| tirumantiram of tirumUlar -part IIIb (2122-2648) (in tamil script, Unicode UTF-8 format) | |
| tirumantiram of tirumUlar - part IIIb | |
| (in Tamil Script, Unicode/UTF-8 format) | |
| திருமந்திரம் - (திருமூலர்) | |
| எட்டாம் தந்திரம் (2122-2648) | |
| This webpage with Tamil Text is based on Unicode encoding. | |
| To view the Tamil text correctly you need to set up the following: | |
| i). You need to have Unicode fonts containing Tamil Block (Latha, | |
| Arial Unicode MS, TSCu_Inaimathi, Code2000, UniMylai,...) installed on your computer | |
| and the OS capable of rendering Tamil Scripts (Windows 2000 or Windows XP). | |
| ii)Use a browser that is capable of handling UTF-8 based pages | |
| (Netscape 6, Internet Explorer 5) with the Unicode Tamil font | |
| chosen as the default font for the UTF-8 char-set/encoding view. | |
| In case of difficulties send an email request to | |
| kalyan@geocities.com | |
| or | |
| kumar@vt.edu | |
| C - Project Madurai 2002 | |
| Project Madurai is an open, voluntary, worldwide initiative devoted to preparation of | |
| electronic texts of tamil literary works and to distribute them free on the Internet. | |
| Details of Project Madurai are available at the website | |
| http://www.projectmadurai.org/ | |
| You are welcome to freely distribute this file, provided this header page is kept intact. | |
| திருமந்திரம் | |
| எட்டாம் தந்திரம் (சுப்பிராமேம்) (2122-2648) | |
| 1. உடலிற் பஞ்சபேதம் | |
| 2122 | |
| காயப்பை ஒன்று சரக்குப் பலவுள | |
| மாயப்பை ஒன்றுண்டு மற்றுமோர் பையுண்டு | |
| காயப்பைக்கு உள்நின்ற கள்வன் புறப்பட்டால் | |
| மாயப்பை மண்ணா மயங்கிய வாறே. 1 | |
| 2123 | |
| அத்தன் அமைத்த உடல்இரு கூறினில் | |
| சுத்தம தாகிய சூக்குமம் சொல்லுங்கால் | |
| சத்த பரிச ரூப ரசகந்தம் | |
| புத்திமான் ஆங்காரம் புரியட்ட காயமே. 2 | |
| 2124 | |
| எட்டினில் ஐந்தாகும் இந்திரி யங்களும் | |
| கட்டிய மூன்று கரணமும் ஆயிடும் | |
| ஒட்டிய பாசம் உணர்வுஅது வாகவே | |
| கட்டி அவிழ்ந்திடும் கண்ணுதல் காணுமே. 3 | |
| 2125 | |
| இரதம் உதிரம் இறைச்சிதோல் மேதை | |
| மருவிய அத்தி வழும்பொடு மச்சை | |
| பரவிய சுக்கிலம் பாழாம் உபாதி | |
| உருவ மலால்உடல் ஒன்றென லாமே. 4 | |
| 2126 | |
| ஆரே அறிவார் அடியின் பெருமையை | |
| யாரே அறிவார் அங்கவர் நின்றது | |
| யாரே அறிவார் அறுபத்தெட்டு ஆக்கையை | |
| யாரே அறிவார் அடிக்காவல் ஆனதே. 5 | |
| 2127 | |
| எண்சாண் அளவால் எடுத்த உடம்புக்குள் | |
| கண்கால் உடலில் சுரக்கின்ற கைகளில் | |
| புண்கால் அறுபத்தெட்டு ஆக்கை புணர்கின்ற | |
| நண்பால் உடம்பு தன் னால் உடம் பாமே. 6 | |
| 2128 | |
| உடம்புக்கும் நாலுக்கும் உயிராகிய சீவன் | |
| ஒடுங்கும் பரனோடு ஒழியாகப் பிரமம் | |
| கடந்தொறும் நின்ற கணக்கது காட்டி | |
| அடங்கியே அற்றது ஆரறி வாறே. 7 | |
| 2129 | |
| ஆறுஅந்த மாகி நடுவுடன் கூடினால் | |
| தேறிய மூவாறும் சிக்கென்று இருந்திடும் | |
| கூறுங் கலைகள் பதினெட்டும் கூடியே | |
| ஊறும் உடம்பை உயிருடம்பு எண்ணுமே. 8 | |
| 2130 | |
| மெய்யினில் தூல மிகுந்த முகத்தையும் | |
| பொய்யினில் சூக்கம் பொருந்தும் உடலையும் | |
| கையினில் துல்லியம் காட்டும் உடலையும் | |
| ஐயன் அடிக்குள் அடங்கும் உடம்பே. 9 | |
| 2131 | |
| காயும் கடும்பரி கால்வைத்து வாங்கல் போல் | |
| சேய இடம்அண்மை செல்லவும் வல்லது | |
| காயத் துகிர் போர்வை ஒன்றுவிட்டு ஆங்குஒன்றிட்டு | |
| ஏயும் அவரென்ன ஏய்ந்திடும் காயமே. 10 | |
| 2132 | |
| நாகம் உடல்உரி போலும்நல் அண்டச | |
| மாக நனாவில் கானாமறந் தல்லது | |
| போகலும் ஆகும் அரன்அரு ளாலே சென்று | |
| ஏகும் இடம்சென்று இருபயன் உண்ணுமே. 11 | |
| 2133 | |
| உண்டு நரக சுவர்கத்தில் உள்ளன | |
| கண்டு விடும்சூக்கம் காரண மாச்செலப் | |
| பண்டு தொடரப் பரகாய யோகிபோல் | |
| பிண்டம் எடுக்கும் பிறப்பு இறப்பு எய்தியே. 12 | |
| 2134 | |
| தான்அவ னாகிய தற்பரம் தாங்கினோன் | |
| ஆனவை மாற்றிப் பரமத்து அடைந்திடும் | |
| ஏனை உயிர்வினைக்கு எய்தும் இடம்சென்றும் | |
| வானும் நிலனும் புகுந்தும் வருந்துமே. 13 | |
| 2135 | |
| ஞானிக்குக் காயம் சிவமாகும் நாட்டிடில் | |
| ஞானிக்குக் காயம் உடம்பே அதுவாகும் | |
| மேனிக்கும் யோகிக்கும் விந்துவும் நாதமும் | |
| மோனிக்குக் காயம்முப் பாழ்கெட்ட முத்தியே. 14 | |
| 2136 | |
| விஞ்ஞானத் தோர்க்குஆ ணவமே மிகுதனு | |
| எஞ்ஞானத் தோர்க்குத் தனுமாயை தான்என்ப | |
| அஞ்ஞானத் தோர்க்குக் கன்மம் தனுவாகும் | |
| மெஞ்ஞானத் தோர்க்குச் சிவதனு மேவுமே. 15 | |
| 2137 | |
| மலமென்று உடம்பை மதியாத ஊமர் | |
| தலமென்று வேறு தரித்தமை கண்டீர் | |
| நலமென்று இதனையே நாடி இருக்கில் | |
| பலமுள்ள காயத்தில் பற்றும்இவ் அண்டத்தே. 16 | |
| 2138 | |
| நல்ல வசனத்து வாக்கு மனாதிகள் | |
| மெல்ல விளையாடும் விமலன் அகத்திலே | |
| அல்ல செவிசத்த மாதி மனத்தையும் | |
| மெல்ல தரித்தார் முகத்தார் பசித்தே. 17 | |
| 2, உடல்விடல் | |
| 2139 | |
| பண்ணாக்கும் காமம் பயிலும் வசனமும் | |
| விண்ணாம் பிராணன் விளங்கிய சத்தமும் | |
| புண்ணாம் உடலில் பொருந்தும் மனத்தையும் | |
| அண்ணாந்து பார்க்க அழியும் உடம்பே. 1 | |
| 2140 | |
| அழிகின்ற ஓர் உடம்பு ஆகும் செவிகள் | |
| கழிகின்ற காலவ் விரதங்கள் தானம் | |
| மொழிகின்ற வாக்கு முடிகின்ற நாடி | |
| ஒழிகின்ற ஊனுக்கு உறுதுணை இல்லையே. 2 | |
| 2141 | |
| இலையாம் இடையில் எழுகின்ற காமம் | |
| முலைவாய நெஞ்சத்து மூழ்கும் உளத்துத் | |
| தலையாய மின்னுடல் தாங்கித் திரியும் | |
| சிலையாய சித்தம் சிவமுன் இடைக்கே. 3 | |
| 3. அவத்தை பேதம் - கீழால் அவத்தை | |
| 2142 | |
| ஐஐந்து மத்திமை யானது சாக்கிரம் | |
| கைகண்ட பன்னான்கில் கண்டம் கனாஎன்பர் | |
| பொய்கண் டிலாத புருடன்இத யம் சுழுனை | |
| மெய்கண் டவன் உந்தி ஆகும் துரியமே. 1 | |
| 2143 | |
| முப்பதோடு ஆறின் முதல்நனா ஐந்தாகச் | |
| செப்புஅதில் நான்காய்த் திகழ்ந்திரண்டு ஒன்றாகி | |
| அப்பதி யாகும் நியதி முதலாகச் | |
| செப்பும் சிவம்ஈறாய்த் தேர்ந்துகொள் ளீரே. 2 | |
| 2144 | |
| இந்தியம் ஈரைந்து ஈரைந்து மாத்திரை | |
| மந்திர மாய்நின்ற மாருதம் ஈரைந்தும் அந்தக் | |
| கரணம் ஒருநான்கும் ஆன்மாவும் | |
| பந்தஅச் சாக்கரப் பாலது ஆகுமே. 3 | |
| 2145 | |
| பாரது பொன்மை பசுமை உடையது | |
| நீரது வெண்மை செம்மை நெருப்பது | |
| காரது மாருதம் கறுப்பை உடையது | |
| வானகம் தூமம் மறைந்துநின் றாரே. 4 | |
| 2146 | |
| பூதங்கள் ஐந்தும் பொறியவை ஐந்துளும் | |
| ஏதம் படஞ்செய்து இருந்து புறநிலை | |
| ஓதும் மலம்குணம் ஆகும்ஆ தாரமொடு | |
| ஆதி அவத்தைக் கருவிதொண் ணூற்றாறே. 5 | |
| 2147 | |
| இடவகை சொல்லில் இருபத்தஞ்சு ஆனை | |
| படுபர சேனையும் பாய்பரி ஐந்தும் | |
| உடையவன் மத்திமை உள்ளுறும் நால்வர் | |
| அடைய நெடுங்கடை ஐந்தொடு நான்கே. 6 | |
| 2148 | |
| உடம்பும் உடம்பும் உடம்பைத் தழுவி | |
| உடம்பிடை நின்ற உயிரை அறியார் | |
| உடம்பொடு உயிரிடை நட்புஅறி யாதார் | |
| மடம்புகு நாய்போல் மயங்குகின் றாரே. 7 | |
| 2149 | |
| இருக்கின்ற வாறுஒன்று அறிகிலர் ஏழைகள் | |
| மருக்கும் அசபையை மாற்றி முகந்து | |
| கருக்கொண்டு காமாரி சார முகந்தேர்ந்து | |
| உருக்கொண்டு தொக்க உடல்ஒழி யாதே. 8 | |
| 2150 | |
| ஒளித்திட்ட டிருக்கும் ஒருபதி னாலை | |
| அளித்தவன் என்னுள்ளே ஆரியன் வந்து | |
| அளிக்கும் கலைகளி னால்அறு பத்து | |
| ஒளித்திட்டு வைத்தான் ஒடுங்கிய சித்தே. 9 | |
| 2151 | |
| மண்ணினில் ஒன்று மலர்நீரும் மருங்காகும் | |
| பொன்னினில் அங்கி புகழ்வளி ஆகாயம் | |
| மன்னும் மனோபுத்தி ஆங்காரம் ஓர்ஒன்றாய் | |
| உன்னின் முடிந்தது ஒருபூத சயமே. 10 | |
| 2152 | |
| முன்னிக்கு ஒருமகன் மூர்த்திக்கு இருவர் | |
| வன்னிக்கு மூவர் வதுவைக்கு நால்வர் | |
| கன்னிக்கு பிள்ளைகள் ஐவர் முனாள்இல்லை | |
| கன்னியைக் கன்னியே காதலித் தானே. 11 | |
| 2153 | |
| கண்டன ஐந்தும் கலந்தனதான் ஐந்தும்சென்று | |
| உண்டன நான்கும் ஒருங்கே உணர்ந்தபின் | |
| பண்டைய தாகிப் பரந்து வியாக்கிரத்து | |
| அண்டமும் தானாய் அமர்ந்துநின்றானே. 12 | |
| 2154 | |
| நின்றவன் நிற்கப் பதினாலில் பத்துநீத்து | |
| ஒன்றிய அங்தக் கரணங்கள் நான்குடன் | |
| மன்று கலந்த மனைவாழ்க்கை வாதனை | |
| கன்றிய கண்டத்தில் கண்டான் கனவதே. 13 | |
| 2155 | |
| தானம் இழந்து தனிபுக்கு இதயத்து | |
| மானம் அழிந்து மதிகெட்டு மாலாகி | |
| ஆன விரிவுஅறி யாஅவ் வியத்தத்தில் | |
| மேனி அழிந்து கழுத்தியது ஆமே. 14 | |
| 2156 | |
| கழுமுனையைச் சேர்ந்துள மூன்றுடன் காட்சி | |
| கெழுமிய சித்தம் பிராணன்தன் காட்சி | |
| ஒழுகக் கமலத்தின் உள்ளே யிருந்து | |
| விழுமப் பொருளுடன் மேவிநின் றானே. 15 | |
| 2157 | |
| தானத்து எழுந்து தருக்கு துரியத்தின் | |
| வானத்து எழுந்துபோய் வையம் பிறகிட்டுக் | |
| கானத்து எழுந்த கருத்தின் தலையிலே | |
| ஊனத்து அவித்தைவிட்டு ஊமன்நின் றானே. 16 | |
| 2158 | |
| Yஊமை எழுத்தொடு பேசும் எழுத்துறில் | |
| ஆமை அகத்தினில் அஞ்சம் அடங்கிடும் | |
| ஓமயம் உற்றுஅது உள்ளொளி பெற்றது | |
| நாமயம் அற்றது நாம்அறி யோமே. 17 | |
| 2159 | |
| துரியம் இருப்பதும் சாக்கிரத்து உள்ளே | |
| நரிகள் பதினாலு நஞ்சுண்டு செத்தன | |
| பரிய புரவியும் பாறிப் பறந்தது | |
| துரியம் இறந்திடம் சொல்லஒண் ணாதே. 18 | |
| 2160 | |
| மாறா மலம்ஐந்தால் மன்னும் அவத்தையில் | |
| வேறாய மாயா தநுகர ணாதிக்குஇங்கு | |
| ஈறாகா தேஎவ்வுயிரும் பிறந்துஇறந்து | |
| ஆறாத வல்வினை யால்அடி யுண்ணுமே. 19 | |
| 2161 | |
| உண்ணும்தன் ஊடாடது ஊட்டிடு மாயையும் | |
| அண்ணல் அருள்பெற்ற முத்தியது ஆவது | |
| நண்ணல் இலாஉயிர் ஞானத்தி னால்பிறந்து | |
| எண்னுறு ஞானத்தின் நேர்முத்தி எய்துமே. 20 | |
| 2162 | |
| அதிமூட நித்திரை ஆணவம் நந்த | |
| அதனால் உணர்வோன் அருங்கன்மம் முன்னி | |
| நிதமான கேவலம் இத்திறம் சென்று | |
| பரமாகா ஐஅவத் தைப்படு வானே. 21 | |
| 2163 | |
| ஆசான்முன் னேதுயில் மாண வகரைத் | |
| தேசாய தண்டால் எழுப்பும் செயல்போல் | |
| நேசாய ஈசனும் நீடுஆண வத்தரை | |
| ஏசாத மாயாள்தன் னாலே எழுப்புமே. 22 | |
| 2164 | |
| மஞ்சொடு மந்தா கினிகுட மாம்என | |
| விஞ்சுஅறி வில்லோன் விளம்பும் மிகுமதி | |
| எஞ்சலில் ஒன்றெனு மாறுஎன இவ்வுடல் | |
| அஞ்சணும் மன்னன்அன் றேபோம் அளவே. 23 | |
| 2165 | |
| படியுடை மன்னவன் பாய்பரி ஏறி | |
| வடிவுடை மாநகர் தான்வரும் போது | |
| அடியுடை ஐவரும் அங்குஉறை வோரும் | |
| துடியில்லம் பற்றித் துயின்றனர் தாமே. 24 | |
| 2166 | |
| நேரா மலத்தை நீடுஐந்து அவத்தையின் | |
| நேரான வாறுஉன்னி நீடு நனவினில் | |
| நேரா மலம்ஐந்தும் நேரே தரிசித்து | |
| நேராம் பரத்துடன் நிற்பது நித்தமே. 25 | |
| 4. மத்திய சாக்கிர அவத்தை | |
| 2167 | |
| சாக்கிர சாக்கிரம் தன்னில் திரோதாயி | |
| சாக்கிர சொப்பனம் தன்னிடை மாமாயை | |
| சாக்கிரம் தன்னில் அழுத்திதற் காமியம் | |
| சாக்கிரம் தன்னில் துரியத்து மாயையே. 1 | |
| 2168 | |
| மாயை எழுப்பும் கலாதியை மற்றதின் | |
| நேய இராகாதி ஏய்ந்த துரியத்துத் | |
| தோயும் கழுமுனை கனாநனா வும்துன்னி | |
| ஆயினன் அந்தச் சகலத்துஉ ளானே. 2 | |
| 2169 | |
| மேவிய அந்த கண் விழிகண் குருடனாம் | |
| ஆவயின் முன்அடிக் காணு மதுகண்டு | |
| மேவும் தடிகொண்டு சொல்லும் விழிபெற | |
| மூவயின் ஆன்மா முயலும் கருமமே. 3 | |
| 2170 | |
| மத்திமம் ஒத்த சிலந்தி வலயத்துள் | |
| ஒத்துஅங் கிருந்து உயிருண்ணு மாறுபோல் | |
| அத்தனும் ஐம்பொறி ஆடகத்துள் நின்று | |
| சத்த முதல்ஐந்தும் தான்உண்ணு மாறே. 4 | |
| 2171 | |
| வைச்சன வச்சு வகையிரு பத்தஞ்சும் | |
| உச்சம் உடன்அணை வான்ஒரு வன்உளன் | |
| பிச்சன் பெரியன் பிறப்பிலி என்றென்று | |
| நச்சி அவனருள் நான்உய்ந்த வாறே. 5 | |
| 2172 | |
| நாலா றுடன்புருடன் நல்தத் துவமுடன் | |
| வேறான ஐ ஐந்து மெய்ப்புரு டன்பரன் | |
| கூறா வியோமம் பரம்எனக் கொண்டனன் | |
| வேறான நாலேழு வேதாந்த தத்துவமே. 6 | |
| 2173 | |
| ஏலங்கொண்டு ஆங்கே இடையொடு பிங்கலை | |
| கோலங்கொண்டு ஆங்கே குணத்துடன் புக்கு | |
| மூலங்கொண்டு ஆங்கே முறுக்கிமுக் கோணிலும் | |
| காலங்கொண் டான்அடி காணலும் ஆமே. 7 | |
| 2174 | |
| நாடிகள் பத்தும் நலந்திகழ் வாயுவும் | |
| ஓடிய காலில் ஒடுங்கி யிருந்திடும் | |
| கூடிய காமம் குளிக்கும் இரதமும் | |
| நாடிய நல்ல மனமும் உடலிலே. 8 | |
| 2175 | |
| ஆவன ஆக அழிவ அழிவன | |
| போவன போவ புகுவ புகுவன | |
| காவலன் பேர்நந்தி காட்டித்துக் கண்டவன் | |
| ஏவன செய்யும் இலங்கிழை யோனே. 9 | |
| 2176 | |
| பத்தொடு பத்துமோர் மூன்றும் பகுதியும் | |
| உய்த்த துரியமும் உள்ளுணர் காலமும் | |
| மெய்த்த வியோமமும் மேலைத் துரியமும் | |
| தத்துவ நாலேழ் எனஉன்னத் தக்கதே. 10 | |
| 2177 | |
| விளங்கிடு முந்நூற்று முப்பதோடு ஒருபான் | |
| தளங்கொள் இரட்டிய தாறு நடந்தால் | |
| வணங்கிடும் ஐம்மலம் வாயு எழுந்து | |
| விளங்கிடும் அவ்வழி தத்துவம் நின்றே. 11 | |
| 2178 | |
| நாலொரு கோடியே நாற்பத்தொண் ணாயிரம் | |
| மேலுமோர் ஐந்நூறு வேறாய் அடங்கிடும் | |
| பாலவை தொண்ணூறோடு ஆறுள் படும்அவை | |
| கோலிய ஐ ஐந்துள் ஆகும் குறிக்கிலே. 12 | |
| 2179 | |
| ஆகின்ற தொண்ணூறோடு ஆறும் பொதுஎன்பர் | |
| ஆகின்ற ஆறாறு அருஞ்சைவர் தத்துவம் | |
| ஆகின்ற நாலேழ் வேதாந்தி வயிணவர்க்கு | |
| ஆகின்ற நாலாறுஐ ஐந்துமாயா வாதிக்கே. 13 | |
| 2180 | |
| தத்துவ மானது தன்வழி நின்றிடில் | |
