| tiruvAcakam of mANikka vAcakar- part I (in tamil script, unicode format) | |
| tiruvAcakam of mAnikka vAcakar -part I | |
| in Tamil script, Unicode/UTF-8 format) | |
| திருவாசகம் -I | |
| (மாணிக்க வாசகர் அருளியது) | |
| Acknowledgements: | |
| Our Sincere thanks go to Dr. K. Kalyanasundaram, Lausanne, Switzerland for the preparation of this work for publication. | |
| This work (tiruvAcakam) was first released in Mylai, Inaimathi formats in March 1998 and then in TSCII encodng from Dec 12, 2000 | |
| The work is presented in Unicode encoding (utf-8 format). | |
| © Project Madurai, 1998-2021. | |
| Project Madurai is an open, voluntary, worldwide initiative devoted to preparation of electronic texts of tamil literary works and to distribute them free on the Internet. | |
| Details of Project Madurai are available at the website | |
| https://www.projectmadurai.org/ | |
| You are welcome to freely distribute this file, provided this header page is kept intact. | |
| Feel free to send the corrections by email to the webmaster "pmadurai@gmail.com". | |
| tiruvAcakam of mAnikka vAcakar | |
| திருவாசகம் (மாணிக்க வாசகர் அருளியது) | |
| பொருள் அடக்கம் | |
| 1 சிவபுராணம் (1) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 2. கீர்த்தித் திரு அகவல் (2) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 3. திருவண்டப் பகுதி (3) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 4. போற்றித் திருஅகவல் (4) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 5. திருச்சதகம் (5 - 104) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 6. நீத்தல் விண்ணப்பம் (105 - 154) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 7. திருவெம்பாவை (155 - 174) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 8. திரு அம்மானை (175 - 194) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 9. திருப்பொற் சுண்ணம் - ஆனந்த மனோலயம் (195 - 214) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 10. திருக்கோத்தும்பி - சிவனோடு ஐக்கியம் (215 - 234) | |
| மின்பதிப்பு | |
| 1. சிவபுராணம் | |
| (திருப்பெருந்துறையில் அருளியது) | |
| தற்சிறப்புப் பாயிரம் | |
| நமச்சிவாய வாஅழ்க நாதன் தாள் வாழ்க | |
| இமைப்பொழுதும் என் நெஞ்சில் நீங்காதான் தாள் வாழ்க | |
| கோகழி ஆண்ட குருமணிதன் தாள் வாழ்க | |
| ஆகமம் ஆகிநின்று அண்ணிப்பான் தாள் வாழ்க | |
| ஏகன் அநேகன் இறைவன் அடிவாழ்க 5 | |
| வேகம் கெடுத்தாண்ட வேந்தன் அடிவெல்க | |
| பிறப்பறுக்கும் பிஞ்ஞகன்தன் பெய்கழல்கள் வெல்க | |
| புறந்தார்க்குச் சேயோன் தன் பூங்கழல்கள் வெல்க | |
| கரங்குவிவார் உள்மகிழும் கோன்கழல்கள் வெல்க | |
| சிரம்குவிவார் ஓங்குவிக்கும் சீரோன் கழல் வெல்க 10 | |
| ஈசன் அடிபோற்றி எந்தை அடிபோற்றி | |
| தேசன் அடிபோற்றி சிவன் சேவடி போற்றி | |
| நேயத்தே நின்ற நிமலன் அடி போற்றி | |
| மாயப் பிறப்பு அறுக்கும் மன்னன் அடி போற்றி | |
| சீரார் பெருந்துறை நம் தேவன் அடி போற்றி 15 | |
| ஆராத இன்பம் அருளும் மலை போற்றி | |
| சிவன் அவன் என்சிந்தையுள் நின்ற அதனால் | |
| அவன் அருளாலே அவன் தாள் வணங்கிச் | |
| சிந்தை மகிழச் சிவ புராணம் தன்னை | |
| முந்தை வினைமுழுதும் ஓய உரைப்பன் யான். 20 | |
| கண் நுதலான் தன்கருணைக் கண்காட்ட வந்து எய்தி | |
| எண்ணுதற்கு எட்டா எழில் ஆர்கழல் இறைஞ்சி | |
| விண் நிறைந்தும் மண் நிறைந்தும் மிக்காய், விளங்கு ஒளியாய், | |
| எண் இறந்த எல்லை இலாதானே நின் பெரும்சீர் | |
| பொல்லா வினையேன் புகழுமாறு ஒன்று அறியேன் 25 | |
| புல்லாகிப் பூடாய்ப் புழுவாய் மரமாகிப் | |
| பல் விருகமாகிப் பறவையாய்ப் பாம்பாகிக் | |
| கல்லாய் மனிதராய்ப் பேயாய்க் கணங்களாய் | |
| வல் அசுரர் ஆகி முனிவராய்த் தேவராய்ச் | |
| செல்லாஅ நின்ற இத் தாவர சங்கமத்துள் 30 | |
| எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்து இளைத்தேன், எம்பெருமான் | |
| மெய்யே உன் பொன் அடிகள் கண்டு இன்று வீடு உற்றேன் | |
| உய்ய என் உள்ளத்துள் ஓங்காரமாய் நின்ற | |
| மெய்யா விமலா விடைப்பாகா வேதங்கள் | |
| ஐயா எனவோங்கி ஆழ்ந்து அகன்ற நுண்ணியனே 35 | |
| வெய்யாய், தணியாய், இயமானனாம் விமலா | |
| பொய் ஆயின எல்லாம் போய் அகல வந்தருளி | |
| மெய் ஞானம் ஆகி மிளிர் கின்ற மெய்ச் சுடரே | |
| எஞ்ஞானம் இல்லாதேன் இன்பப் பெருமானே | |
| அஞ்ஞானம் தன்னை அகல்விக்கும் நல் அறிவே 40 | |
| ஆக்கம் அளவு இறுதி இல்லாய், அனைத்து உலகும் | |
| ஆக்குவாய் காப்பாய் அழிப்பாய் அருள் தருவாய் | |
| போக்குவாய் என்னைப் புகுவிப்பாய் நின் தொழும்பின் | |
| நாற்றத்தின் நேரியாய், சேயாய், நணியானே | |
| மாற்றம் மனம் கழிய நின்ற மறையோனே 45 | |
| கறந்த பால் கன்னலொடு நெய்கலந்தாற் போலச் | |
| சிறந்தடியார் சிந்தனையுள் தேன்ஊறி நின்று | |
| பிறந்த பிறப்பு அறுக்கும் எங்கள் பெருமான் | |
| நிறங்கள் ஓர் ஐந்து உடையாய், விண்ணோர்கள் ஏத்த | |
