text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าบัดนี้ท้าวอุเทนเกณฑ์ทหาร <bot>:เป็นสามด้านข้าศึกฮึกหนักหนา พวกนายด่านบ้านนอกบอกเข้ามา แล้ววันทาทูลแถลงแจ้งคดี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเชิญเจ้าเยาวลักษณ์วิไลโฉม <bot>:ช่วยน้อมโน้มประดิพัทธ์อย่าขัดขืน นางฟังคำน้ำเสียงจะเพียงจะกลืน ไม่ฝ่าฝืนฟุบหมอบตอบบัญชา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสสั่งเสนีสี่ตำรวจ <bot>:ให้เตรียมตรวจพลนิกายทั้งนายไพร่ ลงประจำกำปั่นจะครรไล แล้วเข้าในมนเทียรวิเชียรพราย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลโฉม <bot>:สระสรงโซมมุรธากระยาสนาน ประดับเครื่องเรืองจำรัสชัชวาล เหมือนชายชาญเชิงณรงค์ทรงสำอาง | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เลือกต้นหนคนรู้ล้วนผู้ใหญ่ <bot>:ที่ดีได้ให้เป็นนายหลายภาษา ยี่สิบลำนำทางกลางคงคา อังกฤษฝาหรั่งพราหมณ์แขกจามเจ๊ก | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นขืนอยู่ด้วยกันตะบันโรค <bot>:จะวิโยคยากใจไม่เป็นผล เองขืนอยู่กับอีเมียจะเสียตน เร่งคิดขวนขวายไปให้ไกลกัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ขุนนางยังเบียนชาวพารา <bot>:จะมาว่าแต่เราเป็นชาวดง พวกชาวเราเอาหวาอย่าให้เหลือ ทั้งหมวกเสื้อสิ่งของต้องประสงค์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีข้าศึกเมืองผลึกมาตั้งรบ <bot>:ต้องหลีกหลบข้าศึกมันฮึกเหิม หลายพารามากระหน่ำทั้งซ้ำเติม เจ้าเมืองเดิมนั้นเป็นหญิงออกชิงชัย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรูปงามทรามสาวท้าวประสงค์ <bot>:ต้องเก็บส่งเข้าไปสิ้นทุกถิ่นฐาน เหมือนเปลวไฟไหม้โพลงพระโองการ ใครทัดทานขัดขวางจะวางวาย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายรองกองทะลวงหลวงปลัด <bot>:จงรีบรัดเรียกกันขมันขมี พอคุมคนพรักพร้อมออกล้อมตี เป็นพลสี่กองรบสมทบกัน ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระมิ่งมังคลานราราช <bot>:สถิตอาสน์พลางประโลมนางโฉมฉาย ฝ่ายนงนุชทูลพลันบรรยาย ขอฝากกายฝากตัวกลัวอาญา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครกับวลายุดาราช <bot>:ไปเชิญพระบาทแล้วประมูลทูลฉลอง ว่าอาวุ่นมิได้ไปดั่งใจปอง เชิญฝ่าละอองการะเวกเอกบุรี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรารู้อยู่ว่านางแต่ปางหลัง <bot>:ถือพระสังฆราชผู้บาทหลวง ได้ฝึกสอนรอนราญการทั้งปวง จะไปช่วงชิงรู้เหมือนดูเบา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้จูบกอดยอดหญิงจริงนะน้อง <bot>:พี่ก็ต้องตามคำไม่ล้ำเหลือ พลางอิงแอบแนบสนิททำชิดเชื้อ แม่ไม่เชื่อทูลถามเถิดทรามวัย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสมียนเขียนสารให้ม้าใช้ <bot>:รีบเข้าไปแจ้งยุบลเหมือนหนหลัง คนที่รับหนังสือไปเข้าในวัง ส่งให้ยังเสนาในธานี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อไม่ถือตราภูมิไว้คุ้มห้าม <bot>:คนจึงลามเลยรวนมากวนได้ แม้นรู้จักรักษาถือตราไว้ จะคุ้มภัยให้พ้นมีคนกลัว | สุภาษิตสอนหญิง | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์องค์มิ่งมเหสี <bot>:เลือกเพชรดีไปประทานให้หลานสาว