| வித்தக னாகி விளங்கி யிருக்கலாம் | |
| பொய்த்துவ மாம்அவை போயிடும் அவ்வழி | |
| தத்துவம் ஆவது அகார எழுத்தே. 14 | |
| 2181 | |
| அறிவொன் றிலாதன ஐஏழும் ஒன்றும் | |
| அறிகின்ற என்னை அறியாது இருந்தேன் | |
| அறிகின்றாய் நீஎன்று அருள்செய்தார் நந்தி | |
| அறிகின்ற நானென்று அறிந்து கொண்டேனே. 15 | |
| 2182 | |
| சாக்கிர சாக்கிர மாதி தனில்ஐந்தும் | |
| ஆக்கும் மலாவத்தை ஐந்து நனவாதி | |
| போக்கி இவற்றொடும் பொய்யான ஆறாறு | |
| நீக்கி நெறிநின்றுஒன்று ஆகியே நிற்குமே. 16 | |
| 2183 | |
| ஆணவ மாதி மலம்ஐந்து அவரோனுக்கு | |
| ஆணவ மாதிநான் காம்மாற்கு அரனுக்கு | |
| ஆணவ மாதிமூன்று ஈசர்க்கு இரண்டென்ப | |
| ஆணவம் ஒன்றே சதாசிவற்கு ஆவதே. | |
| 5. அத்துவாக்கள் | |
| 2184 | |
| தத்துவம் ஆறாறு தன்மனு ஏழ்கோடி | |
| மெய்த்தரு வன்னம்ஐம் பான்ஒன்று மேதினி | |
| ஒத்துஇரு நூற்றுஇரு பான்நான்குஎண் பான்ஒன்று | |
| வைத்த பதம்கலை ஓர்ஐந்தும் வந்தவே. 1 | |
| 2185 | |
| நாடிய மண்டலம் மூன்றும் நலந்தெரிந்து | |
| ஓடும் அவரோடு உள்இரு பத்துஐஞ்சும் | |
| கூடுவர் கூடிக் குறிவழி யேசென்று | |
| தேடிய பின்னர்த் திகைத்திருந் தார்களே. 2 | |
| 2186 | |
| சாக்கிர சாக்கிர மாதித் தலையாக்கி | |
| ஆக்கிய தூலம் அளவாக்கி அதீதத்துத் | |
| தாக்கிய அன்பான தாண்டவம் சார்ந்துஅது | |
| தேக்கும் சிவமாதல் ஐந்தும் சிவாயவே. 3 | |
| 6. சுத்த நனவாதி பருவம் | |
| 2187 | |
| நானவாதி தூலமே சூக்கப் பகுதி | |
| அனதான ஐஐந்தும் விந்துவின் சத்தி | |
| தனதாம் உயிர்விந்து தான்நின்று போந்து | |
| கனவா நனவில் கலந்ததுஇவ் வாறே. 1 | |
| 2188 | |
| நனவில் அதீதம் பிறந்தார் கிடந்தார் | |
| நனவில் துரியம் நிகழ்ந்தார் தவழ்ந்தார் | |
| நனவில் சுழுத்தி நடந்தார் வளர்ந்தார் | |
| நனவில் கனவுஓட நன்செய்தி யானதே. 2 | |
| 2189 | |
| செறியுங் கிரியை சிவதத் துவமாம் | |
| பிறிவில் சுகயோகம் பேரருள் கல்வி | |
| குறிதல் திருமேனி குணம்பல வாகும் | |
| அறிவில் சராசரம் அண்டத் தளவே. 3 | |
| 2190 | |
| ஆதி பரஞ்சிவம் சத்தி சதாசிவம் | |
| ஏதம்இல் ஈசன்நல் வித்தியா தத்துவம் | |
| போதம் கலைகாலம் நியதிமா மாயை | |
| நீதிஈ றாக நிறுத்தினன் என்னே. 4 | |
| 2191 | |
| தேச திகழ்சிவம் சத்தி சதாசிவம் | |
| ஈசன் அனல்வித்தை இராகம் கலைகாலம் | |
| மாசகல் வித்தை நியதி மகாமாயை | |
| ஆசில் புருடாதி ஆன்மாஈ றாறே. 5 | |
| 2192 | |
| ஆணவம் மாயையும் கன்மமும் ஆம்மலம் | |
| காணும் முளைக்குத் தவிடுஉமி ஆன்மாவும் | |
| தாணுவை ஒவ்வாமல் தண்டுலமாய் நிற்கும் | |
| பேணுவாய் மற்றுநின் பாசம் பிரித்தே. 6 | |
| 2193 | |
| பசுக்கள் பலவண்ணம் பாலொரு வண்ணம் | |
| பசுக்களை மேய்க்கின்ற ஆயன் ஒருவண்ணம் | |
| பசுக்களை மேய்க்கின்ற ஆயன்கோல் போடில் | |
| பசுக்கள் தலைவனைப் பற்றி விடாவே. 7 | |
| 2194 | |
| உடல்இந் தியம்மனம் ஒண்புத்தி சித்தம் | |
| அடலொன்று அகந்தை அறியாமை மன்னிக் | |
| கெடும்அவ் வுயிர்மயல் மேலும் கிளைத்தால் | |
| அடைவது தான்ஏழ் நரகத்து ளாயே. 8 | |
| 2195 | |
| தன்தெரியாத அதீதம்தற்கு ஆணவம் | |
| சொல்தெரி கின்ற துரியம்சொல் காமியம் | |
| பெற்ற சுழுத்திப்பின் பேசுறும் காதலாம் | |
| மற்றது உண்டிக் கனவுநன வாதலே. 9 | |
| 2196 | |
| நனவில் கனவுஇல்லை ஐந்து நனவில் | |
| கனவிலாச் சூக்குமம் காணும் சுழுத்தி | |
| தனலுண் பகுதியே தற்கூட்டும் மாயை | |
| நனவில் துரியம் அதீதம் தலைவந்தே. 10 | |
| 2197 | |
| ஆறாறில் ஐஐந்து அகல நனாநனா | |
| ஆறாம் அவைவிட ஆகும் நனாக்கனா | |
| வேறான ஐந்தும் விடவே நனாவினில் | |
| ஈறாம் சுழுத்தி இதில்மாயை தானே. 11 | |
| 2198 | |
| மாயையில் வந்த புருடன் துரியத்தில் | |
| ஆய முறைவிட்டு அதுவும்தான் அன்றாகிச் | |
| சேயதே வலவித் துடன் செல்லச் சென்றக்கால் | |
| ஆய தனுவின் பயனில்லை யாமே. 12 | |
| 2199 | |
| அதீதத் துரியத்து அறிவனாம் ஆன்மா | |
| அதீதத் துரியம் அதனால் புரிந்தால் | |
| அதீதத்து எழுந்து அறிவாகிய மானன் | |
| முதிய அனலில் துரியத்து முற்றுமே. 13 | |
| 2200 | |
| ஐஐந்து பத்துடன் ஆனது சாக்கிரம் | |
| கைகண்ட ஐஐந்தில் கண்டம் கனாஎன்பர் | |
| பொய்கண்ட மூவர் புருடன் சுழுனையின் | |
| மெய்கண்டவன்உந்தி மேவல் இருவரே. 14 | |
| 2201 | |
| புரியட் டகமே பொருந்தல் நனவு | |
| புரியட் டகந்தன்னில் மூன்று கனவு | |
| புரியட் டகத்தில் இரண்டு கழுத்தி | |
| புரியட் டகத்தொன்று புக்கல் துரியமே. 15 | |
| 2202 | |
| நனவில் நனவு புனலில் வழக்கம் | |
| நனவிற் கனவு நினைத்தல் மறத்தல் | |
| நனவிற் சுழுத்திஉள் நாடல் இலாமை | |
| நனவில் துரியம் அதீதத்து நந்தியே. 16 | |
| 2203 | |
| கனவில் நனவுபோல் காண்டல் நனவாம் | |
| கனவினில் கண்டு மறத்தல் கனவாம் | |
| கனவில் சுழுத்தியும் காணாமை காணல் | |
| அனுமாதி செய்தலில் ஆன துரியமே. 17 | |
| 2204 | |
| சுழுத்தி நனவுஒன்றும் தோன்றாமை தோன்றல் | |
| சுழுத்தி கனவுஅதன் உண்மை சுழுத்தியில் | |
| சுழுத்தி அறிவுஅறி வாலே அழிகை | |
| சுழுத்தித் துரியமாம் சொல்லறும் பாழே. 18 | |
| 2205 | |
| துரிய நனவாம் இதமுணர் போதம் | |
| துரியக் கனவாம் அகமுணர் போதம் | |
| துரியச் சுழுத்தி வியோமம் துரியம் | |
| துரியம் பரமெனத் கோன்றிடும் தானே. 19 | |
| 2206 | |
| அறிவுஅறி கின்ற அறிவு நனவாம் | |
| அறிவுஅறி யாமை அடையக் கனவாம் | |
| அறிவுஅறி அவ்அறி யாமை சுழுத்தி | |
| அறிவுஅறி வாகும் ஆன துரியமே. 20 | |
| 2207 | |
| தான் எங்கும் ஆயவன் ஐம்மலம் தான்விட்டு | |
| ஞானம் தனதுரு வாகி நயந்தபின் | |
| தான்எங்கு மாய்நெறி நின்றது தான்விட்டு | |
| மேல்நந்தச் சூக்கம் அவைவண்ணம் மேலிட்டே. 21 | |
| 2208 | |
| ஐஐந்தும் ஆறும்ஓர் ஐந்தும் நனாவினில் | |
| எய்யும் நனவு கனவு சுழுத்தியாம் | |
| மெய்யும்பின் சூக்கமும் மெய்ப்பகுதி மாயை | |
| ஐயமும் தான்அவன் அத்துரி யத்தனே. 22 | |
| 2209 | |
| ஈதென்று அறிந்திலன் இத்தனை காலமும் | |
| ஈதென்று அறிந்தபின் ஏதும் அறிந்திலேன் | |
| ஈதென்று அறியும் அறிவை அறிந்தபின் | |
| ஈதென்று அறியும் இயல்புடை யோனே. 23 | |
| 2210 | |
| உயிர்க்குஉயி ராகி உருவாய் அருவாய் | |
| அயல்புணர் வாகி அறிவாய்ச் செறிவாய் | |
| நயப்புறு சத்தியும் நாதன் உலகாதி | |
| இயற்பின்றி எல்லாம் இருண்மூட மாமே. 24 | |
| 2211 | |
| சத்தி இராகத்தில் தான்நல் உயிராகி | |
| ஒத்துறி பாச மலம்ஐந்தோடு ஆறாறு | |
| தத்துவ பேதம் சமைத்துக் கருவியும் | |
| வைத்தனன் ஈசன் மலம்அறு மாறே. 25 | |
| 2212 | |
| சாக்கிரா தீதத்தில் ஆணவம் தன்னுண்மை | |
| சாக்கிரா தீதம் துரியத்தில் தானுறச் | |
| சாக்கிரா தீதத்தில் ஆணவம் தான்விடாச் | |
| சாக்கிரா தீதம் பரன்உண்மை தங்குமே. 26 | |
| 2213 | |
| மலக்கலப் பாலே மறைந்தது சத்தி | |
| மலக்கலப் பாலே மறைந்தது ஞானம் | |
| மலக்கலப் பாலே மறைந்தனன் தாணு | |
| மலக்கலப்பு அற்றால் மதியொளி யாமே. 27 | |
| 2214 | |
| திகைக்கின்ற சிந்தையுள் சிங்கங்கள் மூன்று | |
| நகைக்கின்ற நெஞ்சுள் நரிக்குட்டி நான்கு | |
| வகைக்கின்ற நெஞ்சினுள் ஆனைக்கன்று ஐந்து | |
| பகைக்கின்ற நெஞ்சுக்குப் பாலிரண் டாமே. 28 | |
| 2215 | |
| கதறு பதினெட்டுக் கண்களும் போகச் | |
| சிதறி எழுந்திடுஞ் சிந்தையை நீரும் | |
| விதறு படாமுன்னம் மெய்வழி நின்றால் | |
| அதிர வருவதோர் ஆனையும் ஆமே. 29 | |
| 2216 | |
| நனவகத் தேயொரு நாலைந்தும் வீடக் | |
| கனவகத் தேஉள் கரணங்க ளோடு | |
| முனவகத் தேநின்று உதறியுட் புக்கு | |
| நினைவகத்து இன்றிச் சுழுத்திநின் றானே. 30 | |
| 2217 | |
| நின்றவன் ஆசான் நிகழ்துரி யத்தனாய் | |
| ஒன்றி உலகின் நியமாதிகள் உற்றுச் | |
| சென்று துரியாதீ தத்தே சிலகாலம் | |
| நின்று பரனாய் நின்மல னாமே. 31 | |
| 2218 | |
| ஆனஅவ் ஈசன் அதீதத்தில் வித்தையாத் | |
| தான்உலகு உண்டு சதாசிவ மாசத்தி | |
| மேனிகள் ஐந்தும்போல் விட்டுச் சிவமாகி | |
| மோனம் அடைந்தொளி மூலத் னாமே. 32 | |
| 2219 | |
| மண்டலம் மூன்றினுள் மாயநன் நாடனைக் | |
| கண்டுகொண்டு உள்ளே கருதிக் கழிகின்ற | |
| விண்டவர் தாமரை மேலொன்றும் கீழாக | |
| அண்டமும் தானாய் அகத்தினுள் ஆமே. 33 | |
| 2220 | |
| போதறி யாது புலம்பின புள்ளினம் | |
| மாது அறி யாவகை நின்று மயங்கின | |
| வேதுஅறி யாவணம் நின்றனன் எம்இறை | |
| சூதறி வாருச்சி சூடிநின் றாரே. 34 | |
| 2221 | |
| கருத்தறிந்து ஒன்பது கண்டமும் ஆங்கே | |
| பொருந்தறிந் தேன்புவ னாபதி நாடித் | |
| திருத்தறிந் தேன்மிகு தேவர் பிரானை | |
| பருத்தறிந் தேன்மனம் மன்னிநின் றேனே. 35 | |
| 2222 | |
| ஆன விளக்கொளி தூண்டும் அவன் என்னத் | |
| தான விளக்கொளி யாம்மூல சாதனத்து | |
| ஆன விதிமூலத் தானத்தில் அவ்விளக்கு | |
| ஏனை மதிமண்ட லம்கொண்டு எரியுமே. 36 | |
| 2223 | |
| உள்நாடும் ஐவர்க்கு மண்டை ஓதுங்கிய | |
| விண்நாட நின்ற வெளியை வினவுறில் | |
| அண்ணாந்து பார்த்துஐவர் கூடிய சந்தியில் | |
| கண்நாடி காணும் கருத்ததுஎன் றானே. 37 | |
| 2224 | |
| அறியாத வற்றை அறிவான் அறிவான் | |
| அறிவான் அறியாதான் தன்னறிவு ஆகான் | |
| அறியா தவத்தை அறிவானைக் கூட்டி | |
| அறியாது அறிவானை யார்அறிவாரே. 38 | |
| 2225 | |
| துரிய தரிசனம் சொற்றோம் வியோமம் | |
| அரியன தூடணம் அந்தண வாதி | |
| பெரியன கால பரம்பின் துரியம் | |
| அரிய அதீதம் அதீதத்த தாமே. 39 | |
| 2226 | |
| மாயையிற் சேதனன் மன்னும் பகுதியோன் | |
| மாயையின் மற்றது நீவுதல் மாயையாம் | |
| கேவல மாகும் சகலமா யோனியுள் | |
| தோயும் மனிதர் துரியத்துள் சீவனே. 40 | |
| 7. கேவல சகல சுத்தம் | |
| 2227 | |
| தன்னை அறிசுத்தன் தற்கேவ லன்தானும் | |
| பின்னம் உறநின்ற பேத சகலனும் | |
| மன்னிய சத்தசத் துச்சத சத்துடன் | |
| துன்னவர் தத்தம் தொழில்கள் வாகவே. 1 | |
| 2228 | |
| தானே தனக்குப் பகைவனும் நட்டானும் | |
| தானே தனக்கு மறுமையும் இம்மையும் | |
| தானே தான்செய்த வினைப்பயன் துய்ப்பானும் | |
| தானே தனக்குத் தலைவனும் ஆமே. 2 | |
| 2229 | |
| ஆமுயிர் கேவலம் மாமாயை யின்நடந்து | |
| ஆம்உயிர் மாயை எறிப்ப அறிவுற்று | |
| காமியம் மாமேய மும்கல வாநிற்பத் | |
| தாம்உறு பாசம் சகலத்து ஆமே. 3 | |
| 2230 | |
| சகல அவத்தையில் சார்ந்தோர் சகலர் | |
| புகலும் மலம்மூ வகையும் புணர்ந்தோர் | |
| நிகரில் மலரோன்மால் நீடுபல் தேவர்கள் | |
| நிகழ்நரர் சீடம் அந்தமும் ஆமே. 4 | |
| 2231 | |
| தாவிய மாயையில் தங்கும் பிரளயம் | |
| மேவிய மற்றது உடம்பாய்மிக் குள்ளன | |
| ஓவல் இலக்கணர் ஒன்றிய சீகண்டர் | |
| ஆவயின் நூற்றெட்டு உருத்திர ராமே. 5 | |
| 2232 | |
| ஆகின்ற கேவலத்து ஆணவத்து ஆனவர் | |
| ஆகின்ற வித்தேச ராம்அனந் தாதியர் | |
| ஆகின்ற எண்மர் எழுகோடி மந்திரர் | |
| ஆகின்ற ஈசர் அநேகரும் ஆமே. 6 | |
| 2233 | |
| ஆம்அவ ரில்சிவ னார்அருள் பெற்றுளோர் | |
| போம்மலந் தன்னால் புகழ்விந்து நாதம்விட்டு | |
| ஒம்மய மாகி ஒடுங்கலின் நின்மலம் | |
| தோம்அறும் சுத்த அவத்தைத் தொழிலே. 7 | |
| 2234 | |
| ஒரினும் மூவகை நால்வகை யும்உள | |
| தேரில் இவைகே வலம்மாயை சேர்இச்சை | |
| சார்இய லாயவை தாமே தணப்பவை | |
| வாரிவைத்து ஈசன் மலம்அறுத் தானே. 8 | |
| 2235 | |
| பொய்யான போதாந்தம் ஆறாறும் விட்டகன்று | |
| எய்யாமை நீங்கவே எய்தவன் தானாகி | |
| மெய்யாம் சராசர மாய்வெளி தன்னுட்புக்கு | |
| எய்தாமல் எய்தும்சுத் தாவத்தை என்பதே. 9 | |
| 2236 | |
| அனாதி பசுவியாத்தி யாகும் இவனை | |
| அனாதியில் வந்த மலம்ஐந்தால் ஆட்டி | |
| அனாதியில் கேவலம் அச்சக லத்திட்டு | |
| அனாதி பிறப்புறச் சுத்தத்துள் ஆகுமே. 10 | |
| 2237 | |
| அந்தரம் சுத்தாவத் தைகே வலத்தாறு | |
| தந்தோர்தம் சுத்தகே வலத்தற்ற தற்பரத் | |
| தின்பால் துரியத் திடையே அறிவுறத் | |
| தன்பால் தனையறி தத்துவந் தானே. 11 | |
| 2238 | |
| ஐ ஐந்து ஒடுங்கும் ஆன்மாவில் ஆன்மாவும் | |
| மெய்கண்டு சுத்த அவத்தையில் வீடாகும் | |
| துய்யஅவ் வித்தை முதன்மூன்றும் தொல்சத்தி | |
| ஐயன் சிவன்சத்தி யாம்தோற்றம் அவ்வாறே. 12 | |
| 2239 | |
| ஐஐந்தும் ஆன்மாவில் ஆறோடு அடங்கியும் | |
| மெய்கண்ட மேல்மூன்றும் மேவுமெய் யோகத்தில் | |
| கைகண்ட சத்தி சிவபாகத் தேகாண | |
| எய்யும் படியடங்கும் நாலேழ் எய்தியே. 13 | |
| 2240 | |
| ஆணவத் தார்ஒன்று அறியாத கேவலர் | |
| பேணிய மாயைப் பிரளயா கலராகும் | |
| காணும் உருவினர் காணாமை காண்பவே | |
| பூணும் சகலர்முப் பாசமும் புக்கோரே. 14 | |
| 2241 | |
| ஆணவம் ஆகும் விஞ்ஞான கலருக்குப் | |
| பேணிய மாயை பிரளயா கலருக்கே | |
| ஆணவ மாயையும் கன்மம் மூன்றுமே | |
| காணும் சகலர்க்குக் காட்டும் மலங்களே 15 | |
| 2242 | |
| கேவலம் தன்னில் கிளர்ந்தவிஞ் ஞாகலர் | |
| கேவலம் தன்னில் கிளர்விந்து சத்தியால் | |
| பூவயின் கேவலத்து அச்சக லத்தையும் | |
| மேவிய மந்திர மாமாயை மெய்ம்மையே. 16 | |
| 2243 | |
| மாயையில் மன்னும் பிரளயா கலர்வந்து | |
| மாயையும் தோன்றா வகைநிற்க ஆணவ | |
| மாய சகலத்துக் காமிய மாமாயை | |
| ஏயமன் நூற்றெட்டு உருத்திரர் என்பவே. 17 | |
| 2244 | |
| மும்மலம் கூடி முயங்கி மயங்குவோர் | |
| அம்மெய்ச் சகலத்தர் தேவர் சுரர்நரர் | |
| மெய்ம்மையில் வேதா விரிமிகு கீடாந்தத்து | |
| அம்முறை யோனிபுக்கு ஆர்க்கும் சகலரே. 18 | |
| 2245 | |
| சுத்த அவத்தையில் தோய்ந்தவர் மும்மலச் | |
| சத்துஅசத்து ஓடத் தனித்தனி பாசமும் | |
| மத்த இருள்சிவ னான கதிராலே | |
| தொத்தற விட்டிடச் சுத்தஆ வார்களே. 19 | |
| 2246 | |
| தற்கே வலம்முத்தி தானே தனிமையாம் | |
| பிற்பால் சகலம் கலாதிப் பிறிவதாம் | |
| சொற்பால் புரிசுத்த கேவலம் சாக்கிரம் | |
| தற்பால் புரிவது தற்சுத்தம் ஆமே. 20 | |
| 2247 | |
| அறிவின்றி முத்தன் அராகாதி சேரான் | |
| குறியொன்றி லாநித்தன் கூடான் காலதி | |
| செறியும் செயலிலான் தினங்கற்ற வல்லோன் | |
| கிறியன் மலவியாபி கேவலம் தானே. 21 | |
| 2248 | |
