| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 48,0043,001,พึงเป็นผู้หนักในพระสัทธรรม ไม่พึงเป็นผู้หนักในอามิส พึงเป็นผู้เป็น | |
| 48,0043,002,ไปตามอำนาจแห่งคดี ไม่พึงเป็นผู้เห็นแก่บริษัท พึงเป็นผู้รู้จักที่นั่ง | |
| 48,0043,003,พึงนั่ง ณ อาสนะของตน ทอดตาชั่วแอก เพ่งเนื้อความ ไม่ลุกจาก | |
| 48,0043,004,อาสนะไปข้างไหน ไม่พึงเสพทางเสีย ไม่พึงพูดส่ายคำ (หรือส่ายแขน) | |
| 48,0043,005,พึงเป็นผู้ไม่พูดพล่อย เป็นผู้พูดมีที่สุด พึงเป็นผู้ไม่ลุกลน เป็นผู้ไม่ | |
| 48,0043,006,ผลุนผลัน พึงเป็นผู้ไม่ผูกเวร เป็นผู้ไม่ขัดเคือง พึงเป็นผู้ไม่ดุดัน | |
| 48,0043,007,เป็นผู้อดได้ต่อถ้อยคำ พึงเป็นผู้มีเมตตาจิต เป็นผู้คิดเอ็นดูเพื่อประ- | |
| 48,0043,008,โยชน์ พึงเป็นผู้มีกรุณา เป็นผู้ขวนขวายเพื่อประโยชน์ พึงรู้จักตน | |
| 48,0043,009,พึงรู้จักท่าน พึงสังเกตโจทก์ พึงสังเกตจำเลยว่าเป็นผู้เช่นไร เป็นผู้ | |
| 48,0043,010,ประหม่าพึงพูดเอาใจให้ร่าเริง เป็นผู้ขลาดพึงพูดปลอบ เป็นผู้ดุพึง | |
| 48,0043,011,ห้ามเสีย เป็นผู้ไม่สะอาด (โดยความประพฤติ) พึงดัดเสีย เป็นผู้ | |
| 48,0043,012,ตรงพึงประพฤติต่อด้วยความอ่อนโยน ไม่พึงถึงฉันทาคติ โทสาคติ | |
| 48,0043,013,โมหาคติ ภยาคติ พึงวางตนเป็นกลางทั้งในธรรมทั้งในบุคคล เมื่อ | |
| 48,0043,014,ซักพึงซักโดยกาล ไม่พึงซักโดยอกาล พึงซักด้วยคำจริง ไม่พึงซักด้วย | |
| 48,0043,015,คำเท็จ พึงซักด้วยคำสุภาพ ไม่พึงซักด้วยคำหยาบ พึงซักด้วยคำ | |
| 48,0043,016,ประกอบด้วยประโยชน์ในคดี ไม่พึงซักด้วยคำไร้ประโยชน์ พึงเป็น | |
| 48,0043,017,ผู้มีเมตตาจิตซัก ไม่พึงเป็นผู้เพ่งโทษ (เช่นน้อมใจเชื่อว่าจำเลยทำผิด | |
| 48,0043,018,จริงหรือโจทก์ใส่ความ) ไม่พึงเป็นผู้กระซิบที่หู ไม่พึงชำเลืองดู ไม่ | |
| 48,0043,019,พึงขยิบตา ไม่พึงเลิกคิ้ว ไม่พึงชะเง้อศีรษะ ไม่พึงทำวิการแห่งมือ | |
| 48,0043,020,(คือใช้ใบ้) ไม่พึงแสดงปลายนิ้วมือในขณะซัก พึงกำหนดข้อความ | |
| 48,0043,021,อันสองฝ่ายกล่าวมิให้ตกหล่น ไม่พึงแซมข้อความอันเขาไม่ได้กล่าว | |