| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 09,0040,001,กลั้นอารมณ์อันไม่เป็นที่เจริญใจ ต่างโดยหนาว ร้อน หิว ระหาย | |
| 09,0040,002,ถ้อยคำเสียดแทง และทุกขเวทนาอันแรงกล้า. ข้อที่ ๓ เว้นของไม่ | |
| 09,0040,003,สบาย ต่างโดยประเภทอย่างนั้น ที่เสพเข้า อกุศลเกิดขึ้นและเจริญ | |
| 09,0040,004,ขึ้น กุศลไม่เกิด ที่เกิดแล้วเสื่อมสิ้นไป. ข้อที่ ๔ บรรเทาอกุศลวิตก | |
| 09,0040,005,อันสัมปยุตด้วยกาม ด้วยพยาบาท ด้วยวิหิงสา. | |
| 09,0040,006,อัปปมัญญา ๔ | |
| 09,0040,007,เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา. | |
| 09,0040,008,ที. สี. ๙/๓๑๐. | |
| 09,0040,009,อธิบาย: เมตตา โดยพยัญชนะ ได้แก่ความสนิทสนม คือ | |
| 09,0040,010,รักใคร่ เว้นจากราคะ โดยอรรถ ได้แก่ปรารถนาความสุขความเจริญ | |
| 09,0040,011,เพื่อผู้อื่น. กรุณา โดยพยัญชนะ ได้แก่ความหวั่นใจ เมื่อเห็นผู้อื่น | |
| 09,0040,012,ได้ทุกข์ร้อน โดยอรรถ ได้แก่ความปรารถนาเพื่อจะปลดเปลื้องทุกข์ | |
| 09,0040,013,ของเขา. มุทิตา โดยพยัญชนะ ได้แก่ความชื่นบาน โดยอรรถ ได้ | |
| 09,0040,014,แก่ความพลอยยินดีด้วย ในเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดี. อุเบกขา โดยพยัญชนะ | |
| 09,0040,015,ได้แก่ความวางเฉย โดยอรรถ ได้แก่ความวางคนเป็นกลาง ในเมื่อ | |
| 09,0040,016,จะแผ่เมตตากรุณาไปไม่บังควร เช่นเอาใจช่วยโจรเป็นตัวอย่าง หรือ | |
| 09,0040,017,ในเมื่อจะพลอยยินดีด้วยสมบัติของอีกฝ่ายหนึ่ง จำจะยินดีด้วยวิบัติของ | |
| 09,0040,018,อีกฝ่ายหนึ่ง เช่น ๒ ฝ่ายเป็นความกัน จะพลอยยินดีด้วยฝ่ายชำนะ | |
| 09,0040,019,ก็จำจะยินดีด้วยความแพ้ของอีกฝ่ายหนึ่ง. ธรรม ๔ อย่างนี้ ที่แผ่โดย | |
| 09,0040,020,เจาะตัวก็ดี โดยไม่เจาะตัวแต่ยังไม่จำกัดมุ่งเอาหมู่นี้หมู่นั้นก็ดี จัดเป็น | |