| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0020,001,ที่น่ากลัวเหล่านั้น สัตว์มีสีหะ และเสือเป็นต้น ชื่อว่า. สภาพที่น่ากลัวมีวิญญาณ | |
| 25,0020,002,ตอไม้และจอมปลวกเป็นต้น ในเวลากลางคืน ชื่อว่า สภาพที่น่ากลัวไม่มีวิญญาณ | |
| 25,0020,003,เป็นความจริง สภาพที่น่ากลัวแม้เหล่านั้น ย่อมปรากฏเป็นประหนึ่งยักษ์ใน | |
| 25,0020,004,เวลานั้น เชือกและเถาวัลย์เป็นต้น ก็ปรากฏประหนึ่งงู. บทว่า <B>ตตฺถ</B> ความว่า | |
| 25,0020,005,พุทธมุนี เข้าไปสู่เรือนว่าง ไม่ทำอาการแม้เพียงขนลุก ในสภาพที่น่ากลัว | |
| 25,0020,006,เหล่านั้น. | |
| 25,0020,007,บัดนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อทรงแสดงการกำหนดสิ่งที่มิใช่ฐานะ | |
| 25,0020,008,จึงตรัสว่า <B>นภํ ผเลยฺย</B> เป็นต้น. บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>ผเลยฺย</B> ได้แก่ | |
| 25,0020,009,ท้องฟ้าจะพึงแตกเป็นริ้ว ๆ ประหนึ่งตีนกา. บทว่า <B>จเลยฺย</B> ได้แก่ แผ่นดิน | |
| 25,0020,010,จะพึงไหว เหมือนหยาดน้ำบนใบบัวที่ต้องลม. บทว่า <B>สลฺลมฺปิ เจ อุรสกํ | |
| 25,0020,011,ปสฺเสยฺยุํ </B> ความว่า แม้ว่าคนทั้งหลาย จะพึงจ่อหอกและหลาวอันคมไวั | |
| 25,0020,012,ตรงอก. บทว่า <B>อุปธีสุ </B> ได้แก่ ในเพราะอุปธิ คือขันธ์ทั้งหลาย. บทว่า | |
| 25,0020,013,<B>ตาณํ น กโรนฺติ</B> ความว่า คนทั้งหลาย เมื่อเขาจ่อหลาวอันคมไว้ตรงอก | |
| 25,0020,014,ก็หนีเข้าระหว่างที่กำบังและภายในกระท่อมเป็นต้น เพราะความกลัว ชื่อว่า | |
| 25,0020,015,กระทำการป้องกัน. แต่พระพุทธะทั้งหลาย ไม่กระทำการป้องกันเห็นปานนั้น | |
| 25,0020,016,เพราะท่านเพิกถอนความกลัวหมดทุกอย่างแล้ว. | |
| 25,0020,017,<I>จบอรรถกถาสัปปสูตรที่ ๖</I> | |