Book,Page,LineNumber,Text
09,0040,001,กลั้นอารมณ์อันไม่เป็นที่เจริญใจ  ต่างโดยหนาว   ร้อน  หิว  ระหาย   
09,0040,002,ถ้อยคำเสียดแทง  และทุกขเวทนาอันแรงกล้า.   ข้อที่  ๓  เว้นของไม่  
09,0040,003,สบาย  ต่างโดยประเภทอย่างนั้น  ที่เสพเข้า  อกุศลเกิดขึ้นและเจริญ
09,0040,004,ขึ้น  กุศลไม่เกิด   ที่เกิดแล้วเสื่อมสิ้นไป.  ข้อที่  ๔  บรรเทาอกุศลวิตก
09,0040,005,อันสัมปยุตด้วยกาม  ด้วยพยาบาท  ด้วยวิหิงสา. 
09,0040,006,อัปปมัญญา  ๔
09,0040,007,เมตตา   กรุณา  มุทิตา  อุเบกขา.
09,0040,008,ที.  สี.  ๙/๓๑๐.
09,0040,009,อธิบาย:   เมตตา   โดยพยัญชนะ  ได้แก่ความสนิทสนม  คือ
09,0040,010,รักใคร่  เว้นจากราคะ  โดยอรรถ  ได้แก่ปรารถนาความสุขความเจริญ
09,0040,011,เพื่อผู้อื่น.  กรุณา  โดยพยัญชนะ   ได้แก่ความหวั่นใจ  เมื่อเห็นผู้อื่น
09,0040,012,ได้ทุกข์ร้อน  โดยอรรถ  ได้แก่ความปรารถนาเพื่อจะปลดเปลื้องทุกข์
09,0040,013,ของเขา.  มุทิตา  โดยพยัญชนะ  ได้แก่ความชื่นบาน  โดยอรรถ  ได้
09,0040,014,แก่ความพลอยยินดีด้วย  ในเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดี.  อุเบกขา  โดยพยัญชนะ
09,0040,015,ได้แก่ความวางเฉย  โดยอรรถ  ได้แก่ความวางคนเป็นกลาง  ในเมื่อ
09,0040,016,จะแผ่เมตตากรุณาไปไม่บังควร  เช่นเอาใจช่วยโจรเป็นตัวอย่าง  หรือ
09,0040,017,ในเมื่อจะพลอยยินดีด้วยสมบัติของอีกฝ่ายหนึ่ง  จำจะยินดีด้วยวิบัติของ
09,0040,018,อีกฝ่ายหนึ่ง  เช่น  ๒  ฝ่ายเป็นความกัน  จะพลอยยินดีด้วยฝ่ายชำนะ
09,0040,019,ก็จำจะยินดีด้วยความแพ้ของอีกฝ่ายหนึ่ง.   ธรรม  ๔  อย่างนี้  ที่แผ่โดย
09,0040,020,เจาะตัวก็ดี   โดยไม่เจาะตัวแต่ยังไม่จำกัดมุ่งเอาหมู่นี้หมู่นั้นก็ดี  จัดเป็น