สอนให้รู้ดูเพชรถึงเจ็ดคราว แม้นแตกร้าวอย่าเอาไปจัญไรร้าย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมืองเล็กน้อยพลอยเห็นเช่นราหู <bot>:ไม่รบสู้สาพิภักดิ์ด้วยหนักหนา คอยรับทัพคับคั่งตั้งบูชา ล่วงด่านมาห้าชั้นไม่อันตราย ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูฉลากเลขาเจ้าสานน <bot>:ได้โฉมตรูอุบลรัศมี ที่ของเจ้าโมราประภาวดี เหลือแต่ศรีสุดาน่าเสียดาย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเวณียังไม่เคยได้เชยชิด <bot>:ให้หวั่นจิตสั่นระรัวกลัวนักหนา มีสุนทรวอนวงศ์พระภัสดา ได้เมตตาก่อนเถิดองค์พระทรงธรรม์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แลเขม้นเห็นรอบทั้งขอบเขต <bot>:สาคเรศเรือใช้ใบขาวขาว พบลูกค้ามาทุกเมืองถามเรื่องราว ไม่ได้ข่าวเลยมาในสาคร ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงหยิบธำมรงค์เพชรเจ็ดกะรัต <bot>:ใส่พระหัตถ์ลูกยาแล้วว่าขาน เจ้าเอาไปให้องค์นางนงคราญ เปลี่ยนสังวาลมาให้พ่อจะขอชม ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอนุชาเวลาเช้า <bot>:สร่างแต่เมามนต์ยังคงให้หลงใหล ฝันว่าสอดกอดนางเหมือนอย่างใจ พอนางไปก็พอตื่นฟื้นพระองค์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งคมขำลํ้าอย่างนางมนุษย์ <bot>:ประเสริฐสุดหมื่นสตรีไม่มีเหมือน งามเสงี่ยมเอี่ยมอิ่มเมื่อยิ้มเยื้อน พินิจนางพลางเอื้อนโองการทัก | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในลิขิตสังฆราชผู้ปราดเปรื่อง <bot>:อันรู้เรื่องชี้ขาดในศาสนา มาถึงศิษย์ร่วมชีวังมังคลา ด้วยคอยหามาก็หายไปหลายเดือน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะอีนี่มิหนำตัวซ้ำเจ็บ <bot>:ยังจะเก็บเอาไว้กรอล่อตัณหา ใครขืนคว่ำจำใจให้เอามา นั่งลอยหน้าดัดจริตทำปิดบัง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหลือจะดอดลอดเล็ดระเห็จเหิน <bot>:แตกตะเพิ่นโผนร่อนว่อนเวหา แล้วยักษีพี่น้องทั้งสองมา กราบบาทาทูลความพระรามวงศ์ ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งตั้งบัลลังก์ราชาภิเษก <bot>:ที่องค์เอกอุปราชสะอาดเอี่ยม ทั้งขวาซ้ายฝ่ายเป็นกรมลาดพรมเจียม บ้างตระเตรียมแตรสังข์กังสดาล | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมายประโยชน์โปรดสัตว์สันทัดเที่ยง <bot>:จึ่งหลีกเลี่ยงจากห่วงบ่วงสงสาร เป็นฤๅษีชีไพรใจสำราญ สมาทานยึดมั่นในขันตี ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คลานเข้ามาหน้าฉานก้มกรานกราบ <bot>:สารภาพทูลตามเนื้อความหลัง ได้รบทัพสัประยุทธ์สุดกำลัง สงครามครั้งนี้ล้นพ้นประมาณ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอปราบแต่บรรดาประจามิตร <bot>:ทศทิศที่ในเขตประเทศสถาน เชิญมาช่วยป้องกันอันธพาล อธิษฐานแล้วเสร็จสำเร็จปอง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบอกองค์นงลักษณ์อัคเรศ <bot>:เจ้าพราหมณ์เทศทั้งสี่ดีขยัน เห็นฝรั่งอังกฤษมาติดพัน จึงบุกบั่นฟันฝ่ามาหาเรา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงมารดาลเดือดกระเดาะปาก <bot>:เสียงสำรากร้องว่าพูดจาจองหอง มึงนับถือฤๅษีจะมีท้อง หมายยกย่องถือว่าเป็นนารายณ์ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอชนกชนนีเป็นที่พึ่ง <bot>:ให้เหมือนหนึ่งกำเนิดเกิดเกศา ช่วยสั่งสอนผ่อนผันกรุณา อย่าโกรธาทอดทิ้งถึงชิงชัง | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สลบลงที่ทางกลางสนาม <bot>:ทั้งสามพราหมณ์ชักม้าพาผยอง เข้ารบรับแก้ไขในทำนอง ไอ้โจรร้องวิ่งเข้าไปเอาไฟโยน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตอมต่อยเข้าที่หน้าตาบาทหลวง <bot>:วิ่งทะลวงร้องอี้ดั่งผีสิง บ้างเที่ยวแอบตอไม้คล้ายกับลิง บ้างก็วิ่งหาไปมาใส่กอง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หอมคัดค้าวสาวหยุดพุทธชาด <bot>:พระพายพาดพัดเฉื่อยระเรื่อยรื่น น้ำค้างเผาะเหยาะกระเซ็นก็เย็นชื้น ยิ่งดึกดื่นดงรังเสียงวังเวง | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุราชมาตุรงค์พลอยสงสาร <bot>:ไม่ว่าขานขวยเขินทำเมินเฉย พวกแสนสาวชาวแม่ชะแง้เงย ไฉนเลยพราหมณ์น้อยพลอยโศกา ฯ | พระอภัยมณี | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเดือนเที่ยงเสียงนกวิหคร้อง <bot>:ประสานซ้องจวนอุทัยจะใกล้ฉาย ไก่กระชั้นขันเกริ่นบนเนินทราย ดาวประกายพฤกษ์เผ่นขึ้นเด่นตรง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกทำผิดคิดหนีทั้งพี่น้อง <bot>:ควรจะต้องโทษหนักถึงตักษัย ให้หวาดหวั่นพรั่นตัวด้วยกลัวภัย สุดจะไปใกล้ชิดพระบิดร | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเร่งรัดหัศเกนลงเรือรบ <bot>:บรรจุครบเครื่องศัสตราล้วนกล้าหาญ ใส่เสื้อหมวกพวกละพันประจัญบาน เคียงขนานหนุนรับทัพลังกา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระคำนับรับดอกไม้สงสัยจิต <bot>:ชำเลืองพิศผิวฉวีไม่มีหมอง ดูรุ่นสาวขาวล้วนนวลละออง พระยิ้มย่องเยื้อนถามตามสงกา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงราตรีมีสุรางค์นางน้อยน้อย <bot>:ล้วนเรียบร้อยรู้พร้อมทั้งกล่อมขับ เป็นเวรเวียนเปลี่ยนยามสามสำรับ คอยสำหรับปรนนิบัตินวดพัดวี ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายรำภาสะหรีมิได้หลับ <bot>:อยู่ห้องหับตามสัญญาอัชฌาสัย หยิบเครื่องทรงขององค์พระอภัย แล้วพาอ้ายย่องตอดดอดไปทัพ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นสะอื้นยืนชะอ้อนวอนผู้หญิง <bot>:เฝ้าอ้อยอิ่งออกความตามภาษา ดูบนป้อมพร้อมพรั่งพวกลังกา นางวัณฬานั่งอยู่ที่เก้าอี้ทอง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งโฉมงามตามผัวทั่วตำแหน่ง <bot>:ในเขตแขวงแควสมุทรก็สุดหา จงรอรั้งฟังข่าวเหล่าลูกค้า เขาพูดจาได้ความจึงตามไป ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลโฉม <bot>:งามประโลมรุ่นราวดังสาวสวรรค์ สิบเอ็ดปีศรีปลั่งเพียงเพ็งจันทร์ ไม่เว้นวันเล่นสนุกตุ๊กตา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้ววางไว้ให้สามพราหมณ์พี่เลี้ยง <bot>:เจ้าพราหมณ์เสี่ยงทายขอที่คู่สร้าง หยิบจำปามาพลิกขึ้นอ่านพลาง เจ้าวิเชียรได้นางจงกลนี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเรื่องราวกล่าวมาที่ทารก <bot>:ขอหยิบยกยั้งไว้ที่ไอศูรย์ ค่อยเจริญสุขใสอันไพบูลย์ ตามตระกูลเจ้านายฝ่ายชวา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยคุ้นเคยพูดจากับราเมศ <bot>:พระบิตุเรศมาตุรงค์ไม่สงสัย