|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
08,0043,001,<B>๑๒๗. ยมฺหา ธมฺมํ วิชาเนยิย สมฺมาสมฺพุทฺธเทสิตํ
|
|
08,0043,002,สกฺกจฺจํ นํ นมสฺเสยฺย อคฺคิหุตฺตํว พฺราหฺมโณ.</B>
|
|
08,0043,003,บุคคลรู้แจ้งธรรม ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว จาก
|
|
08,0043,004,ผู้ใด พึงนอบน้อมผู้นั้นโดยเคารพ เหมือนพราหมณ์นับถือการบูชาไฟ
|
|
08,0043,005,ฉะนั้น.
|
|
08,0043,006,(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๖๘.
|
|
08,0043,007,<B>๑๒๘. ยสฺส ปาปํ กตํ กมฺมํ กุสเลน ปิถียติ
|
|
08,0043,008,โสมํ โลกํ ปภาเสติ อพฺภา มุตฺโตว จนฺทิมา.</B>
|
|
08,0043,009,"ผู้ใดทำกรรมชั่วแล้ว ละเสียได้ด้วยกรรมดี, ผู้นั้นย่อมยังโลกนี้"
|
|
08,0043,010,ให้สว่าง เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น.
|
|
08,0043,011,(องฺคุลิมาล) ม. ม. ๑๒/๔๘๗.
|
|
08,0043,012,<B>๑๒๙. ยสฺส รุกฺขสฺส ฉายาย นิสีเทยฺย สเยยฺย วา
|
|
08,0043,013,น ตสฺส สาขํ ภญฺเชยฺย มิตฺตทุพฺโภ หิ ปาปโก.</B>
|
|
08,0043,014,"บุคคลนั้นหรือนอนที่ร่มเงาต้นไม้ใด ไม่ควรหักกิ่งต้นไม้นั้น,"
|
|
08,0043,015,เพราะผู้ประทุษร้ายมิตร เป็นคนเลวทราม.
|
|
08,0043,016,(โพธิสตฺต) ขุ. ชา. มหา. ๒๘/๒๖.
|
|
|