| மறைந்திருந்தாய், எம்பெருமான் வல்வினையேன் தன்னை 50 | |
| மறைந்திட மூடிய மாய இருளை | |
| அறம்பாவம் என்னும் அரும் கயிற்றால் கட்டி | |
| புறம்தோல் போர்த்து எங்கும் புழு அழுக்கு மூடி, | |
| மலம் சோரும் ஒன்பது வாயில் குடிலை | |
| மலங்கப் புலன் ஐந்தும் வஞ்சனையைச் செய்ய, 55 | |
| விலங்கு மனத்தால், விமலா உனக்கு | |
| கலந்த அன்பாகிக் கசிந்து உள் உருகும் | |
| நலம் தான் இலாத சிறியேற்கு நல்கி | |
| நிலம் தன்மேல் வந்து அருளி நீள்கழல்கள் காட்டி, | |
| நாயிற் கடையாய்க் கிடந்த அடியேற்குத் 60 | |
| தாயிற் சிறந்த தயா ஆன தத்துவனே | |
| மாசற்ற சோதி மலர்ந்த மலர்ச்சுடரே | |
| தேசனே தேன் ஆர்அமுதே சிவபுரானே | |
| பாசமாம் பற்று அறுத்துப் பாரிக்கும் ஆரியனே | |
| நேச அருள்புரிந்து நெஞ்சில் வஞ்சம் கெடப் 65 | |
| பேராது நின்ற பெருங்கருணைப் போராறே | |
| ஆரா அமுதே அளவிலாப் பெம்மானே | |
| ஓராதார் உள்ளத்து ஒளிக்கும் ஒளியானே | |
| நீராய் உருக்கி என் ஆருயிராய் நின்றானே | |
| இன்பமும் துன்பமும் இல்லானே உள்ளானே 70 | |
| அன்பருக்கு அன்பனே யாவையுமாய் இல்லையுமாய் | |
| சோதியனே துன்னிருளே தோன்றாப் பெருமையனே | |
| ஆதியனே அந்தம் நடுவாகி அல்லானே | |
| ஈர்த்து என்னை ஆட்கொண்ட எந்தை பெருமானே | |
| கூர்த்த மெய் ஞானத்தால் கொண்டு உணர்வார் தம்கருத்தில் 75 | |
| நோக்கரிய நோக்கே நுணுக்கரிய நுண் உணர்வே | |
| போக்கும் வரவும் புணர்வும் இலாப் புண்ணியனே | |
| காக்கும் என் காவலனே காண்பரிய பேர் ஒளியே | |
| ஆற்றின்ப வெள்ளமே அத்தா மிக்காய் நின்ற | |
| தோற்றச் சுடர் ஒளியாய்ச் சொல்லாத நுண் உணர்வாய் 80 | |
| மாற்றமாம் வையகத்தின் வெவ்வேறே வந்து அறிவாம் | |
| தேற்றனே தேற்றத் தெளிவே என் சிந்தனை உள் | |
| ஊற்றான உண்ணார் அமுதே உடையானே | |
| வேற்று விகார விடக்கு உடம்பின் உள்கிடப்ப | |
| ஆற்றேன் எம் ஐயா அரனே ஓ என்று என்று 85 | |
| போற்றிப் புகழ்ந்திருந்து பொய்கெட்டு மெய் ஆனார் | |
| மீட்டு இங்கு வந்து வினைப்பிறவி சாராமே | |
| கள்ளப் புலக்குரம்பைக் கட்டு அழிக்க வல்லானே | |
| நள் இருளில் நட்டம் பயின்று ஆடும் நாதனே | |
| தில்லை உள் கூத்தனே தென்பாண்டி நாட்டானே 90 | |
| அல்லல் பிறவி அறுப்பானே ஓ என்று | |
| சொல்லற்கு அரியானைச் சொல்லித் திருவடிக்கீழ் | |
| சொல்லிய பாட்டின் பொருள் உணர்ந்து சொல்லுவார் | |
| செல்வர் சிவபுரத்தின் உள்ளார் சிவன் அடிக்கீழ்ப் | |
| பல்லோரும் ஏத்தப் பணிந்து. 95 | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 2. கீர்த்தித் திரு அகவல் | |
| (தில்லையில் அருளியது - நிலைமண்டில ஆசிரியப்பா) | |
| தில்லை மூதூர் ஆடிய திருவடி | |
| பல் உயிர் எல்லாம் பயின்றனன் ஆகி | |
| எண்இல் பல்குணம் எழில்பெற விளங்கி | |
| மண்ணும் விண்ணும் வானோர் உலகும் | |
| துன்னிய கல்வி தோற்றியும் அழித்தும் 5 | |
| என்னுடை இருளை ஏறத்துரந்தும் | |
| அடியார் உள்ளத்து அன்பு மீதூரக் | |
| குடியாக் கொண்ட கொள்கையும் சிறப்பும் | |
| மன்னும் மாமலை மகேந்திரம் அதனில் | |
| சொன்ன ஆகமம் தோற்றுவித்து அருளியும் 10 | |
| கல்லா டத்துக் கலந்து இனிது அருளி | |
| நல்லா ளோடு நயப்புறவு எய்தியும் | |
| பஞ்சப் பள்ளியில் பால்மொழி தன்னொடும் | |
| எஞ்சாது ஈண்டும் இன்அருள் விளைத்தும் | |
| கிராத வேடமொடு கிஞ்சுக வாயவள் 15 | |
| விராவு கொங்கை நல்தடம் படிந்தும் | |
| கேவேடர் ஆகிக் கெளிறது படுத்தும் | |
| மாவேட்டு ஆகிய ஆகமம் வாங்கியும் | |
| மற்றவை தம்மை மகேந்திரத்து இருந்து | |
| உற்ற ஐம் முகங்களாள் பணித்து அருளியும் 20 | |
| நந்தம் பாடியில் நான் மறையோனாய் | |
| அந்தமில் ஆரியனாய் அமர்ந்து அருளியும் | |
| வேறு வேறு உருவும் வேறுவேறு இயற்கையும் | |
| நூறு நூறு ஆயிரம் இயல்பினது ஆகி | |
| ஏறு உடை ஈசன் இப்புவனியை உய்யக் 25 | |
| கூறு உடை மங்கையும் தானும் வந்தருளிக் | |
| குதிரையைக் கொண்டு குடநாடு அதன்மிகைக் | |
| சதுர்படத் சாத்தாய்த் தான் எழுந்தருளியும் | |
| வேலம் புத்தூர் விட்டேறு அருளிக் | |
| கோலம் பொலிவு காட்டிய கொள்கையும் 30 | |
| தர்ப்பணம் அதனில் சாந்தம் புத்தூர் | |
| வில்பொரு வேடற்கு ஈந்த விளைவும் | |
| மொக்கணி அருளிய முழுத்தழல் மேனி | |
| சொக்கது ஆகக் காட்டிய தொன்மையும் | |
| அரியொடு பிரமற்கு அளவு அறி ஒண்ணான் 35 | |
| நரியைக் குதிரை ஆக்கிய நன்மையும் | |
| ஆண்டுகொண்டருள அழகுறு திருவடி | |
| பாண்டியன் தனக்குப் பரிமாவிற்று | |
| ஈண்டு கனகம் இசையப் பெறா அது | |
| ஆண்டான் எம்கோன் அருள்வழி இருப்பத் 40 | |
| தூண்டு சோதி தோற்றிய தொன்மையும் | |
| அந்தணன் ஆகி ஆண்டுகொண்டருளி | |
| இந்திர ஞாலம் காட்டிய இயல்பும் | |
| மதுரைப் பெருநல் மாநகர் இருந்து | |
| குதிரைச் சேவகன் ஆகிய கொள்கையும் 45 | |
| ஆங்கது தன்னில் அடியவர்க்கு ஆகப் | |
| பாங்காய் மண் சுமந்தருளிய பரிசும் | |
| உத்தர கோச மங்கையுள் இருந்து | |
| வித்தக வேடங் காட்டிய இயல்பும் | |
| பூவணம் அதனில் பொலிந்து இருந்து அருளித் 50 | |
| தூவண மேனி காட்டிய தொன்மையும் | |
| வாத வூரினில் வந்து இனிது அருளிப் | |
| பாதச் சிலம்பொலி காட்டிய பண்பும் | |
| திரு ஆர் பொருந்துறைச் செல்வன் ஆகிக் | |
