Book,Page,LineNumber,Text
50,0041,001,เดียวกัน  ปรากฏโดยเป็นของน่ากลัว    นี้ภยตูปัฏฐานญาณ  ความ
50,0041,002,หน่ายในลำดับ   นี้นิพพิทาญาณ   นิพพิทานั้นเป็นปฏิปทาเครื่องสาวไป
50,0041,003,ถึงความเป็นผู้จะปลดอุปาทานเสีย   นี้มุญจิตุกามยตาญาณ   พิจารณา
50,0041,004,หาอุบาย   นี้ปฏิสังขาญาณ   ความวางเฉยในสังขาร   นี้อุเปกขาญาณ
50,0041,005,เห็นอนุโลมอริยสัจ   นี้สัจจานุโลมิกญาณ   เป็นวิปัสสนาญาณ  ๙.
50,0041,006,๕/๙/๖๕
50,0041,007,ถ.  ความเห็นว่าสังขารเหล่าใดเกิดแล้วในอดีต   สังขารเหล่านั้น
50,0041,008,ดับแล้วในอดีต   สังขารเหล่าใดเกิดขึ้นในปัจจุบัน   สังขารเหล่านั้น
50,0041,009,ย่อมดับในปัจจุบัน   สังขารเหล่าใดจักเกิดขึ้นในอนาคต   สังขาร
50,0041,010,เหล่านั้นจักดับในอนาคต  ดังนี้  ถ้าเป็นความเห็นแท้ที่ผ่องใส จะเรียกว่า
50,0041,011,วิสุทธิอะไร  ?
50,0041,012,ต.  ความเห็นว่าสังขารเหล่าใดดับแล้วในอดีต  ฯลฯ  จัดดับใน
50,0041,013,อนาคต  ดั่งนี้   ถ้าเป็นความเห็นผ่องใสหมดจดแท้   เรียกว่ากังขาวิตรณ-
50,0041,014,วิสุทธิ.
50,0041,015,๕/๙/๖๘
50,0041,016,ถ.  ในสังขารนั่นเอง   การพิจารณาเห็นอย่างไร   จัดเป็นอุท-
50,0041,017,ยัพพยญาณ   อย่างไรจึงจัดเป็นภังคญาณ   อย่างไรจัดเป็นอาทีนวญาณ ?
50,0041,018,การพิจารณาสังขารก็อย่างเดียวกัน   ได้ชื่อต่าง ๆ  กันออกไป  เพราะ
50,0041,019,อะไร  ?
50,0041,020,ต.  การพิจารณาเห็นด้วยปัญญาว่าสังขารไม่เที่ยง   คือเกิดและ
50,0041,021,ดับ  จัดเป็นอุทยัพพยญาณ   เพราะเพ่งความเกิดแล้วดับ  การพิจารณา