| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 28,0029,001,แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนาที่เกิดเพราะจักษุสัมผัส | |
| 28,0029,002,เป็นปัจจัย ก็เป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง ควรกำหนดรู้แล้วละเสีย ฯลฯ ใจ | |
| 28,0029,003,ธรรมารมณ์ มโนวิญญาณ มโนสัมผัส เป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง ควรกำหนดรู้ | |
| 28,0029,004,แล้วละเสีย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น | |
| 28,0029,005,เพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย ก็เป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง ควรกำหนดรู้แล้วละเสีย | |
| 28,0029,006,นี้เป็นธรรมสำหรับรู้ยิ่ง กำหนดรู้แล้วละสิ่งทั้งปวงเสีย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย | |
| 28,0029,007,อันนี้แล เป็นธรรมสำหรับรู้ยิ่ง กำหนดรู้แล้วละสิ่งทั้งปวง. | |
| 28,0029,008,<I>จบ ทุติยปหานสูตรที่ ๓</I> | |
| 28,0029,009,<h1>อรรถกถาทุติยปหานสูตรที่ ๓</h1> | |
| 28,0029,010,ในทุติยปหานสูตรที่ ๓ นี้มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ | |
| 28,0029,011,บทว่า <B>สพฺพํ อภิญฺา ปริญฺา ปหานาย</B> ได้แก่เพื่อรู้ยิ่ง | |
| 28,0029,012,กำหนดรู้แล้วละสิ่งทั้งปวง. บทว่า <B>อภิญฺา ปรริญฺา ปหาตพฺพ</B>ํ ได้แก่ | |
| 28,0029,013,รู้ยิ่งกำหนดรู้แล้วละเสีย. บทที่เหลือพึงทราบตามนัยที่กล่าวแล้วนั้นแล. | |
| 28,0029,014,<I>จบ อรรถกถาทุติยปหานสูตรที่ ๓</I> | |
| 28,0029,015,<h1>๔. ปฐมปริชานสูตร</h1> | |
| 28,0029,016,<h2>ว่าด้วยผู้ยังไม่รู้ยิ่งย่องละสิ่งทั้งปวงไม่ได้</h2> | |
| 28,0029,017,[๒๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่ยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่ | |
| 28,0029,018,คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ซึ่งสิ่งทั้งปวง ยังไม่เป็นผู้ควรสิ้นทุกข์ ดูก่อน | |
| 28,0029,019,ภิกษุทั้งหลาย ก็สิ่งทั้งปวงคืออะไร. บุคคลผู้ยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ | |
| 28,0029,020,ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังไม่เป็นผู้ควรสิ้นทุกข์ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย | |