| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 50,0041,001,เดียวกัน ปรากฏโดยเป็นของน่ากลัว นี้ภยตูปัฏฐานญาณ ความ | |
| 50,0041,002,หน่ายในลำดับ นี้นิพพิทาญาณ นิพพิทานั้นเป็นปฏิปทาเครื่องสาวไป | |
| 50,0041,003,ถึงความเป็นผู้จะปลดอุปาทานเสีย นี้มุญจิตุกามยตาญาณ พิจารณา | |
| 50,0041,004,หาอุบาย นี้ปฏิสังขาญาณ ความวางเฉยในสังขาร นี้อุเปกขาญาณ | |
| 50,0041,005,เห็นอนุโลมอริยสัจ นี้สัจจานุโลมิกญาณ เป็นวิปัสสนาญาณ ๙. | |
| 50,0041,006,๕/๙/๖๕ | |
| 50,0041,007,ถ. ความเห็นว่าสังขารเหล่าใดเกิดแล้วในอดีต สังขารเหล่านั้น | |
| 50,0041,008,ดับแล้วในอดีต สังขารเหล่าใดเกิดขึ้นในปัจจุบัน สังขารเหล่านั้น | |
| 50,0041,009,ย่อมดับในปัจจุบัน สังขารเหล่าใดจักเกิดขึ้นในอนาคต สังขาร | |
| 50,0041,010,เหล่านั้นจักดับในอนาคต ดังนี้ ถ้าเป็นความเห็นแท้ที่ผ่องใส จะเรียกว่า | |
| 50,0041,011,วิสุทธิอะไร ? | |
| 50,0041,012,ต. ความเห็นว่าสังขารเหล่าใดดับแล้วในอดีต ฯลฯ จัดดับใน | |
| 50,0041,013,อนาคต ดั่งนี้ ถ้าเป็นความเห็นผ่องใสหมดจดแท้ เรียกว่ากังขาวิตรณ- | |
| 50,0041,014,วิสุทธิ. | |
| 50,0041,015,๕/๙/๖๘ | |
| 50,0041,016,ถ. ในสังขารนั่นเอง การพิจารณาเห็นอย่างไร จัดเป็นอุท- | |
| 50,0041,017,ยัพพยญาณ อย่างไรจึงจัดเป็นภังคญาณ อย่างไรจัดเป็นอาทีนวญาณ ? | |
| 50,0041,018,การพิจารณาสังขารก็อย่างเดียวกัน ได้ชื่อต่าง ๆ กันออกไป เพราะ | |
| 50,0041,019,อะไร ? | |
| 50,0041,020,ต. การพิจารณาเห็นด้วยปัญญาว่าสังขารไม่เที่ยง คือเกิดและ | |
| 50,0041,021,ดับ จัดเป็นอุทยัพพยญาณ เพราะเพ่งความเกิดแล้วดับ การพิจารณา | |