| கரு ஆர் சோதியில் கரந்த கள்ளமும் 55 | |
| பூவலம் அதனில் பொலிந்து இனிது அருளிப் | |
| பாவம் நாசம் ஆக்கிய பரிசும் | |
| தண்ணீர்ப் பந்தல் சயம்பெற வைத்து | |
| நல்நீர்ச் சேவகன் ஆகிய நன்மையும் | |
| விருந்தினன் ஆகி வெண்காடு அதனில் 60 | |
| குருந்தின் கீழ் அன்றிருந்த கொள்கையும் | |
| பட்ட மங்கையில் பாங்காய் இருந்து அங்கு | |
| அட்ட மாசித்தி அருளிய அதுவும் | |
| வேடுவன் ஆகி வேண்டு உருக் கொண்டு | |
| காடு அது தன்னில் கரந்த உள்ளமும் 65 | |
| மெய்க் காட்டிட்டு வேண்டு உருக் கொண்டு | |
| தக்கான் ஒருவன் ஆகிய தன்மையும் | |
| ஓரி ஊரில் உகந்து இனிது அருளி | |
| பாரிரும் பாலகன் ஆகிய பரிசும் | |
| பாண்டூர் தன்னில் ஈண்ட இருந்தும் 70 | |
| தேவூர்த் தென்பால் திகழ்தரு தீவில் | |
| கோவார் கோலம் கொண்ட கொள்கையும் | |
| தேன் அமர் சோலைத் திரு ஆரூரில் | |
| ஞானம் தன்னை நல்கிய நன்மையும் | |
| இடைமருது அதனில் ஈண்ட இருந்து 75 | |
| படிமப் பாதம் வைத்த அப்பரிசும் | |
| ஏகம் பத்தில் இயல்பாய் இருந்து | |
| பாகம் பெண்ணோடு ஆயின பரிசும் | |
| திருவாஞ்சியத்தில் சீர்பெற இருந்து | |
| மருவார் குழலியொடு மகிழ்ந்த வண்ணமும் 80 | |
| சேவகன் ஆகித் திண்சிலை ஏந்திப் | |
| பாவகம் பலபல காட்டிய பரிசும் | |
| கடம்பூர் தன்னில் இடம்பெற இருந்தும் | |
| ஈங்கோய் மலையில் எழிலது காட்டியும் | |
| ஐயாறு அதனில் சைவன் ஆகியும் 85 | |
| துருத்தி தன்னில் அருத்தியோடு இருந்தும் | |
| திருப்பனை ஊரில் விருப்பன் ஆகியும் | |
| கழுமலம் அதனில் காட்சி கொடுத்தும் | |
| கழுக்குன்று அதனில் வழுக்காது இருந்தும் | |
| புறம்பயம் அதனில் அறம்பல அருளியும் 90 | |
| குற்றாலத்துக் குறியாய் இருந்தும் | |
| அந்தமில் பெருமை அழல் உருக் கரந்து | |
| சுந்தர வேடத்து ஒருமுதல் உருவுகொண்டு | |
| இந்திர ஞாலம் போலவந்து அருளி | |
| எவ்வெவர் தன்மையும் தன்வயிள் படுத்துத் 95 | |
| தானே ஆகிய தயாபரன் எம் இறை | |
| சந்திர தீபத்துச் சாத்திரன் ஆகி | |
| அந்திரத்து இழிந்து வந்து அழகு அமர் பாலையுள் | |
| சுந்தரத் தன்மையொடு துதைந்து இருந்தருளியும் | |
| மந்திர மாமலை மகேந்திர வெற்பன் 100 | |
| அந்தம் இல் பெருமை அருள் உடை அண்ணல் | |
| எம் தமை ஆண்ட பரிசு அது பகரின் | |
| ஆற்றல் அதுவுடை அழகமர் திரு உரு | |
| நீற்றுக் கோடி நிமிர்ந்து காட்டியும் | |
| ஊனம் தன்னை ஒருங்குடன் அறுக்கும் 105 | |
| ஆனந் தம்மே ஆறா அருளியும் | |
| மாதில் கூறுஉடை மாப்பெரும் கருணையன் | |
| நாதப் பெரும்பறை நவின்று கறங்கவும் | |
| அழுக்கு அடையாமல் ஆண்டுகொண்டு அருள்பவன் | |
| கழுக் கடை தன்னைக் கைக்கொண்டு அருளியும் 110 | |
| மூலம் ஆகிய மும்மலம் அறுக்கும் | |
| தூய மேனிச் சுடர்விடு சோதி | |
| காதலன் ஆகிக் கழுநீர் மாலை | |
| ஏறு உடைத்தாக எழில்பெற அணித்தும் | |
| அரியொடு பிரமற்கு அளவு அறியாதவன் 115 | |
| பரிமாவின் மிசைப் பயின்ற வண்ணமும் | |
| மீண்டு வாராவழி அருள் புரிபவன் | |
| பாண்டி நாடே பழம்பதி ஆகவும் | |
| பக்தி செய் அடியாரைப் பரம்பரத்து உய்ப்பவன் | |
| உத்தர கோச மங்கை ஊர் ஆகவும் 120 | |
| ஆதி மூர்த்திகளுக்கு அருள்புரிந்து அருளிய | |
| தேவ தேவன் திருப் பெயர் ஆகவும் | |
| இருள கடிந்து அருளிய இன்ப ஊர்தி | |
| அருளிய பெருமை அருள்மலை யாகவும் | |
| எப்பெருந் தமையும் எவ்வெவர் திறமும் 125 | |
| அப்பரிசு அதனால் ஆண்டுகொண்டருளி | |
| நாயினேனை நலம்மலி தில்லையுள் | |
| கோலம் ஆர்தரு பொதுவினில் வருகஎன | |
| ஏல என்னை ஈங்கு ஒழித் தருளி | |
| அன்று உடன் சென்ற அருள்பெறும் அடியவர் 130 | |
| ஒன்ற ஒன்ற உடன் கலந்து அருளியும் | |
| எய்த வந்திலாதார் எரியில் பாயவும் | |
| மாலது வாகி மயக்கம் எய்தியும் | |
| பூதலம் அதனில் புரண்டுவீழ்ந்து அலறியும் | |
| கால்விசைத்து ஓடிக் கடல்புக மண்டி 135 | |
| நாத நாத என்று அழுது அரற்றி | |
| பாதம் எய்தினர் பாதம் எய்தவும் | |
| பதஞ்சலிக் கருளிய பரமநாடக என்ற | |
| இதம் சலிப்பெய்த நின்று ஏங்கினர் ஏங்கவும் | |
| எழில்பெறும் இமயத்து இயல்புஉடை அம்பொன் 140 | |
| பொலிதரு புலியூர்ப் பொதுவினில் நடம் நவில் | |
| கனிதரு செவ்வாய் உமையொடு காளிக்கு | |
| அருளிய திருமுகத்து அழகு உறு சிறுநகை | |
| இறைவன் ஈண்டிய அடியவ ரோடும் | |
| பொலிதரு புலியூர் புக்கு இனிது அருளினன் 145 | |
| ஒலிதரு கைலை உயர்கிழ வோனே | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 3. திருவண்டப் பகுதி | |
| ( தில்லையில் அருளயது - இணைக் குறள் ஆசிரியப்பா) | |
| அண்டப் பகுதியின் உண்டைப் பிறக்கம் | |
| அளப்பு அரும் தன்மை வளப் பெருங் காட்சி | |
| ஒன்றனுக்கு ஒன்று நின்றெழில் பகரின் | |
| நூற்று ஒரு கோடியின் மேல்பட விரிந்தன | |
| இல்நுழை கதிரின் துன் அணுப் புரையச் 5 | |
| சிறிய ஆகப் பெரியோன் தெரியின் | |
| வேதியன் தொகையொடு மாலவன் மிகுதியும் | |
| தோற்றமும் சிறப்பும் ஈற்றொடு புணரிய | |
| மாப்பேர் ஊழியும் நீக்கமும் நிலையும் | |
| சூக்கமொடு தூலத்துச் சூறை மாருதத்து 10 | |
| எறியது வளியின் | |
| கொட்கப் பெயர்க்கும் குழகன் முழுவதும் | |
| படைப்போன் படைக்கும் பழையோன் படைத்தவை | |
| காப்போன் காக்கும் கடவுள், காப்பவை | |
| காப்போன், கரப்பவை கருதாக் 15 | |
| கருத்துடைக் கடவுள், திருத்தகும் | |
| அறுவகைச் சமயத்து அறுவகை யோர்க்கும் | |
| வீடுபேறாய் நின்ற விண்ணோர் பகுதி | |
| கீடம் புரையும் கிழவோன், நாள் தொறும் | |
| அருக்கனின் சோதி அமைத்தோன், திருத்தகு 20 | |
| மதியில் தண்மை வைத் தோன், திண்திறல் | |
| தீயில் வெம்மை செய்தோன், பொய்தீர் | |
| வானில் கலப்பு வைத்தோன், மேதகு | |
| காலின் ஊக்கம் கண்டோ ன், நிழல் திகழ் | |
| நீரில் இன்சுவை நிகழ்ந்தோன், வெளிப்பட 25 | |
| மண்ணில் திண்மை வைத்தோன், என்று என்று | |
| எனைப் பல கோடி எனைப் பல பிறவும் | |
| அனைத்து அனைத்து அவ்வயின் அடைத்தோன். அஃதான்று | |
| முன்னோன் காண்க, முழுதோன் காண்க | |
| தன்நேர் இல்லோன் தானே காண்க 30 | |
| ஏனம் தொல் எயிறு அணிந்தோன் காண்க | |
| கானம் புலியுரி அரையோன் காண்க | |
| நீற்றோன் காண்க, நினைதொறும் நினைதொறும் | |
| ஆற்றேன் காண்க, அந்தோ கெடுவேன் | |
| இன்னிசை வீணையில் இசைத்தோன் காண்க 35 | |
| அன்னது ஒன்று அவ் வயின் அறிந்தோன் காண்க | |
| பரமன் காண்க, பழையோன் காண்க | |
| பிரமன்மால் காணாப் பெரியோன் காண்க | |
| அற்புதன் காண்க, அநேகன் காண்க | |
| சொற்பதங் கடந்த தொல்லோன் காண்க 40 | |
| சித்தமும் செல்லாச் சேட்சியன் காண்க | |
| பத்தி வலையில் படுவோன் காண்க | |
| ஒருவன் என்றும் ஒருவன் காண்க | |
| விரிபொழில் முழுதாய் விரிந்தோன் காண்க | |
| அணுத்தரும் தன்மையில் ஐயோன் காண்க 45 | |
| இணைப்பு அரும் பெருமையில் ஈசன் காண்க | |
| அரிய அதில் அரிய அரியோன் காண்க | |
| மருவி எப்பொருளும் வளர்ப்போன் காண்க | |
| நூல் உணர்வு உணரா நுண்ணியன் காண்க | |
| மேலோடு கீழாய் விரிந்தோன் காண்க 50 | |
| அந்தமும் ஆதியும் அகன்றோன் காண்க | |
| பந்தமும் வீடும் படைப்போன் காண்க | |
| நிற்பதுஞ் செல்வதும் ஆனோன் காண்க | |
| கற்பதும் இறுதியும் கண்டோ ன் காண்க | |
| யாவரும் பெற உறும் ஈசன் காண்க 55 | |
| தேவரும் அறியாச் சிவனே காண்க | |
| பெண்ஆண் அலிஎனும் பெற்றியன் காண்க | |
| கண்ணால் யானும் கண்டேன் காண்க | |
| அருள்நனி சுரக்கும் அமுதே காண்க | |
| கருணையின் பெருமை கண்டேன் காண்க 60 | |
| புவனியல் சேவடி தீண்டினன் காண்க | |
| சிவன் என யானும் தேறினன் காண்க | |
| அவன் எனை ஆட்கொண்டு அருளினன் காண்க | |
| குவளைக் கண்ணி கூறன் காண்க | |
| அவளுந் தானும் உடனே காண்க 65 | |
| பரமா னந்தம் பழம் கட லதுவே | |
| கருமா முகிலில் தோன்றித் | |
| திருவார் பெருந்துறை வரையில் ஏறித் | |
| திருத்தகு மின்ஒளி திசைதிசை விரிய | |
| ஐம்புலம் பந்தனை வாள்அரவு இரிய 70 | |
| வெம் துயர் கோடை மாத்தலை கரப்ப | |
| நீடு எழில் தோன்றி வாள் ஒளி மிளிர | |
| எம்தம் பிறவியில் கோபம் மிகுந்து | |
| முரசு ஏறிந்து மாப்பெருங் கருணையில் முழங்கிப் | |
| பூப்புரை அஞ்சலி காந்தள் காட்ட 75 | |
| எஞ்சா இன்னருள் நுண்துளி கொள்ளச் | |
| செஞ்சுடர் வெள்ளம் திசைதிசை தெவிட்ட வரையுறக் | |
| கேதக் குட்டம் கையற வோங்கி | |
| இருமுச் சமயத்து ஒரு பேய்த் தேரினை | |
| நீர்நசை தரவரும் நெடுங்கண் மான்கணம் 80 | |
| தவப்பெரு வாயிடைப் பருகித் தளர்வொடும் | |
| அவப்பெருந் தாபம் நீங்காது அசைந்தன | |
| ஆயிடை வானப் பேரியாற்று அகவயின் | |
| பாய்ந்து எழுந்து இன்பம் பெருஞ்சுழி கொழித்துச் | |
| சுழித்து எம்பந்தம் மாக் கரைபொருது அலைத்திடித்து 85 | |
| ஊழ் ஊழ் ஓங்கிய நங்கள் | |
| இருவினை மாமரம் வேர் பறித்து எழுந்து | |
| உருவ அருள்நீர் ஓட்டா அருவரைச் | |
| சந்தின் வான்சிறை கட்டி மட்டவிழ் | |
| வெறிமலர்க் குளவாய் கோலி நிறையகில் 90 | |
| மாப்புகைக் கரைசேர் வண்டுடைக் குளத்தின் | |
| மீக்கொள மேல்மேல் மகிழ்தலின் நோக்கி | |
| அருச்சனை வயல் உள் அன்புவித்து இட்டுத் | |
| தொண்ட உழவர் ஆரத் தந்த | |
| அண்டத்து அரும்பெறல் மேகன் வாழ்க 95 | |
| கரும்பணக் கச்சைக் கடவுள் வாழ்க | |
| அரும்தவர்ககு அருளும் ஆதி வாழ்க | |
| அச்சம் தவிர்த்த சேவகன் வாழ்க | |
| நிச்சலும் ஈர்த்தாட் கொள்வோன் வாழ்க | |
| சூழ்இருள் துன்பம் துடைப்போன் வாழ்க 100 | |
| எய்தினர்க்கு ஆர்அமுது அளிப்போன் வாழ்க | |
| கூர்இருள் கூத்தொடு குனிப்போன் வாழ்க | |
| பேர்அமைத் தோளி காதலன் வாழ்க | |
| ஏதிலார்ககு ஏதில்எம் இறைவன் வாழ்க | |
| காதலர்க்கு எய்ப்பினில் வைப்பு வாழ்க 105 | |
| நச்சு அரவு ஆட்டிய நம்பன் போற்றி | |
| பிச்சு எமை ஏற்றிய பெரியோன் போற்றி | |
| நீற்றொடு தோற்ற வல்லோன் போற்றி நாற்றிசை | |
| நடப்பன நடாஅய்க் கிடப்பன கிடாஅய் | |
| நிற்பன நிறீஇச் 110 | |
| சொல்பதம் கடந்த தொல்லோன் | |
| உள்ளத் துணர்ச்சியிற் கொள்ளவும் படாஅன் | |
| கண்முதல் புலனாற் காட்சியும் இல்லோன் | |
| விண்முதல் பூதம் வெளிப்பட வகுத்தோன் | |
| பூவில் நாற்றம் போன்றுயர்ந் தெங்கும் 115 | |
| ஒழிவற நிறைந்து மேவிய பெருமை | |
| இன்று எனக்கு எளிவந்து அருளி | |
| அழிதரும் ஆக்கை ஒழியச்செய்த ஒண்பொருள் | |
| இன்றெனக் கெளிவந்து இருந்தனன் போற்றி | |
| அளிதரும் ஆக்கை செய்தோன் போற்றி 20 | |
| ஊற்றிருந்த துள்ளங் களிப்போன் போற்றி | |
| ஆற்றா இன்பம் அலர்ந்தலை போற்றி | |
| போற்றா ஆக்கையைப் பொறுத்தல் புகலேன் | |
| மரகதக் குவாஅல் மாமணிப் பிறக்கம் | |