จะพูดจาว่าขานประการใด ก็ตรงไปตรงมาเหมือนวาจัง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นชีวิตน้องมิตายก็หมายมาด <bot>:จะรองบาทบทเรศพระเชษฐา แม้นผิดองค์ทรงเดชของเกษรา ถึงลอยฟ้ามาก็ไม่อาลัยแล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้พี่ป่วยให้ช่วยนั้น <bot>:กระหม่อมฉันไม่รู้จักจะรักษา ข้อรับสั่งครั้งนั้นเป็นสัญญา โปรดอย่าพาไปให้พบประสบกัน ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:ค่อยสร่างทรวงกินอยู่เป็นครูสอน คนนับถือลือทั่วทั้งนคร ตั้งฝึกสอนเพทุบายหลายประการ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมทบทัพขับฝรั่งจะพังค่าย <bot>:ขึ้นปีนป่ายตีต่อไม่รอหยุด บ้างพุ่งซัดศัสตราแกว่งอาวุธ อุตลุดจับกุมตะลุมบอน ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่แบ่งบุญบรรพชิตให้มิตรมิ่ง <bot>:ขอสมสิ่งซึ่งเจ้ามาดปรารถนา อันชาตินี้มีกรรมจำนิรา จากมัจฉาไปอยู่ที่ศีขริน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เห็นหนกลศึกที่ลึกซึ้ง <bot>:แสนรำพึงผอมซูบพระรูปโฉม ทุกทุ่มยามห้ามฆ้องกลองประโคม มิให้โครมครื้นครึกด้วยตรึกตรอง ฯ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่รู้เห็นเป็นใจหรือไม่รู้ <bot>:พิเคราะห์ดูยังไม่แจ้งจึงแต่งสาร ให้ทราบความตามเรื่องเคืองรำคาญ ควรสมานไมตรีซึ่งมีมา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงให้ข้ามาเชิญโฉมเฉลา <bot>:เหมือนพงศ์เผ่าจะปรึกษามารศรี ด้วยความข้อหน่อนาถราชบุตรี อย่าราคีข้องขัดพระอัชฌา | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ไม่ขยาดเกรงฤทธิ์ไม่คิดขาม จึ่งว่าเหวยยักขินีผีตะกลาม มึงลวนลามหลอกกูไม่รู้กล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แสนสงสารท่านท้าวเจ้าละมาน <bot>:กับทหารไพร่นายทั้งซ้ายขวา อยู่เกาะใหญ่ในทะเลถึงเวลา พระสุริยาเย็นย่ำจนค่ำพลบ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนแห่แซ่สลับก็นับหมื่น <bot>:ต่างเริงรื่นในอารมณ์สมประสงค์ ขยายทัพขับกระบวนล้วนทวนธง ให้รีบตรงไปที่ท่าชลาลัย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางรับกลับออกมาบอกทูต <bot>:แล้วก็พูดราชการเรื่องสารศรี เอาพานทองลงยาราชาวดี รับสารศรีขึ้นรถบทจร | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางรับจับจอกกรอกไปหมด <bot>:พอได้รสต่างผงกบ้างยกหัว บ้างที่ลุกขึ้นเซายังเมามัว กินกันทั่วหายหมดไม่ปลดปลง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แค้นว่าพี่มีเมียพลอยเสียหน้า <bot>:พระบิดาสอนสั่งไม่ฟังสอน ด้วยนางถือซื่อแท้ไม่แง่งอน สะกิดกรเชษฐาแล้วพาที | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณชวนสามพราหมณ์กับหลาน <bot>:ไปเตรียมการตรวจค่ายทั้งซ้ายขวา ให้ตีเกราะเคาะฆ้องกลองสัญญา วางเสือป่าแมวเซาคอยเฝ้าฟัง ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงทูลกับพุ่มพวงนางดวงแข <bot>:นี่แน่แม่จะได้คู่สู่สมาน ร่วมภิรมย์สมองค์สมวงศ์วาน จึงบันดาลให้แม่ฝันอย่ารัญจวน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พรุ่งนี้เช้าเราจะกลับกองทัพแล้ว <bot>:นะน้องแก้วงีบระงับให้หลับใหล แต่ตัวพี่นี้จะลาน้องยาไป