| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0003,001,๘. <B>นายมาลาการพึงทำพวงดอกไม้ให้มากจาก | |
| 41,0003,002,กองดอกไม้แม้ฉันใด มัจจสัตว์ผู้มีอันจะพึงตาย | |
| 41,0003,003,เป็นสภาพ ควรทำกุศลไว้ให้มากฉันนั้น</B>. | |
| 41,0003,004,๙. <B>กลิ่นดอกไม้ฟุ้งไปทวนลมไม่ได้ กลิ่น | |
| 41,0003,005,จันทน์หรือกลิ่นกฤษณาและกลัมพักก็ฟุ้งไปไม่ได้ แต่ | |
| 41,0003,006,กลิ่นของสัตบุรุษฟุ้งไปทวนลมได้ กลิ่นจันทน์ก็ดี | |
| 41,0003,007,แม้กลิ่นกฤษณาก็ดี กลิ่นอุบลก็ดี กลิ่นมะลิก็ดี | |
| 41,0003,008,กลิ่นศีลเป็นเยี่ยมกว่าคันธชาตนั่น.</B> | |
| 41,0003,009,๑๐. <B>กลิ่นนี้ คือกลิ่นกลัมพัก และกลิ่นจันทน์ | |
| 41,0003,010,เป็นกลิ่นเพียงเล็กน้อย ส่วนกลิ่นของผู้มีศีลทั้งหลาย | |
| 41,0003,011,เป็นกลิ่นชั้นสูง ย่อมหอมฟุ้งไปในเทพเจ้าและเหล่า | |
| 41,0003,012,มนุษย์.</B> | |
| 41,0003,013,๑๑. <B>มารย่อมไม่ประสบทางของท่านผู้มีศีลถึง | |
| 41,0003,014,พร้อมแล้ว มีปกติอยู่ด้วยความไม่ประมาท พ้นวิเศษ | |
| 41,0003,015,แล้วเพราะรู้ชอบเหล่านั้น.</B> | |
| 41,0003,016,๑๒. <B>ดอกบัวมีกลิ่นดี พึงเกิดในกองหยากเยื่อ | |
| 41,0003,017,อันบุคคลทิ้งแล้วใกล้ทางใหญ่ ดอกบัวนั้นพึงเป็นที่ | |
| 41,0003,018,ชอบใจฉันใด สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อ | |
| 41,0003,019,ปุถุชนเป็นดังกองหยากเยื่อเกิดแล้ว ย่อมไพโรจน์ | |
| 41,0003,020,ล่วงซึ่งปุถุชนผู้มืดทั้งหลายด้วยปัญญาฉันนั้น.</B> | |
| 41,0003,021,<I>จบปุปผวรรคที่ ๔</I> | |