| விந்துவும் மாயையும் மேவும் கிரியையும் | |
| சந்தத ஞான பரையும் தனுச்சுத்தி | |
| விந்துவின் மெய்ஞ்ஞான மேவும் பிரளயர் | |
| வந்த சகலசுத் தான்மாக்கள் வையத்தே. 22 | |
| 2249 | |
| கேவல மாதியின் பேதம் கிளக்குறில் | |
| கேவல மூன்றும் கிளரும் சகலத்துள் | |
| ஆவயின் மூன்று மதிசுத்த மூடவே | |
| ஓவலில் லாஒன்பான் ஒற்றுணர் வோர்கட்கே. 23 | |
| 2250 | |
| கேவலத்தில் கேவலம் அதீதா தீதம் | |
| கேவலத் தில்சகலங்கள் வயிந்தவம் | |
| கேவத் திறசுத்தம் கேடில்விஞ் ஞாகலர்க்கு | |
| ஆவயின் நாதன் அருண்மூர்த்தி தானே. 24 | |
| 2251 | |
| சகலத்தில் கேவலம் சாக்கிரா தீதம் | |
| சகல சகலமே சாக்கிர சாக்கிரம் | |
| சகலத்திற் சுத்தமே தற்பரா வத்தை | |
| சகலத்தில் இம்மூன்று தன்மையும் ஆமே. 25 | |
| 2252 | |
| சுத்தத்தில் சுத்தமே தொல்சிவ மாகுதல் | |
| சுத்தத்தில் கேவலம் தொல்லுப சாந்தமாம் | |
| சுத்த சகலம் துரிய விலாசமாம் | |
| சுத்தத்தில் இம்மூன்றும் சொல்லலும் ஆமே. 26 | |
| 2253 | |
| சாக்கிர சாக்கிரம் தன்னில் கனவொடுஞ் | |
| சாக்கிரம் தன்னில் சுழுத்தி துரியமே | |
| சாக்கிரா தீதம் தனிற்சுகா னந்தமே | |
| ஆக்கு மறையாதி ஐம்மல பாசமே. 27 | |
| 2254 | |
| சாக்கிரா தீதத்தில் தானறும் ஆணவம் | |
| சாக்கிரா தீதம் பிராவத்தை தங்காது | |
| ஆக்கு பரோபதி யாஉப சாந்தத்தை | |
| நோக்கும் மலங்குணம் நோக்குதல் ஆகுமே. 28 | |
| 2255 | |
| பெத்தமும் முத்தியும் பேணும் துரியமும் | |
| சுத்த அதீதமும் தோன்றாமல் தானுணும் | |
| அத்தன் அருள்என்று அருளால் அறிந்தபின் | |
| சித்தமும் இல்லை செயல்இல்லை தானே. 29 | |
| 2256 | |
| எய்திய பெத்தமும் முத்தமும் என்பன | |
| எய்தும் அரன்அரு ளேவிளை யாட்டோ டு | |
| எய்திடு உயிர்சுத்தத் திடுநெறி என்னவே | |
| எய்தும் உயிர்இறை பால்அறி வாமே. 30 | |
| 2257 | |
| ஐம்மலத் தாரும் மதித்த சகலத்தர் | |
| ஐம்மலத் தாரும் அருவினைப் பாசத்தார் | |
| ஐம்மலத் தார்சுவர்க் கந்நெறி யான்பவர் | |
| ஐம்மலத் தார்அர னார்க்குஅறி வோரே. 31 | |
| 2258 | |
| கருவில் அதீதம் கலப்பிக்கும் மாயை | |
| அரிய துரியம் அதிலுண்ணும் ஆசையும் | |
| உரிய கழுனை முதல்எட்டும் சூக்கத்து | |
| அரிய கனாத்துலம் அந்தன வாமே. 32 | |
| 2259 | |
| ஆணவம் ஆகும் அதிதம்மேல் மாயையும் | |
| பூணும் துரியம் சுழுத்திபொய்க் காமியம் | |
| பேணும் கனவும் மாமாயை திரோதாயி | |
| காணும் நனவில் மலக்கலப்பு ஆகுமே. 33 | |
| 2260 | |
| அரன்முத லாக அறிவோன் அதீதத்தன் | |
| அரன்முத லாமாயை தங்கிச் சுழுனை | |
| கருமம் உணர்ந்து மாமாயைக் கைகொண்டோ ர் | |
| அருளும் அறைவார் சகலத்துற் றாரே. 34 | |
| 2261 | |
| உருவுற்றுப் போகமே போக்கியம் துற்று | |
| மருவுற்றுப் பூதம னாதியான் மன்னி | |
| வரும்அச் செயல்பற்றிச் சத்தாதி வைகிக் | |
| கருவுற் றிடுஞ் சீவன் காணும் சகலத்தே. 35 | |
| 2262 | |
| இருவிடை ஒத்திட இன்னருள் சத்தி | |
| மருவிட ஞானத்தில் ஆதனம் மன்னிக் | |
| குருவினைக்கொண்டருள் சத்திமுன் கூட்டிப் | |
| பெருமலம் நீங்கிப் பிறவாமை சுத்தமே. 36 | |
| 2263 | |
| ஆறாறும் ஆறதின் ஐ ஐந்து அவத்தையோடு | |
| ஈறாம் அதீதத் துரியத்து இவன்எய்தப் | |
| பேறான ஐவரும் போம்பிர காசத்து | |
| நீறார் பரம்சிவம் ஆதேய மாகுமே. 37 | |
| 2264 | |
| தன்னை அறியாது உடலைமுன் தான்என்றான் | |
| தன்னைமுன் கண்டான் துரியம் தனைக்கண்டான் | |
| உன்னும் துரியமும் ஈசனோடு ஒன்றாக்கால் | |
| பின்னையும் வந்து பிறந்திடும் தானே. 38 | |
| 2265 | |
| சாக்கிரத் தன்னில் அதீதம் தலைப்படில் | |
| ஆக்கிய அந்த வயிந்தவம் ஆனந்தம் | |
| நோக்கும் பிறப்புஅறும் நோன்முத்தி சித்தியாம் | |
| வாக்கும் மனமும் மருவல்செய் யாவே. 39 | |
| 2266 | |
| அப்பும் அனலும் அகலத்து ளேவரும் | |
| அப்பும் அனலும் அகலத்து ளேவாரா | |
| அப்பும் அனலும் அகலத்துள் ஏதெனில் | |
| அப்பும் அனலும் கலந்ததுஅவ் வாறே. 40 | |
| 2267 | |
| அறுநான்கு அசுத்தம் அதிசுத்தா சுத்தம் | |
| உறும்ஏழு மாயை உடன்ஐந்தே சுத்தம் | |
| பெறுமாறு இவைமூன்றும் கண்டத்தால் பேதித்து | |
| உறும்மாயை மாமாயை ஆன்மாவி னோடே. 41 | |
| 2268 | |
| மாயைகைத் தாயாக மாமாயை ஈன்றிட | |
| ஆய பரசிவன் தந்தையாய் நிற்கவே | |
| ஏயும் உயிர்க்கே வலசகலத்து எய்தி | |
| ஆய்தரு சுத்தமும் தான்வந்து அடையுமே. 42 | |
| 8. பராவத்தை | |
| 2269 | |
| அஞ்சும் கடந்த அனாதி பரன்தெய்வம் | |
| நெஞ்சம தாய நிமலன் பிறப்பிலி | |
| விஞ்சும் உடலுயிர் வேறு படுத்திட | |
| வஞ்சத் திருந்த வகையறிந் தேனே. 1 | |
| 2270 | |
| சத்தி பராபரம் சாந்தி தனிலான | |
| சத்தி பரானந்தம் தன்னில் சுடர்விந்து | |
| சத்திய மாயை தனுச்சத்தி ஐந்துடன் | |
| சத்தி பெறுமுயிர் தான்அங்கத்து ஆறுமே. 2 | |
| 2271 | |
| ஆறாறுக்கு அப்பால் அறிவார் அறிபவர் | |
| ஆறாறுக்கு அப்பால் அருளார் பெறுபவர் | |
| ஆறாறுக்கு அப்பால் அறிவாம் அவர்கட்கே | |
| ஆறாறுக்கு அப்பால் அரன்இனி தாமே. 3 | |
| 2272 | |
| அஞ்சொடு நான்கும் கடந்துஅக மேபுக்குப் | |
| பஞ்சணி காலத்துப் பள்ளி துயில்கின்ற | |
| விஞ்சையர் வேந்தனும் மெல்லிய லாளொடு | |
| நஞ்சுற நாடி நயம்செய்யு மாறே. 4 | |
| 2273 | |
| உரிய நனாத்துரி யத்தில் இவளாம் | |
| அரிய துரிய நனவாதி மூன்றில் | |
| பரிய பரதுரி யத்தில் பரனாம் | |
| திரிய வரும்துரி யத்தில் சிவமே. 5 | |
| 2274 | |
| பரமாம் அதீதமே பற்றறப் பற்றப் | |
| பரமாம் அதீதம் பயிலப் பயிலப் | |
| பரமாம் அதீதம் பயிலாத் தபோதனார் | |
| பரமாகார் பாசமும் பற்றொன்றுஅ றாதே. 6 | |
| 2275 | |
| ஆயும்பொய்ம் மாயை அகம்புற மாய்நிற்கும் | |
| வாயு மனமும் கடந்துஅம் மயக்கறின் | |
| தூய அறிவு சிவானந்த மாகிப்போய் | |
| வேயும் பொருளாய் விளைந்தது தானே. 7 | |
| 2276 | |
| துரியப் பரியில் இருந்தஅச் சீவனைப் | |
| பெரிய வியாக்கிரத் துள்ளே புகவிட்டு | |
| நரிகளை ஓடத் துரத்திய நாதர்க்கு | |
| உரிய வினைகள் நின்று ஓலமிட் டன்றே. 8 | |
| 2277 | |
| நின்றஇச் சாக்கிர நீள்துரி யத்தினின் | |
| மன்றனும் அங்கே மணம்செய்ய நின்றிடும் | |
| மன்றன் மணம்செய்ய மாயை மறைந்திடும் | |
| அன்றே இவனும் அவன்வடி வாமே. 9 | |
| 2278 | |
| விரிந்திடில் சாக்கிரம் மேவும் விளக்காய் | |
| இருந்த இடத்திடை ஈடான மாயை | |
| பொருந்தும் துரியம் புரியல்தா னாகும் | |
| தெரிந்த துரியத்துத் தீதுஅக லாதே. 10 | |
| 2279 | |
| உன்னை அறியாது உடலைமுன் நான்ஒன்றாய் | |
| உன்னை அறிந்து துரியத்து உறநின்றாய் | |
| தன்னை அறிந்தும் பிறவி தணவாதால் | |
| அன்ன வியாத்தன் அமலன் என்று அறிதியே. 11 | |
| 2280 | |
| கருவரம்பு ஆகிய காயம் துரியம் | |
| இருவரும் கண்டீர் பிறப்புஇறப்பு உற்றார் | |
| குருவரம் பெற்றவர் கூடிய பின்னை | |
| இருவரும் இன்றிஒன் றாகி நின் றாரே. 12 | |
| 2281 | |
| அணுவின் துரியத்தில் ஆன நனவும் | |
| அணுஅசை வின்கண் ஆனகனவும் | |
| அணுஅசை வில்பரா தீதம் கழுத்தி | |
| பணியில் பரதுரி யம்பர மாமே. 13 | |
| 2282 | |
| பரதுரி யத்து நனவும் பரந்து | |
| விரிசகம் உண்ட கனவும்மெய்ச் சாந்தி | |
| உருவுறு கின்ற சுழுத்தியும் ஓவத் | |
| தெரியும் சிவதுரி யத்தனு மாமே. 14 | |
| 2283 | |
| பரமா நனவின்பின் பால்சக முண்ட | |
| திரமார் கனவும் சிறந்த சுழுத்தி | |
| உரமாம் உபசாந்தம் உற்றல் துறவே | |
| தரனாம் சிவதுரி யத்தனும் ஆமே. 15 | |
| 2284 | |
| சீவன் துரியம் முதலாகச் சீரான | |
| ஆவ சிவன்துரி யாந்தம் அவத்தைபத்தும் | |
| ஓவும் பராநந்தி உண்மைக்குள் வைகியே | |
| மேவிய நாலேழ் விடுவித்துநின் றானே. 16 | |
| 2285 | |
| பரம்சிவன் மேலாம் பரமம் பரத்தில் | |
| பரம்சிவன் மேலாம் பரநனவாக | |
| விரிந்த கனாவிடர் வீட்டும் கழுமுனை | |
| உரந்தரும் மாநந்தி யாம்உண்மை தானே. 17 | |
| 2286 | |
| சார்வாம் பரம்சிவன் சத்தி பரநாதம் | |
| மேலாய விந்து சதாசிவம் மிக்கோங்கிப் | |
| பாலாய்ப் பிரமன் அரிஅம ராபதி | |
| தேவாம் உருத்திரன் ஈசனாம் காணிலே. 18 | |
| 2287 | |
| கலப்புஅறி யார்கடல் சூழ்உல கேழும் | |
| உலப்புஅறி யார்உட லோடுஉயிர் தன்மை | |
| அலப்புஅறிந்து இங்குஅர சாளகி லாதார் | |
| குறிப்பது கோலம் அடலது வாமே. 19 | |
| 2288 | |
| பின்னை அறியும் பெருந்தவத்து உண்மைசெய் | |
| தன்னை அறியில் தயாபரன் எம்இறை | |
| முன்னை அறிவு முடிகின்ற காலமும் | |
| என்னை அறியலுற்று இன்புற்ற வாறே. 20 | |
| 2289 | |
| பொன்னை மறைத்தது பொன்னணி பூடணம் | |
| பொன்னின் மறைந்தது பொன்னணி பூடணம் | |
| தன்னை மறைத்தது தன்கர ணங்களாம் | |
| தன்னின் மறைந்தது தன்கர ணங்களே. 21 | |
| 2290 | |
| மரத்தை மறைத்தது மாமத யானை | |
| மரத்தின் மறைந்தது மாமத யானை | |
| பரத்தை மறைத்தது பார்முதல் பூதம் | |
| பரத்தை மறைந்தது பார்முதல் பூதமே. 22 | |
| 2291 | |
| ஆறாறு ஆகன்று நமவிட்டு அறிவாகி | |
| வேறான தானே யகாரமாய் மிக்கோங்கி | |
| ஈறார் பரையின் இருளற்ற தற்பரன் | |
| பேறார் சிவாய அடங்கும் பின் முத்தியே. 23 | |
| 2292 | |
| துரியத்தில் ஓரைந்தும் சொல்அக ராதி | |
| விரியப் பரையில் மிகும்நாதம் அந்தம் | |
| புரியப் பரையில் பராவத்தா போதம் | |
| திரிய பரமம் துரியம் தெரியவே. 24 | |
| 2293 | |
| ஐந்தும் சகலத்து அருளால் புரிவற்றுப் | |
| பந்திடும் சுத்த அவத்தைப் பதைப்பினில் | |
| நந்தி பராவத்தை நாடச் சுடர்முனம் | |
| அந்தி இருள்போலும் ஐம்மலம் மாறுமே. 25 | |
| 2294 | |
| ஐஐந்து மட்டுப் பகுதியும் மாயையும் | |
| பொய்கண்ட மாமாயை தானும் புருடன்கண்டு | |
| எய்யும் படியாய் எவற்றுமாய் அன்றாகி | |
| உய்யும் பராவத்தை உள்ளுதல் சுத்தமே. 26 | |
| 2295 | |
| நின்றான் அருளும் பரமும்முன் நேயமும் | |
| ஒன்றாய் மருவும் உருவும் உபாதியும் | |
| சென்றான் எனைவிடுத்து ஆங்கிச் செல்லாமையும் | |
| நன்றான ஞானத்தின் நாதப் பிரானே. 27 | |
| 9. முக்குண நிர்க்குணம் | |
| 2296 | |
| சாத்திகம் எய்தும் நனவெனச் சாற்றுங்கால் | |
| வாய்ந்த இராசதம் மன்னும் கனவென்ப | |
| ஒய்த்திடும் தாமதம் உற்ற சுழுத்தியாம் | |
| மாய்த்திடும் நிற்குணம் மாசில் துரியமே. 1 | |
| 10. அண்டாதி பேதம் | |
| 2297 | |
| பெறுபகி ரண்டம் பேதித்த அண்டம் | |
| எறிகடல் ஏழின் மணல்அள வாகப் | |
| பொறியொளி பொன்னணி யென்ன விளங்கிச் | |
| செறியும் அண் டாசனத் தேவர் பிரானே. 1 | |
| 2298 | |
| ஆனந்த தத்துவம் அண்டா சலத்தின்மேல் | |
| மேனிஐந்தாக வியாத்தம்முப் பத்தாறாய்க் | |
| தான்அந்த மில்லாத தத்துவம் ஆனவை | |
| ஈனமி லா அண்டத்து எண்மடங்கு ஆமே. | |
| 11. பதினோராம் தானமும் அவத்தையெனக் காணல் | |
| 2299 | |
| அஞ்சில் அமுதும்ஓர் ஏழின்கண் ஆனந்தம் | |
| முஞ்சில்ஓங் காரம் ஓர் ஒன்பான் பதினொன்றில் | |
| வஞ்சக மேநின்று வைத்திடில் காயமாம் | |
| கிஞ்சுகக் செவ்வாய்க் கிளிமொழி கேளே. 1 | |
| 2300 | |
| புருட னுடனே பொருந்திய சித்தம் | |
| அருவமொ டாறும் அதீதத் துரியம் | |
| விரியும் சுழுத்தியின் மிக்குள்ள எட்டும் | |
| அரிய பதினொன்று மாம்அவ் அவத்தையே. 2 | |
| 2301 | |
| காட்டும் பதினொன்றும் கைகலந் தால்உடல் | |
| நாட்டி அழுத்திடின் நந்திஅல்லால் இல்லை | |
| ஆட்டம்செய் யாத அதுவிதி யேநினை | |
| ஈட்டு மதுதிடம் எண்ணலும் ஆமே. 3 | |
| 12. கலவு செலவு | |
| 2302 | |
| கேவலம் தன்னில் கலவச் சகலத்தின் | |
| மேவும் செலவு விடவரு நீக்கத்துப் | |
| பாவும் தனைக்கண்டால் மூன்றும் படர்வற்ற | |
| தீதறு சாக்கிரா தீதத்தில் சுத்தமே. 1 | |
| 2303 | |
| வெல்லும் அளவில் விடுமின் வெகுளியைச் | |
| செல்லும் அளவும் செலுத்துமிஹ் சிந்தையை | |
| அல்லும் பகலும் அருளுடன் தூங்கினால் | |
| கல்லும் பிளந்து கடுவெளி யாமே. 2 | |
| 13. நின்மல அவத்தை | |
| 2304 | |
| ஊமைக் கிணற்றகத் துள்ளே உறைவதோர் | |
| ஆமையின் உள்ளே அழுவைகள் ஐந்துள | |
| வாய்மையின் உள்ளே வழுவாது ஒடுங்குமேல் | |
| ஆமையின் மேலும்ஓர் ஆயிரத்து ஆண்டே. 1 | |
| 2305 | |
| காலங்கி நீர்பூக் கலந்தஆ காயம் | |
| மாலங்கி ஈசன் பிரமன் சதாசிவன் | |
| மேலஞ்சும் ஓடி விரவவல் லார்கட்குக் | |
| காலனும் இல்லை கருத்தில்லை தானே. 2 | |
| 2306 | |
| ஆன்மாவே மைந்தன் ஆயினன் என்பது | |
| தான்மா மறையறை தன்மை அறிகிலர் | |
| ஆன்மாவே மைந்தன் அரனுக்கு இவன்என்றால் | |
| ஆன்மாவும் இல்லையால் ஐஐந்தும் இல்லையே. 3 | |
| 2307 | |
| உதயம் அழுங்கில் ஒடுங்கல்இம் மூன்றின் | |
| கதிசாக் கிரங்கன வாதி சுழுத்தி | |
| பதிதரு சேதனன் பற்றாம் துரியத்து | |
| அதிசுப னாய்அனந் தான் அந்தி யாகுமே. 4 | |
| 2308 | |
| எல்லாம்தன் னுட்புக யாவுளும் தானாகி | |
| நல்லாம் துரியம் புரிந்தக்கால் நல்லுயிர் | |
| பொல்லாத ஆறாறுள் போகாது போதமாய்ச் | |
| செல்லாச் சிவகதி சென்றுஎய்தும் அன்றே. 5 | |
| 2309 | |
| காய்ந்த இரும்பு கனலை அகன்றாலும் | |
| வாய்ந்த கனலென வாதனை நின்றாற்போல் | |
| ஏய்ந்த கரணம் இறந்த துரியத்துத் | |
| தோய்ந்த கருமத் துரிசுஅக லாதே. 6 | |
| 2310 | |
| ஆன மறையாதி யாம் உரு நந்திவந்து | |
| ஏனை அருள்செய் தெரிநனா அவத்தையில் | |
| ஆன வகையை விடும்அடைத் தாய்விட | |
| ஆன மாலதீதம் அப்பரந் தானே. 7 | |
| 2311 | |
| சுத்த அதீதம் சகலத்தில் தோய்வுறில் | |
| அத்தன் அருள்நீங்கா ஆங்கணில் தானாகச் | |
| சித்த சுகத்தைத் தீண்டாச் சமாதிசெய்து | |
| அத்தனோடு ஒன்றற்கு அருள்முத லாமே. 8 | |
| 2312 | |
| வேறுசெய் தான்இரு பாதியின் மெய்த்தொகை | |
| வேறுசெய் தான்என்னை எங்கணும் விட்டுய்த்தான் | |
| வேறுசெய் யாஅருள் கேவலத் தேவிட்டு | |
| வேறுசெய் யாஅத்தன் மேவிநின் றானே. 9 | |
| 2313 | |
| கறங்குஓலை கொள்ளிவட் டம்கட லில்திரை | |
| நிறஞ்சேர் ததிமத்தன் மலத்தே நின்றங்கு | |
| அறங்காண் சுவர்க்க நரகம் புவிசேர்த்து | |
| கிரங்கா உயிர்அரு ளால்இவை நீங்குமே. 10 | |
| 2314 | |
| தானே சிவமான தன்மை தலைப்பட | |
| ஆன மலமும்அப் பாச பேதமும் | |
| ஆன குணமும் பரான்மா உபாதியும் | |
| பானுவின் முன்மதி போல்பலராவே. 11 | |
