Datasets:

madhabpaul

/

assamese_tts_dataset

like 0

পলাই পত্রং দিলে

এদিন বাপেকে চম্পাৱতীক পকা ধান ৰাখিবলৈ হূকুম দিলে

কাকো নেদেখি বিচ্যুৰ্তি খালে

তাৰ পিছত গধুলি পৰত ধান ৰাখি উভতি আহি

চম্পাই মাকৰ আগত সেইদিনাৰ সেইখিনি কথা কলে

পিছদিনা মাকে চম্পাৰ কথা সঁচা নে মিছা জানিবৰ নিমিত্তে

চম্পাৰ লগতে ধাননিৰ মাজলৈ গল

আৰু মাকে কবলৈ দিয়াত চম্পাই কবলৈ ধৰিলে হুৰ হুৰ

ইয়াৰ উত্তৰত হাবিৰ মাজৰ পৰা কোনোবাই মাত লগালে

মাকে এই কথা শুনি বিচ্যুৰ্তি খালে আৰু

চম্পাৱতীয়ে সদায় ধাননিৰ মাজত

টঙিৰ ওপৰত উঠি চৰাই খেদাই থাকে

এইদৰে বহুদিন গৈছে এদিন চম্পাৱতীয়ে ধান ৰাখিবলৈ

টঙিৰ ওপৰত উঠি হুৰ হুৰ বতা চৰাই মোৰ

ধান নেখাবি তোক দিম গোটা কৰাই বুলি কওঁতেই

ওচৰৰ হাবিৰ মাজৰ পৰা কোনোবাই উত্তৰ দিলে

ধানো খাম চাউলো খাম চম্পাৱতীক বিয়া কৰাই ঘৰলৈ লৈ যাম

চম্পাৱতীয়ে এই কথা শুনি কেউফালে মানুহ দুনুহ চাই

চম্পাক আগৰ দৰে মাতিবলৈ দিয়াত চম্পাৱতীয়ে মতাত

হাবিৰ মাজলৈ সোমাই গল

কিন্তু কাকো নেদেখিলে

তাৰ পিছত চম্পাৰ বাপেকে হাবিৰ ফালে চাই মাত লগালে

যদি সঁচাকৈয়ে তোমাক চম্পাৱতীক লাগে

তেনেহলে তুমি যেই কি নোহোৱা ওলাই আহা

সত্যে সত্যে তিনি সইত খাই কৈছোঁ

চম্পাৱতীক তোমালৈ বিয়া দিম

এই কথা শুনি হাবিৰ মাজৰপৰা এটা ডাঙৰ অজগৰ সাপ ওলাই আহিল

পুনৰ হাবিৰপৰা আগৰ দৰে কোনোবাই উত্তৰ দিলে

তেতিয়া মাক জীয়েক দুয়ো ঘৰলৈ উভতি আহিল

গিৰিয়েকে এলাগীক চম্পাক আৰু

ওচৰ চুবুৰীয়া মানুহ গোটাচেৰেকক লগত লৈ

ধাননি লৈ গৈ চম্পাক সেইদৰে মাতিবলৈ

দিয়াত চম্পাই আগৰ দৰে মতাত

ওচৰৰ হাবিবপৰা আগৰ দৰে উত্তৰ পালে

সকলো মানুহে কোনে মাতিলে বুলি চাবলৈ

সাপটো দেখি মানুহ ভয়তে পলাবলৈ ধৰাত চম্পাৰ বাপেকে

মাক জীয়েক জোঁৱায়েকক থাকিবলৈ ঠাই দিলে

সেইদিনা লাগীৰ আনন্দৰ সীমা নাই যে

আজি ৰাতি চম্পাৱতীক অজগৰে খাই পেলাব

অজগৰক চম্পাৱতীৰ সৈতে একেটা কোঠালিতে থাকিবলৈ দিয়া হল

চম্পাৱতীয়েও তাইক আজি অজগৰে গিলিব ভাবি

ঈশ্বৰৰ চৰণত শৰণ লৈ শোকে বেজাৰে পৰি থাকিল

মাকে পিছদিনা ৰাতিপুৱাই লৰালৰিকৈ উঠি

চম্পাৱতীৰ ঘৰলৈ গৈ দেখে যে চম্পাৱতীৰ গা

সিহঁতক নপলাবলৈ কৈ সাহ দিলত একেলগে সকলোটি থুপ খালে

তাৰপিছত সি অজগৰক মাতি তাৰ ঘৰলৈ নিলে

এলাগী আক জীয়েক দুয়ো ডিঙিত ধৰাধৰিকৈ কান্দিবলৈ ধৰিলে

এলাগীয়ে জীয়েকক অজগৰৰে সৈতে বিয়া নিদিবলৈ

গিৰিয়েকক কাকূতি কৰিবলৈ ধৰিলে হয়

কিন্ত লাগীৰ কথা শুনি গিৰিয়েকে তালৈ

