dhamma-scholar-book / 02 /020004.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
02,0004,001,๒๐. ทุคฺคา อุทฺธรถตฺตานํ ปงฺเก สนฺโนว กุญฺชโร.
02,0004,002,จงถอนตนขึ้นจากหล่ม เหมือนช้างตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น.
02,0004,003,ขุ. ธ. ๒๕/๕๘.
02,0004,004,๒๑. อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ.
02,0004,005,จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน.
02,0004,006,ขุ. ชา. ปกิณฺณก. ๒๗/๓๗๒.
02,0004,007,๒๒. อตฺตานญฺจ น ฆาเตสิ.
02,0004,008,อย่าฆ่าตนเสียเลย.
02,0004,009,ขุ. ชา. มหา. ๒๘/๒๗๙.
02,0004,010,๒๓. อตฺตานํ น ทเท โปโส.
02,0004,011,บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน.
02,0004,012,สํ. ส. ๑๕/๖๐.
02,0004,013,๒๔. อตฺตานํ น ปริจฺจเช.
02,0004,014,บุรุษไม่พึงสละเสียซึ่งตน.
02,0004,015,สํ. ส. ๑๕/๖๐.
02,0004,016,๒๕. อตฺตานํ นาติวตฺเตยฺย.
02,0004,017,บุคคลไม่ควรลืมตน.
02,0004,018,ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/๕๐๓.
02,0004,019,๒๖. อตฺตทตฺถํ ปรตฺเถน พหุนาปิ น หาปเย.
02,0004,020,ไม่ควรพร่าประโยชน์ตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้มาก.
02,0004,021,ขุ. ธ. ๒๕/๓๗.