| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 04,0005,001,เพราะชาติเป็นปัจจัย จึงมีชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส | |
| 04,0005,002,เป็นอันว่ากองทุกข์ทั้งมวลนั่นย่อมเกิด ด้วยประการฉะนี้. | |
| 04,0005,003,ปฏิจจสมุปบาท ปฏิโลม | |
| 04,0005,004,อนึ่ง เพราะอวิชชานั่นแหละดับโดยไม่เหลือด้วยมรรคคือวิราคะ สังขาร จึงดับ | |
| 04,0005,005,เพราะสังขารดับ วิญญาณจึงดับ | |
| 04,0005,006,เพราะวิญญาณดับ นามรูปจึงดับ | |
| 04,0005,007,เพราะนามรูปดับ สฬายตนะจึงดับ | |
| 04,0005,008,เพราะสฬายตนะดับ ผัสสะจึงดับ | |
| 04,0005,009,เพราะผัสสะดับ เวทนาจึงดับ | |
| 04,0005,010,เพราะเวทนาดับ ตัณหาจึงดับ | |
| 04,0005,011,เพราะตัณหาดับ อุปาทานจึงดับ | |
| 04,0005,012,เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ | |
| 04,0005,013,เพราะภพดับ ชาติจึงดับ | |
| 04,0005,014,เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส จึงดับ | |
| 04,0005,015,เป็นอันว่ากองทุกข์ทั้งมวลนั่นย่อมดับ ด้วยประการฉะนี้. | |
| 04,0005,016,ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนั้นแล้ว จึงทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้น | |
| 04,0005,017,ว่าดังนี้:- | |
| 04,0005,018,พุทธอุทานคาถาที่ ๓ | |
| 04,0005,019,เมื่อใดแล ธรรมทั้งหลาย ปรากฏแก่พราหมณ์ | |
| 04,0005,020,ผู้มีเพียรเพ่งอยู่ เมื่อนั้น พราหมณ์นั้น ย่อม | |
| 04,0005,021,กำจัดมารและเสนาเสียได้ ดุจพระอาทิตย์อุทัย | |
| 04,0005,022,ทำอากาศให้สว่าง ฉะนั้น. | |
| 04,0005,023,โพธิกถา จบ | |
| 04,0005,024,_________ | |