| மின்ஒளி கொண்ட பொன்னொளி திகழத் 125 | |
| திசைமுகன் சென்று தேடினர்க்கு ஒளித்தும் | |
| முறையுளி ஒற்றி முயன்றவர்க்கு ஒளித்தும் | |
| ஒற்றுமை கொண்டு நோக்கும் உள்ளத்து | |
| உற்றவர் வருந்த உறைப்பவர்க்கு ஒளித்தும் | |
| மறைத்திறம் நோக்கி வருந்தினர்க்கு ஒளித்தும் 130 | |
| இத்தந் திரத்தில் காண்டும் என்று இருந்தோர்க்கு | |
| அத்தந் திரத்தில் அவ்வயின் ஒளித்தும் | |
| முனிவு அற நோக்கி நனிவரக் கௌவி | |
| ஆணெனத் தோன்றி அலியெனப் பெயர்ந்து | |
| வாள்நுதல் பெண்என ஒளித்தும் சேண்வயின் 135 | |
| ஐம்புலன் செலவிடுத்து அருவரை தொறும்போய்த் | |
| துற்றவை துறந்த வெற்று உயிர் ஆக்கை | |
| அருந்தவர் காட்சியுள் திருந்த ஒளித்தும் | |
| ஒன்று உண்டில்லை யென்றறி வொளித்தும் | |
| பண்டே பயில்தொறும் இன்றே பயில்தொறும் 140 | |
| ஒளிfக்கும் சோரனைக் கண்டனம் | |
| ஆர்மின் ஆர்மின் நாண்மலர்ப் பிணையலில் | |
| தாள்தனை இடுமின் சுற்றுமின் சூழ்மின் | |
| தொடர்மின் விடேன்மின் | |
| பற்றுமின் என்றவர் பற்றுமுற்று ஒளித்தும் 145 | |
| தன்நேர் இல்லோன் தானே ஆன தன்மை | |
| என் நேர் அனையோர் கேட்கவந்து இயம்பி | |
| அறைகூவி ஆட்கொண்டருளி | |
| மறையோர் கோலம் காட்டி அருளலும் | |
| உலையா அன்பு என்பு உருக ஓலமிட்டு 150 | |
| அலைகடல் திரையில் ஆர்த்து ஆர்த்து ஓங்கித் | |
| தலை தடுமாறா வீழ்ந்துபுரண் டலறிப் | |
| பித்தரின் மயங்கி மத்தரின் மதித்து | |
| நாட்டவர் மருளவும் கேட்டவர் வியப்பவும் | |
| கடைக்களிறு ஏற்றாத் தடம்பெரு மதத்தின் 155 | |
| ஆற்றேன் ஆக அவயவம் சுவைதரு | |
| கோற்றேன் கொண்டு செய்தனன் | |
| ஏற்றார் மூதூர் எழில்நகை எரியின் | |
| வீழ்வித்து ஆங்கு அன்று அருட்பெருந் தீயின் | |
| அடியோம் அடிக்குடில் 160 | |
| ஒருத்தரும் வழாமை யொடுக்கினன் | |
| தடக்கையின் நெல்லிக் கனியெனக் காயினன் | |
| சொல்லுவது அறியேன் வாழி முறையோ | |
| தரியேன் நாயேன் தான் எனைச் செய்தது | |
| தெரியேன் ஆஆ செத்தேன் அடியேற்கு 165 | |
| அருளியது அறியேன் பருகியும் ஆரேன் | |
| விழுங்கியும் ஒல்ல கில்லேன் | |
| செழுந்தண் பாற்கடல் திரைபுரை வித்து | |
| உவர்க்கடல் நள்ளும்நீர் உள்அகம் ததும்ப | |
| வாக்கு இறந்து அமுதம் மயிர்க்கால் தோறும் 170 | |
| தேக்கிடச் செய்தனன் கொடியேன் ஊன்தழை | |
| குரம்பை தோறும் நாய் உடல் அகத்தே | |
| குரம்பைகொண்டு இன்தேன் பாய்த்தி நிரம்பிய | |
| அற்புதம் ஆன அமுத தாரைகள் | |
| எற்புத் துளைதொறும் ஏற்றினன் உருகுவது 175 | |
| உள்ளம் கொண்டோ ர் உருச்செய் தாங்கு எனக்கு | |
| அள் ஊறு ஆக்கை அமைத்தனன் ஒள்ளிய | |
| கன்னற் கனிதேர் களிறு எனக் கடைமுறை | |
| என்னையும் இருப்பது ஆக்கினன் என்னில் | |
| கருணை வான்தேன் கலக்க 180 | |
| அருளொடு பரா அமுது ஆக்கினன் | |
| பிரமன் மால் அறியாப் பெற்றி யோனே | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 4. போற்றித் திருஅகவல் | |
| (தில்லையில் அருளியது - நிலைமண்டில ஆசிரியப்பா) | |
| நான்முகன் முதலா வானவர் தொழுது எழ | |
| ஈர் அடியாலே மூவுலகு அளந்து | |
| நால் திசை முனிவரும் ஐம்புலன் மலரப் | |
| போற்றி செய் கதிர்முடித் திருநெடுமால் அன்று | |
| அடிமுடி அறியும் ஆதரவு அதனில் | |
| கடும் முரண் ஏனம் ஆகிமுன் கலந்து | |
| ஏழ்தலம் உருவ இடந்து பின் எய்த்து | |
| ஊழி முதல்வ சயசய என்று | |
| வழுத்தியும் காணா மலர்அடி இணைகள் | |
| வழுத்துதற்கு எளிதாய் வார் கடல் உலகினில் 10 | |
| யானை முதலா எறும்பு ஈறாய | |
| ஊனம் இல் யோனியின் உள்வினை பிழைத்தும் | |
| மானுடப் பிறப்பினுள் மாதா உதரத்து | |
| ஈனம் இல் கிருமிச் செருவினில் பிழைத்தும் | |
| ஒரு மதித் தான்றியின் இருமையில் பிழைத்தும் | |
| இருமதி விளைவின் ஒருமையில் பிழைத்தும் | |
| மும்மதி தன்னுள் அம்மதம் பிழைத்தும் | |
| ஈர் இரு திங்களில் பேர் இருள் பிழைத்தும் | |
| அஞ்சு திங்களில் முஞ்சுதல் பிழைத்தும் | |
| ஆறு திங்களில் ஊறு அலர் பிழைத்தும 20 | |
| ஏழு திங்களில் தாழ் புவி பிழைத்தும் | |
| எட்டுத் திங்களில் கட்டமும் பிழைத்தும் | |
| ஒன்பதில் வருதரு துன்பமும் பிழைத்தும் | |
| தக்க தசமதி தாயொடு தான்படும் | |
| துக்க சாகரம் துயர் இடைப்பிழைத்தும் | |
| ஆண்டுகள் தோறும் அடைந்த அக்காலை | |
| ஈண்டியும் இருத்தியும் எனைப்பல பிழைத்தும் | |
| காலை மலமொடு கடும்பகல் பசி நிசி | |
| வேலை நித்திரை யாத்திரை பிழைத்தும் | |
| கரும்குழல் செவ்வாய் வெள்நகைக் கார்மயில் 30 | |
| ஒருங்கிய சாயல் நெருங்கி உள் மதர்த்துக் | |
| கச்சு அற நிமிர்ந்து கதிர்ந்து முன் பணைத்து | |
| எய்த்து இடைவருந்த எழுந்து புடைபரந்து | |
| ஈர்க்கு இடைபோகா இளமுலை மாதர்தம் | |
| கூர்த்த நயனக் கொள்ளையில் பிழைத்தும் | |
| பித்த உலகர் பெரும் துறைப் பரப்பினுள் | |
| மத்தம் களிறு எனும் அவாவிடைப் பிழைத்தும் | |
| கல்வி என்னும் பல்கடல் பிழைத்தும் | |
| செல்வம் என்னும் அல்லலில் பிழைத்தும் | |
| நல்குரவு என்னும் தொல்விடம் பிழைத்தும் 40 | |
| புல்வரம்பு ஆய பலதுறை பிழைத்தும் | |
| தெய்வம் என்பதோர் சித்தம் உண்டாகி | |
| முனிவு இலாதது ஓர் பொருள் அது கருதலும் | |
| ஆறு கோடி மாயா சக்திகள் | |
| வேறு வேறு தம் மாயைகள் தொடங்கின | |
