| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 50,0020,001,และเป็นผู้เสวยทุกข์เองด้วย ส่วนอนุปาทินนกสังขารไม่มีเจตสิกธรรม | |
| 50,0020,002,ที่จะเสวยทุกข์ดังกล่าวแล้ว. | |
| 50,0020,003,๒๔๗๖ | |
| 50,0020,004,ถ. ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เป็นอิฏฐารมณ์มิใช่หรือ ? ไฉน | |
| 50,0020,005,ในโลกธรรมจึงว่าเป็นทุกข์แต่ละอย่าง ๆ จงอธิบายให้เห็นพอเป็น | |
| 50,0020,006,ปฏิปทาทางดำเนินนิพพิทา ? | |
| 50,0020,007,ต. ใช่ เพราะสิ่งเหล่านั้นเป็นวิปริฌามทุกข์ คือได้แก่ทุกข์ | |
| 50,0020,008,เมื่อแปรเป็นอื่น หรือสิ่งเหล่านั้นมีทุกข์กำกับอยู่ด้วย เช่นมีลาภ คือมี | |
| 50,0020,009,ทรัพย์ ต้องเฝ้าระวังไม่เป็นอันหลับอันนอนเป็นต้น มียศ ต้องเป็น | |
| 50,0020,010,อยู่เติบกว่าสามัญ ต้องมีภาระมาก เวลาไม่เป็นของตน ต้องพลอย | |
| 50,0020,011,ทุกข์สุขด้วยเขา. ได้รับสรรเสริญ เหมือนคนดื่มเหล้าหวานชวนจะ | |
| 50,0020,012,"เพลินไปว่าตนดี, มีสุขเป็นทางปรารถนายิ่งขึ้น ยังไม่อิ่มเป็นอันไม่" | |
| 50,0020,013,ได้สุขจิรง เมื่อพิจารณาเห็นวิบุลผลเหล่านี้ว่าเป็นทุกข์โดยอาการดั่ง | |
| 50,0020,014,กล่าวแล้ว ย่อมหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ ไม่เพลิดเพลินหมกมุ่นในลาภ | |
| 50,0020,015,ยศ สรรเสริญ สุข อันยั่วยวนเสน่หา ชื่อว่าดำเนินถึงปฏิปทาแห่ง | |
| 50,0020,016,นิพพิทา. | |
| 50,0020,017,๕/๙/๖๘ | |
| 50,0020,018,ถ. คนพาลเมื่อโลกธรรมฝ่ายอิฏฐารมณ์ครอบงำ มักจะหลง | |
| 50,0020,019,เห็นไปว่าเป็นสุข ก็แต่ว่าบัณฑิตท่านกลับพิจารณาเห็นไปว่าเป็นทุกข์ | |
| 50,0020,020,จงอธิบายให้เห็นว่าเป็นทุกข์ได้อย่างไร ? จัดเป็นทุกข์หมวดไหน | |
| 50,0020,021,ในทุกขตา ? | |