| 2315 | |
| நெருப்புண்டு நீருண்டு வாயுவும் உண்டங்கு | |
| அருக்கனும் சோமனும் அங்கே அமரும் | |
| திருத்தக்க மாலும் திசைமுகன் தானும் | |
| உருத்திர சோதியும் உள்ளத்து ளாரே. 12 | |
| 2316 | |
| ஆனைகள் ஐந்தம் அடங்கி அறிவென்னும் | |
| ஞானத் திரியைக் கொளுவி அதனுட்புக்கு | |
| ஊனை இருளற நோக்கும் ஒருவற்கு | |
| வானகம் ஏற வழிஎளி தாமே. 13 | |
| 2317 | |
| ஆடிய காலில் அசைக்கின்ற வாயுவும் | |
| தாடித் தெழுந்த தமருக ஓசையும் | |
| பாடி எழுகின்ற வேதாக மங்களும் | |
| நாடியின் உள்ளாக நான்கண்ட வாறே. 14 | |
| 2318 | |
| முன்னை அறிவினில் செய்த முதுதவம் | |
| பின்னை அறிவினைப் பெற்றால் அறியலாம் | |
| தன்னை அறிவது அறிவாம் அஃ தன்றிப் | |
| பின்னை அறிவது பேயறி வாகுமே. 15 | |
| 2319 | |
| செயலற் றிருக்கச் சிவானந்த மாகும் | |
| செயலற் றிருப்பார் சிவயோகம் தேடார் | |
| செயலற் றிருப்பார் செகத்தோடுங் கூடார் | |
| செயலற் றிருப்பார்க்கே செய்தியுண் டாமே. 16 | |
| 2320 | |
| தான்அவ னாகும் சமாதிகை கூடினால் | |
| ஆன மலம்அறும் அப்பசுத் தன்மைபோம் | |
| ஈனமில் காயம் இருக்கும் இருநிலத்து | |
| ஊனங்கள் எட்டும் ஒழித்தொன்று வோர்கட்கே. 17 | |
| 2321 | |
| தொலையா அரனடி தோன்றும் அம் சத்தி | |
| தொலையா இருளொளி தோற்ற அணுவும் | |
| தொலையாத் தொழின்ஞானம் தொன்மையில் நண்ணித் | |
| தொலையாத பெத்தம்முத் திக்கிடை தோயுமே. 18 | |
| 2322 | |
| தோன்றிய பெத்தமும் முத்தியும் சூழ்சத்தி | |
| மான்றும் தெருண்டும் உயிர்பெறும் மற்றவை | |
| தான்தரு ஞானம் தன் சத்திக்குச் சாதனாம் | |
| ஊன்றல்இல் லாஉள் ளொளிக்கு ஒளி யாமே. 19 | |
| 2323 | |
| அறிகின்றி லாதன ஐஏழும் ஒன்றும் | |
| அறிகின்ற என்னை அறியா திருந்தேன் | |
| அறிகின்றாய் நீயென்று அருள்செய்தான் நந்தி | |
| அறிகின்ற நானென்று அறிந்துகொண் டேனே. 20 | |
| 2324 | |
| தான்அவ னாகிய ஞானத் தலைவனை | |
| வானவ ராதியை மாமணிச் சோதியை | |
| ஈனமில் ஞானத்து இன்னருள் சத்தியை | |
| ஊனமிலாள்தன்னை ஊனிடைக் கண்டதே. 21 | |
| 2325 | |
| ஒளியும் இருளும் பரையும் பரையுள் | |
| அளியது எனலாகும் ஆன்மாவை யன்றி | |
| அளியும் அருளும் தெருளும் கடந்து | |
| தெளிய அருளே சிவானந்த மாமே. 22 | |
| 2326 | |
| ஆனந்த மாகும் அரனருட் சத்தியில் | |
| தான் அந்த மாம்உயிர் தானே சமாதிசெய்து | |
| ஊன்அந்த மாய் உணர் வாய்உள் உணர்வுறில் | |
| கோன்அந்தம் வாய்க்கும் மகாவா கியமாமே. 23 | |
| 2327 | |
| அறிவிக்க வேண்டாம் அறிவற்று அயர்வோர்க்கும் | |
| அறிவிக்க வேண்டாம் அறிவிற் செறிவோர்க்கும் | |
| அறிவுற்று அறியாமை எய்திநிற் போர்க்கே | |
| அறிவிக்கத் தம்அறி வார்அறி வோரே. 24 | |
| 2328 | |
| சத்தும் அசத்தும் சதசத்தும் தான்கூடிச் | |
| சித்தும் அசித்தும் சிவசித்த தாய்நிற்கும் | |
| சுத்தம் அசுத்தம் தொடங்காத துரியத்துச் | |
| சுத்தரா மூன்றுடன் சொல்லற் றவர்களே. 25 | |
| 2329 | |
| தானே அறியான் அறிவிலோன் தானல்லன் | |
| தானே அறிவான் அறிவு சதசத்தென்று | |
| ஆனால் இரண்டும் அரனரு ளாய்நிற்கத் | |
| தானே அறிந்து சிவத்துடன் தங்குமே. 24 | |
| 2330 | |
| தத்துவ ஞானம் தலைப்பட் டவர்க்கே | |
| தத்துவ ஞானம் தலைப்பட லாய்நிற்கும் | |
| தத்துவ ஞானத்துத் தான்அவ னாகவே | |
| தத்துவ ஞானானந் தந்தான் தொடங்குமே. 27 | |
| 2331 | |
| தன்னை அறிந்து சிவனுடன் தானாக | |
| மன்னும் மலம்குணம் மாளும் பிறப்பறும் | |
| பின்அது சன்முத்தி சன்மார்க்கப் பேரொளி | |
| நன்னது ஞானத்து முத்திரை நண்ணுமே. 28 | |
| 2332 | |
| ஞானம்தன் மேனி கிரியை நடுஅங்கம் | |
| தானுறும் இச்சை உயிராகத் தற்பரன் | |
| மேனிகொண்டு ஐங்கரு மத்தவித் தாதலான் | |
| மோனிகள் ஞானத்து முத்திரை பெற் றார்களே. 29 | |
| 2333 | |
| உயிர்க்குஅறி உண்மை உயிர்இச்சை மானம் | |
| உயிர்க்குக் கிரியை உயிர்மாயை சூக்கம் | |
| உயிர்க்குஇவை ஊட்டுவோன் ஊட்டும் அவனே | |
| உயிர்ச்சொல் அன்றி அவ்வுளத்து ளானே. 30 | |
| 2334 | |
| தொழில்இச்சை ஞானங்கள் தொல்சிவசீவர் | |
| கழிவற்ற மாமாயை மாயையின் ஆகும் | |
| பழியற்ற காரண காரியம் பாழ்விட்டு | |
| அழிவற்ற சாந்தாதீ தன்சிவ னாமே. 31 | |
| 2335 | |
| இல்லதும் உள்ளதும் யாவையும் தானாகி | |
| இல்லதம் உள்ளது மாய்அன்றாம் அண்ணலைச் | |
| சொல்வது சொல்லிடில் தூராகி தூரமென்று | |
| ஒல்லை உணர்ந்தால் உயிர்க்குயி ராகுமே. 32 | |
| 2336 | |
| உயிரிச்சை யூட்டி உழிதரும் சத்தி | |
| உயிரிச்சை வாட்டி ஒழித்திடும் ஞானம் | |
| உயிரிச்சை யூட்டி யுடனுறலாலே | |
| உயிரிச்சை வாட்டி உயர்பதஞ் சேருமே. 33 | |
| 2337 | |
| சேரும் சிவமானார் ஐம்மலம் தீர்ந்தவர் | |
| ஓர்ஒன்றி லார் ஐம் மலஇருள் உற்றவர் | |
| பாரின்கண் விண்நர கம்புகும் பான்மையர் | |
| ஆருங்கண் டோ ரார் அவையருள் என்றே. 34 | |
| 2338 | |
| எய்தினர் செய்யும் இருமாயா சத்தியின் | |
| எய்தினர் செய்யும் இருஞான சத்தியின் | |
| எய்தினர் செய்யும் இருஞால சத்தியின் | |
| எய்தினர் செய்யும் இறையருள் தானே. 35 | |
| 2339 | |
| திருந்தினர் விட்டார் திருவில் நரகம் | |
| திருந்தினர் விட்டார் திருவார் சுவர்க்கம் | |
| திருந்தினர் விட்டார் செறிமலர் கூட்டம் | |
| திருந்தினர் விட்டார் சிவமாய் அவமே. 36 | |
| 2340 | |
| அவமும் சிவமும் அறியார் அறியார் | |
| அவமும் சிவமும் அறிவார் அறிவார் | |
| அவமும் சிவமும் அருளால் அறிந்தால் | |
| அவமும் சிவமும் அவனரு ளாமே. 37 | |
| 2341 | |
| அருளான சத்தி அனல் வெம்மை போல | |
| பொருள் அவனாகத்தான் போதம் புணரும் | |
| இருள் ஒளியாய் மீண்டு மும்மல மாகும் | |
| திருவருள் ஆனந்தி செம்பொருளாமே. 38 | |
| 2342 | |
| ஆதித்தன் தோன்ற வரும்பது மாதிகள் | |
| பேதித்த தவ்வினை யாற்செயல் சேதிப்ப | |
| ஆதித்தன் தன்கதி ரால்அவை சேட்டிப்பப் | |
| பேதித்தப் பேதியா வாறுஅருட் பேதமே. 39 | |
| 2343 | |
| பேதம் அபேதம் பிறழ்பேதா பேதமும் | |
| போதம் புணர்போதம் போதமும் நாதமும் | |
| நாத முடன்நாக நாதாதி நாதமும் | |
| ஆதன் அருளின் அருள்இச்சை யாமே. 40 | |
| 2344 | |
| மேவிய பொய்க்கரி யாட்டும் வினையெனப் | |
| பாவிய பூதம்கொண்டு ஆட்டிப் படைப்பாதி | |
| பூவியல் கூட்டத்தால் போதம் புரிந்தருள் | |
| ஆவியை நாட்டும் அரன்அரு ளாமே. 41 | |
| 2345 | |
| ஆறாது அகன்று தனையறிந் தானவன் | |
| ஈறாகி யாவினும் இயலாவும் தனில்எய்த | |
| வேறாய் வெளிபுக்கு வீடுற்றான் அம்மருள் | |
| தேறாத் தெளிவுற்றுத் தீண்டச் சிவமாமே. 42 | |
| 2346 | |
| தீண்டற்குரிய அரிய திருவடி நேயத்தை | |
| மீண்டுற்று அருளால் விதிவழியே சென்று | |
| தூண்டிச் சிவஞான மாவினைத் தானேறித் | |
| தாண்டிச் சிவனுடன் சாரலும் ஆமே. 43 | |
| 2347 | |
| சார்ந்தவர் சாரணர் சித்தர் சமாதியர் | |
| சார்ந்தவர் மெய்ஞ்ஞான தத்துவ சாத்தியர் | |
| சார்ந்தவர் நேயந் தலைப்ட்ட ஆனந்தர் | |
| சார்ந்தவர் சத்த அருள்தன்மை யாரே. 44 | |
| 2348 | |
| தான்என்று அவன்என்று இரண்டென்பர் தத்துவம் | |
| தான்என்று அவன்என்று இரண்டற்ற தன்மையத் | |
| தான்என்று இரண்டுஉன்னார் கேவலத் தானவர் | |
| தான்இன்றித் தானாகத் தத்துவ சுத்தமே. 45 | |
| 2349 | |
| தன்னினில் தன்னை அறியும் தலைமகன் | |
| தன்னினில் தன் ஐ அறியத் தலைப்படும் | |
| தன்னினில் தன்னைச் சார்கிலன் ஆகில் | |
| தன்னினில் தன்ஐயும் சார்தற்கு அரியவே. 46 | |
| 2350 | |
| அறியகி லேன்என்று அரற்றாதே நீயும் | |
| நெறிவழி யேசென்ற நேர்பட்ட பின்னை | |
| இருசுட ராகி இயற்றவல் லானும் | |
| ஒருசுட ராவந்துஎன் உள்ளத்துள் ஆமே. 47 | |
| 2351 | |
| மண்ஒன்று தான்பல நற்கலன் ஆயிடும் | |
| உள்கின்ற யோனிகட்டு எல்லாம் ஒருவனே | |
| கண்ஒன்று தான்பல காணும் தனைக்காணா | |
| அண்ணலும் அவ்வண்ணம் ஆகிநின்றானே. 48 | |
| 2352 | |
| ஓம்புகின் றான்உலகு ஏழையும் உள்நின்று | |
| கூம்புகின் றார்குணத் தின்னொடும் கூறுவர் | |
| தேம்புகின்றார்சிவன் சிந்தைசெய் யாதவர் | |
| கூம்பகில் லார்வந்து கொள்ளலும் ஆமே. 49 | |
| 2353 | |
| குறிஅறி யார்கள் குறிகாண மாட்டார் | |
| குறிஅறி யார்கடம் கூடல் பெரிது | |
| குறிஅறி யாவகை கூடுமின் கூடி | |
| அறிவறி யாஇருந்து அன்னமும் ஆமே. 50 | |
| 2354 | |
| ஊனோ உயிரோ உறுகின்றது ஏதுஇன்பம் | |
| வானோர் தலைவி மயக்கத்து உறநிற்கத் | |
| தானோ பெரிதுஅறி வோம் என்னும் மானுடர் | |
| தானே பிறப்போடு இறப்பறி யாரே. 51 | |
| 14. அறிவுதயம் | |
| 2355 | |
| தன்னை அறியத் தனக்கொரு கேடில்லை | |
| தன்னை அறியாமல் தானே கெடுகின்றான் | |
| தன்னை அறியும் அறிவை அறிந்தபின் | |
| தன்னையே அர்ச்சிக்கத் தானிருந் தானே. 1 | |
| 2356 | |
| அங்கே அடற்பெரும் தேவரெல் லாம்தொழச் | |
| சிங்கா தனத்தே சிவன்இருந் தானென்று | |
| சங்குஆர் வளையும் சிலம்பும் சரேலெனப் | |
| பொங்குஆர் குழலியும் போற்றிஎன் றாளே. 2 | |
| 2357 | |
| அறிவு வடிவென்று அறியாத என்னை | |
| அறிவு வடிவென்று அருள்செய்தான் நந்தி | |
| அறிவு வடிவென்று அருளால் உணர்ந்தே | |
| அறிவு வடிவென்று அருந்திருந் தானே. 3 | |
| 2358 | |
| அறிவுக்கு அழிவில்aல ஆக்கமும் இல்லை | |
| அறிவுக்கு அறிவல்லது ஆதாரம் இல்லை | |
| அறிவே அறிவை அறிகின்றது என்றிட்டு | |
| அறைகின் றனமறை ஈறுகள் தாமே. 4 | |
| 2359 | |
| ஆயு மலரின் அணிமலர் தன்மேலே | |
| பாய இதழ்கள் பதினாறும் அங்குள | |
| தூய அறிவு சிவானந்த மாகியே | |
| போய அறிவாய்ப் புணர்ந்திருந் தானே. 5 | |
| 2360 | |
| மன்னிநின் றாரிடை வந்தருள் மாயத்து | |
| முன்னிநின் றாமை மொழிந்தேன் முதல்வனும் | |
| பொன்னின்வந் தானோர் புகழ்திரு மேனியைப் | |
| பின்னிநின் றேன்நீ பெரியையென் றானே. 6 | |
| 2361 | |
| அறிவுஅறி வாக அறிந்துஅன்பு செய்மின் | |
| அறிவுஅறி வாக அறியும்இவ் வண்ணம் | |
| அறிவுஅறி வாக அணிமாதி சித்தி | |
| அறிவுஅறி வாக அறிந்தணன் நந்தியே. 7 | |
| 2362 | |
| அறிவுஅறி வென்று அங்கு அரற்றும் உலகம் | |
| அறிவுஅறி யாமை யாரும் அறியார் | |
| அறிவுஅறி யாமை கடந்துஅறி வானால் | |
| அறிவுஅறி யாமை அழகிய வாறே. 8 | |
| 2363 | |
| அறிவுஅறி யாமையை நீவி யவனே | |
| பொறிவாய் ஒழிந்துஎங்கும் தானான போது | |
| அறிவாய் அவற்றினுள் தானாய் அறிவின் | |
| செறிவாகி நின்றவன் சிவனும் ஆமே. 9 | |
| 2364 | |
| அறிவுடை யார்நெஞ்சு அகலிடம் ஆவது | |
| அறிவுடை யார்நெஞ்ச அருந்தவம் ஆவது | |
| அறிவுடை யார்நெஞ்சொடு ஆதிப் பிரானும் | |
| அறிவுடை யார்நெஞ்சத்து அங்குநின் றானே. 10 | |
| 2365 | |
| மாயனும் ஆகி மலரோன் இறையுமாய்க் | |
| காயநன் னாட்டுக் கருமுதல் ஆனவன் | |
| சேயன் அணியன் தித்திக்கும் தீங்கரும் | |
| பாய்அமு தாகிநின்று அண்ணிக்கின் றானே. 11 | |
| 2366 | |
| என்னை அறிந்திலேன் இத்தனை காலமும் | |
| என்னை அறிந்தபின் ஏதும் அறிந்திலேன் | |
| என்னை அறிந்திட்டு இருத்தலும் கைவிடாது | |
| என்னையிட்டு என்னை உசாவுகின் றானே. 12 | |
| 2367 | |
| மாய விளக்கது நின்று மறைந்திடும் | |
| தூய விளக்கது நின்று சுடர்விடும் | |
| காய விளக்கது நின்று கனன்றிடும் | |
| சேய விளக்கினைத் தேடுகின் றேனை. 13 | |
| 2368 | |
| தேடுகின் றேன்திசை எட்டோ டு இரண்டையும் | |
| நாடுகின் றேன்நல மேஉடை யானடி | |
| பாடுகின் றேன்பர மேதுணை யாமெனக் | |
| கூடுகின் றேன்குறை யாமனைத் தாலே. 14 | |
| 2369 | |
| முன்னை முதல்விளை யாட்டத்து முன்வந்தோர் | |
| பின்னை பெருமலம் வந்தவர் பேர்த்திட்டுத் | |
| தன்னைத் தெரிந்துதன் பண்டைத் தலைவன்தன் | |
| மன்னிச் சிவமாக வாரா பிறப்பே. 15 | |
| 15. ஆறு அந்தம் | |
| 2370 | |
| வேதத்தின் அந்தமும் மிக்கசித் தாந்தமும் | |
| நாதத்தின் அந்தமும் நற்போத அந்தமும் | |
| ஓதத் தகும்எட்டு யோகாநந்த அந்தமும் | |
| ஆதிக்க லாந்தமும் ஆறந்தம் ஆமே. 1 | |
| 2371 | |
| அந்தம்ஓர் ஆறும் அறிவார் அதிசுத்தர் | |
| அந்தம்ஒர் ஆறும் அறிவார் அமலத்தர் | |
| அந்தம்ஓர் ஆறும் அறியார் அவர்தமக்கு | |
| அந்தமோடு ஆதி அறியஒண் ணாதே. 2 | |
| 2372 | |
| தானான வேதாந்தம் தான்என்னும் சித்தாந்தம் | |
| ஆனாத் துரியத்து அணுவன் தனைக்கண்டு | |
| தேனார் பராபரம் சேர்சிவ யோகமாய் | |
| ஆனா மலமற்று அரும்சித்தி யாதலே. 3 | |
| 2373 | |
| நித்தம் பரனோடு உயிருற்று நீள்மனம் | |
| சத்தம் முதல்ஐந்தும் தத்துவத் தால்நீங்கச் | |
| சுத்தம் அசுத்தம் தொடரா வகைநினைந்து | |
| அத்தன் பரன்பால் அடைதல்சித் தாந்தமே. 4 | |
| 2374 | |
| மேவும் பிரமனே விண்டு உருத்திரன் | |
| மேவுசெய் ஈசன் சதாசிவன் மிக்கு அப்பால் | |
| மேவும் பரவிந்து நாதம் விடாஆறாறு | |
| ஓவும் பொழுதுஅணு ஒன்றுஉள தாமே. 5 | |
| 2375 | |
| உள்ள உயிர்ஆறாற தாகும் உபாதியைத் | |
| தெள்ளி அகன்றுநா தாந்தத்தைச் செற்றுமேல் | |
| உள்ள இருள்நீங்க ஓர்iஉணர் வாகுமேல் | |
| எள்ளலின் நாதாந்தத்து எய்திடும் போதமே. 6 | |
| 2376 | |
| தேடும் இயம நியமாதி சென்றகன்று | |
| ஊடும் சமாதியில் உற்றுப் படர்சிவன் | |
| பாடுறச் சீவன் பரமாகப் பற்றறக் | |
| கூடும் உபசாந்தம் யோகாந்தக் கொள்கையே. 7 | |
| 2377 | |
| கொள்கையில் ஆன கலாந்தம் குறிக்கொள்ளில் | |
| விள்கையில் ஆன நிவிர்த்தாதி மேதாதிக்கு | |
| உள்ளன வாம்விந்து உள்ளே ஓடுங்கலும் | |
| தெள்ளி அதனைத் தெளிதலும் ஆமே. 8 | |
| 2378 | |
| தெளியும் இவையன்றித் தேர்ஐங் கலைவேறு | |
| ஒளியுள் அமைந்துள்ளது ஓரவல் லார்கட்கு | |
| அளியவ னாகிய மந்திரம் தந்திரம் | |
| தெளிஉப தேசஞா னத்தொடுஐந் தாமே. 9 | |
| 2379 | |
| ஆகும் அனாதி கலைஆ கமவேதம் | |
| ஆகும்அத் தந்திரம் அந்நூல் வழிநிற்றல் | |
| ஆகும் அனாதி உடல்அல்லா மந்திரம் | |
| ஆகும் சிவபோ தகம்உப தேசமே. 10 | |
| 2380 | |
| தேசார் சிவமாகும் தன்ஞானத் தின்கலை | |
| ஆசார நேய மறையும் கலாந்தத்துப் | |
| பேசா உரையுணர் வற்ற பெருந்தகை | |
| வாசா மகோசர மாநந்தி தானே. 11 | |
| 2381 | |
| தான்அவ னாகும் சமாதி தலைப்படில் | |
| ஆன கலாந்தநா தாந்தயோ காந்தமும் | |
