Book,Page,LineNumber,Text
07,0032,001,หรือไม่ได้เสวยทุกขเวทนาที่กล้าหยาบเผ็ดร้อน  เกิดเพราะความเพียรก็ดี 
07,0032,002,เป็นผู้อภัพ  ไม่ควรเพื่อปัญญาอันรู้อันเห็น  ไม่ควรเพื่อจะตรัสรู้ด้วยดี
07,0032,003,อย่างยิ่ง  มีอุปไมยฉะนั้น.  อุปมาที่ ๒ ว่า  ไม้สด  ประกอบอยู่ด้วย
07,0032,004,ยาง  บุคคลเก็บวางตั้งไว้บนบก  ไกลห่างแต่น้ำแล้ว  ถ้าบุรุษต้องการ
07,0032,005,เพลิง  ถือเอาไม้สีเพลิงอันบนมาแล้ว  สีลงกับไม้สด  มียางวางไว้ไกล
07,0032,006,ห่างน้ำนั้น  ก็จะไม่พึงสามารถให้เพลิงเกิดขึ้นได้  บุรุษนั้นก็จะพึงเหน็ด
07,0032,007,เหนื่อยลำบากกายถ่ายเดียว  เพราะว่าไม่สดมียางนั้น  แม้ถึงวางไว้ไกล
07,0032,008,่ห่างน้ำแล้ว  ก็แต่ยังเป็นไม่สดประกอบด้วยยางอยู่  บุรุษนั้นจะขืนสีไป
07,0032,009,ก็เหน็ดเหนื่อยลำบากกายถ่ายเดียว  ข้อนี้ฉันใด  สมณะหรือพราหมณ์
07,0032,010,เหล่าหนึ่งเหล่าใด  มาหลีกออกเสียงจากกามทั้งหลายด้วยกายและจิตอยู่
07,0032,011,ก็แต่ความชอบใจ  ความรักใคร่  ความสยบ  ความอยาก  ความกระวน-
07,0032,012,กระวายเพราะกาม  ยึดกามทั้งหลายเป็นอาธารวิสัยซึ่งเป็นไปอยู่ในจิต
07,0032,013,สมณพราหมณ์เหล่านั้น  ยังไม่ละเสีย ณ ภายในได้ ยังไม่สงบระงับคืนได้
07,0032,014,สมณพราหมณ์เหล่านั้น  แม้จะเสวยทุกขเวทนากล้าหยาบเผ็ดร้อนเกิด
07,0032,015,เพราะความเพียร  หรือแม้ถึงไม่ได้เสวยทุกขเวทนากล้าหยาบเผ็ดร้อน
07,0032,016,เกิดเพราะความเพียรก็ดี  ก็เป็นผู้อภัพ ไม่ควรเพื่อปัญญาอันรู้อันเห็น
07,0032,017,ไม่ควรเพื่อจะตรัสรู้ด้วยดีอย่างยิ่งได้  มีอุปไมยฉะนั้น.  อุปมาที่ ๓
07,0032,018,ว่า  ไม่แห้งสนิท  บุคคลวางตั้งไว้ไกลห่างน้ำ  ถ้าบุรุษผู้ต้องการเพลิง
07,0032,019,ถือเอาไม้สีเพลิงอันบนมาแล้ว  สีลงกับไม้แห้งสนิทนั้น  ก็จะพึงให้
07,0032,020,เพลิงเกิดขึ้นได้  เพราะไม้นั้นแห้งสนิทด้วย  บุคคลมาเก็บวางตั้งไว้
07,0032,021,บนบกห่างไกลน้ำด้วย  จึงให้เกิดเพลิงปรากฏขึ้นได้  ข้อนี้ฉันใด