| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 07,0032,001,หรือไม่ได้เสวยทุกขเวทนาที่กล้าหยาบเผ็ดร้อน เกิดเพราะความเพียรก็ดี | |
| 07,0032,002,เป็นผู้อภัพ ไม่ควรเพื่อปัญญาอันรู้อันเห็น ไม่ควรเพื่อจะตรัสรู้ด้วยดี | |
| 07,0032,003,อย่างยิ่ง มีอุปไมยฉะนั้น. อุปมาที่ ๒ ว่า ไม้สด ประกอบอยู่ด้วย | |
| 07,0032,004,ยาง บุคคลเก็บวางตั้งไว้บนบก ไกลห่างแต่น้ำแล้ว ถ้าบุรุษต้องการ | |
| 07,0032,005,เพลิง ถือเอาไม้สีเพลิงอันบนมาแล้ว สีลงกับไม้สด มียางวางไว้ไกล | |
| 07,0032,006,ห่างน้ำนั้น ก็จะไม่พึงสามารถให้เพลิงเกิดขึ้นได้ บุรุษนั้นก็จะพึงเหน็ด | |
| 07,0032,007,เหนื่อยลำบากกายถ่ายเดียว เพราะว่าไม่สดมียางนั้น แม้ถึงวางไว้ไกล | |
| 07,0032,008,่ห่างน้ำแล้ว ก็แต่ยังเป็นไม่สดประกอบด้วยยางอยู่ บุรุษนั้นจะขืนสีไป | |
| 07,0032,009,ก็เหน็ดเหนื่อยลำบากกายถ่ายเดียว ข้อนี้ฉันใด สมณะหรือพราหมณ์ | |
| 07,0032,010,เหล่าหนึ่งเหล่าใด มาหลีกออกเสียงจากกามทั้งหลายด้วยกายและจิตอยู่ | |
| 07,0032,011,ก็แต่ความชอบใจ ความรักใคร่ ความสยบ ความอยาก ความกระวน- | |
| 07,0032,012,กระวายเพราะกาม ยึดกามทั้งหลายเป็นอาธารวิสัยซึ่งเป็นไปอยู่ในจิต | |
| 07,0032,013,สมณพราหมณ์เหล่านั้น ยังไม่ละเสีย ณ ภายในได้ ยังไม่สงบระงับคืนได้ | |
| 07,0032,014,สมณพราหมณ์เหล่านั้น แม้จะเสวยทุกขเวทนากล้าหยาบเผ็ดร้อนเกิด | |
| 07,0032,015,เพราะความเพียร หรือแม้ถึงไม่ได้เสวยทุกขเวทนากล้าหยาบเผ็ดร้อน | |
| 07,0032,016,เกิดเพราะความเพียรก็ดี ก็เป็นผู้อภัพ ไม่ควรเพื่อปัญญาอันรู้อันเห็น | |
| 07,0032,017,ไม่ควรเพื่อจะตรัสรู้ด้วยดีอย่างยิ่งได้ มีอุปไมยฉะนั้น. อุปมาที่ ๓ | |
| 07,0032,018,ว่า ไม่แห้งสนิท บุคคลวางตั้งไว้ไกลห่างน้ำ ถ้าบุรุษผู้ต้องการเพลิง | |
| 07,0032,019,ถือเอาไม้สีเพลิงอันบนมาแล้ว สีลงกับไม้แห้งสนิทนั้น ก็จะพึงให้ | |
| 07,0032,020,เพลิงเกิดขึ้นได้ เพราะไม้นั้นแห้งสนิทด้วย บุคคลมาเก็บวางตั้งไว้ | |
| 07,0032,021,บนบกห่างไกลน้ำด้วย จึงให้เกิดเพลิงปรากฏขึ้นได้ ข้อนี้ฉันใด | |