| ஏனைய போதாந்தம் சித்தாந்த மானது | |
| ஞான மென்ஞேய ஞாதுரு வாகுமே. 12 | |
| 2382 | |
| ஆறந்த மும்சென்று அடங்கும்அந் நேயத்தே | |
| ஆறந்த ஞேயம் அடங்கிடும் ஞாதுரு | |
| கூறிய ஞானக் குறியுடன் வீடவே | |
| தேறிய மோனம் சிவானந்த மாமே. 13 | |
| 2383 | |
| உண்மைக் கலைஆறுஓர் ஐந்தான் அடங்கிடும் | |
| உண்மைக் கலாந்தம் இரண்டுஐந்தோடு ஏழ்அந்தம் | |
| உண்மைக் கலைஒன்றில் ஈறாய நாதாந்தத்து | |
| உண்மைக் கலைசொல்ல ஓர்அந்தம் ஆமே. 14 | |
| 2384 | |
| ஆவுடை யானை அரன்வந்து கொண்டபின் | |
| தேவுடை யான்எங்கள் சீர்நந்தி தாள்தந்து | |
| வீவற வேதாந்த சித்தாந்த மேன்மையைக் | |
| கூளி யருளிய கோனைக் கருதுமே. 15 | |
| 2385 | |
| கருதும் அவர்தம் கருத்தினுக்கு ஒப்ப | |
| அரனுரை செய்தருள் ஆகமந் தன்னில் | |
| வருசமயப் புற மாயைமா மாயை | |
| உருவிய வேதாந்த சித்தாந்த உண்மையே. 16 | |
| 2386 | |
| வேதாந்தம் சித்தாந்தம் வேறிலா முத்திரை | |
| போதாந்த ஞானம் யோகாந்தம் பொதுஞேய | |
| நாதாந்தம் ஆனந்தம் சீரோ தயமாகும் | |
| மூதாந்த முத்திரை மோனத்து மூழ்கவே. 17 | |
| 2387 | |
| வேதாந்தம் தன்னில் உபாதிமே வேழ்விட | |
| நாதாந்த பாசம் விடுநல்ல தொம்பதம் | |
| மீதாந்த காரணோ பாதியேழ் மெய்ப்பரன் | |
| போதாந்த தற்பதம் போமசி என்பவே. 18 | |
| 2388 | |
| அண்டங்கள் ஏழும் கடந்துஅகன்று அப்பாலும் | |
| உண்டென்ற பேரொளிக் குள்ளாம் உளஒளி | |
| பண்டுறு நின்ற பராசக்தி என்னவே | |
| கொண்டவன் அன்றிநின் றான்தங்கள் கோவே. 19 | |
| 2389 | |
| கோஉணர்ந் தும்சத்தி யாலே குறிவைத்துத் | |
| தேவுணர்த் துங்கரு மஞ்செய்தி செய்யவே | |
| பாவனைத் தும்படைத் தர்ச்சனை பாரிப்ப | |
| ஓஅனைத் துண்டுஒழி யாத ஒருவனே. 20 | |
| 2390 | |
| ஒருவனை உன்னார் உயிர்தனை உன்னார் | |
| இருவினை உன்னார் இருமாயை உன்னார் | |
| ஒருவனு மேயுள் உணர்ந்திநின் றூட்டி | |
| அருவனு மாகிய ஆதரத் தானே. 21 | |
| 2391 | |
| அரன்அன்பர் தானம தாகிச் சிவத்து | |
| வருமவை சத்திகள் முன்னா வகுத்திட்டு | |
| உரனுறு சந்நிதி சேட்டிப்ப என்றும் | |
| திரனுறு தோயாச் சிவாநந்தி யாமே. 22 | |
| 2392 | |
| வேதாந்த தொம்பதம் மேவும் பசுஎன்ப | |
| நாதாந்த பாசம் விடநின்ற நன்பதி | |
| போதாந்த தற்பதம் போய்இரண்டு ஐக்கியம் | |
| சாதா ரணம்சிவ சாயுச் சிய மாமே. 23 | |
| 2393 | |
| சிவமாதல் வேதாந்த சித்தாந்த மாகும் | |
| அவம்அவம் ஆகும் அவ்வவ் இரண்டும் | |
| சிவமாம் சதாசிவன் செய்துஒன்றான் ஆனால் | |
| நவமான வேதாந்தம் ஞானசித் தாந்தமே. 24 | |
| 2394 | |
| சித்தாந்த தேசீவன் முத்திசித் தித்திலால் | |
| சித்தாந்தத் தேநிற்போர் முத்திசித் தித்திவர் | |
| சித்தாந்த வேதாந்தம் செம்பொருள் ஆதலால் | |
| சிந்தாந்த வேதாந்தம் காட்டும் சிவனையே. 25 | |
| 2395 | |
| சிவனைப் பரமனுள் சீவனுள் காட்டும் | |
| அவமற்ற வேதாந்த சித்தாந்தம் ஆனால் | |
| நவமுற்று அவத்தையில் ஞானம் சிவமாம் | |
| தவமிக்கு உணர்ந்தவர் தத்துவத் தாரே. 26 | |
| 2396 | |
| தத்துவம் ஆகும் சகள அகளங்கள் | |
| தத்துவ மாம்விந்து நாதம் சதாசிவம் | |
| தத்துவ மாகும் சீவன் தன் தற்பரம் | |
| தத்துவ மாம்சிவ சாயுச் சியமே. 27 | |
| 2397 | |
| வேதமோடு ஆகமம் மெய்யாம் இறைவன்நூல் | |
| ஓதும் பொதுவும் சிறப்பும்என்று உள்ளன | |
| நாதன் உரையவை நாடில் இரண்டந்தம் | |
| பேதமது என்பர் பெரியோர்க்கு அபேதமே. 28 | |
| 2398 | |
| பராநந்தி மன்னும் சிவானந்தம் எல்லாம் | |
| பரானந்தம் மேல்மூன்றும் பாழுறா ஆனந்தம் | |
| விராமுத்தி ரானந்தம் மெய்நடன ஆனந்தம் | |
| பொராநின்ற உள்ளமே பூரிப்பி யாமே. 29 | |
| 2399 | |
| ஆகுங் கலாந்தம் இரண்டந்த நாதாந்தம் | |
| ஆகும் பொழுதிற் கலைஐந்தாம் ஆதலில் | |
| ஆகும் அரனேபஞ் சாந்தகன் ஆம் என்ற | |
| ஆகும் மறைஆ கமம்மொழிந் தான்அன்றே. 30 | |
| 2400 | |
| அன்றாகும் என்னாதுஐ வகைஅந்தம் அன்னை | |
| ஒன்றான வேதாந்த சித்தாந்தம் உள்ளிட்டு | |
| நின்றால் யோகாந்தம் நேர்படும் நேர்பட்டால் | |
| மன்றாடி பாதம் மருவலும் ஆமே. 31 | |
| 2401 | |
| அனாதி சீவன்ஐம் மலமற்றுஅப் பாலாய் | |
| அனாதி அடக்கித் தனைக்கண்டு அரனாய்த் | |
| தன்ஆதி மலம்கெடத் தத்துவா தீதம் | |
| வினாவுநீர் பாலாதல் வேதாந்த உண்மையே. 32 | |
| 2402 | |
| உயிரைப் பரனை உயிர்சிவன் தன்னை | |
| அயர்வற்று அறிதொந் தத்தசி அதனால் | |
| செயலற்று அறிவாகி யும்சென்று அடங்கி | |
| அயர்வற்ற வேதாந்த சித்தாந்தம் ஆமே. 33 | |
| 2403 | |
| மன்னிய சோகமாம் மாமறை யாளர்தம் | |
| சென்னிய தான சிவயோகமாம் ஈதென்ன | |
| அன்னது சித்தாந்த மாமறை யாய்பொருள் | |
| துன்னிய ஆகம நூலெனத் தோன்றுமே. 34 | |
| 2404 | |
| முதலாகும் வேத முழுதுஆ கமம்அகப் | |
| பதியான ஈசன் பகர்ந்தது இரண்டு | |
| முதிதான வேதம் முறைமுறை யால்அமர்ந்து | |
| அதிகாதி வேதாந்த சித்தாந்தம் ஆகவே. 35 | |
| 16. பதி பசு பாசம் வேறின்மை | |
| 2405 | |
| அறிவுஅறிவு என்ற அறிவும் அனாதி | |
| அறிவுக்கு அறிவாம் பதியும் அனாதி | |
| அறிவினைக் கட்டிய பாசம் அனாதி | |
| அறிவு பதியில் பிறப்பறுந் தானே. 1 | |
| 2406 | |
| பசுப்பல கோடி பிரமன் முதலாய்ப் | |
| பசுக்களைக் கட்டிய பாசம்மூன் றுண்டு | |
| பசுத்தன்மை நீக்கிஅப் பாசம் அறுத்தால் | |
| பசுக்கள் தலைவனைப் பற்றி விடாவே. 2 | |
| 2407 | |
| கிடக்கின்ற வாறே கிளர்பயன் மூன்று | |
| நடக்கின்ற ஞானத்தை நாடோ றும் நோக்கித் | |
| தொடக்குஒன்றும் இன்றித் தொழுமின் தொழுதால் | |
| குடக்குன்றில் இட்ட விளக்கது வாமே. 3 | |
| 2408 | |
| பாசம்செய் தானைப் படர்சடை நந்தியை | |
| நேசம்செய்து ஆங்கே நினைப்பர் நினைத்தாலும் | |
| கூசம் செய்து உன்னிக் குறிக்கொள்வது எவ்வண்ணம் | |
| வாசம்செய் பாசத்துள் வைக்கின்ற வாறே. 4 | |
| 2409 | |
| விட்ட விடம்ஏறா வாறுபோல் வேறாகி | |
| விட்ட பசுபாசம் மெய்கண்டோ ன் மேவுறான் | |
| சுட்டிய கேவலம் காணும் சகலத்தைச் | |
| சுட்டு நனவில் அதீதத்துள் தோன்றுமே. 5 | |
| 2410 | |
| நாடும் பதியுடன் நற்பசு பாசமும் | |
| நீடுமாம் நித்தன் நிலையறி வார்இல்லை | |
| நீடிய நித்தம் பசுபாச நீக்கமும் | |
| நாடிய சைவர்க்கு நந்தி அளித்ததே. 6 | |
| 2411 | |
| ஆய பதிதான் அருட்சிவ லிங்கமாம் | |
| ஆய பசுவும் அடலே றெனநிற்கும் | |
| ஆய பலிபீடம் ஆகுநற் பாசமாம் | |
| ஆய அரனிலை ஆய்ந்துகொள் வார்கட்கே. 7 | |
| 2412 | |
| பதிபசு பாசம் பயில்வியா நித்தம் | |
| பதிபசு பாசம் பகர்வோர்க்கு ஆறாக்கிப் | |
| பதிபசு பாசத்தைப் பற்றற நீக்கும் | |
| பதிபசு பாசம் பயில நிலாவே. 8 | |
| 2413 | |
| பதியும் பசுவொடு பாசமும் மேலைக் | |
| கதியும் பசுபாச நீக்கமும் காட்டி | |
| மதிதந்த ஆனந்த மாநந்தி காணும் | |
| துதிதந்து வைத்தனன் சத்தசை வத்திலே. 9 | |
| 2414 | |
| அறிந்தணு மூன்றுமே யாங்கணும் ஆகும் | |
| அறிந்தணு மூன்றுமெ யாங்கணும் ஆக | |
| அறிந்த அனாதி வியாத்தனும் ஆவன் | |
| அறிந்த பதிபடைப் பான்அங்கு அவற்றையே. 10 | |
| 2415 | |
| படைப்புஆதி யாவது பரம்சிவம் சத்தி | |
| இடைப்பால உயிர்கட்கு அடைத்துஇவை தூங்கல் | |
| படைப்பாதி சூக்கத்தைத் தற்பரன் செய்ய | |
| படைப்பாதி தூய மலம்அப் பரத்திலே. 11 | |
| 2416 | |
| ஆகிய சூக்கத்தை அவ்விந்து நாதமும் | |
| ஆகிய சத்தி சிவபர மேம்ஐந்தால் | |
| ஆகிய சூக்கத்தில் ஐங்கரு மம்செய்வோன் | |
| ஆகிய தூயஈ சானனும் ஆமே. 12 | |
| 2417 | |
| மேவும் பரசிவம் மேற்சத்தி நாதமும் | |
| மேவும் பரவிந்து ஐம்முகன் வேறுஈசன் | |
| மேவும் உருத்திரன் மால்வேதா மேதினி | |
| ஆகும் படிபடைப் போன்அர னாமே. 13 | |
| 2418 | |
| படைப்பும் அளிப்பும் பயில்இளைப் பாற்றும் | |
| துடைப்பும் மறைப்பும்முன் தோன்ற அருளும் | |
| சடத்தை விடுத்த அருளும் சகலத்து | |
| அடைத்த அனாதியை ஐந்தென லாமே. 14 | |
| 2419 | |
| ஆறாறு குண்டலி தன்னின் அகத்திட்டு | |
| வேறாகு மாயைiல் முப்பால் மிகுத்திட்டுஅங்கு | |
| ஈறாம் கருவி இவற்றால் வகுத்திட்டு | |
| வேறாம் பதிபசு பாசம்வீ டாகுமே. 15 | |
| 2420 | |
| வீட்கும் பதிபசு பாசமும் மீதுற | |
| ஆட்கும் இருவினை ஆங்குஅவற் றால் உணர்ந்து | |
| ஆட்கு நரசு சுவர்க்கத்தில் தானிட்டு | |
| நாட்குற நான்தங்கு நற்பாசம் நண்ணுமே. 16 | |
| 2421 | |
| நண்ணிய பாசத்தில் நான்எனல் ஆணவம் | |
| பண்ணிய மாயையில் ஊட்டல் பரிந்தனன் | |
| கண்ணிய சேதனன் கண்வந்த பேரருள் | |
| அண்ணல் அடிசேர் உபாயமது ஆகுமே. 17 | |
| 2422 | |
| ஆகும் உபாயமே யன்றி அழுக்கற்று | |
| மோசு மறச்சுத்தன் ஆதற்கு மூலமே | |
| ஆகும் அறுவை அழுக்கேற்றி ஏற்றல்போல் | |
| ஆகுவ தெல்லாம் அருட்பாச மாகுமே. 18 | |
| 2423 | |
| பாசம் பயிலுயிர் தானே பரமுதல் | |
| பாசம் பயிலுயிர் தானே பசுவென்ப | |
| பாசம் பயிலப் பதிபர மாதலால் | |
| பாசம் பயிலப் பதிபசு வாகுமே. 19 | |
| 2424 | |
| அத்தத்தில் உத்தரம் கேட்ட அருந்தவர் | |
| அத்தத்தில் உத்தர மாகும் அருள்மேனி | |
| அத்தத்தி னாலே அணையப் பிடித்தலும் | |
| அத்தத்தில் தம்மை அடைந்து நின்றாரே. 20 | |
| 17. அடிதலை அறியும் திறங்கூறல் | |
| 2425 | |
| காலும் தலையும் அறியார் கலதிகள் | |
| கால்அந்தச் சத்தி அருள்என்பர் காரணம் | |
| பாலொன்று ஞானமே பண்பார் தலைஉயிர் | |
| கால்அந்த ஞானத்கைக் காட்டவீ டாகுமே. 1 | |
| 2426 | |
| தலைஅடி யாவது அறியார் காயத்தில் | |
| தலைஅடி உச்சியில் உள்ளது மூலம் | |
| தலைஅடி யான அறிவை அறிந்தோர் | |
| தலைஅடி யாகவே தான்இருந் தாரே. 2 | |
| 2427 | |
| நின்றான் நிலமுழுது அண்டமும் மேலுற | |
| வன்தாள் அசுரர் அமரரும் உய்ந்திடப் | |
| பின்தான் உலகம் படைத்தவன் பேர்நந்தி | |
| தன்தாள் இணைஎன் தலைமிசை ஆனதே. 3 | |
| 2428 | |
| சிந்தையின் உள்ளே எந்தை திருவடி | |
| சிந்தையின் எந்தை திருவடிக் கீழது | |
| எந்தையும் என்னை அறியகி லான்ஆகில் | |
| எந்தையை யானும் அறியகி லேனே. 4 | |
| 2429 | |
| பன்னாத பாரொளிக்கு அப்புறத்து அப்பால் | |
| என்நா யாகனார் இசைந்தங்கு இருந்திடம் | |
| உன்னா ஒளியும் உரைசெய்யா மந்திரம் | |
| சொன்னான்கழலினை சூடிநின் றேனே. 5 | |
| 2430 | |
| பதியது தோற்றும் பதமது வைம்மின் | |
| மதியது செய்து மலர்ப்பதம் ஓதும் | |
| நதிபொதி யும்சடை நாரியோர் பாகன் | |
| கதிசெயும் காலங்கள் கண்டுகொ ளீரே. 6 | |
| 2431 | |
| தரித்துநின்றானடி தன்னிட நெஞ்சில் | |
| தரித்து நின்றான் அமராபதி நாதன் | |
| கரித்துநின் றான்கரு தாதவர் சிந்தை | |
| பரித்துநின் றான்அப் பரிபாகத் தானே. 7 | |
| 2432 | |
| ஒன்றுண்டு தாமரை ஒண்மலர் மூன்றுள | |
| தன்தாதை தாளும் இரண்டுள காயத்துள் | |
| நன்றாகக் காய்ச்சிப் பதஞ்செய வல்லார்கட்கு | |
| இன்றேசென்று ஈசனை எய்தலும் ஆமே. 8 | |
| 2433 | |
| கால்கொண்டுஎன் சென்னியிற் கட்டறக் கட்டற | |
| மால்கொண்ட நெஞ்சின் மயக்கிற் றுயக்கறப் | |
| பால்கொண்ட என்ணைப் பரன்கொள்ள நாடினான் | |
| மேல்கொண்டென் செம்மை விளம்ப ஒண்ணாதே. 9 | |
| 2434 | |
| பெற்ற புதல்வர்போல் பேணிய நாற்றமும் | |
| குற்றமுங் கண்டு குணங்குறை செய்யவோர் | |
| பற்றைய ஈசன் உயிரது பான்மைக்குச் | |
| செற்றமி லாச் செய்கைக்கு எய்தின செய்யுமே. 10 | |
| 18. முக்குற்றம் | |
| 2435 | |
| மூன்றுள குற்றம் முழுதும் நலிவன | |
| மான்றுஇருள் தூங்கி மயங்கிக் கிடந்தன | |
| மூன்றினை நீங்கினர் நீக்கினர் நீங்காதார் | |
| மூன்றினுள் பட்டு முடிகின்ற வாறே. 1 | |
| 2436 | |
| காமம் வெகுளி மயக்கம் இவைகடிந்து | |
| ஏமம் பிடித்திருந் தேனுக்கு எறிமணி | |
| ஓமெனும் ஓசையின் உள்ளே உறைவதோர் | |
| தாமம் அதனைத் தலைப்பட்ட வாறே. 2 | |
| 19. முப்பதம் | |
| 2437 | |
| தோன்றிய தொம்பதம் தற்பதம் சூழ்தர | |
| ஏன்ற அசிபதம் இம்மூன்றோடு எய்தனோன் | |
| ஆகின்ற பராபர மாகும் பிறப்பற | |
| ஏன்றனன் மாளச் சிவமாய் இருக்குமே. 1 | |
| 2438 | |
| போதந் தனையுன்னிப் பூதாதி பேதமும் | |
| ஓதுங் கருவிதொண் ணூறுடன் ஓராறு | |
| பேதமும் நாதாந்தப் பெற்றியில் கைவிட்டு | |
| வேதம்சொல் தொம்பத மாகுதல் மெய்ம்மையே. 2 | |
| 2439 | |
| தற்பதம் என்றும் துவம்பதம் தான்என்றும் | |
| நிற்பது அசியத்துள் நேரிழை யாள்பதம் | |
| சொற்பதத் தாலும் தொடரஒண் ணாச்சிவன் | |
| கற்பனை யின்றிக் கலந்துநின் றானே. 3 | |
| 2440 | |
| அணுவும் பரமும் அசிபதத்து ஏய்ந்த | |
| கணுஒன் றிலாத சிவமும் கலந்தால் | |
| இணையறு பால்தேன் அமுதென இன்பத் | |
| துணையது வாயுரை யற்றிடத் தோன்றுமே. 4 | |
| 2441 | |
| தொம்பதம் தற்பதம் தோன்றும் அசிபதம் | |
| நம்பிய சீவன் பரன்சிவ னாய்நிற்கும் | |
| அம்பத மேலைச் சொரூபமா வாக்கியம் | |
| செம்பொருள் ஆண்டருள் சீர்நந்தி தானே. 5 | |
| 2442 | |
| ஐம்பது அறியா தவரும் அவர்சிலர் | |
| உம்பனை நாடி உரைமுப்ப தத்திடைச் | |
| செம்பர மாகிய வாசி செலுத்திடத் | |
| தம்பரயோகமாய்த் தான்அவன் ஆகுமே. 6 | |
| 2443 | |
| நந்தி அறிவும் நழுவில் அதீதமாம் | |
| இந்தியும் சத்தாதி விடவிய னாகும் | |
| நந்திய மூன்றுஇரண்டு ஒன்று நலம்ஐந்து | |
| நந்தி நனவாதி மூட்டும் அனாதியே. 7 | |
| 2444 | |
| பரதுரி யத்து நனவு படியுண்ட | |
| விரிவிற் கனவும் இதன்உப சாந்தத்து | |
| துரிய கழுமுனையும் ஓவும் சிவன்பால் | |
| அரிய துரியம் அசிபதம் ஆமே. 8 | |
| 20. முப்பரம் | |
| 2445 | |
| தோன்றிஎன் உள்ளே சுழன்றுஎழு கின்றதோர் | |
| மூன்று படிமண் டலத்து முதல்வனை | |
| ஏன்றெய்தி இன்புற்று இருந்தே இளங்கொடி | |
| நான்று நலம்செய் நலந்தரு மாறே. 1 | |
| 2446 | |
| மன்று நிறைந்தது மாபர மாயது | |
| நின்று நிறைந்தது நேர்தரு நந்தியும் | |
| கன்று நினைந்தெழு தாயென வந்தபின் | |
| குன்று நிறைந்த குணவிளக்கு ஆமே. 2 | |
| 2447 | |
| ஆறாறு தத்துவத்து அப்புறத்து அப்புரம் | |
| கூறா உபதேசம் கூறில் சிவபரம் | |
| வேறாய் வெளிப்பட்ட வேதப் பசுவனார் | |
| பேறாக ஆனந்தம் பேறும் பெருகவே. 3 | |
| 2448 | |
| பற்றறப் பற்றில் பரம்பதி யாவது | |
| பற்றறப் பற்றில் பரனறி வேபரம் | |
| பற்றறப் பற்றினில் பற்றவல் லோர்கட்கே | |
