| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0020,001,<B>อุฏฺฐาเนนปฺปมาเทน </B> กิเลสดังห้วงน้ำ ท่วมที่พึ่งอันใด | |
| 18,0020,002,<B>สญฺเมน ทเมน จ</B> ไม่ได้ผู้มีปัญญาควรทำที่พึ่งอันนั้น | |
| 18,0020,003,<B>ทีปํ กยิราถ เมธาวี</B> ด้วยความหมั่น ด้วยความไม่ | |
| 18,0020,004,<B>ยํ โอโฆ นาภิกีรติ.</B> ประมาท ด้วยความระวัง และด้วย | |
| 18,0020,005,ความฝึก. | |
| 18,0020,006,๑๘. เรื่องพาลนักขัต | |
| 18,0020,007,พระบรมศาสดา ทรงปรารภนักขัตฤกษ์ของคนพาล ครั้งหนึ่ง | |
| 18,0020,008,ในเมืองสาวัตถี พวกคนพาลเล่นนักขัตฤกษ์กันต่าง ๆ แต่แล้ว | |
| 18,0020,009,ล้วนเป็นที่ไม่น่าดูไม่น่าฟังของพวกอริยสาวก ๆ จึงส่งข่าวสาส์นไปถวาย | |
| 18,0020,010,พระศาสดา ขอให้พระองค์กับพระภิกษุสงฆ์ประทับอยู่เสียในวิหาร | |
| 18,0020,011,งดการเสด็จไปภายนอก แล้วได้ตกแต่งขัชชโภชนาหารส่งไปถวาย | |
| 18,0020,012,ครั้นสิ้น ๗ วันหมดนักขัตฤกษ์นั้นแล้ว จึงพากันไปเฝ้ากราบทูลเรื่อง | |
| 18,0020,013,นักขัตฤกษ์นั้น อันเป็นของไม่ควรดูไม่ควรฟัง พระองค์จึงตรัส | |
| 18,0020,014,พระคาถานี้ | |
| 18,0020,015,<B>ปมาทมนุยุญฺชนติ</B> ชนทั้งหลายที่เป็นพาล มีปัญญา | |
| 18,0020,016,"<B>พาลา ทุมฺเมธิโน ชนา,</B> ทราม ประกอบความประมาท" | |
| 18,0020,017,อยู่เนือง ๆ | |
| 18,0020,018,<B>อปฺปมาทญฺจ เมธาวี</B> ส่วนผู้มีปัญญา ย่อมรักษาความ | |
| 18,0020,019,<B>ธนํ เสฏฺํว รกฺขติ;</B> ไม่ประมาท เหมือนคนมีทรัพย์ | |
| 18,0020,020,รักษาทรัพย์อันประเสริฐฉะนั้น | |