|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
12,0014,001,สังคายนาย เออก็พระสงฆ์ที่ได้พระอรหัตพร้อมด้วยพระปฏิสัมภิทา-
|
|
12,0014,002,ญาณนั้นยังมีอยู่ ดังฤๅ พระมหากัสสปเลือกเสียมิได้จัดเข้าในที่
|
|
12,0014,003,สังคายนายเล่า เกลือกจะมีคำปรัปปวาทฉะนี้ เหตุดังนั้น พระมหา-
|
|
12,0014,004,กัสสปเถรเจ้าจึงยั้งพระอานนท์ไว้ยังมิได้จัดเข้าในที่สังคายนาย อยํ ภนฺเต
|
|
12,0014,005,อายสฺมา อานนฺโท พระสงฆ์ทั้งปวงจึงตักเตือนขึ้นว่า พระเจ้าข้า
|
|
12,0014,006,ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าอริยกัสสป ข้าพเจ้าทั้งปวงพิจารณาเห็นว่า เสกฺโข
|
|
12,0014,007,พระอานนท์นี้ เป็นเสขบุคคลอยู่ก็จริงแล แต่ทว่าไม่ลุอำนาจแก่ฉันทา
|
|
12,0014,008,โทสา โมหา ภยาคติ และข้อหนึ่งเล่า พระอานนท์นี้ก็ได้เล่าเรียน
|
|
12,0014,009,พระธรรมวินัยทั้งปวง เฉพาะพระพักตร์มณฑลแห่งสมเด็จพระบรมครู
|
|
12,0014,010,เจ้านี้ทุกสิ่งทุกอัน อานนฺทํ อุจฺจินตุ ขอพระผู้เป็นเจ้าจงเลือกพระ
|
|
12,0014,011,อานนท์เข้าในที่สังคายนายด้วยเถิด เมื่อพระสงฆ์ทั้งปวงตักเตือนขึ้น ๆ
|
|
12,0014,012,ฉะนี้ พระมหากัสสปเถรเจ้าจึงนับพระอานนท์เข้าในที่สังคายนาย จึง
|
|
12,0014,013,เป็นพระสงฆ์สังคายนายนั้น ๕๐๐ พระองค์ด้วยกัน.
|
|
12,0014,014,อถโข เมาะ ตทนนฺตรํ ในลำดับนั้น พระสังคีติกาจารย์ ๕๐๐
|
|
12,0014,015,พระองค์ จึงปรึกษากันว่า กตฺถ นุ โข มยํ เราจะสังคายนายพระ
|
|
12,0014,016,ธรรมวินัยในกาลครั้งนี้ เราจะไปกระทำในประเทศที่ใดจึงจะสมควร
|
|
12,0014,017,จึงเห็นลงพร้อมกันว่า ราชคหํ โข มหาโคจรํ ปหูตสนาสนํ ว่าเมือง
|
|
12,0014,018,ราชคฤห์นี้มีที่โคจรบิณฑบาตนั้นมาก และข้อหนึ่งเล่า เสนาสนะ
|
|
12,0014,019,ที่อาศัยนั้นเล่าก็มีมาก ควรอยู่แล้วที่เรานี้จะไปสังคายนายพระธรรม-
|
|
12,0014,020,วินัยนี้ ที่ในเมืองราชคฤห์นี้เถิด เมื่อพระสงฆ์ทั้งปวงปรึกษาพร้อมกัน
|
|
12,0014,021,ฉะนี้แล้ว พระมหากัสสปเถรเจ้าก็สวดอนุสาวนาด้วยญัตติทุติยกรรม
|
|
|