| பற்றறப் பற்றில் பரம்பர மாமே. 4 | |
| 2449 | |
| பரம்பர மான பதிபாசம் பற்றாப் | |
| பரம்பர மாகும் பரஞ்சிவ மேவப் | |
| பரம்பர மான பரசிவா னந்தம் | |
| பரம்பர மாகப் படைப்பது அறிவே. 5 | |
| 2450 | |
| நனவில் கலாதியாம் நாலொன்று அகன்று | |
| தனியுற்ற கேவலம் தன்னில் தானாகி | |
| நினைவுற்று அகன்ற அதீதத்துள் நேயந் | |
| தனையுற்று இடத்தானே தற்பர மாமே. 6 | |
| 2451 | |
| தற்கண்ட தூயமும் தன்னில் விசாலமும் | |
| பிற்காணும் தூடணம் தானும் பிறழ்வுற்றுத் | |
| தற்பரன் கால பரமும் கலந்தற்ற | |
| நற்பரா தீதமும் நாடுஅக ராதியே. 7 | |
| 21. பரலட்சணம் | |
| 2452 | |
| அதீதத்து ளாகி அகன்றவன் நந்தி | |
| அதீதத்து ளாகி அறிவிலோன் ஆன்மா | |
| மதிபெற் றிருள்விட்ட மன்னுயிர் ஒன்றாம் | |
| பதியிற் பதியும் பரவுயிர் தானே. 1 | |
| 2453 | |
| ஆதியும் அந்தமும் இல்லா அரும்பதி | |
| சோதிப் பரஞ்சுடர் தோன்றத்தோன் றாமையின் | |
| நீதிய தாய்நிற்கும் நீடிய அப்பர | |
| போதம் உணர்ந்தவர் புண்ணியத் தோரே. 2 | |
| 2454 | |
| துரியங் கடங்கு துரியா தீதத்தே | |
| அரிய வியோகங்கொண்டு அம்பலத் தாடும் | |
| பெரிய பிரானைப் பிரணவக் கூபத்தே | |
| துரியவல் லார்க்குத் துரிசில்லை தானே. 3 | |
| 2455 | |
| செம்மைமுன் னிற்பச் சுவேதம் திரிவபோல் | |
| அம்மெய்ப் பரத்தோடு அணுவன்உள் ளாயிடப் | |
| பொய்மைச் சகமுண்ட போத வெறும்பாழில் | |
| செம்மைச் சிவமேரு சேர்கொடி யாகுமே. 4 | |
| 2456 | |
| வைச்ச கலாதி வருதத்து வங்கெட | |
| வெச்ச இருமாயை வேறாக வேரறுத்து | |
| உச்ச பரசிவ மாம்உண்மை ஒன்றவே | |
| அச்சம் அறுத்தென்னை ஆண்டவன் நந்தியே. 5 | |
| 2457 | |
| என்னை அறிய இசைவித்த என்நந்தி | |
| என்னை அறிந்து அறி யாத இடத்துய்த்துப் | |
| பின்னை ஒளியிற் சொரூபம் புறப்பட்டுத் | |
| தன்னை அளித்தான் தற்பர மாகவே. 6 | |
| 2458 | |
| பரந்தும் சுருங்கியும் பார்புனல் வாயு | |
| நிரந்தர வளியொடு ஞாயிறு திங்கள் | |
| அரந்த அறநெறி யாயது வாகித் | |
| தரந்த விசும்பொன்று தாங்கிநின் றானே. 7 | |
| 2459 | |
| சத்தின் நிலையினில் தானான சத்தியும் | |
| தற்பரை யாய்நிற்கும் தானாம் பரற்கு உடல் | |
| உய்த்தரும் இச்சையில் ஞானாதி பேதமாய் | |
| நித்தம் நடத்தும் நடிக்கும்மா நேயத்தே. 8 | |
| 2460 | |
| மேலொடு கீழ்பக்கம் மெய்வாய்கண் நாசிகள் | |
| பாலிய விந்து பரையுள் பரையாகக் | |
| கோலிய நான்சுவை ஞானம் கொணர் விந்து | |
| சீலமி லாஅணுச் செய்திய தாமே. 9 | |
| 2461 | |
| வேறாம் அதன்தன்மை போலும்இக் காயத்தில் | |
| ஆறாம் உபாதி அனைத்தாகும் தத்துவம் | |
| பேறாம் பரவொளி தூண்டும் பிரகாசமாய் | |
| ஊறாய் உயிர்த்துண்டு உறங்கிடும் மாயையே. 10 | |
| 2462 | |
| தற்பரம் மன்னும் தனிமுதல் பேரொளி | |
| சிற்பரம் தானே செகமுண்ணும் போதமும் | |
| தொற்பதம் தீர்பாழில் சுந்தரச் சோதிபுக்கு | |
| அப்புறம் மற்றதுஇங்கு ஒப்பில்லை தானே. 11 | |
| 2463 | |
| பண்டை மறைகள் பரவான் உடலென்னும் | |
| துண்ட மதியோன் துரியாதீ தந்தன்னைக் | |
| கண்டு பரனும்அக் காரணோ பாதிக்கே | |
| மிண்டின் அவன்சுத்தம் ஆகான் வினவிலே. 12 | |
| 2464 | |
| வெளிகால் கனல்அப்பு மேவுமண் நின்ற | |
| தனியா இயதற் பரங்காண் அவன்தான் | |
| வெளிகால் கனல்அப்பு மேவுமண் நின்ற | |
| வெளியாய சத்தி அவன்வடி வாமே. 13 | |
| 2465 | |
| மேருவி னோடே விரிகதிர் மண்டலம் | |
| ஆர நினையும் அருந்தவ யோகிக்குச் | |
| சீரார் தவம்செய்யில் சிவனருள் தானாகும் | |
| பேரவும் வேண்டாம் பிறிதில்லை தானே. 14 | |
| 22. முத்திரியம் | |
| 2466 | |
| நனவாதி மூன்றினில் சீவ துரியம் | |
| தனதுஆதி மூன்றினில் பரதுரி யந்தான் | |
| நனவாதி மூன்றி னில்சிவ துரியமாம் | |
| இனதாகும் தொந்தத் தசிபதத் துஈடே. 1 | |
| 2467 | |
| தானாம் நனவில் துரியம்தன் தொம்பதம் | |
| தானாம் துரியம் நனவாதி தான்மூன்றில் | |
| ஆனாப் பரபதம் அற்றது அருநனா | |
| வானான மேல்மூன்றில் துரியம் அணுகுமே. 2 | |
| 2468 | |
| அணுவின் துரியத்து நான்கும துஆகிப் | |
| பணியும் பரதுரி யம்பயில் நான்கும் | |
| தணிவில் பரமாகிச் சாரமுந் துரியக் | |
| கணுவில் இந் நான்கும் கலந்தார் ஐந்தே. 3 | |
| 2469 | |
| ஈர்ஐந்து அவத்தை இசைமுத் துரியத்துள் | |
| நேர்அந்த மாகநெறிவழி யேசென்று | |
| பார்அந்த மான பராபத்து அயிக்கியத்து | |
| ஓர்அந்த மாம்இரு பாதியைச் சேர்த்திடே. 4 | |
| 2470 | |
| தொட்டே இருமின் துரிய நிலத்தினை | |
| எட்டாது எனின்நின்று எட்டும் இறைவனைப் | |
| பட்டாங்கு அறிந்திடில் பன்னா உதடுகள் | |
| தட்டாது ஒழிவதோர் தத்துவந் தானே. 5 | |
| 2471 | |
| அறிவாய் அசத்தென்னும் ஆறாறு அகன்று | |
| செறிவாய மாயை சிதைத்துஅரு ளாலே | |
| பிறியாத பேரருள் ஆயிடும் பெற்றி | |
| நெறியான அன்பர் நிலையறிந் தாரே. 6 | |
| 2472 | |
| நனவின் நனவாகி நாலாம் துரியம் | |
| தனதுயிர் தெம்பதம் ஆமாறு போல | |
| வினையறு சீவன் நனவாதி யாகத் | |
| தனைய பரதுரி யந்தற் பதமே. 7 | |
| 2473 | |
| தொம்பதம் தற்பதம் சொன்முத் துரியம்பொல் | |
| நம்பிய மூன்றாம் துரியத்து நல்நாமம் | |
| அம்புலி யுன்னா அதிசூக்கம் அப்பாலைச் | |
| செம்பொருள் ஆண்டருள் சீர்நந்தி தானே. 8 | |
| 23. மும்முத்தி | |
| 2474 | |
| சீவன்தன் முத்தி அதீதம் பரமுத்தி | |
| ஓய்உப சாந்தம் சிவமுத்தி ஆனந்தம் | |
| Yமூவயின் முச்சொரூப முத்திமுப் பாலதாய் | |
| ஓவுறு தாரத்தில் உள்ளும்நா தாந்தமே. 1 | |
| 2475 | |
| ஆவது அறியார் உயிர்பிறப் பாலுறும் | |
| ஆவது அறியும் உயிர்அருட் பாலுறும் | |
| ஆவது ஒன்றில்லை அகம்புறத் தென்றுஅகன்று | |
| ஓவு சிவனுடன் ஒன்றாதல் முத்தியே. 2 | |
| 2476 | |
| சிவமாகி மும்மலம் முக்குணம் செற்றுத் | |
| தவமான மும்முத்தி தத்துவத்து அயிக்கியத் | |
| துவம்ஆ கியநெறி சோகம்என் போர்க்குச் | |
| சிவமாம் அமலன் சிறந்தனன் தானே. 3 | |
| 2477 | |
| சித்தியும் முத்தியும் திண்சிவ மாகிய | |
| சுத்தியும் முத்தீ தொலைக்கும் சுகானந்த | |
| சத்தியும் மேலைச் சமாதியும் ஆயிடும் | |
| பெத்தம் அறுத்த பெரும்பெரு மானே. 4 | |
| 24. முச்சொரூபம் | |
| 2478 | |
| ஏறிய வாறே மலம்ஐந் திடைஅடைந்து | |
| ஆறிய ஞானச் சிவோகம் அடைந்திட்டு | |
| வேறும் எனமுச் சொரூபத்து வீடுற்று அங்கு | |
| ஈறதில் பண்டைப் பரன்உண்மை செய்யுமே. 1 | |
| 2479 | |
| மூன்றுள மாளிகை மூவர் இருப்பிடம் | |
| மூன்றினில் முப்பத் தாறும் உதிப்புள | |
| மூன்றினின் உள்ளே முளைத்தெழும் சோதியைக் | |
| காண்டலும் காயக் கணக்கற்ற வாறே. 2 | |
| 2480 | |
| உலகம் புடைபெயர்ந்து ஊழியம் போன | |
| நிலவு சுடரொளி மூன்றும் ஒன்றாய | |
| பலவும் பரிசொடு பான்மையுள் ஈசன் | |
| அளவும் பெருமையும் ஆரறி வாரே. 3 | |
| 2481 | |
| பெருவாய் முதலெண்ணும் பேதமே பேதித்து | |
| அருவாய் உருவாய் அருவுரு வாகிக் | |
| குருவாய் வரும்சத்தி கோன்உயிர்ப் பன்மை | |
| உருவாய் உடனிருந்து ஒன்றாய்அன் றாமே. 4 | |
| 2482 | |
| மணிஒளி சோபை இலக்கணம் வாய்த்து | |
| மணிஎன வாய்நின்ற வாறுஅது போலத் | |
| தணிமுச் சொருபாதி சத்தியாதி சாரப் | |
| பணிவித்த பேர்நந்தி பாதம்பற்றாயே. 5 | |
| 2483 | |
| கல்லொளி மாநிறம் சோபை கதிர்தட்ட | |
| நல்ல மணியொன்றின் நாடிஒண் முப்பதும் | |
| சொல்லறும் முப்பாழில் சொல்லறு பேருரைத்து | |
| அல்அறும் முத்திராந் தத்துஅனு பூதியே. 6 | |
| 2484 | |
| உடந்தசெந் தாமரை உள்ளுறு சோதி | |
| நடந்தசெந் தாமரை நாதம் தகைந்தால் | |
| அடைந்த பயோதரி அட்டி அடைத்தஅவ் | |
| விடம்தரு வாசலை மேல்திற வீரே. 7 | |
| 25. முக்கரணம் | |
| 2485 | |
| இடனொரு மூன்றில் இயைந்த ஒருவன் | |
| கடன் உறும் அவ்வுரு வேறெனக்காணும் | |
| திடமது போலச் சிவபர சீவர் | |
| உடனுரை பேதமும் ஒன்றென லாமே. 1 | |
| 2486 | |
| ஒளியைஒளிசெய்து ஓம்என்று எழுப்பி | |
| வளியை வளிசெய்து வாய்த்திட வாங்கி | |
| வெளியை வெளிசெய்து மேலெழ வைத்துத் | |
| தெளியத் தெளியும் சிவபதம் தானே. 2 | |
| 2487 | |
| முக்கர ணங்களின் மூர்ச்சைதீர்த்து ஆவதுஅக் | |
| கைக்கா ரணம் என்னத் தந்தனன் காண்நந்தி | |
| மிக்க மனோன்மணி வேறே தனித்துஏக | |
| ஒக்குமது உன்மணி ஓதுஉள் சமாதியே. 3 | |
| 26. முச்சூனிய தொந்தத்தசி | |
| 2488 | |
| தற்பதம் தொம்பதம் தானாம் அசிபதம் | |
| தொல்பதம் மூன்றும் துரியத்துத் தோற்றலே | |
| நிற்பது உயிர்பரன் நிகழ்சிவ மும்மூன்றின் | |
| சொற்பத மாகும் தொந்தத் தசியே. 1 | |
| 2489 | |
| தொந்தத் தசிமூன்றில் தொல்கா மியமாதி | |
| தொந்தத் தசிமூன்றில் தொல்கா மதமாதி | |
| வந்த மலம்குணம் மாளச் சிவம்தோன்றின் | |
| இந்துவின் முன்இருள் ஏகுதல் ஒக்குமே. 2 | |
| 2490 | |
| தொந்தத் தசியைஅவ் வாசியில் தோற்றியே | |
| அந்த முறைஈர் ஐந்தாக மதித்திட்டு | |
| அந்தம் இல்லாத அவத்தைஅவ் வாக்கியத்து | |
| உந்து முறையில் சிவன்முன்வைத்து ஓதிடே. 3 | |
| 2491 | |
| வைத்துச் சிவத்தை மதிசொரு பானந்தத்து | |
| உய்த்துப் பிரணவ மாம்உப தேசத்தை | |
| மெய்த்த இதயத்து விட்டிடு மெய்யுணர்ந்து | |
| அத்தற்கு அடிமை அடைந்துநின் றானே. 4 | |
| 2492 | |
| தொம்பதம் மாயையுள் தோன்றிடும் தற்பதம் | |
| அம்புரை தன்னில் உதிக்கும் அசிபதம் | |
| நம்புறு சாந்தியில் நண்ணும்அவ் வாக்கியம் | |
| உம்பர் உரைதொந்தத் தசிவாசி யாமே. 5 | |
| 2493 | |
| ஆகிய அச்சோயம் தேவதத் தன்இடத்து | |
| ஆகிய வைவிட்டால் காயம் உபாதானம் | |
| ஏகிய தொந்தத் தசியென்ப மெய்யறிவு | |
| ஆகிய சீவன் பரசிவன் ஆமே. 6 | |
| 2494 | |
| தாமதம் காமியம் ஆசித் தகுணம் | |
| மாமலம் மூன்றும் அகார உகாரத்தோடு | |
| ஆம்அறும் மவ்வும் அவ் வாய்உடல் மூன்றில் | |
| தாமாம் துரியமும் தொந்தத் தசியதே. 7 | |
| 27. முப்பாழ் | |
| 2495 | |
| காரியம் ஏழ்கண் டறும்மாயப் பாழ்விடக் | |
| காரணம் ஏழ்கண் டறும்போதப் பாழ்விடக் | |
| காரிய காரண வாதனை கண்டறும் | |
| சீர்உப சாந்தமுப் பாழ்விடத் தீருமே. 1 | |
| 2496 | |
| மாயப்பாழ் சீவன் வியோமப்பாழ் மன்பரன் | |
| சேயமுப் பாழெனச் சிவசத்தி யில் சீவன் | |
| ஆய வியாப்தம் எனும்முப்பா ழாம்அந்தத் | |
| தூய சொரூபத்தில் சொல்முடி வாகுமே. 2 | |
| 2497 | |
| எதிர்அற நாளும் எருதுஉவந்து ஏறும் | |
| பதியெனும் நந்தி பதமது கூடக் | |
| கதியெனப் பாழை கடந்து அந்தக் கற்பனை | |
| உதறிய பாழில் ஒடுங்குகின் றேனே. 3 | |
| 2498 | |
| துரியம் அடங்கிய சொல்லறும் பாழை | |
| அரிய பரம்பரம் என்பர்கள் ஆதர் | |
| அரிய பரம்பரம் என்றே துதிக்கும் | |
| அருநிலம் என்பதை யார்அறி வாரே. 4 | |
| 2499 | |
| ஆறாறு நீங்க நமவாதி அகன்றிட்டு | |
| வேறா கயபரை யாவென்று மெய்ப்பரன் | |
| ஈறான வாசியில் கூட்டும் அதுவன்றோ | |
| தேறாச் சிவாய நமவெனத் தேறிலே. 5 | |
| 2500 | |
| உள்ளம் உருவென்றும் உருவம் உளமென்றும் | |
| உள்ள பரிசறித் தோரும் அவர்கட்குப் | |
| பள்ளமும் இல்லைத் திடர்இல்லை பாழ்இல்லை | |
| உள்ளமும் இல்லை உருவில்லை தானே. 6 | |
| 28. காரிய காரண உபாதி | |
| 2501 | |
| செற்றிடும் சீவ உபாதித் திறன்ஏழும் | |
| பற்றும் பரோபதி ஏழும் பகருரை | |
| உற்றிடும் காரிய காரணத் தோடற | |
| அற்றிட அச்சிவ மாகும் அணுவனே. 1 | |
| 2502 | |
| ஆறாறு காரியோ பாதி அகன்றிட்டு | |
| வேறாய் நனவு மிகுந்த கனாநனா | |
| ஆறாறு அகன்ற கழுத்தி அதில் எய்தாப் | |
| பேறா நிலத்துயிர் தொம்பதம் பேசிலே. 2 | |
| 2503 | |
| அகாரம் உயிரே உகாரம் பரமே | |
| மகாரம் சிவமாய் வருமுப் பதத்துச் | |
| சிகாரம் சிவமே வகாரம் பரமே | |
| யகாரம் உயிரென்று அறையலும் ஆமே. 3 | |
| 2504 | |
| உயிர்க்குயி ராகி ஒழிவற்று அழிவற்று | |
| அயிர்ப்புஅறும் காரணோ பாதி விதிரேகத்து | |
| உயிர்ப்புறும் ஈசன் உபமிதத் தால்அன்றி | |
| வியர்ப்புறும் ஆணவம் வீடல்செய் யாவே. 4 | |
| 2505 | |
| காரியம் ஏழில் கலக்கும் கடும்பசு | |
| காரணம் ஏழில் கலக்கும் பரசிவன் | |
| காரிய காரணம் கற்பனை சொற்பதப் | |
| பாரறும் பாழில் பராபரத் தானே. 5 | |
| 29. உபசாந்தம் | |
| 2506 | |
| முத்திக்கு வித்து முதல்வன்தன் ஞானமே | |
| பத்திக்கு வித்துப் பணிந்துற்றப் பற்றலே | |
| சித்திக்கு வித்துச் சிவபரம் தானாதல் | |
| சத்திக்கு வித்துத் தனதுப சாந்தமே. 1 | |
| 2507 | |
| காரியம் ஏழும் கரந்திடும் மாயையுள் | |
| காரணம் ஏழும் கரக்கும் கடுவெளி | |
| காரிய காரண வாதனைப் பற்றறப் | |
| பாரண வும் உப சாந்தப் பரிசிதே. 2 | |
| 2508 | |
| அன்ன துரியமே ஆத்தும சுத்தியும் | |
| முன்னிய சாக்கிரா தீதத் துறுபுரி | |
| மன்னும் பரங்காட்சி யாவது உடனுற்றுத் | |
| தன்னின் வியாத்தி தனில்உப சாந்தமே. 3 | |
| 2509 | |
| ஆறாதுஅமைந்துஆண வத்தையுள் நீக்குதல் | |
| பேறான தன்னை அறிதல் பின் தீர்சுத்தி | |
| கூறாத சாக்கிரா தீதம் குருபரன் | |
| பேறாம் வியாத்தம் பிறழ்உப சாந்தமே. 4 | |
| 2510 | |
| வாய்ந்த உபசாந்த வாதனை உள்ளப் போய் | |
| ஏய்ந்த சிவமாத லின்சிவா னந்தத்துத் | |
| தோய்ந்தறல் மோனச் சுகானுபவத் தோடே | |
| ஆய்ந்துஅதில் தீர்க்கை யானதுஈர் ஐந்துமே. 5 | |
| 2511 | |
| பரையின் பரவ பரத்துடன் ஏகமாய்த் | |
| திரையின்நின்று ஆகிய தெண்புனல் போலவுற்று | |
| உரையுணர்ந்து ஆரமுது ஒக்க உணர்ந்துளோன் | |
| கரைகண் டானுரை அற்ற கணக்கிலே. 6 | |
| 30. புறங்கூறாமை | |
| 2512 | |
| பிறையுள் கிடந்த முயலை எறிவான் | |
| அறைமணி வாள்கொண் டவர்தமைப் போலக் | |
| கறைமணி கண்டனக் காண்குற மாட்டார் | |
| நிறையறி வோம்என்பர் நெஞ்சிலர் தாமே. 1 | |
| 2513 | |
| கருந்தாள் கருடன் விசும்பூடு இறப்பக் | |
| கருந்தாள் கயத்தில் கரும்பாம்பு நீங்க | |
| பெருந்தன்மை பேசுதி நீஒழி நெஞ்சே | |
| அருந்தர அலைகடல் ஆறசென் றாலே. 2 | |
| 2514 | |
| கருதலர் மாளக் கருவாயில் நின்ற | |
| பொருதலைச் செய்வது புல்லறி வாண்மை | |
| மருவலர் செய்கின்ற மாதவம் ஒத்தால் | |
| தருவலர் கேட்ட தனியும்ப ராமே. 3 | |
| 2515 | |
| பிணங்கவும் வேண்டாம் பெருநில முற்றும் | |
