|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
03,030,001,ไฉนไม่ตรัสสั่งให้ติดตาม ? และเมื่อนายฉันนะกลับมานครแล้วก็ไม่
|
|
03,030,002,ได้ยินว่าทรงพระพิโรธและลงราชทัณฑ์แก่นายฉันนะอย่างไร ? ถ้าเสด็จ
|
|
03,030,003,"ออกโดยซึ่งหน้า, ก็มีปัญหาอีกว่า พระราชบิดาไม่ทรงยอมอยู่แล้ว"
|
|
03,030,004,"ถึงทรงกันแสง, แต่เหตุไฉนจึงขัดไว้ไม่ได้ ? น่าจะมีเหตุจำเป็น"
|
|
03,030,005,"อย่างไรอันไม่ปรากฏ; ถ้าหนีออกไปไม่ให้กล้าติดตาม, ถ้าออกซึ่ง "
|
|
03,030,006,"หน้า ไม่ให้กล้าขัด. เทียบกับบรรพชาของสาวกก็มีทั้ง ๒ นัย, พระ"
|
|
03,030,007,"ยสออกผู้เดียวในราตรี, พระรัฐบาลที่บิดาหวงออกซึ่งหน้า, แต่มีคำ"
|
|
03,030,008,แก้ปัญหาทั้ง ๒ ข้อ. เมื่อพระยสออกแล้ว พอบิดาทราบก็ออกตาม
|
|
03,030,009,พบแล้วชวนให้กลับ แต่ท่านได้ฟังพระธรรมเทศนาสำเร็จพระอรหันต์
|
|
03,030,010,แล้ว ไม่ใช่ผู้จะอยู่ครองฆราวาสเสียแล้ว.<SUP>๑</SUP> พระรัฐบาลลาบิดาบวช
|
|
03,030,011,"แต่ไม่ได้รับอนุญาต เสียใจและอดอาหารจะได้ตายเสีย, บิดาจึงต้อง"
|
|
03,030,012,อนุญาตผ่อนตามใจ ด้วยหมายว่าบวชไปไม่ได้ ก็คงกลับมาเอง ดี
|
|
03,030,013,กว่าจะปล่อยให้ตายเสียในเวลานั้น.<SUP>๒</SUP> ในบรรพชาของพระมหาบุรุษ
|
|
03,030,014,ยังสันนิษฐานลงไม่ถนัด.
|
|
03,030,015,ในบางพระสูตรกล่าวถึงการบำเพ็ญพรตแห่งพระราชา บางที
|
|
03,030,016,จะได้แก่การเที่ยวจาริกสู่ชลาลัยศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าวแล้ว. ถ้าพระมหา-
|
|
03,030,017,บุรุษเสด็จออกด้วยอาการอย่างนั้นก่อนแล้ว จึงทรงบรรพชาต่อภายหลัง
|
|
03,030,018,จะออกได้โดยสะดวกกระมัง ? ทั้งจะไม่ถูกติดตามด้วย. ข้อนี้ไม่พ้น
|
|
03,030,019,จากท่วงทีอันกล่าวไว้ในอรรถกถาทีเดียวนัก เพราะเอาอย่างคติของ
|
|
03,030,020,"ท่านผู้ปรารถนาจักรพรรดิราชสมบัติด้วยกัน, และถ้าถือความว่าเมื่อ"
|
|
|