0013,021,สั่นศีรษะ ถือเอาทางผิดเดินหลีกไป.
|
|
04,0013,022,เรื่องอุปกาชีวก จบ
|
|
04,0013,023,_____________
|
|
|