Book,Page,LineNumber,Text
23,0021,001,ในระหว่างจะอธิบาย  โลภะ  ดังในข้อ  ๓๗.  อิจฉา  ดังในข้อ  ๓๕. 
23,0021,002,กับกามะ.   โลภะ  ความโลภ  ความละโมบ  เป็นอกุศลจิต
23,0021,003,พบมาในที่พร้อมกัน  เช่น  อิจฺฉาโลภสมาปนฺโน   ท่านอธิบายต่าง
23,0021,004,กันว่า  ความอยากได้ในอารมณ์ที่ยังไม่มาถึง  ชื่ออิจฉา.  ความละโมบ
23,0021,005,ในอารมณ์ที่มาถึงแล้ว  ชื่อโลภะ.  มัจฉริยะ  ตระหนี่  หวง  เป็น
23,0021,006,"อกุศล  มี ๕  มัจฉริยะในอาวาส,  ตระกูล  ลาภ,  วรรณะ,  ธรรม,"
23,0021,007,บ่นอยากได้ของที่ยังไม่มาถึง  นี้อิจฉา.  โลภในของที่มาถึงแล้ว  นี้
23,0021,008,โลภะ.  หวงไม่ให้ใคร  นี้มัจฉริยะ.
23,0021,009,กามะ  ความปรารถนา  ความใคร่  เป็นคำกลาง ๆ.  ประกอบ
23,0021,010,เข้ากับส่วนดีก็มี  ส่วนชั่วก็มี  ดังในกระทู้ต่อ ๆ ไป  กามกาโม  ความ
23,0021,011,ใคร่ในกามารมณ์  ธมฺมกาโม  ความใคร่ในธรรม  ดังนี้.
23,0021,012,๓๘.  อติโลโภ  หิ  ปาปโก.  [ ๗๔ ]
23,0021,013,ความละโมบเป็นบาปแท้.
23,0021,014,ควรเก็บเอาข้อความในกระทู้  ๓๗-๔๐  มาอธิบาย.
23,0021,015,๓๙.  นตฺถิ  โมหสมํ  ชาลํ.  [ ๗๕ ]
23,0021,016,ข่ายเสมอด้วยโมหะไม่มี.
23,0021,017,ข่ายอันเป็นเครื่องดักสัตว์  หุ้มคลุมสัตว์ให้ติดอยู่ในนั้น  ที่สุด
23,0021,018,ก็นายพรานมาจับไปขายหรือฆ่าเท่านั้น  ข่ายคือโมหะนั้น  ดักจิตให้ติดอยู่