| ஆத்தம் ஆனார் அயலவர் கூடி | |
| நாத்திகம் பேசி நாத்தழும்பு ஏறினர் | |
| சுற்றம் என்னும் தொல்பசுக் குழாங்கள் | |
| பற்றி அழைத்துப் பதறினர் பெருகவும் | |
| விரதமே பரம் ஆக வேதியரும் 50 | |
| சரதம் ஆகவே சாத்திரம் காட்டினர் | |
| சமய வாதிகள் தம்தம் தங்களே | |
| அமைவது ஆக அரற்றி மலைந்தனர் | |
| மிண்டிய மாயா வாதம் என்னும் | |
| சண்ட மாருதம் சுழிந்து அடித்துத் தாஅர்த்து | |
| உலோகாய தமெனும் ஒள் திறப்பாம்பின் | |
| கலா பேதத்த கடுவிடம் எய்தி | |
| அதில் பெருமாயை எனைப்பல சூழவும் | |
| தப்பாமே தாம் பிடித்தது சலியாத் | |
| தழலது கண்ட மெழுகு அது போலத் 60 | |
| தொழுது உளம் உருகி அழுது உடல்கம்பித்து | |
| ஆடியும் அலறியும் பாடியும் பரவியும் | |
| கொடிறும் பேதையும் கொண்டது விடாதென | |
| படியே ஆகி நல் இடைஅறா அன்பின் | |
| பசுமரத்து ஆணி அறைந்தால் போலக் | |
| கசிவது பெருகிக் கடல் என மறுகி | |
| அகம் குழைந்து அனுகுலமாய் மெய் விதிர்த்துச் | |
| சகம் பேய் என்று தம்மைச் சிரிப்ப | |
| நாண் அது ஒழிந்து நாடவர் பழித்துரை | |
| பூண் அது ஆகக் கோணுதல் இன்றிச் 70 | |
| சதுர் இழந்து அறிமால் கொண்டு சாரும் | |
| கதியது பரமா அதிசயம் ஆகக் | |
| கற்றா மனம் எனக் கதறியும் பதறியும் | |
| மற்று ஓர் தெய்வம் கனவிலும் நினையாது | |
| அருபரத்து ஒருவன் அவனியில் வந்து | |
| குருபரன் ஆகி அருளிய பெருமையைச் | |
| சிறுமை என்று இகழாதே திருவடி இணையைப் | |
| பிறிவினை அறியா நிழல் அது போல | |
| முன் பின்னாகி முனியாது அத்திசை | |
| என்பு நைந்து உருகி நெக்கு நெக்கு ஏங்கி 80 | |
| அன்பு எனும் ஆறு கரை அது புரள | |
| நன்புலன் ஒன்றி நாத என்று அரற்றி | |
| உரை தடுமாறி உரோமம் சிலிர்ப்ப | |
| கரமலர் மொட்டித்து இருதயம் மலரக் | |
| கண்களி கூர நுண் துளி அரும்ப | |
| சாயா அன்பினை நாள்தொரும் தழைப்பவர் | |
| தாயே ஆகி வளர்த்தனை போற்றி | |
| மெய் தரு வேதியன் ஆகி வினைகெடக் | |
| கைதரவல்ல கடவுள் போற்றி | |
| ஆடக மதுரை அரசே போற்றி 90 | |
| கூடல் இலங்கு குருமணி போற்றி | |
| தென் தில்லை மன்றினுள் ஆடி போற்றி | |
| இன்று எனக்கு ஆர் அமுது ஆனாய் போற்றி | |
| மூவா நான்மறை முதல்வா போற்றி | |
| சேவார் வெல்கொடிச் சிவனே போற்றி | |
| மின் ஆர் உருவ விகிர்தா போற்றி | |
| கல் நார் உரித்த கனியே போற்றி | |
| காவாய் கனகக் குன்றே போற்றி | |
| ஆ ஆ என்தனக்கு அருளாய் போற்றி | |
| படைப்பாய் காப்பாய் துடைப்பாய் போற்fறி 100 | |
| இடரைக் களையும் எந்தாய் போற்றி | |
| ஈச போற்றி இறைவா போற்றி | |
| தேசப் பளிங்கின் திரளே போற்றி | |
| அரைசே போற்றி அமுதே போற்றி | |
| விரை சேர் சரண விகிர்தா போற்றி | |
| வேதி போற்றி விமலா போற்றி | |
| ஆதி போற்றி அறிவே போற்றி | |
| கதியே போற்றி கனியே போற்றி | |
| நதி நேர் நெஞ்சடை நம்பா போற்றி | |
| உடையாய் போற்றி உணர்வே போற்றி 110 | |
| கடையேன் அடிமை கண்டாய் போற்றி | |
| ஐயா போற்றி அணுவே போற்றி | |
| சைவா போற்றி தலைவா போற்றி | |
| குறியே போற்றி குணமே போற்றி | |
| நெறியே போற்றி நினைவே போற்றி | |
| வானோர்க்கு அரிய மருந்தே போற்றி | |
| ஏனோர்க்கு எளிய இறைவா போற்றி | |
| மூவேழ் சுற்றமும் முரண் உறு நரகு இடை | |
| ஆழாமே அருள் அரசே போற்றி | |
| தோழா போற்றி துணைவா போற்றி 120 | |
| வாழ்வே போற்றி என் வைப்பே போற்றி | |
| முத்தா போற்றி முதல்வா போற்றி | |
| அத்தா போற்றி அரனே போற்றி | |
| உரைஉணர்வு இறந்த ஒருவ போற்றி | |
| விரிகடல் உலகின் விளைவே போற்றி | |
| அருமையில் எளிய அழகே போற்றி | |
| கருமுகி லாகிய கண்ணே போற்றி | |
| மன்னிய திருவருள் மலையே போற்றி | |
| என்னையும் ஒருவ னாக்கி இருங்கழல் | |
| சென்னியில் வைத்த சேவக போற்றி 130 | |
| தொழுதகை துன்பந் துடைப்பாய் போற்றி | |
| அழிவிலா ஆனந்த வாரி போற்றி | |
| அழிவதும் ஆவதும் கடந்தாய் போற்றி | |
| முழுவதும் இறந்த முதல்வா போற்றி | |
| மான்நேர் நோக்கி மணாளா போற்றி | |
| வான்அகத்து அமரர் தாயே போற்றி | |
| பார்இடை ஐந்தாய்ப் பரந்தாய் போற்றி | |
| நீரிடை நான்காய் நிகழ்ந்தாய் போற்றி | |
| தீயிடை மூன்றாய்த் திகழ்ந்தாய் போற்றி | |
| வளியிடை இரண்டாய் மகிழ்ந்தாய் போற்றி 140 | |
| வெளியிடை ஒன்றாய் விளைந்தாய் போற்றி | |
| அளிபவர் உள்ளதது அமுதே போற்றி | |
| கனவிலும் தேவர்க்கு அரியாய் போற்றி | |
| நனவிலும் நாயேற்கு அருளினை போற்றி | |
| இடைமருது உறையும் எந்தாய் போற்றி | |
| சடைஇடைக் கங்கை தரித்தாய் போற்றி | |
| ஆரூர் அமர்ந்த அரசே போற்றி | |
| சீர் ஆர் திருவையாறா போற்றி | |
| அண்ணாமலை எம் அண்ணா போற்றி | |
| கண் ஆர் அமுதக் கடலே போற்றி 150 | |
| ஏகம்பத்து உறை எந்தாய் போற்றி | |
| பாகம் பெண் உரு ஆனாய் போற்றி | |
| பராய்த் துறை மேவிய பரனே போற்றி | |
| சிராப்பள்ளி மேவிய சிவனே போற்றி | |
| மற்று ஓர் பற்று இங்கு அறியோன் போற்றி | |
| குற்றாலத்து எம் கூத்தா போற்றி | |
| கோகழி மேவிய கோவே போற்றி | |
| ஈங்கோய் மலை எந்தாய் போற்றி | |
| பாங்கு ஆர் பழனத்து அழகா போற்றி | |
| கடம்பூர் மேவிய விடங்கா போற்றி 160 | |
| அடைந்தவர்க்கு அருளும் அப்பா போற்றி | |
| இத்தி தன்னின் கீழ் இருமூவர்க்கு | |
| அத்திக்கு அருளிய அரசே போற்றி | |
| தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி | |
| என் நாட்டவர்க்கும் இறைவா போற்றி | |
| ஏனக் குருளைக்கு அருளினை போற்றி | |
| மானக் கயிலை மலையாய் போற்றி | |
| அருளிட வேண்டும் அம்மான் போற்றி | |
| இருள் கெட அருளும் இறைவா போற்றி | |
| தளர்ந்தேன் அடியேன் தமியேன் போற்றி 170 | |
| களம் கொளக் கருத அருளாய் போற்றி | |
| அஞ்சேல் என்று இங்கு அருளாய் போற்றி | |
| நஞ்சே அமுதா நயந்தாய் போற்றி | |
| அத்தா போற்றி ஐயா போற்றி | |
| நித்தா போற்றி நிமலா போற்றி | |
| பத்தா போற்றி பவனே போற்றி | |
| பெரியாய் போற்றி பிரானே போற்றி | |
| அரியாய் போற்றி அமலா போற்றி | |
| மறையோர் கோல நெறியே போற்றி | |
| முறையோ தரியேன் முதல்வா போற்றி 180 | |
| உறவே போற்றி உயிரே போற்றி | |
| சிறவே போற்றி சிவமே போற்றி | |
| மஞ்சா போற்றி மணாளா போற்றி | |
| பஞ்சு ஏர் அடியான் பங்கா போற்றி | |
| அலந்தேன் நாயேன் அடியேன் போற்றி | |
| இலங்கு சுடர் எம் ஈசா போற்றி | |
| சுவைத்தலை மேவிய கண்ணே போற்றி | |
| குவைப்பதி மலிந்த கோவே போற்றி | |
| மலை நாடு உடைய மன்னே போற்றி | |
| கலை ஆர் அரிகேசரியாய் போற்றி 190 | |
| திருக்கழுக் குன்றில் செல்வா போற்றி | |
| பொருப்பு அமர் பூவணத்து அரனே போற்றி | |
| அருவமும் உருவமும் ஆனாய் போற்றி | |
| மருவிய கருணை மலையே போற்றி | |
| துரியமும் இறந்த சுடரே போற்றி | |
| தெரிவு அரிது ஆகிய தெளிவே போற்றி | |
| தேளா முத்தச் சுடரே போற்றி | |
| ஆள் ஆனவர்களுக்கு அன்பா போற்றி | |
| ஆரா அமுதே அருளா போற்றி | |
| பேர் ஆயிரம் உடைப் பெம்மான் போற்றி 200 | |
| தாளி அறுகின் தாராய் போற்றி | |
| நீள் ஒளி ஆகிய நிருத்தா போற்றி | |
| சந்தனச் சாந்தின் சுந்தர போற்றி | |
| சிந்தனைக்கு அரிய சிவமே போற்றி | |
| மந்திர மாமலை மேயாய் போற்றி | |
| எந்தமை உய்யக் கொள்வாய் போற்றி | |
| புலிமுலை புல் வாய்க்கு அருளினை போற்றி | |
| அலைகடல் மீ மிசை நடந்தாய் போற்றி | |
| கரும் குருவிக்கு அன்று அருளினை போற்றி | |
| இரும் புலன் புலர இசைந்தனை போற்றி 210 | |
| படி உறப் பயின்ற பாவக போற்றி | |
| அடியொடு நடு ஈறு ஆனாய் போற்றி | |
| நரகொடு சுவர்க்க நானிலம் புகாமல் | |
| பரகதி பாண்டியற்கு அருளினை போற்றி | |
| ஒழவற நிறைந்த ஒருவ போற்றி | |
| செழு மலர்ச் சிவபுரத்து அரசே போற்றி | |
| கழு நீர் மாலைக் கடவுள் போற்றி | |
| தொழுவார் மையல் துணிப்பாய் போற்றி | |
| பிழைப்பு வாய்ப்பு ஒன்று அறியா நாயேன் | |
| குழைத்த சொல்மாலை கொண்டருள் போற்றி 220 | |
| புரம்பல் எரித்த புராண போற்றி | |
| பரம் பரம் சோதிப் பரனே போற்றி | |
| போற்றி போற்றி புயங்கப் பெருமான் | |
| போற்றி போற்றி புராண காரண | |
| போற்றி போற்றி சய சய போற்றி 225 | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 5. திருச்சதகம் | |
| (திருப்பெருந்துறையில் அருளியது) | |
| 1. மெய் உணர்தல் (கட்டளைக் கலித்துறை) | |
| மெய்தான் அரும்பி விதிர் விதிர்த்து உன் விரை ஆர் சுழற்கு என் | |
| கைதான் தலை வைத்துக் கண்ணீர் ததும்பி வெதும்பி உள்ளம் | |
| பொய்தான் தவிர்ந்து உன்னைப் போற்றி சய சய போற்றி என்னும் | |
| கைதான் நெகிழ விடேன் உடையாய் என்னைக் கண்டு கொள்ளே. 5 | |
| கொள்ளேன் புரந்தரன் மால் அயன் வாழ்வு குடிகெடினும் | |
| நள்ளேன் நினது அடியாரொடு அல்லால் நரகம் புகினும் | |
| எள்ளேன் திருஅருளாலே இருக்கப் பெறின் இறைவா | |
| உள்ளேன் பிற தெய்வம் உன்னை அல்லாது எங்கள் உத்தமனே. 6 | |
| உத்தமன் அத்தன் உடையான் அடியே நினைந்து உருகி | |
| மத்த மனத்தொடு மால் இவன் என்ன மனம் நினைவில் | |
| ஒத்தன ஒத்தன சொல்லிட ஊரூர் திரிந்து எவரும் | |
| தம் தம் மனத்தன பேச எஞ்ஞான்று கொல் சாவதுவே. 7 | |
| சாவ முன் நாள் தக்கன் வேள்வித் தகர் தின்று நஞ்சம் அஞ்சி | |
| ஆவ எந்தாய் என்று அவிதா இடும் நம்மவர் அவரே | |
| மூவர் என்றே எம்பிரானொடும் எண்ணி விண் ஆண்டு மண்மேல் | |
| தேவர் என்றே இறுமாந்து என்ன பாவம் திரதவரே. 8 | |
| தவமே புரிந்திலன் தண்மலர் இட்டுமுட்டாது இறைஞ்சேன் | |
| அவமே பிறந்த அருவினையேன் உனக்கு அன்பர் உள்ளாம் | |
| சிவமே பெறும் திரு எய்திற்றிலேன் நின் திருவடிக்கு ஆம் | |
| பவமே அருளு கண்டாய் அடியேற்கு எம்பரம்பரனே. 9 | |
| பரந்து பல் ஆய்மலர் இட்டு முட்டாது அடியே இறைஞ்சி | |
| இரந்த எல்லாம் எமக்கே பெறலாம் என்னும் அன்பர் உள்ளம் | |
| கரந்து நில்லாக் கள்வனே நின்தன் வார்சுழற்கு அன்பு எனக்கும் | |
| நிரந்தரமாய் அருளாய் நின்னை ஏத்த முழுவதுமே. 10 | |
| முழுவதும் கண்டவனைப் படைத்தான் முடிசாய்ந்து முன்னாள் | |
| செழு மலர் கொண்டு எங்கும் தேட அப்பாலன் இப்பால் எம்பிரான் | |
| கழுதொடு காட்டிடை நாடகம் ஆடிக் கதி இலியாய் | |
| உழுவையின் தோல் உடுத்து உன் மத்தம் மேல் கொண்டு உழிதருமே. 11 | |
| உழிதரு காலுங் கனலும் புனலொடு மண்ணுவிண்ணும் | |
| இழிதரு காலமெக் காலம் வருவது வந்ததற்பின் | |
| உழிதரு காலத்த உன்னடி யேன்செய்த வல்வினையக் | |
| கழிதரு காலமு மாயவை காத்தெம்மைக் காப்பேவனே. 12 | |
| பவனெம் பிரான்பனி மாமதிக் கண்ணிவிண் ணோர்பெருமான் | |
| சிவனெம் பிரான்என்னை ஆண்டுகொண்டான் என் சிறுமைகண்டும் | |
| அவனெம் பிரானென்ன நானடி யேனென்ன இப்பரிசே | |
