Book,Page,LineNumber,Text
08,0043,001,<B>๑๒๗.  ยมฺหา  ธมฺมํ  วิชาเนยิย		สมฺมาสมฺพุทฺธเทสิตํ   
08,0043,002,สกฺกจฺจํ  นํ  นมสฺเสยฺย		อคฺคิหุตฺตํว   พฺราหฺมโณ.</B>
08,0043,003,บุคคลรู้แจ้งธรรม   ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว  จาก
08,0043,004,ผู้ใด  พึงนอบน้อมผู้นั้นโดยเคารพ  เหมือนพราหมณ์นับถือการบูชาไฟ
08,0043,005,ฉะนั้น. 
08,0043,006,(พุทฺธ)							ขุ.  ธ.  ๒๕/๖๘.
08,0043,007,<B>๑๒๘.  ยสฺส  ปาปํ  กตํ  กมฺมํ		กุสเลน  ปิถียติ
08,0043,008,โสมํ  โลกํ  ปภาเสติ 		อพฺภา  มุตฺโตว  จนฺทิมา.</B>
08,0043,009,"ผู้ใดทำกรรมชั่วแล้ว  ละเสียได้ด้วยกรรมดี,   ผู้นั้นย่อมยังโลกนี้"
08,0043,010,ให้สว่าง  เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น.
08,0043,011,(องฺคุลิมาล)					ม.  ม.  ๑๒/๔๘๗.
08,0043,012,<B>๑๒๙.  ยสฺส  รุกฺขสฺส  ฉายาย		นิสีเทยฺย  สเยยฺย  วา
08,0043,013,น  ตสฺส  สาขํ  ภญฺเชยฺย 	มิตฺตทุพฺโภ   หิ  ปาปโก.</B>
08,0043,014,"บุคคลนั้นหรือนอนที่ร่มเงาต้นไม้ใด    ไม่ควรหักกิ่งต้นไม้นั้น,"
08,0043,015,เพราะผู้ประทุษร้ายมิตร  เป็นคนเลวทราม.
08,0043,016,(โพธิสตฺต)					ขุ.  ชา.  มหา.  ๒๘/๒๖.