| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0041,001,[๔๖๓] ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบว่า ผู้นี้เป็นมาร | |
| 25,0041,002,ผู้มีบาป จึงตรัสกะมารผู้มีบาปด้วยพระคาถาว่า | |
| 25,0041,003,<B>พระอริยสาวกย่อมเบื่อหน่ายในรูป | |
| 25,0041,004,เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ | |
| 25,0041,005,อย่างนี้ว่า เราไม่ใช่นั่น นั่นไม่ใช่ของเรา | |
| 25,0041,006,แม้มารและเสนามารแสวงหาอยู่ในที่ | |
| 25,0041,007,ทั้งปวง ก็ไม่พบอริยสาวผู้เบื่อหน่ายแล้ว | |
| 25,0041,008,อย่างนี้ มีอัตภาพอันเกษมล่วงพ้น. | |
| 25,0041,009,สังโยชน์ทั้งปวงแล้ว.</B> | |
| 25,0041,010,ลำดับนั้น มารผู้มีบาปเป็นทุกข์ เสียใจว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง | |
| 25,0041,011,รู้จักเรา พระสุคตทรงรู้จักเรา ดังนี้ จึงได้หายไปในที่นั้นนั่นเอง. | |