| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 46,0041,001,เหมือนพราหมณ์นี้ เมื่อเลือกดอกที่ต้นมะเดื่อทั้งหลาย ก็ไม่พบดอกมะเดื่อ | |
| 46,0041,002,ฉะนั้น พระโยคาวจรนั้น เห็นแจ้งธรรมเหล่านั้นอยู่ โดยความไม่เที่ยงและ | |
| 46,0041,003,โดยความเป็นสภาพไม่ใช่ตน เพราะอรรถว่าหาสาระไม่ได้ บรรลุอยู่ซึ่ง | |
| 46,0041,004,โลกุตรธรรมทั้งหลายโดยลำดับ ชื่อว่าย่อมละซึ่งฝั่งในและฝั่งนอกเสียได้เหมือน | |
| 46,0041,005,งูละคราบเก่าที่คร่ำคร่าเสียฉะนั้น. แต่ในคาถาที่เหลือทั้งหลาย ข้าพเจ้าจักไม่ | |
| 46,0041,006,กล่าวโยชนาแห่งคาถานั้น กล่าวเฉพาะเนื้อความที่แปลกกัน เท่านั้น. | |
| 46,0041,007,ในสองบาทคาถาว่า <B>ยสฺสนฺตรโต น สนฺติ โกปา อิติ ภวา- | |
| 46,0041,008,ภวตญฺจ วีติวตฺโต</B> นี้ พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้ อันตรศัพท์นี้ปรากฏ | |
| 46,0041,009,ในอรรถทั้งหลายเป็นอันมาก มีอรรถว่าเหตุ อรรถว่าท่ามกลาง และอรรถว่า | |
| 46,0041,010,จิต เป็นต้นอย่างนี้ว่า | |
| 46,0041,011,<B>ชนทั้งหลาย ประชุมปรึกษากัน ที่ | |
| 46,0041,012,ฝั่งแม่น้ำ ที่หนทาง ที่สภา และที่ถนน ส่วน | |
| 46,0041,013,ข้าพเจ้าและท่านมาประชุมกัน เพราะเหตุ | |
| 46,0041,014,อะไร<SUP>๑</SUP> ?</B> | |
| 46,0041,015,"ว่า "" บุคคลย่อมถึงที่สุด <B>ในท่ามกลางได้</B> ด้วยการบรรลุคุณวิเศษ อันมี" | |
| 46,0041,016,"ประมาณน้อย "" และว่า" | |
| 46,0041,017,<B>ความโกรธก่อให้เกิดความฉิบหาย | |
| 46,0041,018,ความโกรธทำให้จิตกำเริบ ชนย่อมไม่รู้จัก | |
| 46,0041,019,ความโกรธนั้นซึ่งบังเกิดขึ้นแต่จิตที่เป็นภัย.</B> | |
| 46,0041,020,แต่ในที่นี้ อันตรศัพท์ ใช้ในอรรถว่าจิต.<SUP>๒</SUP> | |