| இணங்கிஎம் ஈசனே ஈசன்என்று உன்னில் | |
| கணம்பதி னெட்டும் கழலடி காண | |
| வணங்ககெழு நாடி அங்கு அன்புற லாமே. 4 | |
| 2516 | |
| என்னிலும் என்னுயி ராய இறைவனைப் | |
| பொன்னிலும் மாமணி யாய புனிதனை | |
| மின்னிய எவ்வுய ராய விகிர் தனை | |
| உன்னிலும் உன்னும் உறும்வகை யாலே. 5 | |
| 2517 | |
| நின்றும் இருந்தும் கிடந்தும் நிமலனை | |
| ஒன்றும் பொருள்கள் உரைப்பல ராகிலும் | |
| வென்றுஐம் புலனும் விரைந்து பிணக்கறுவந்து | |
| ஒன்றாய் உணரும் ஒருவனும் ஆமே. 6 | |
| 2518 | |
| நுண்ணறி வாய்உல காய்உலகு ஏழுக்கும் | |
| எண்ணறி வாய்நின்ற எந்தை பிரான்தன்னைப் | |
| பண்அறி வாளனைப் பாவித்த மாந்தரை | |
| விண்அறி வாளர் விரும்புகின் றாரே. 7 | |
| 2519 | |
| விண்ணவ ராலும் அறிவுஅறி யான்தன்னைக் | |
| கண்ணற வுள்ளே கருதிடின் காலையில் | |
| எண்உற வாசமுப் போதும் இயற்றிநீ | |
| பண்ணிடில் தன்மை பராபர னாமே. 8 | |
| 2520 | |
| ஒன்றாய் உலகுடன் ஏழும் பரந்தவன் | |
| பின்தான் அருள்செய்த பேரருள் ஆளவன் | |
| கன்றா மனத்தார்தம் கல்வியுள் நல்லவன் | |
| பொன்றாத போது புனைபுக ழானே. 9 | |
| 2521 | |
| போற்றியென் றேன்எந்தை பொன்னான சேவடி | |
| ஏற்றியே தென்றும் எறிமணி தான்அகக் | |
| காற்றின் விளக்கது காயம் மயக்குறும் | |
| அற்றலும் கேட்டது மன்றுகண் டேனே. 10 | |
| 2522 | |
| நேடிக்கொண் டென்னுள்ளே நேர்தரு நந்தியை | |
| ஊடுபுக் காரும் உணர்ந்தறி வாரில்லை | |
| கூடுபுக் கேறலுற் றேனவன் கோலங்கண் | |
| மூடிக்கண் டேனுல கேழுங்க்ண் டேனே. 11 | |
| 2523 | |
| ஆன புகழும் அமைந்த தோர் ஞானமுந் | |
| தேனு மிருக்குஞ் சிறுவரை யொன்றுடண் | |
| டூனமொன் றின்றி யுணர்வுசெய் வார்கட்கு | |
| வானகஞ் செய்யு மறவனு மாமே. 12 | |
| 2524 | |
| மாமதி யாமதி யாய்நின்ற மாதவர் | |
| தூய்மதி யாகுஞ் சுடர்பர மானந்தந் | |
| தாமதி யாகச் சகமுணச் சாந்திபுக் | |
| காமல மற்றார் அமைவுபெற் றாரே. 13 | |
| 2525 | |
| பதமுத்தி மூன்றும் பழுதென்று கைவிட் | |
| டிதமுற்ற பாச இருளைத் துரந்து | |
| மதமற் றெனதியான் மாற்றிவிட் டாங்கே | |
| திதமுற் றவர்கள் சிவசித்தர் தாமே. 14 | |
| 2526 | |
| சித்தர் சிவத்தைக் கண்டவர் சீருடன் | |
| சுத்தாசுக் தத்துடன் தோய்ந்துந்தோ யாதவர் | |
| முத்தரம் முத்திக்கு மூலத்தர் மூலத்துச் | |
| சத்தர் சதாசிவத் தன்மையர் தாமே. 15 | |
| 31. எட்டிதழ்க் கமல முக்குண அவத்தை | |
| 2527 | |
| உதிக்கின்ற இந்திரன் அங்கி யமனும் | |
| துதிக்கும் நிருதி வருணன்நல் வாயு | |
| மதிக்கும் குபேரன் வடதிசை யீசன் | |
| நிதித்தெண் டிசையு நிறைந்துநின் றாரே. 16 | |
| 2528 | |
| ஒருங்கிய பூவுமோர் எட்டித ழாகும் | |
| மருங்கிய மாயா புரியத னுள்ளே | |
| சுருங்கிய தண்டின் சுழுனையி னூடே | |
| ஒருங்கிய சோதியை ஒர்ந்தெழும் உய்ந்தே. 17 | |
| 2529 | |
| மொட்டலர் தாமரை மூன்றுள மூன்றினும் | |
| விட்டலர் கின்றனன் சோதி விரிசுடர் | |
| எட்டல ருள்ளே இரண்டலர் உள்ளுறிற் | |
| பட்டலர் கின்றதோர் பண்டங் கனாவே. 18 | |
| 2530 | |
| ஆறே யருவி யகங்குளம் ஒன்றுண்டு | |
| நூறே சிவகதி நுண்ணிது வண்ணமும் | |
| கூறே குவிமுலைக் கொண்பனை யாளொடும் | |
| வேறே யிருக்கும் விழுபொருள் தானே. 19 | |
| 2531 | |
| திகையெட்டும் தேரேட்டும் தேவதை எட்டும் | |
| வகையெட்டு மாய்நின்ற ஆதிப் பிரானை | |
| வகையெட்டு நான்குமற் றாங்கே நிறைந்து | |
| முகையெட்டும் உள்நின் றுதிக்கின்ற வாறே. 20 | |
| 2532 | |
| ஏழுஞ் சகளம் இயம்பு கடந்தெட்டில் | |
| வாழும் பரமென் றதுகடந் தொன்பதில் | |
| ஊழி பராபரம் ஓங்கிய பத்தினில் | |
| தாழ்வது வான தனித்தன்மை தானே. 21 | |
| 2533 | |
| பல்லூழி பண்பன் பகலோன் இறையவன் | |
| நல்லூழி ஐந்தினுள் ளேநின்ற வூழிகள் | |
| செல்லூழி அண்டத்துக் சென்றவவ் வூழியுள் | |
| அவ்வூழி யுச்சியு ள்ஒன்றிற் பகவனே 22 | |
| 2534 | |
| புரியும் உலகினிற் பூண்டவெட் டானை | |
| திரியுங் களிற்றொடு தேவர் குழாமும் | |
| எரியு மழையும் இயங்கும் வெளியும் | |
| பரியுமா காசத்திற் பற்றது தானே. 23 | |
| 2535 | |
| ஊறு மருவி யுயர்வரை யுச்சிமேல் | |
| ஆறின்றிப் பாயும் அருங்குளம் ஒன்றுண்டு | |
| சேறின்றிப் பூத்த செழுங்கொடித் தாமரைப் | |
| பூவின்றிச் சூடான் புரிசடை யோனே. 24 | |
| 2536 | |
| ஒன்றும் இரண்டும் ஒருங்கிய காலத்து | |
| நின்றும் இருந்தும் நிலம்பல பேசினும் | |
| வென்று மிருந்து விகிர்தனை நாடுவர் | |
| சென்றும் இருந்தும் திருவடை யோரே. 25 | |
| 32. ஒன்பான் அவத்தை - ஒன்பான் அபிமானி | |
| 2537 | |
| தொற்பத விசுவன் றைசதன் பிராஞ்ஞன் | |
| நற்பத விராட்டன்பொன் கர்ப்பனவ் யாகிர்தன் | |
| பிற்பதஞ் சொலிதையன் பிரசா பத்தியன் | |
| பொற்புவி சாந்தன் பொருதபி மானியே. 26 | |
| 2538 | |
| நவமாம் அவத்தை நன்வாதி பற்றிற் | |
| பவமா மலங்குணம் பற்றற்றுப் பற்றாத் | |
| தவமான சத்திய ஞானப் பொதுவிற் | |
| றுவமார் துரியஞ் சொருபம தாமே. 27 | |
| 2539 | |
| சிவமான சிந்தையிற் சீவன் சிதைய | |
| பவமான மும்மலம் பாறிப் பறிய | |
| நவமான அந்தத்தின் நற்சிவ போதந் | |
| தவமான மவையாகித் தானல்ல வாகுமே. 28 | |
| 2540 | |
| முன்சொன்ன வொன்பானின் முன்னுறு தத்துவந் | |
| தன்சொல்லில் எண்ணத்தகாவொன்பான் வேறுள | |
| பின்சொல்ல லாகுமிவ் வீரொன்பான் பேர்த்திட்டுத் | |
| தன்செயத வாண்டவன் றான்சிறந் தானே. 29 | |
| 2541 | |
| உகந்த ஒன்பதும் ஐந்தும் உலகம் | |
| பகர்ந்த பிரானென்னும் பண்பினை நாடி | |
| அகந்தெம் பிரானென்பன் அல்லும் பகலும் | |
| இகந்தன வல்வினை யோடறுத் தானே. 30 | |
| 2542 | |
| நலம்பல காலந் தொகுத்தன நீளங் | |
| குலம்பல வண்ணங் குறிப்பொடுங் கூடும் | |
| பலம்பல பன்னிரு கால நினையும் | |
| நிலம்பல வாறின் நீர்மையன் றானே. 31 | |
| 2543 | |
| ஆதி பராபர மாகும் பராபரை | |
| சோதி பரமுயிர் சொல்லுநற் றத்துவம் | |
| ஓதுங் கமைமாயே யோரிரண் டோ ரமுத்தி | |
| நீதியாம் பேதமொன் பானுடன் ஆதியே. 32 | |
| 2544 | |
| தேராத சிந்தை தெளியத் தெளிவித்து | |
| வேறாத நரக சுவர்க்கமும் மேதினி | |
| ஆறாப் பிறப்பும் உயிர்க்கரு ளால்வைத்தான் | |
| வேறாத் தெளியார் வினையுயிர் பெற்றதே. 33 | |
| 2545 | |
| ஒன்பான் அவத்தையுள் ஒன்பான் அபிமானி | |
| நன்பாற் பயிலு நவதத் துவமாதி | |
| ஒன்பானில் நிற்பதோர் முத்துரி யத்துறச் | |
| செம்பாற் சிவமாதல் சித்தாந்த சித்தியே. 34 | |
| 33. சுத்தாஅசுத்தம் | |
| 2546 | |
| நாசி நுனியினின் நான்குமூ விரலிடை | |
| ஈசன் இருப்பிடம் யாரும் அறிகிலர் | |
| பேசி யிருக்கும் பெருமறை யம்மறை | |
| கூசி யிருக்குங் குணமது வாமே. 35 | |
| 2547 | |
| கருமங்கள் ஒன்று கருதுங் கருமத் | |
| துரிமையுங் கன்மமும் முன்னும் பிறவிப் | |
| கருவினை யாவது கண்டகன் றன்பின் | |
| புரிவன கன்மக் கயத்துட் புகுமே. 36 | |
| 2548 | |
| மாயை மறைக்க மறைந்த மறைப்பொருள் | |
| மாயை மறைய வெளிப்படும் அப்பொருள் | |
| மாயை மறைய மறையவல் லார்கட்குக் | |
| காயமும் இல்லை கருத்தில்லை தானே. 37 | |
| 2549 | |
| மோழை யடைந்து முழைதிறந் துள்புக்குக் | |
| கோழை யடைகின்ற தண்ணற் குறிப்பினில் | |
| ஆழ அடைந்தங் கனலிற் புறஞ்செய்து | |
| தாழ அடைப்பது தன்வலி யாமே. 38 | |
| 2550 | |
| காயக் குழப்பனைக் காயநன் னாடனைக் | |
| காயத்தி னுள்ளே கமழ்கின்ற நந்தியைத் | |
| தேயத்து ளேயெங்குந் தேடித் திரிவர்கள் | |
| காயத்துள் நின்ற கருத்தறி யாரே. 39 | |
| 2551 | |
| ஆசூசம் ஆசூசம் என்பார் அறிவிலார் | |
| ஆசூச மாமிடம் ஆரும் அறிகிலார் | |
| ஆசூச மாமிடம் ஆரும் அறிந்தபின் | |
| ஆசூச மானிடம் ஆசூச மாமே. 40 | |
| 2552 | |
| ஆசூச மில்லை அருநிய மத்தருக்கு | |
| ஆசூச மில்லை அரனை அர்ச் சிப்பவர்க்கு | |
| ஆசூச மில்லையாம் அங்கி வளர்ப்போர்க்கு | |
| ஆசூச மில்லை அருமறை ஞானிக்கே. 41 | |
| 2553 | |
| வழிபட்டு நின்று வணங்கு மவர்ககுச் | |
| சுழிபட்டு நின்றதோர் தூய்மை தொடங்கும் | |
| குழிபட்டு நின்றவர் கூடார் குறிகள் | |
| கழிபட் டவர்க்கன்றிக் காணவொண் ணாதே. 42 | |
| 2554 | |
| தூய்மணி தூயனல் தூய ஒளிவிடும் | |
| தூய்மணி தூயனல் தூரறி வாரில்லை | |
| தூய்மணி தூயனல் தூரறி வார்கட்குத் | |
| தூய்மணி தூயனல் தூயவு மாமே. 43 | |
| 2555 | |
| தூயது வாளா வைத்தது தூநெறி | |
| தூயது வாளா நாதன் திருநாமம் | |
| தூயது வாளா அட்டமா சித்தியும் | |
| தூயது வாளா தூயடிச் சொல்லே. 44 | |
| 2556 | |
| பொருளது வாய்நின்ற புண்ணியன் எந்தை | |
| அருளது போற்றும் அடியவ ரன்றிச் | |
| சுருளது வாய்நின்ற துன்பச் சுழியின் | |
| மருளது வாச்சிந்தை மயங்குகின் றாரே. 45. | |
| 2557 | |
| வினையா மசத்து விளைவ துணரார் | |
| வினைஞானந் தன்னில் வீடலுந் தேரார் | |
| வினைவிட வீடென்னும் வேதமும் ஓதார் | |
| வினையாளார் மிக்க விளைவறி யாரே. 46 | |
| 34. முத்திநிந்தை. | |
| 2558 | |
| பரகதி யுண்டென இல்லையென் போர்கள் | |
| நரகதி செல்வது ஞாலம் அறியும் | |
| இரகதி செய்திடு வார்கடை தோறும் | |
| துரகதி யுண்ணத் தொடங்குவர் தாமே. 1. | |
| 2559 | |
| கூடகில் லார்குரு வைத்த குறிகண்டு | |
| நாடகில் லார்நயம் பேசித் திரிவர்கள் | |
| பாடகில் லாரவன் செய்த பரிசறிந் | |
| தாடவல் லாரவர் பேறெது வாமே. 2. | |
| 2560 | |
| புறப்பட்டுப் போகும் புகுதுமென் னெஞ்சில் | |
| திறப்பட்ட சிந்தையைப் தெய்வமென் றெண்ணி | |
| அறப்பட்ட மற்றப் பதியென் றழைத்தேன் | |
| இறப்பற்றி னேன்இங் கிதென்னென்கின் றானே 3. | |
| 2561 | |
| திடரடை நில்லாத நீர்போல் ஆங்கே | |
| உடலிடை நில்லா உறுபொருள் காட்டிக் | |
| கடலிடை நில்லா கலஞ்சேரு மாபோல் | |
| அடலிடை வண்ணனும் அங்குநின் றானே. 4. | |
| 2562 | |
| தாமரை நூல்போல் தடுப்பார் பரந்தொடும் | |
| போம்வழி வேண்டிப் புறமே யுழிதர்வர் | |
| காண்வழி காட்டக்கண் காணாக் கலதிகள் | |
| தீநெறி செல்வான் திரிகின்ற வாறே. 5. | |
| 2563 | |
| மூடுதல் இன்றி முடியும் மனிதர்கள் | |
| கூடுவர் நந்தி யவனைக் குறித்துடன் | |
| காடும் மலையுங் கழனி கடந்தோறும் | |
| ஊடும் உருவினை யுன்னிகி லாரே. 6. | |
| 2564 | |
| ஆவது தெற்கும் வடக்கும் அமரர்கள் | |
| போவார் குடக்கும் குணக்கும் குறுவழி | |
| நாவினின் மந்திர மென்று நடுவங்கி | |
| வேவது செய்து விளங்கிடு வீரே. 7. | |
| 2565 | |
| மயக்குற நோக்கினும் மாதவஞ் செய்யார் | |
| தமக்குறப் பேசின தாரணை கொள்ளார் | |
| சினக்குறப் பேசின தீவினை யாளர் | |
| தமக்குற வல்லினை தாங்கிநின் றாரே. 8. | |
| 35. இலக்கணாத் திரயம் | |
| 2566 | |
| விட்ட விலக்கணைதான்போம் வியோமத்துத் | |
| தொட்டு விடாத துபசாந்தத் தேதொகும் | |
| விட்டு விடாதது மேவுஞ்சத் தாதியிற் | |
| சுட்டு மிலக்கணா தீதஞ் சொருபமே. 9. | |
| 2567 | |
| வில்லின் விசைநாணிற்கோத்திலக்கெய்தபின் | |
| கொல்லுங் களிறைந்துங் கோலொடு சாய்ந்தன | |
| வில்லு ளிருந்தெறி கூரும் ஒருவற்குக் | |
| கல்கலன் என்னக் கதிரெதி யாமே. 10. | |
| 36. தத்துவமசி வாக்கியம். | |
| 2568 | |
| சீவ துரியத்துத் தொம்பதஞ் சீவனார் | |
| தாவு பரதுரி யத்தனில் தற்பதம் | |
| மேவு சிவதுரி யத்தசி மெய்ப்பத | |
| மோவி விடும் தத் துவமசி உண்மையே. 1. | |
| 2569 | |
| ஆறா றகன்ற அணுத்தொம் பதஞ்சுத்தம் | |
| ஈறான தற்பதம் எய்துப சாந்தத்துப் | |
| பேறா கியசீவன் நீங்கிப்பிர சாதத்து | |
| வீறான தொந்தத் தசிதத்வ மசியே. 2. | |
| 2570 | |
| ஆகிய வச்சோயம் தேவகத் தன்னிடத்து | |
| ஆகிய விட்டு விடாத விலக்கணைத்து | |
| ஆருப சாந்தமே தொந்தத் தசியென்ப | |
| ஆகிய சீவன் பரன்சிவ னாமே. 3. | |
| 2571 | |
| துவந்தத் தசியே தொந்தத் தசியும் | |
| அவைமன்னா வந்து வயத்தேகமான | |
| தவமுறு தத்துவ மசிவே தாந்த | |
| சிவமா மதுஞ்சித் தாந்தவே தாந்தமே. 4. | |
| 2572 | |
| துரியம் அடங்கிய சொல்லறும் பாழை | |
| அரிய பரமென்ப ராகாரி தன்றென்னார் | |
| உரிய பரம்பர மாமொன் றுதிக்கும் | |
| அருநிலம் என்பதை யாரறி வாரே. 5. | |
| 2573 | |
| தொம்பதந் தற்பதஞ் சொல்லும் அசிபதம் | |
| நம்பிய முத்துரி யத்துமே னாடவே | |
| யும்பத மும்பத மாகும் உயிர்பரன் | |
| செம்பொரு ளான சிவமென லாமே. 6. | |
| 2574 | |
| வைத்த துரிய மதிற்சொரு பானந்தத் | |
| துய்த்த பிரணவ மாமுப தேசத்தை | |
| மெய்த்த விதயத்து விட்டிடு மெய்யுணர் | |
| வைத்த படியே யடைந்து நின்றானே. 7. | |
| 2575 | |
| நனவாதி ஐந்தையும் நாதாதியில் வைத்துப் | |
| பினமா மலத்தைப் பின்வைத்துப் பின்சுத்தத் | |
| தனதாஞ் சிவகதி சத்தாதி சாந்தி | |
| மனவா சகங்கெட்ட மன்னனை நாடே. 8. | |
| 2576 | |
| பூரணி யாது புறம்பொன்றி லாமையின் | |
| பேரணி யாதது பேச்சொன்றி லாமையின் | |
| ஓரணை யாததுவொன்றுமி லாமையிற் | |
| காரண மின்றியே காட்டுந் தகைமைத்தே. 9. | |
| 2577 | |
| நீயது வானா யெனநின்ற பேருரை | |
| ஆயது நானானேன் என்னச் சமைந்தறச் | |
| சேய சிவமாக்குஞ் சீர்நந்தி பேரருள் | |
| ஆயது வாயனந் தானந்தி யாகுமே. 10. | |
| 2578 | |
| உயிர்பர மாக உயர்பர சீவன் | |
| அரிய சிவமாக அச்சிவ வேதத்து | |
| இரியிலுஞ் சீராம் பராபரன் என்ன | |
| உரிய உரையற்ற வோமய மாமே. 11. | |
| 2579 | |
| வாய்நாசி யேபுரு மத்தகம் உச்சியில் | |
| ஆய்நாசி யுச்சி முதலவை யாய்நிற்கும் | |
| தாய்நாடி யாதிவாக் காதி சகலாதி | |
| சேய்நா டொளியெனச் சிவகதி யைந்துமே. 12. | |
| 2580 | |
| அறிவறி யாமை இரண்டும் அகற்றிப் | |
| செறிவறி வாய்எங்கும் நின்ற சிவனைப் | |
| பிறிவறி யாது பிரானென்று பேணுங் | |
| குறியறி யாதவர் கொள்ளறி யாரே. 13. | |
| 2581 | |
| அறிவார் அறிவன அப்பும் அனலும் | |
| அறிவார் அறிவன அப்புங் கலப்பும் | |
| அறிவான் இருந்தங் கறிவிக்கி னல்லால் | |
| அறிவான் அறிந்த அறிவறி யோமே. 14. | |
| 2582 | |
| அதீதத்துள் ளாகி அகன்றவன் நந்தி | |
| அதீதத்துள் ளாகி அறிவிலோன் ஆன்மா | |
| மதிபெற் றுருள்விட்ட மன்னுயி ரொன்றாம் | |
| பதியிற் பதியும் பரவுயிர் தானே. 15. | |
| 2583 | |
