dhamma-scholar-book / 22 /220032.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
22,0032,001,<B>ยถา จ อุปฺปนฺนสฺส</B> อนึ่ง ความละกามฉันท์ที่เกิดขึ้น
22,0032,002,<B>กามฉนฺทสฺส ปหานํ โหติ</B> แล้วเสียได้ด้วยประการใด
22,0032,003,<B>ตญฺจ ปชานาติ</B> ย่อมรู้ประการนั้นด้วย.
22,0032,004,<B>ยถา จ ปหีนสฺส กามฉนฺทสฺส</B> อนึ่ง ความที่กามฉันท์อันตนละ
22,0032,005,<B>อายตึ อนุปฺปาโท โหติ</B> เสียแล้ว ไม่เกิดขึ้นต่อไปด้วย
22,0032,006,ประการใด
22,0032,007,<B>ตญฺจ ปชานาติ</B> ย่อมรู้ประการนั้นด้วย.
22,0032,008,<B>[๒] สนฺตํ วา</B> อนึ่ง เมื่อพยาบาท [ความคิดให้
22,0032,009,<B>อชฺฌตฺตํ พฺยาปาทํ</B> คนสัตว์พินาศ] มี ณ ภายในจิต
22,0032,010,<B>อตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ</B> ย่อมรู้ชัดว่า พยาบาทมีอยู่ ณ ภายใน
22,0032,011,<B>พฺยาปาโทติ ปชานาติ</B> จิตของเรา
22,0032,012,<B>อสนฺตํ วา อชฺฌตฺตํ วา พฺยาปาทํ</B> หรือเมื่อพยาบาทไม่มี ณ ภายในจิต
22,0032,013,<B>นตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ</B> ย่อมรู้ชัดว่า พยาบาทไม่มี ณ ภายใน
22,0032,014,<B>พฺยาปาโทหิ ปชานาติ</B> จิตของเรา
22,0032,015,<B>ยถา จ อนุปฺปนฺนสฺส</B> อนึ่ง ความที่พยาบาทอันยังไม่เกิด
22,0032,016,<B>พฺยาปาทสฺส อุปฺปาโท โหติ</B> ขึ้น ย่อมเกิดขึ้นด้วยประการใด
22,0032,017,<B>ตญฺจ ปชานาติ</B> ย่อมรู้ประการนั้นด้วย.
22,0032,018,<B>ยถา จ อุปฺปนฺนสฺส</B> อนึ่ง ความละพยาบาทที่เกิดขึ้น
22,0032,019,<B>พฺยาปาทสฺส ปหานํ โหติ</B> แล้วเสียได้ด้วยประการใด
22,0032,020,<B>ตญฺจ ปชานาติ</B> ย่อมรู้ประการนั้นด้วย.