| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0016,001,บทว่า <B>สาตฺถํ</B> ได้แก่ แสดงให้พร้อมอรรถ. บทว่า <B>สพฺยญฺชนํ</B> | |
| 25,0016,002,ได้แก่ จงแสดงให้บริบูรณ์ด้วยพยัญชนะและบท. บทว่า <B>เกวลปริปุณฺณํ</B> | |
| 25,0016,003,แปลว่า บริบูรณ์สิ้นเชิง. บทว่า <B>ปริสุทฺธํ</B> ได้แก่ ปราศจากอุปกิเลส. บทว่า | |
| 25,0016,004,<B>พฺรหฺมจริยํ</B> ได้แก่ ศาสนาพรหมจรรย์ที่สงเคราะห์ด้วยสิกขา ๓. บทว่า | |
| 25,0016,005,<B>ปกาเสถ</B> ได้แก่ กระทำให้แจ้ง. | |
| 25,0016,006,บทว่า <B>อปฺปรชกฺขชาติกา</B> ได้แก่มีสภาพธุลี คือกิเลสน้อย ใน | |
| 25,0016,007,จักษุคือปัญญา อธิบายว่า เหล่าสัตว์ที่สามารถบรรลุพระอรหัต เมื่อจบคาถา | |
| 25,0016,008,๔ บท ประหนึ่งปิดไว้ด้วยม่านผ้าเนื้อละเอียด มีอยู่. บทว่า <B>อสฺสวนตา</B> แปลว่า | |
| 25,0016,009,เพราะไม่ได้ฟังธรรม. บทว่า <B>ปริหายนฺติ</B> ได้แก่ ย่อมเสื่อมจากธรรม โดย | |
| 25,0016,010,ไม่เสื่อมจากลาภ. บทว่า <B>เสนานิคโม</B> ได้แก่ หมู่บ้านที่ตั้งอยู่ในโอกาสที่ตั้ง | |
| 25,0016,011,กองทัพของเหล่ามนุษย์ต้นกัป อีกนัยหนึ่ง ได้แก่ หมู่บ้านเสนานิคมของ . | |
| 25,0016,012,บิดานางสุชาดา. บทว่า <B>เตนุปสงฺกมิสฺสามิ</B> ความว่า เราส่งพวกเธอไป | |
| 25,0016,013,ให้สร้างสถานที่มีบริเวณเป็นต้น ถูกพวกอุปัฏฐากเป็นต้น บำเรออยู่หามิได้. | |
| 25,0016,014,"แต่เราครั้นแสดงยมกปาฏิหาริย์ ๑,๕๐๐ แก่ชฏิลสามพี่น้องแล้วเข้าไปก็เพื่อ" | |
| 25,0016,015,แสดงธรรมอย่างเดียว. บทว่า <B>อุปสงฺกมิ</B> ความว่า มารคิดว่า พระสมณ | |
| 25,0016,016,โคดมนี้ ส่งพระภิกษุ ๖๐ รูปไปด้วยกล่าวว่า พวกเธออย่าไปทางเดียวกัน ๒ | |
| 25,0016,017,รูป จงแสดงธรรม ประหนึ่งทำการรบใหญ่ ก็เมื่อพระสมณโคดมนี้แม้องค์ | |
| 25,0016,018,เดียวแสดงธรรมอยู่ เรายังไม่มีความสบายใจเลย เมื่อภิกษุเป็นอันมากแสดง | |
| 25,0016,019,อยู่อย่างนี้ เราจักมีความสบายใจได้แค่ไหนเล่า จำเราจักห้ามกัน พระสมณโคดม | |
| 25,0016,020,นั้นเสีย ดังนี้แล้วจึงเข้าไปเฝ้า. | |
| 25,0016,021,<I>จบอรรถกถาทุติยปาสสูตรที่ ๕</I> | |