พูดเกลี่ยไกล่ผูกพันนางวัณฬา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันองค์ท้าวเจ้าพารากาลเนตร <bot>:ศักดาเดชดังพระเจ้าเขาไศล ลืมจักษุดุดูเห็นผู้ใด เป็นเพลิงไหม้หมดกายวอดวายปราณ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วอุ้มแอบแนบข้างมาปรางค์มาศ <bot>:พร้อมพระญาติวงศาทั้งหน้าหลัง ค่อยวางองค์ลงบนราชบัลลังก์ มุนีนั่งเอี้ยมเฟี้ยมเสงี่ยมใจ ฯ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุภาษิตท่านประดิษฐ์ประดับไว้ <bot>:ว่าผู้ใดงามพักตร์สูงศักดิ์ศรี ถึงเป็นองค์สุริย์วงศ์พระจักรี แม้นไม่มีสินทรัพย์ก็ลับไป | สุภาษิตสอนหญิง | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกฝูงปลาหน้าคนขึ้นกล่นเกลื่อน <bot>:ว่ายตามเพื่อนพวกกันผันผยอง ฝูงม้าน้ำทำท่าม้าลำพอง เผ่นผยองอย่างพระยาอาชาไนย | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโฉมยงลงจากรถที่นั่ง <bot>:ขึ้นทรงหลังม้าต้นพหลหาญ เดชะตราม้าไม่หลับกลับทะยาน นางควบผ่านมาทางข้างกำแพง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นความจริงสิ่งที่ท่านอาจารย์ว่า <bot>:คุณเมตตาการุณังช่วยสั่งสอน สมถวิลยินดีชุลีกร ค่อยวายร้อนที่วิตกในอกใจ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครถอนสะอื้นแล้วฝืนพักตร์ <bot>:ปลอบน้องรักร่ำว่าอัชฌาสัย พี่ผิดแล้วแก้วตาว่าอย่างไร ก็มิได้เคืองขัดเป็นสัจจา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นไพชนยต์มนเทียรวิเชียรรัตน์ <bot>:พร้อมขนัดวงศาอัชฌาสัย น้อมคำนับรับกันเป็นหลั่นไป ถามข่าวไข้โอรสยศยง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องกระสันพันธนาไม้ขาหย่าง <bot>:คนรอบข้างไม่เห็นเป็นไฉน หรือนารีนี้พาเรามาไว้ จึงผลักไสเซ้าซี้แกล้งยียวน | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วันนี้วันสัญญาแล้วหนาน้อง <bot>:อย่าขัดข้องคิดอางขนางหนี นางคมค้อนซ่อนหน้าแล้วพาที ชะพระพี่เพทุบายได้หลายทาง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้ชนะเพราะพระเวท <bot>:แสนวิเศษสานนคนขยัน ฝรั่งแขกแตกตายเสียหลายพัน ที่เหลือนั้นจับได้ทั้งไพร่นาย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอไปด้วยช่วยรับทัพฝรั่ง <bot>:อยู่ในวังยังให้พรั่นประหวั่นไหว พระทูลทัดตรัสห้ามสองทรามวัย อย่าตามไปให้ระวังเป็นกังวล | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะต้องให้ไปชลาแล้วมามั่ง <bot>:ขอโปรดสั่งเสียให้แจ้งทุกแห่งหน ใครเข้าจับขับขี่ซุกซี้ซุกซน จะกินคนเคยตัวไม่กลัวใคร ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสามพราหมณ์ตามท้าวรมจักร <bot>:ทหารชักรถทรงเที่ยวหลงใหล ทั้งสาวสรรค์กัลยาเสนาใน ข้าศึกไล่รบพุ่งจนรุ่งราง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายนายด่านเมืองปากน้ำ <bot>:คนประจำเรียงรายชายกระแส เห็นข้าศึกเยียดยัดมาอัดแอ ไปทูลแก่จอมนรินทร์ปิ่นประชา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวกาข้าเฝ้าเหล่าอำมาตย์ <bot>:มาหมอบกลาดบนชานพักตำหนักเขียน ทูลถวายเครื่องต้นทั้งมนเทียร แก้ววิเชียรคู่กษัตริย์ขัตติยา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังความคร้ามกลัวจนตัวสั่น <bot>:เข้าแอบพันพระวลาเหลียวหน้าหลัง พระห้ามว่าอย่าไปอื่นลุกยืนบัง แล้วถามทั้งสี่นายฝ่ายเสนา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกพฤกษาหน้านั้นดูเหมือนผู้หญิง <bot>:ใครหักกิ่งร้องกรีดหวาดหวีดโหวย เถาวัลย์มีที่ในถิ่นร้องดิ้นโดย เรียกขานโวยเฮฮาภาษาไม้ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วฆ่าคนบนลำลงน้ำโพล่ง <bot>:เพลิงก็ลามพลามโพลงเสียงโผงผาง บ้างไหม้เพลาเสากระโดงระโยงระยาง บ้างติดกลางติดท้ายลุกรายเรียง ฯ | พระอภัยมณี | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันหนึ่งเจ้าเยาวลักษณ์จงหักจิต <bot>:อย่าควรคิดขัดข้องให้หมองศรี ถึงพี่ไปใช่ว่าจะช้าที พบพระพี่ก็จะพามานคร ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จันทร์กระจ่างกลางเวหาเวลาดึก <bot>:แลพิลึกแสงระยับจับสิงขร น้ำค้างพรมลมระบายกระจายจร หอมเกสรเสาวคนธ์ริมหนทาง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โศกกำสรดอตส่าห์ฝืนสู้กลืนกลํ้า <bot>:พระเนตรซ้ำพร่างพรายดังสายฝน คิดถึงแก้วกินรีนิรมล เมื่อยามจนจากนุชสุดอาลัย | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ็ดกษัตริย์ขึ้นประทับบนตึกใหญ่ <bot>:พลไพร่พวกพหลพลทหาร เข้ายับยั้งนั่งนอนผ่อนสำราญ เสพอาหารถ้วนทั่วทุกตัวตน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:บังคมบาทบงกชบทศรี ทูลแถลงแจ้งความสามมุนี ท่านเปรมปรีดิ์ผาสุกทุกทิวา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้อมปราการด่านใต้ริมชายหาด <bot>:ดูเกลื่อนกลาดทั้งชวากะลาสี ล้อมกำแพงแซงกันมาจะราวี ชาวบุรีคั่วทรายปรายลงไป | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขออ่านคำสำเนาในเค้าสาร <bot>:เห็นอ่อนหวานหวังประสงค์เป็นวงศา จดหมายความตามมีแล้วตีตรา สั่งให้ม้าใช้ถือหนังสือไป | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดจะใคร่ให้วัณฬาหล่อนมาด้วย <bot>:จะได้ช่วยกันกำราบที่หยาบหยาม แต่จะได้ใครชำนาญการสงคราม ช่วยติดตามข้ามด่านถือสารไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะได้ไปเมืองผลึกน้อง <bot>:ได้พบสองศรีสวัสดิ์ไม่ขัดขวาง รำพึงความยามเศร้าค่อยเบาบาง พอสว่างเวลารุ่งราตรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ไร้สิ่งสินอับแล้ว <bot>:ปัญญา อีกญาติวงศ์พงศา บ่ใกล้ คนรักย่อมโรยรา รสรัก กันแฮ พบแทบทางทำใบ้ เบี่ยงหน้าเมินหนี ฯ | โคลงโลกนิติ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ควบสิงโตโฮโฮกกระโชกไล่ <bot>:ชิงมาได้ด้วยกำลังสิ้นทั้งสาม อิเรนแรงแกว่งขวานทะยานตาม กระโจมจามจ้วงฟันประจัญบาน ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเห็นของสองกษัตริย์จัดมาให้ <bot>:จะใคร่ได้เครื่องทรงน่าสงสาร ว่าหม่อมฉันวันจะจากพระอาจารย์ ได้ตั้งสัตย์อัธิษฐานต่อเทวา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเดินหนคนเดียวจะเฉี่ยวฉาบ <bot>:พิฆาตคาบเข่นฆ่าให้อาสัญ น่าใจหายตายเป็นไม่เห็นกัน แม่พรั่นพรั่นเพราะว่าเจ้ายังเยาว์นัก | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอภัยวิไลลักษณ์ <bot>:ชวนลูกรักอัคเรศโอรสา เข้าที่สรงทรงเครื่องย่างเยื้องมา ลงเภตราพร้อมสนมกรมใน | พระอภัยมณี | 60 |