|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0021,001,ในระหว่างจะอธิบาย โลภะ ดังในข้อ ๓๗. อิจฉา ดังในข้อ ๓๕.
|
|
23,0021,002,กับกามะ. โลภะ ความโลภ ความละโมบ เป็นอกุศลจิต
|
|
23,0021,003,พบมาในที่พร้อมกัน เช่น อิจฺฉาโลภสมาปนฺโน ท่านอธิบายต่าง
|
|
23,0021,004,กันว่า ความอยากได้ในอารมณ์ที่ยังไม่มาถึง ชื่ออิจฉา. ความละโมบ
|
|
23,0021,005,ในอารมณ์ที่มาถึงแล้ว ชื่อโลภะ. มัจฉริยะ ตระหนี่ หวง เป็น
|
|
23,0021,006,"อกุศล มี ๕ มัจฉริยะในอาวาส, ตระกูล ลาภ, วรรณะ, ธรรม,"
|
|
23,0021,007,บ่นอยากได้ของที่ยังไม่มาถึง นี้อิจฉา. โลภในของที่มาถึงแล้ว นี้
|
|
23,0021,008,โลภะ. หวงไม่ให้ใคร นี้มัจฉริยะ.
|
|
23,0021,009,กามะ ความปรารถนา ความใคร่ เป็นคำกลาง ๆ. ประกอบ
|
|
23,0021,010,เข้ากับส่วนดีก็มี ส่วนชั่วก็มี ดังในกระทู้ต่อ ๆ ไป กามกาโม ความ
|
|
23,0021,011,ใคร่ในกามารมณ์ ธมฺมกาโม ความใคร่ในธรรม ดังนี้.
|
|
23,0021,012,๓๘. อติโลโภ หิ ปาปโก. [ ๗๔ ]
|
|
23,0021,013,ความละโมบเป็นบาปแท้.
|
|
23,0021,014,ควรเก็บเอาข้อความในกระทู้ ๓๗-๔๐ มาอธิบาย.
|
|
23,0021,015,๓๙. นตฺถิ โมหสมํ ชาลํ. [ ๗๕ ]
|
|
23,0021,016,ข่ายเสมอด้วยโมหะไม่มี.
|
|
23,0021,017,ข่ายอันเป็นเครื่องดักสัตว์ หุ้มคลุมสัตว์ให้ติดอยู่ในนั้น ที่สุด
|
|
23,0021,018,ก็นายพรานมาจับไปขายหรือฆ่าเท่านั้น ข่ายคือโมหะนั้น ดักจิตให้ติดอยู่
|
|
|