কাণ নকৰি কেঁচা পাণ কেঁচা তামোল কাটি সাপলৈ চম্পাক

বিয়া দি এটা সুকীয়া ঘৰত

দি চৰু দুটাৰ তলত এডোখৰ কাঠখৰি দি থৈ

ভাত ঢুকাল লৈ আহ বুলি আকৌ ভাত খোজে

এইদৰে সতিনীয়েকহঁতে যতবাৰ ভাত খোজে

ততবাৰ চিলনীৰ জীয়েকে চৰুৰ পৰা ভাত আনি দি থাকে

শেষত সিহঁত হাৰি লাজ পাই উঠি গল

এদিন সতিনীয়েকহঁতে চিলনী জীয়েকক গোহালি ঘৰ অঁতাবলৈ কলে

চিলনীৰ জীয়েকে গোহালি ঘৰৰ ভিতৰ সোমায়েই মাকক মাতিলে

জীয়েকে এইদৰে বিনাই মতা মাত্ৰকতে চিলনী আহি আগত পৰি

কিয় মাতিছ বুলি জীয়েকক সুধিলত

জীয়েককে কলে আই সতিনীহঁতে মোক গোহালি অঁতাবলৈ কৈছে

কেনেকৈ অঁতাম তোমাক সুধিবলৈ মাতিছোঁ

তই আখল আৰু ঘৰৰ পৰা ওলাই বহি থাকিবি

কলে গোহালি ঘৰৰ ইফালৰ পৰা সিফাললৈ

বাঢ়নীৰ কাঠি এডাল বুলাই যা

দেখিবি ঘৰটো চিকুণ হৈ পৰিব

এইবুলি কৈ মাক উৰি গলত চিলনীৰ জীয়েকে তাকে কৰিলে

আৰু সেইদিনা গোহালি ঘৰ আগতকৈ বেছি চাফ হৈ জকমকীয়া হৈ পৰিল

চিলনী জীয়েকৰ এনে সুন্দৰ বন বাৰী দেখি

সদাগৰে তাইক বৰ ভাল পাবলৈ ধৰিলে

চতৰ বিহুৰ ওচৰ চাপিলত সদাগৰে

আঠোজনী ঘৈণীয়েকক পাচঁ সেৰকৈ কপাহ দি কলে

তহঁতে মই বিহুত পিন্ধিবলৈ চোলা চুৰিয়া কাপোৰ গামোচা বৈ দে

দেখিবি চৰুত অক্ষয় ভাত আঞ্জা হৈ আছে

আৰু কাৰ কাপোৰ ভালকৈ বোৱা হয় মই চাম

সাতোজনী ঘৈণীয়েকে গাইপতি লৰালৰি কৈ কপাহবোৰ লৈ

চন্দিয়াই নেওঠি পাঁজি বাটি সূতা উলিয়াই কাপোৰ ববলৈ লাগি গল

কিন্ত চিলনীৰ জীয়েকে একো কৰিব নাজানি আমন জিমনকৈ বহি থাকিল

জীয়েকক বুদ্ধি দি চিলনী উৰি গুচি গল

আৰু জীয়েকে চিলনীয়ে কোৱাৰ দৰেই কৰিলে

ভাত খাবৰ সময়ত সতিনীয়েকহঁতে

ভাতৰ পাতৰ তলত একোটা গাঁত খান্দি লৈছিল

যেই চিলনীৰ জীয়েকে সিঁহতৰ পাতত ভাত দি যাই

তেতিয়াই সিহঁতে সেই ভাত পাতৰ তলৰ গাঁতত পেলাই দি

সতিনীয়েকহঁতে ভাবিলে এইবাৰ চিলনী জীয়েক ঠেকত পৰিল

চুঙাকেইটাৰ মুখত সোপা দি থৈ দে

বিহুৰ দিনা যেতিয়া তোৰ গিৰিয়েকে কাপোৰ খুজিব

তেতিয়া তই চুঙা চাৰিটা আনি গিৰিয়েৰৰ হাতত দিবি

এই বুলি চিলনী উৰি গুচি গলত

জীয়েকে চাৰিটা চুঙা আনি চাৰিজোলা কপাহ

মাকে কোৱাৰ দৰে ভৰাই সোপা দি থৈ দিলে

সতিনীয়েকহঁতে লচপচকৈ কাপোৰ বৈছে

আৰু চিলনী জীয়েকে একো নকৰাকৈ কপাহবোৰ পেলাই থৈছে

দেখি সিহঁতে পেটে পেটে ৰং পাই ভাবিছে

এই বাৰ বান্ধৈ পৰিল ফান্দত

তাইতো একোকে নাজানে

এই বাৰ চিলনী জীয়েকে কাপোৰ দিব নোৱাৰিলে সদাগৰে শুদাই নেৰে

নিজৰ নিজৰ কাপোৰ গামোচা চোলা চুৰিয়া উলিয়াই

আৰু চিলনী জীয়েকে মাথোন চুঙা চাৰিটা দিলে