|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
26,0048,001,<H2>รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ</H2>
|
|
26,0048,002,๑. เทศนาสูตร ๒. วิภังคสูตร ๓. ปฏิปทาสูตร
|
|
26,0048,003,๔. วิปัสสีสูตร ๕. สิขีสูตร ๖. เวสสภูสูตร
|
|
26,0048,004,๗. กกสันธสูตร ๘. โกนาคมนสูตร ๙. กัสสปสูตร
|
|
26,0048,005,๑๐. มหาศักยมุนีโคตมสูตร.
|
|
26,0048,006,<H1>อรรถกถาสิขีสูตรเป็นต้น (๕-๑๐)</H1>
|
|
26,0048,007,ใน<B>สิขีสูตรที่ ๕</B> เป็นต้น มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
|
|
26,0048,008,อรรถแห่งบทว่า <B>สิขิสฺส ภิกฺขเว</B> เป็นต้น พึงกล่าวความประกอบ
|
|
26,0048,009,อย่างนี้ว่า <B>สิขิสฺสปิ ภิกฺขเว.</B> เพราะเหตุไร เพราะไม่แสดงในอาสนะ
|
|
26,0048,010,เดียว. จริงอยู่ พระสูตรเหล่านี้ทรงแสดงไว้ในฐานะต่าง ๆ แต่เนื้อความ
|
|
26,0048,011,เหมือนกันทุกแห่งทีเดียว ความจริง เมื่อพระโพธิสัตว์ทุก ๆ พระองค์
|
|
26,0048,012,ประทับนั่ง ณ โพธิบัลลังก์ ผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นสมณะก็ตาม พราหมณ์ก็ตาม
|
|
26,0048,013,เทวดาก็ตาม พรหมก็ตาม ไม่ได้บอกว่า พระโพธิสัตว์ในอดีตพิจารณา
|
|
26,0048,014,ปัจจยาการแล้วเป็นพระพุทธเจ้า. เหมือนอย่างว่า พระพุทธเจ้าพระองค์
|
|
26,0048,015,หลัง ๆ ย่อมดำเนินไปตามทางที่พระพุทธเจ้าก่อน ๆ เหล่านั้นดำเนินไป
|
|
26,0048,016,แล้ว เหมือนเมื่อฝนตกในครั้งปฐมกัป แม้น้ำฝนก็ย่อมบ่าไปตามทางที่น้ำ
|
|
26,0048,017,ไหลไปแล้วนั้นแหละ. จริงอยู่ พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ออกจากจตุตถฌาน
|
|
26,0048,018,อันมีลมหายใจเข้าออกเป็นอารมณ์ ทำญาณให้หยั่งลงในในปัจจยาการ
|
|
26,0048,019,พิจารณาปัจจยาการนั้นโดยอนุโลมและปฏิโลม ย่อมเป็นพระพุทธเจ้า
|
|
26,0048,020,ฉะนั้น ท่านจึงกล่าวให้ชื่อว่า พุทธวิปัสสนา ใน ๗ สูตรตามลำดับแล.
|
|
26,0048,021,<I>จบอรรถกถาพุทธวรรคที่ ๑</I>
|
|
|