| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 46,0028,001,จิตสันดานแล้วตั้งอยู่ด้วยอุบายอย่างใดอย่างหนึ่ง ในบรรดาอุบายเครื่องกำจัด | |
| 46,0028,002,ทั้งหลาย ตามที่กล่าวแล้ว เหมือนหมอที่กำจัดพิษ ซึ่งถูกงูกัด พึงกำจัดพิษงู | |
| 46,0028,003,ที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายแล้วคงอยู่ด้วยยานานาชนิด บรรดายาที่ทำด้วยรากไม้ | |
| 46,0028,004,ต้นไม้ เปลือกไม้ ใบ และดอก เป็นต้น อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือด้วยโอสถ | |
| 46,0028,005,ที่จัดปรุงขึ้น ได้ฉับพลันทีเดียวฉะนั้น. | |
| 46,0028,006,บาทพระคาถาว่า <B>โส ภิกฺขุ ชหาติ โอรปารํ</B> ความว่า ภิกษุ | |
| 46,0028,007,นั้นกำจัดความโกรธอยู่อย่างนี้ เพราะเหตุที่ความโกรธท่านละเสียได้สิ้นเชิง | |
| 46,0028,008,ด้วยมรรคที่สาม (อนาคามิมรรค) ฉะนั้น ภิกษุนั้น พึงทราบว่า ย่อมละ | |
| 46,0028,009,โอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ประการที่เรียกกันว่า โอปาระฝั่งในเสียได้ แต่เมื่อ | |
| 46,0028,010,กล่าวโดยไม่แปลกกันแล้ว คำว่า <B>ปารํ</B> เป็นชื่อของฝั่ง ฉะนั้น ท่านจึง | |
| 46,0028,011,เรียกว่า <B>โอรปารํ</B> ก็เพราะอธิบายว่าฝั่งในด้วยเป็นฝั่งแห่งทะเล คือสังสารวัฏ | |
| 46,0028,012,เหล่านั้นด้วย. | |
| 46,0028,013,อีกอย่างหนึ่ง ภิกษุใดกำจัดความโกรธที่บังเกิดขึ้นเสียได้ เหมือน | |
| 46,0028,014,หมอกำจัดพิษงูที่ซ่านไปด้วยโอสถ ฉะนั้น ภิกษุนั้น กำจัดความโกรธได้สิ้นเชิง | |
| 46,0028,015,ด้วยมรรคที่สาม แล้วตั้งอยู่ในอนาคามิผล ชื่อว่าย่อมละฝั่งในและฝั่งนอก | |
| 46,0028,016,เสียได้. | |
| 46,0028,017,ในคำว่า <B>โอรปารํ</B> นั้น อัตภาพของตน ชื่อว่า <B>โอรํ</B> ฝั่งใน. | |
| 46,0028,018,อัตภาพของคนอื่น ชื่อว่า <B>ปารํ</B> ฝั่งนอก. | |
| 46,0028,019,อีกอย่างหนึ่ง อายตนะภายใน ๖ ชื่อว่าฝั่งใน อาตยนะภายนอก ๖ | |
| 46,0028,020,ชื่อว่า ฝั่งนอก. | |