| அடிதொழ முன்னின் றமரர்க ளத்தன் | |
| முடிதொழ ஈசனும் முன்னின் றருளிப் | |
| படிதொழ நீபண்டு பாவித்த தெல்லாங் | |
| கடிதொழ காணன்னுங் கண்ணுத லானே. 16. | |
| 2584 | |
| நின்மல மேனி நிமலன் பிறப்பிலி | |
| என்னுளம் வந்திவன் என்னடி யானென்று | |
| பொன்வளர் மேனி புகழ்கின்ற வானவன் | |
| நின்மல மாகென்று நீக்கவல் லானே. 17. | |
| 2585 | |
| துறந்துபுக் கொள்ளொளி சோதியைக் கண்டு | |
| பறந்ததென் உள்ளம் பணிந்து கிடந்தே | |
| மறந்தறி யாவென்னை வான்வர் கோனும் | |
| இறந்து பிறவாமல் ஈங்குவைத் தானே. 18. | |
| 2586 | |
| மெய்வாய் கண்மூக்குச் செவியென்னும் மெய்த் தோற்றத் | |
| தவ்வாய அந்தக் கரணம் அகில்மும் | |
| எவ்வா யியுரும் இறையாட்ட ஆடலாற் | |
| கைவா யிலாநிறை எங்குமெய் கண்டதே. 19. | |
| 37. விசுவக் கிராசம். | |
| 2587 | |
| அழிகின்ற சாயா புருடனைப் போலக் | |
| கழிகின்ற நீரிற் குமிழியைக் காணில் | |
| எழுகின்ற தீயிற்கர்ப் பூரத்தை யொக்கப் | |
| பொழிகின்ற இவ்வுடற் போமப் பரத்தே. 1. | |
| 2588 | |
| உடலும் உயிரும் ஒழிவற ஒன்றிற் | |
| படருஞ் சிவசத்தி தாமே பரமாம் | |
| உடலைவிட் டிந்த உயிரெங்கு மாகிக் | |
| கடையுந் தலையுங் கரக்குஞ் சிவத்தே. 2. | |
| 2589 | |
| செவிமெய்வாய் கண்மூக்குச் சேரிந் திரியம் | |
| அவியின் றியமன மாதிகள் ஐந்துங் | |
| குவிவொன் றிலாமல் விரிந்து குவிந்து | |
| தவிர்வொன் றிலாத சராசரந் தானே. 3. | |
| 2590 | |
| பரனெங்கு மாரப் பரந்துற்று நிற்கும் | |
| திரனெங்கு மாகிச் செறிவெங்கு மெய்தும் | |
| உரனெங்கு மாயுல குண்டு உமிழ்க்கும் | |
| வரமிங்ஙன் கண்டியான் வாழ்ந்துற்ற வாறே. 4. | |
| 2591 | |
| அளந்து துரியத் தறிவினை வாங்கி | |
| உளங்கொள் பரஞ்சகம் உண்ட தொழித்துக் | |
| கிளர்ந்த பரஞ்சிவஞ்சேரக் கிடைத்தால் | |
| விளங்கிய வெட்ட வெளியனு மாமே. 5. | |
| 2592 | |
| இரும்பிடை நீரென என்னையுள் வாங்கிப் | |
| பரம்பர மான பரமது விட்டே | |
| உரம்பெற முப்பாழ் ஒளியை விழுங்கி | |
| இருந்தஎன் நந்தி இதயத்து ளானே. 6. | |
| 2593 | |
| கரியுண் விளவின் கனிபோல் உயிரும் | |
| உரிய பரமுமுன் னோதுஞ் சிவமும் | |
| அரிய துரியமேல் அகிலமும் எல்லாம் | |
| திரிய விழுங்குஞ் சிவபெரு மானே. 7. | |
| 2594 | |
| அந்தமும் ஆதியும் ஆகும் பராபரன் | |
| தந்தம் பரம்பரன் தன்னிற் பரமுடன் | |
| நந்தமை யுண்டுமெய்ஞ் ஞானநே யாந்தத்தே | |
| நந்தி யிருந்தனன் நாமறி யோமே. 8. | |
| 38. வாய்மை | |
| 2595 | |
| அற்ற துரைக்கில் அருளுப தேசங்கள் | |
| குற்ற மறுத்தபொன் போலுங் கனலிடை | |
| அற்றற வைத்திறை மாற்றற ஆற்றிடில் | |
| செற்றம் அறுத்த செழுஞ்சுட ராகுமே. 1. | |
| 2596 | |
| எல்லாம் அறியும் அறிவு தனைவிட்டு | |
| எல்லாம் அறிந்தும் இலாபமங் கில்லை | |
| எல்லாம் அறிந்த அறிவினை நானென்னில் | |
| எல்லாம் அறிந்த இறையென லாமே. 2. | |
| 2597 | |
| தலைநின்ற தாழ்வரை மீது தவஞ்செய்து | |
| முலைநின்ற மாதறி மூர்த்தியை யானும் | |
| புலைநின்ற பொல்லாப் பிறவி கடந்து | |
| கலைநின்ற கள்வனை கண்டுகொண் டேனே. 3. | |
| 2598 | |
| தானே யுலகில் தலைவ னெனத்தகும் | |
| தானே யுலகுக்கோர் தத்துவ மாய்நிற்கும் | |
| வானே மழைபொழி மாமறை கூர்ந்திடும் | |
| ஊனே யுருகிய வுள்ளமொன் றாமே. 4. | |
| 2599 | |
| அருள்பெற்ற காரணம் என்கொல் அமரில் | |
| இருளற்ற சிந்தை இறைவனை நாடி | |
| மருளுற்ற சிந்தையை மாற்றி அருமைப் | |
| பொருளுற்ற சேவடி போற்றுவோர் தாமே. 5. | |
| 2600 | |
| மெய்கலந் தாரொடு மெய்கலந் தான்தன்னை | |
| பொய்கலந் தார்முன் புகுதா ஒருவனை | |
| உய்கலந் தூழித் தலைவனுமாய் நிற்கும் | |
| மெய்கலந் தின்பம் விளைந்திடும் மெய்யர்க்கே. 6. | |
| 2601 | |
| மெய்கலந் தாரொடு மெய்கலந் தான்மிகப் | |
| பொய்கலந் தாருட் புகுதாப் புனிதனை | |
| கைகலந் தாவி எழும்பொழு தண்ணலைக் | |
| கைகலந் தார்க்கே கருத்துற லாமே. 7. | |
| 2602 | |
| எய்திய காலத் திருபொழு துஞ்சிவன் | |
| மெய்செயின் மேலை விதியது வாய்நிற்கும் | |
| பொய்யும் புலனும் புகலொன்று நீத்திடில் | |
| ஐயனும் அவ்வழி யாகிநின் றானே. 8. | |
| 2603 | |
| எய்துவ தெய்தா தொழிவ திதுவருள் | |
| உய்ய அருள்செய்தான் உத்தமன் சீர்நந்தி | |
| பொய்செய்புலன் நெறியொன்பதுந்தாட்கொளின் | |
| மெய்யென் புரவியை மேற்கொள்ள லாமே. 9. | |
| 2604 | |
| கைகலந் தானை கருத்தினுள் நந்தியை | |
| மெய்கலந் தான்தன்னை வேத முதல்வனைப் | |
| பொய்கலந் தார்முன் புகுதாப் புனிதனைப் | |
| பொய்யொழிந் தார்க்கே புகலிட மாமே 10. | |
| 2605 | |
| மெய்த்தாள் அகம்படி மேவிய நந்தியைக் | |
| கைத்தாள் கொண்டாருந் திறந்தறி வாரில்லை | |
| பொய்த்தாள் இடும்பையைப் பொய்யற நீவிட்டாம் | |
| கத்தாள் திறக்கில் அரும் பேற தாமே. 11. | |
| 2606 | |
| உய்யும் வகையால் உணர்வில் ஏத்துமின் | |
| மெய்யன் அரனெறி மேலுண்டு திண்ணெனப் | |
| பொய்யொன்று மின்றிப் புறம்பொலி வார்நடு | |
| ஐயனும் அங்கே அமர்ந்துநின் றானே. 12. | |
| 2607 | |
| வம்பு பழுத்த மலர்ப்பழம் ஒன்றுண்டு | |
| தம்பாற் பறவை புகுந்துணத் தானொட்டா | |
| தம்புகொண் டெய்திட் டகலத் துரத்திடிற் | |
| செம்பொற் சிவகதி சென்றெய்த லாமே. 13 | |
| 2608 | |
| மயக்கிய ஐம்புலப் பாசம் அறுத்துத் | |
| துயக்கறுத்தானைத் தொடர்மின்தொடர்ந்தால் | |
| தியக்கஞ் செய்யாதே சிவனெம் பெருமான் | |
| உயப்போ எனமனம் ஒன்றுவித் தானே. 14 | |
| 2609 | |
| மனமது தானே நினையவல் லாருக்குக் | |
| கினமெனக் கூறு மிருங்காய மேவற் | |
| றனிவினி னாதன்பால் தக்கன செய்யில் | |
| புனிதன் செயலாகும் போதப் புவிக்கே. 15 | |
| 39. ஞானி செயல் | |
| 2610 | |
| முன்னை வினைவரின் முன்னுண்டே நீங்குவர் | |
| பின்னை வினைக்கணார் பேர்ந்தறப் பார்ப்பர்கள் | |
| தன்னை யறிந்திடுந் தததுவ ஞானிகள் | |
| நன்மையில் ஐம்புலன் நாடலி னாலே. 1. | |
| 2611 | |
| தன்னை யறிந்திடும் தத்துவ ஞானிகள் | |
| முன்னை வினையின் முடிச்சை யவிழ்பவர்கள் | |
| பின்னை வினையைப் பிடித்து பிசைவர்கள் | |
| சென்னியின் வைத்த சிவனரு ளாலே. 2. | |
| 2612 | |
| மனவாக்குக் காயத்தால் வல்வினை மூளும் | |
| மனவாக்கு நேர்நிற்கில் வல்வினை மன்னா | |
| மனவாக்கு கெட்டவர் வாதனை தன்னால் | |
| தனைமாற்றி யாற்றத் தகுஞானி தானே. 3 | |
| 40. அவா அறுத்தல் | |
| 2613 | |
| வாசியு மூசியும் பேசி வகையினால் | |
| பேசி இருந்து பிதற்றிப் பயனில்லை | |
| ஆசையும் அன்பும் அறுமின் அறுத்தபின் | |
| ஈசன் இருந்த இடம் எளிதாமே. 1. | |
| 2614 | |
| மாடத்து ளானலன் மண்டபத் தானலன் | |
| கூடத்து ளானலன் கோயிலுள் ளானலன் | |
| வேடத்து ளானலன் வேட்கைவிட் டார்நெஞ்சில் | |
| மூடத்து ளேநின்று முத்திதந் தானே. 2. | |
| 2615 | |
| ஆசை யறுமின்கள் ஆசை யறுமின்கள் | |
| ஈசனோ டாயினும் ஆசை யறுமின்கள் | |
| ஆசை படப்பட ஆய்வருந் துன்பங்கள் | |
| ஆசை விடவிட ஆனந்த மாமே. 3. | |
| 2616 | |
| அடுவன பூதங்கள் ஐந்தும் உடனே | |
| படுவழி செய்கின்ற பற்றற வீசி | |
| விடுவது வேட்கையை மெய்ந்நின்ற ஞானம் | |
| தொடுவது தம்மைத் தொடர்தலு மாமே. 4. | |
| 2617 | |
| உவாக்கடல் ஒக்கின்ற வூழியும் போன | |
| துவாக்கட லுட்பட்டுத் துஞ்சினர் வானோர் | |
| அவாக்கட லுட்பட் டழுந்தினர் மண்ணோர் | |
| தவாக்கடல் ஈசன் தரித்து நின்றானே. 5. | |
| 2618 | |
| நின்ற வினையும் பிணியும் நெடுஞ்செயல் | |
| துந்தொழி லற்றுச் சுத்தம தாகலும் | |
| பின்றைங் கருமமும் பேர்த்தருள் நேர்பெற்றுத் | |
| துன்ற அழுத்தலும் ஞானிகள் தூய்மையே. 6. | |
| 2619 | |
| உண்மை யுணர்ந்துற ஒண்சித்தி முத்தியாம் | |
| பெண்மயற் கெட்டறப் பேறட்ட சித்தியாம் | |
| திண்மையின் ஞானி சிவகாயம் கைவிட்டால் | |
| வண்மை யருள்தான் அடைந்தபின் ஆறுமே. 7. | |
| 2620 | |
| அவனிவன் ஈசனென் றன்புற நாடிச் | |
| சிவனிவன் ஈசனென் றுண்மையை யோரார் | |
| பவனிவன் பல்வகை யாமிப் பிறவி | |
| புவனிவன் போவது பொய்கண்ட போதே. 8. | |
| 2621 | |
| கொதிக்கின்ற வாறுங் குளிர்கின்ற வாறும் | |
| பதிக்கின்ற வாறிந்தப் பாரக முற்றும் | |
| விதிக்கின்ற ஐவரை வேண்டா துலகம் | |
| நொதிக்கின்ற காயத்து நூலொன்று மாமே. 9. | |
| 2622 | |
| உய்ந்தனம் என்பீர் உறுபொருள் காண்கிலீர் | |
| கந்த மலரிற் கலக்கின்ற நந்தியைச் | |
| சிந்தையில் வைத்துத் தெளிவுறச் சேர்த்திட்டால் | |
| முந்தைப் பிறவிக்கு மூலவித் தாமே. 10. | |
| 41. பக்தியுடைமை | |
| 2623 | |
| முத்திசெய் ஞானமும் கேள்வியு மாய்நிற்கும் | |
| அத்தனை மாயா அமரர் பிரான்தனைச் | |
| சுத்தனை தூய்நெறி யாய்நின்ற சோதியைப் | |
| பத்தர் பரசும் பசுபதி தானென்றே. 1. | |
| 2624 | |
| அடியார் அடியார் அடியார்க் கடிமைக் | |
| கடியவனாய் நல்கிட் டடினையும் பூண்டேன் | |
| அடியார் அருளால் அவனடி கூட | |
| அடியா னிவனென் றடிமைகொண் டானே. 2. | |
| 2625 | |
| நீரிற் குளிரும் நெருப்பினிற் சுட்டிடும் | |
| ஆரிக் கடனந்தி யாமா ரறிபவர் | |
| பாரிற் பயனாரைப் பார்க்கிலும் நேரியர் | |
| ஊரில் உமாபதி யாகிநின் றானே. 3. | |
| 2626 | |
| ஒத்துல கேழும் அறியா ஒருவனென் | |
| ற்த்தன் இருந்திடம் ஆரறிவார்சொல்லப் | |
| பத்தர்தம் பத்தியிற் பாற்படில் அல்லது | |
| முத்தினை யார்சொல்ல முந்துநின் றாரே. 4. | |
| 2627 | |
| ஆன்கன்று தேடி யழைக்கு மதுபோல் | |
| நான்கன்றாய் நாடி யழைத்தேனென் நாதனை | |
| வான்கன்றுக் கப்பாலாய் நின்ற மறைப்பொருள் | |
| ஊன்கன்றா னாடிவந் துள்புகுந் தானே. 5. | |
| 2628 | |
| பெத்தத்துந் தன்பணி இல்லை பிறத்தலான் | |
| முத்தத்துந் தன்பணி இல்லை முறைமையால் | |
| அத்தற் கிரண்டும் அருளால் அளித்தலாற் | |
| பத்திப்பட் டோ ர்க்குப் பணியொன்றும் இல்லையே. 6. | |
| 2629 | |
| பறவையிற் கற்பமும் பாம்புமெய் யாகப் | |
| குறவஞ் சிலம்பக் குளிர்வரை யேறி | |
| நறவார் மலர்கொண்டு நந்தியை யல்லால் | |
| இறைவனென் றென்மனம் ஏத்தகி லாவே. 7. | |
| 2630 | |
| உறுதுணை நந்தியை உம்பர் பிரானை | |
| பெறுதுணை செய்து பிறப்பறுத் துய்மின் | |
| செறிதுணை செய்து சிவனடி சிந்தித் | |
| துறுதுணை யாயங்கி யாகிநின் றானே. 7. | |
| 2631 | |
| வானவர் தம்மை வலிசெய் திருக்கின்ற | |
| தானவர் முப்புரஞ் செற்ற தலைவனைக் | |
| கானவன் என்றுங் கருவரை யானென்றும் | |
| ஊனத னுள்நினைந் தொன்றுபட் டாரே. 8. | |
| 2632 | |
| நிலைபெறு கேடென்று முன்னே படைத்த | |
| தலைவனை நாடித் தயங்குமென் உள்ளம் | |
| மலையுளும் வானகத் துள்ளும் புறத்தும் | |
| உலையுளும் உள்ளத்து மூழ்கிநின் றேனே. 9. | |
| 42. முத்தியுடைமை | |
| 2633 | |
| முத்தியில் அத்தன் முழுத்த அருள்பெற்றுத் | |
| தத்துவ சுத்தி தலைப்பட்டுத் தன்பணி | |
| மெய்த்தவஞ் செய்கை வினைவிட்ட மெய்யுண்மைப் | |
| பத்தியி லுற்றோர் பரானந்த போதரே. 1. | |
| 2634 | |
| வளங்கனி தேடிய வன்றாட் பறவை | |
| உளங்கனி தேடி யுழிதரும் போது | |
| களங்கனி யங்கியிற் கைவிளக் கேற்றி | |
| நலங் கொண்ட நால்வரும் நாடுகின்றாரே. 2 | |
| 43. சோதனை | |
| 2635 | |
| பெம்மான் பெருநந்தி பேச்சற்ற பேரின்பத்து | |
| அம்மா நடிதந் தருட்கடல் ஆடினோம் | |
| எம்மாய மும்விடுத் தெம்மைக் கரந்திட்டுச் | |
| சும்மா திருந்திடஞ் சோதனை யாகுமே. 1. | |
| 2636 | |
| அறிவுடை யானரு மாமறை யுள்ளே | |
| செறிவுடை யான்மிகு தேவர்க்குந் தேவன் | |
| பொறியுடை யான்புலன் ஐந்துங் கடந்த | |
| குறியுடை யானொடுங் கூடுவன் நானே. 2. | |
| 2637 | |
| அறிவறி வென்றங் கரற்றும் உலகம் | |
| அறிவறி யாமையை யாரும் அறியார் | |
| அறிவறி யாமை கடந்தறி வானால் | |
| அறிவறி யாமை யழகிய வாறே. 3. | |
| 2638 | |
| குறியாக் குறியினிற் கூடாத கூட்டத் | |
| தறியா அறிவில் அவிழ்ந்தேக சித்தமாய் | |
| நெறியாம் பராநந்தி நீடருள் ஒன்றுஞ் | |
| செறியாச் செறிவே சிவமென லாமே. 4. | |
| 2639 | |
| காலினில் ஊருங் கரும்பினில் கட்டியும் | |
| பாலினுள் நெய்யும் பழத்துள் இரதமும் | |
| பூவினுள் நாற்றமும் போலுளன் எம்மிறை | |
| காவலன் எங்குங் கலந்துநின் றானே. 5. | |
| 2640 | |
| விருப்பொடு கூடி விகிர்த்னை நாடிப் | |
| பொருப்பகஞ் சேர்தரு பொற்கொடி போல | |
| இருப்பர் மனத்திடை எங்கள் பிரானார் | |
| நெருப்புரு வாகி நிகழ்ந்துநின் றாரே. 6. | |
| 2641 | |
| நந்தி பெருமான் நடுவுள் வியோமத்து | |
| வந்தென் அகம்படி கோயில்கொண் டான்கொள்ள | |
| எந்தைவந் தானென் றெழுந்தேன் எழுதலுஞ் | |
| சிந்தையி லுள்ளே சிவனிருந் தானே. 7. | |
| 2642 | |
| தன்மைவல் லோனைத் தவத்துள் நலத்தினை | |
| நன்மைவல் லோனை நடுவுறை நந்தியைப் | |
| புன்மைபொய் யாதே புனிதனை நாடுமின் | |
| பன்மையில் உம்மைப் பரிசுசெய் வானே. 8. | |
| 2643 | |
| தொடர்ந்துநின் றானென்னைச் சோதிக்கும் போது | |
| தொடர்ந்துநின் றானல்ல நாதனும் அங்கே | |
| படர்ந்துநின் றாதிப் பராபரன் எந்தை | |
| கடந்துநின் றவ்வழி காட்டுகின் றானே. 9. | |
| 2644 | |
| அவ்வழி காட்டும் அமரர்க் கரும்பொருள் | |
| இவ்வழி தந்தை தாய் கேளியான் ஒக்குஞ் | |
| செவ்வழி சேர்சிவ லோகத் திருந்திடும் | |
| இவ்வழி நந்தி இயல்பது தானே. 10. | |
| 2645 | |
| எறிவது ஞானத் துறைவாள் உருவி | |
| அறிவது னோடேயவ் வாண்டகை யானைச் | |
| செறிவது தேவர்க்குத் தேவர் பிரானைப் | |
| பறிவது பல்கணப் பற்றுவி டாரே. 11. | |
| 2646 | |
| ஆதிப் பிரான்தந்த வாள்ங்கைக்கொண்டபின் | |
| வேதித்து என்னை விலக்கவல் லாரில்லை | |
| சோதிப்பன் அங்கே சுவடு படாவண்ணம் | |
| ஆதிக்கட் டெய்வ மவனிவ னாமே. 12. | |
| 2647 | |
| அந்தக் கருவை யருவை வினைசெய்தற் | |
| பந்தம் பணியச்சம் பல்பிறப் பும்வாட்டிச் | |
| சிந்தை திருத்தலுஞ் சேர்ந்தாரச் சோதனை | |
| சந்திக்கத் தற்பர மாகுஞ் சதுரர்க்கே. 13. | |
| 2648 | |
| உரையற்ற தொன்றை யுரைத்தான் எனக்குக் | |
| கரையற் றெழுந்த கலைவேட் டறுத்துத் | |
| திரையொத்த என்னுடல் நீங்கா திருத்திப் | |
| புரையற்ற என்னுட் புகுந்தற் பரனே. 14. | |
| எட்டாம் தந்திரம் முடிவு பெற்றது | |