| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 04,0011,001,ทรงพิจารณาสัตวโลกเปรียบด้วยดอกบัว ๔ เหล่า | |
| 04,0011,002,[๙] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาค ทรงกราบคำทูลอาราธนาของพรหม และทรงอาศัย | |
| 04,0011,003,ความกรุณาในหมู่สัตว์ จึงทรงตรวจดูสัตวโลกด้วยพุทธจักษุ เมื่อตรวจดูสัตว์โลกด้วยพุทธจักษุ | |
| 04,0011,004,ได้ทรงเห็นสัตว์ทั้งหลายที่มีธุลีคือกิเลสในจักษุน้อยก็มี ที่มีธุลีคือกิเลสในจักษุมากก็มี ที่มีอินทรีย์ | |
| 04,0011,005,แก่กล้าก็มี ที่มีอินทรีย์อ่อนก็มี ที่มีอาการดีก็มี ที่มีอาการทรามก็มี ที่จะสอนให้รู้ได้ง่ายก็มี | |
| 04,0011,006,ที่จะสอนให้รู้ได้ยากก็มี ที่มีปกติเห็นปรโลกและโทษโดยความเป็นภัยอยู่ก็มี. | |
| 04,0011,007,มีอุปมาเหมือนดอกอุบลในกออุบล ดอกปทุมในกอปทุม หรือดอกบุณฑริกในกอบุณฑริก | |
| 04,0011,008,ที่เกิดแล้วในน้ำ เจริญแล้วในน้ำ งอกงามแล้วในน้ำ บางเหล่ายังจมในน้ำ อันน้ำเลี้ยงไว้ | |
| 04,0011,009,บางเหล่าตั้งอยู่เสมอน้ำ บางเหล่าตั้งอยู่พ้นน้ำ อันน้ำไม่ติดแล้ว. | |
| 04,0011,010,พระผู้มีพระภาคทรงตรวจดูสัตวโลกด้วยพุทธจักษุ ได้ทรงเห็นสัตว์ทั้งหลาย บางพวก | |
| 04,0011,011,มีธุลีคือกิเลสในจักษุน้อย บางพวกมีธุลีคือกิเลสในจักษุมาก บางพวกมีอินทรีย์แก่กล้า | |
| 04,0011,012,บางพวกมีอินทรีย์อ่อน บางพวกมีอาการดี บางพวกมีอาการทราม บางพวกสอนให้รู้ได้ง่าย | |
| 04,0011,013,บางพวกสอนให้รู้ได้ยาก บางพวกมีปกติเห็นปรโลกและโทษโดยความเป็นภัยอยู่ ฉันนั้น | |
| 04,0011,014,เหมือนกัน ครั้นแล้วได้ตรัสคาถาตอบท้าวสหัมบดีพรหมว่า ดังนี้:- | |
| 04,0011,015,เราเปิดประตูอมตะแก่ท่านแล้ว สัตว์เหล่าใดจะฟัง | |
| 04,0011,016,จงปล่อยศรัทธามาเถิด ดูกรพรหม เพราะเรา | |
| 04,0011,017,มีความสำคัญในความลำบาก จึงไม่แสดงธรรม | |
| 04,0011,018,ที่เราคล่องแคล่ว ประณีต ในหมู่มนุษย์. | |
| 04,0011,019,ครั้นท้าวสหัมบดีพรหมทราบว่า พระผู้มีพระภาคทรงประทานโอกาสเพื่อจะแสดงธรรม | |
| 04,0011,020,แล้ว จึงถวายบังคมพระผู้มีพระภาคทำประทักษิณแล้ว อันตรธานไปในที่นั้นแล. | |
| 04,0011,021,พรหมยาจนกถา จบ | |
| 04,0011,022,_____________ | |