| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 14,0014,001,เผาเหมือนกัน. โสกะ ปริเทวะ อุปายาส ดูเป็นผลสืบมาจากราคะ | |
| 14,0014,002,ในเมื่อไม่ได้ปิยารมณ์สมหวัง หรือในเมื่อได้แล้วมาพรากไปเสีย | |
| 14,0014,003,โทมนัส ดูเป็นผลสืบมาจากโทสะ ทุกข์ จะจัดเป็นผลสืบมาจาก | |
| 14,0014,004,โมหะก็ไม่สนิท เช่นนี้การจัดเป็นปกิณณกทุกข์เป็นไฟอีกกองหนึ่ง จึง | |
| 14,0014,005,ไม่สนิท น่าจัดเป็นทุกข์คงเดิม เกิดเพราะถูกกิเลสเผา ดุจความ | |
| 14,0014,006,ร้อนแสบอันเกิดเพราะถูกไฟลวก. | |
| 14,0014,007,<B>๖. วิปากทุกข์</B> หรือผลกรรม ได้แก่วิปฏิสารคือความร้อนใจ | |
| 14,0014,008,การเสวยกรรมกรณ์ คือถูกลงอาชญา ความฉิบหาย ความตกยาก | |
| 14,0014,009,และความตกอบาย มาในบาลีมากแห่ง. | |
| 14,0014,010,<B>๗. สหคตทุกข์</B> ทุกข์ไปด้วยกัน หรือทุกข์กำกับกัน ได้แก่ทุกข์ | |
| 14,0014,011,มีเนื่องมาจากวิบุลผล ดังแสดงในโลกธรรมสูตร อัฏฐกังคุดร | |
| 14,0014,012,ว่า ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เป็นทุกข์ละอย่าง ๆ . บางอาจารย์ | |
| 14,0014,013,อธิบายว่า เป็นวิปริณามทุกข์ คือได้ทุกข์เมื่อแปรเป็นอื่นไป. น่า | |
| 14,0014,014,เข้าใจว่า มีลาภคือทรัพย์ ต้องเฝ้าต้องระวังจนไม่เป็นอันหลับนอน | |
| 14,0014,015,ได้โดยปกติ เสียชีวิตในการป้องกันทรัพย์ก็มี มียศคือได้รับตั้งเป็น | |
| 14,0014,016,ใหญ่กว่าคนสามัญเป็นชั้น ๆ ต้องเป็นอยู่เติบกว่าคนสามัญ จำต้อง | |
| 14,0014,017,มีทรัพย์มากเป็นกำลัง มักหาได้ไม่พอใช้ ต้องมีภาระมาก เวลาไม่เป็น | |
| 14,0014,018,ของตน เป็นที่เกาะของผู้อื่นจนนุงนัง ต้องพลอยสุขทุกข์ด้วยเขา | |
| 14,0014,019,ได้รับสรรเสริญ เหมือนดื่มเหล้าหวาน ชวนจะเพลินไปว่าตนดี ต้อง | |
| 14,0014,020,มีสติระวังมิให้เมากล่าวคือเผลอตัว ดื่มเหล้าเสียอีก ผู้ดื่มยังอาจยั้งได้ | |
| 14,0014,021,ส่วนสรรเสริญมาจากผู้ยั่วยวนอยู่เสมอ มีสุข เป็นทางปรารถนายิ่งขึ้น | |