dhamma-scholar-book / 50 /500047.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
50,0047,001,ถ. เพราะเหตุไร การดับกิเลสก็ดี การดับขันธ์ก็ดี จึงชื่อว่า
50,0047,002,นิพพานแต่ละอย่าง ๆ และนิพพานทั้ง ๒ อย่างนั้น เมื่อมุ่งโดยธรรมา-
50,0047,003,ธิษฐาน มีอธิบายอย่างไร ?
50,0047,004,ต. การดับกิเลสได้ชื่อว่านิพพานนั้น เพราะหมดพืชพันธุ์ อันจะ
50,0047,005,ผูกรัดให้เกิดในภพต่อไป การเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏ ท่านจับ
50,0047,006,ต้นเค้าได้จากกิเลส เพราะกิเลสเป็นเหตุให้ทำกรรม ๆ ย่อมนำให้ได้
50,0047,007,รับผลคือวิบาก ๆ คือความที่ได้รับผลนั่นแหละชักจูงให้ไปเกิดในภพ
50,0047,008,พระอริยเจ้าทั้งหลายท่านถอนมูลกิเลสได้สิ้นเชิง ด้วยอำนาจพระอรหัตต-
50,0047,009,มรรค ได้บรรลุพระอรหัตตผลแล้วก็ไม่มีเครื่องเกาะเกี่ยวผูกรัด ท่านละ
50,0047,010,ภพเสียได้ มิใช่ผู้ที่เจริญขึ้นในภพต่อไป ดังหมู่ไม้อาศัยรากจึงเป็นอยู่
50,0047,011,และเจริญขึ้น เมื่อถูกถอนมูลรากขาดแล้ว ก็ย่อมย่อยยับไปไม่มี
50,0047,012,ทางเจริญได้อีก เหตุนี้ การดับกิเลสจึงชื่อว่านิพพาน. พระอรหันต์
50,0047,013,ผู้ได้สอุปาทิเสสนิพพานแล้ว ก็ยังไม่พ้นออกไป จัดว่ายังเกาะเกี่ยว
50,0047,014,ผูกพันอยู่กับภพ เพราะยังทรงชีพอยู่ ต้องตกอยู่ในคติธรรมดาของ
50,0047,015,สังขาร เมื่อใดเบญจขันธ์ทำลายลง คือสิ้นชีพแล้ว จัดว่าดับสิ้นเชิงแล้ว
50,0047,016,เพราไม่มีอะไรจะหน่วงเหนี่ยวรัดดึงและไม่ถึงคติแห่งสังขารอีก เหตุ
50,0047,017,นี้ การดับขันธ์จึงชื่อว่านิพพาน. โดยธรรมาธิษฐานมีอธิบายอย่างนี้.
50,0047,018,ความสิ้นอาสวะ แต่จริมกจิตยังทรงอยู่กล่าวคือสำเร็จพระอรหัตเป็น
50,0047,019,สอุปาทิเสสนิพพาน ๆ ได้แก่พระอรหัตตผล. ครั้นจริมกจิตดับแล้ว
50,0047,020,"เป็นอนุปาทิเสสนิพพาน ๆ ได้แก่นิพพานธาตุ เรียกว่าอมตธรรม,"
50,0047,021,อสังขตธรรม.
50,0047,022,ส. ป.