| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 46,0038,001,๑. เป็นผู้เลิศกว่าเขา สำคัญตัวว่า เลิศกว่าเขา | |
| 46,0038,002,"๒. "" สำคัญตัวว่า เสมอเขา" | |
| 46,0038,003,"๓. "" สำคัญตัวว่า เลวกว่าเขา" | |
| 46,0038,004,๔. เป็นผู้เสมอเขา สำคัญตัวว่า เลิศกว่าเขา | |
| 46,0038,005,"๕. "" สำคัญตัวว่า เสมอเขา" | |
| 46,0038,006,"๖. "" สำคัญตัวว่า เลวกว่าเขา" | |
| 46,0038,007,๗. เป็นผู้เลวกว่าเขา สำคัญตัวว่า เลิศกว่าเขา | |
| 46,0038,008,"๘. "" สำคัญตัวว่า เสมอเขา" | |
| 46,0038,009,"๙. "" สำคัญตัวว่า เลวกว่าเขา." | |
| 46,0038,010,คำอธิบายว่า ภิกษุใดฆ่ามานะ แม้มีประการทั้งปวงนั้น ด้วยการ | |
| 46,0038,011,พิจารณาเห็นโทษในมานะนั้น โดยนัยว่า | |
| 46,0038,012,<B>สัตว์ทั้งหลาย เมาแล้วแล เพราะ | |
| 46,0038,013,มานะใด ย่อมไปสู่ทุคติเป็นต้น.</B> | |
| 46,0038,014,และด้วยศีลสังวรเป็นต้น มีประการดังที่ข้าพเจ้ากล่าวแล้ว ได้ทีละ | |
| 46,0038,015,น้อย ๆ ชื่อว่าถอนขึ้นซึ่งมานะ อันเช่นกับสะพานไม้อ้อ เพราะความที่กิเลส | |
| 46,0038,016,ทั้งหลายไม่มีกำลัง และมีกำลังทราม (และ) ถอนกิเลสที่เหลือด้วยอรหัตมรรค | |
| 46,0038,017,อันเช่นกับห้วงน้ำใหญ่ เพราะโลกุตรธรรรมทั้งหลายมีกำลังยิ่งนัก เมื่อถอนขึ้น | |
| 46,0038,018,ด้วยสามารถแห่งการละเสียไม่ให้เหลือ ชื่อว่า ย่อมฆ่า (ซึ่งมานะ) ภิกษุนั้น | |
| 46,0038,019,ชื่อว่าย่อมละฝั่งในและฝั่งนอกเสียได้ แม้โดยประการทั้งปวง ในขณะนั้น | |
| 46,0038,020,นั่นเอง. ในที่สุดแห่งเทศนา ภิกษุนั้นดำรงอยู่แล้วในพระอรหัต. | |