| புவனெம் பிரான்தெரி யும்பரிசாவ தியம்புகவே. 13 | |
| புகவே தகேன்உனக் கன்பருள் யானென்பொல் லாமணியே | |
| தகவே யெனையுனக் காட்கொண்ட தன்மையெப் புன்மையரை | |
| மிகவே உயர்த்திவிண் ணோரைப் பணித்திஅண் ணாவமுதே | |
| நகவே தகும்எம் பிரானென்னை நீசெய்த நாடகமே. 14 | |
| 2. அறிவுறுத்தல் (தரவு கொச்சகக் கலிப்பா) | |
| நாடகத்தால் உன் அடியார் போல் நடித்து நான் நடுவே | |
| வீடு அகத்தே புகுந்திடுவான் மிகப்பெரிதும் விரைகின்றேன் | |
| ஆடகம் சீர் மணிக்குன்றே இடை அறா அன்பு உனக்கு என் | |
| ஊடு அகத் தேநின்று உருகத் தந்தருள் எம் உடையானே. 15 | |
| யான் ஏதும் பிறப்பு அஞ்சேன் இறப்பு அதனுக்கு என கடவேன் | |
| வான் ஏயும் பெறல் வேண்டேன் மண் ஆள்வான் மதித்தும் இரேன் | |
| தேன்ஏயும் மலர்க்கொன்றைச் சிவனே எம்பெருமான்எம் | |
| மானே உன் அருள் பெறும் நாள் என்று என்றே வருந்துவனே. 16 | |
| வருந்துவன்நின் மலர்ப்பாதம் அவைகாண்பான் நாய்அடியேன் | |
| இருந்து நலம் மலர் புனையேன் ஏத்தேன் நாத்தழும்பு ஏறப் | |
| பொருந்திய பொன் சிலை குனித்தாய் அருள் அமுதம் புரியாயேல் | |
| வருந்துவன் அத்தமியேன் மற்று என்னேநான் ஆமாறே. 17 | |
| ஆம்ஆறுஉன் திருவடிக்கே அகம்குழையேன் அன்பு உருகேன் | |
| பூமாலை புனைந்து ஏத்தேன் புகழ்ந்து உரையேன் புத்தேளிர்க் | |
| கோமான் நின் திருக்கோயில் தூகேன் மெழுகேன் கூத்து ஆடேன் | |
| சாம் ஆறே விரைக்கின்றேன் சதுராலே சார்வோனே. 18 | |
| வானாகி மண்ணாகி வளிஆகி ஒளிஆகி | |
| ஊனாகி உயிராகி உண்மையுமாய் இன்மையுமாய் | |
| கோனாகி யான் எனது என்று அவரவரைக் கூத்தாட்டு | |
| வானாகி நின்றாயை என் சொல்லி வாழ்த்துவனே. 19 | |
| வாழ்த்துவதும் வானவர்கள் தாம் வாழ்வான் மனம் நின்பால் | |
| தாழ்த்துவதும் தாம் உயர்ந்து தம்மை எல்லாம் தொழ வேண்டிக் | |
| சூழ்த்த மதுகரம் முரலும் தாரோயை நாய் அடியேன் | |
| பாழ்த்த பிறப்பு அறுத்திடுவான் யானும் உன்னைப் பரவுவனே. 20 | |
| பரவுவார் இமையோர்கள் பாடுவன நால்வேதம் | |
| குரவுவார் குழல் மடவாள் கூறு உடையாள் ஒரு பாகம் | |
| விரவுவார் மெய் அன்பின் அடியார்கள் மேன்மேல் உன் | |
| அரவுவார் கழல் இணைகள் காண்பாரோ அரியானே. 21 | |
| அரியானே யாவரக்கும் அம்பரவா அம்பலத்து எம் | |
| பெரியானே சிறியேனை ஆட்கொண்ட பெய்கழல் கீழ் | |
| விரைஆர்ந்த மலர்தூவேன் வியந்து அலறேன் நயந்துஉருகேன் | |
| தரியேன் நான் ஆம்ஆறுஎன் சாவேன் நான் சாவேனே. 22 | |
| வேனில் வேள் மலர்க்கணைக்கும் வெள் நகை செவ்வாய்க்கரிய | |
| பானல் ஆர் கண்ணியர்க்கும் பதைத்து உருகும் பாழ் நெஞ்சே | |
| ஊன் எலாம் நின்று உருகப் புகுந்து ஆண்டான் இன்றுபோய் | |
| வான் உளான் காணாய் நீ மாளா வாழ்கின்றாயே. 23 | |
| வாழ்கின்றாய் வாழாத நெஞ்சமே வல்வினைப்பட்டு | |
| ஆழ்கின்றாய் ஆழாமல் காப்பானை ஏத்தாதே | |
| சூழ்கின்றாய் கேடு உனக்குச் சொல்கின்றேன் பல்காலும் | |
| வீழ்கின்றாய் நீ அவலக் கடல் ஆய வெள்ளத்தே. 24 | |
| 3. சுட்டறுத்தல் (எண் சீர் ஆசிரிய விருத்தம்) | |
| வெள்ளம் தாழ் விரிசடையாய் விடையாய் விண்ணோர் | |
| பெருமானே எனக்கேட்டு வெட்ட நெஞ்சாய் | |
| பள்ளம் தாழ் உறு புனலில் கீழ் மேல் ஆகப் | |
| பதைத்து உருகும் அவ நிற்க என்னை ஆண்டாய்க்கு | |
| உள்ளம்தான் நின்று உச்சி அளவும் நெஞ்சாய் | |
| உருகாதால் உடம்பு எல்லாம் கண்ணாய் அண்ணா | |
| வெள்ளம்தான் பாயாதால் நெஞ்சம் கல் ஆம் | |
| கண் இணையும் மரம் ஆம் தீ வினையினேற்கே. 25 | |
| வினையிலே கிடந்தேனைப் புகுந்து நின்று | |
| போதுநான் வினைக் கேடன் என்பாய் போல | |
| இனையன் நான் என்று உன்னை அறிவித்து என்னை | |
| ஆட்கொண்டு எம்பிரான் ஆனாய்க்கு இரும்பின் பாவை | |
| அனைய நான் பாடேன் நின்று ஆடேன் அந்தோ | |
| அலறிடேன் உலறிடேன் ஆவி சோரேன் | |
| முனைவனே முறையோ நான் ஆனவாறு | |
| முடிவு அறியேன் முதல் அந்தம் ஆயினானே? 26 | |
| ஆயநான் மறையனும் நீயே ஆதல் | |
| அறிந்து யான் யாவரினும் கடையேன் ஆய | |
| நாயினேன் ஆதலையும் நோக்கிக் கண்டும் | |
| நாதனே நான் உனக்கு ஓர் அன்பன் என்பேன் | |
| ஆயினேன் ஆதலால் ஆண்டு கொண்டாய் | |
| அடியார் தாம் இல்லையே அன்றி மற்று ஓர் | |
| பேயனேன் இதுதான் நின்பெருமை அன்றே | |
| எம்பெருமான் என் சொல்லிப் பேசுகேனே. 27 | |
| பேசின் தாம் ஈசனே எந்தாய் எந்தை | |
| பெருமானே என்று என்றே பேசிப் பேசிப் | |
| பூசின்தான் திருமேனி நிறைப் பூசி | |
| போற்றி எம்பெருமானே என்று பின்றா | |
| நேசத்தால் பிறப்பு இறப்பைக் கடந்தார் தம்மை | |
| ஆண்டானே அவா வெள்ளம் கள்வனேனை | |
| மாசு அற்ற மணிக்குன்றே எந்தாய் அந்தோ | |
| என்னை நீ ஆட்கொண்ட வண்ணம் தானே. 28 | |
| வண்ணம்தான் சேயது அன்று வெளிதே அன்று | |
| அநேகன் ஏகன் அணு அணுவில் இறந்தாய் என்று அங்கு | |
| எண்ணம்தான் தடுமாறி இமையோர் கூட்டம் | |
| எய்துமாறு அறியாத எந்தாய் உன் தன் | |
| வண்ணம்தான் அது காட்டி வடிவு காட்டி | |
| மலர்க்கிழல்கள் அவைகாட்டி வழி அற்றேனைத் | |
| திண்ணம்தான் பிறவாமல் காத்து ஆட்கொண்டாய் | |
| எம்பெருமான் என் சொல்லிச் சிந்துக்கேனே. 29 | |
| சிந்தனை நின்தனக்கு ஆக்கி நாயினேன் தன் | |
| கண் இனை நின் திருப்பாதப் போதுக்கு ஆக்கி | |
| வந்தனையும் அம்மலர்க்கே ஆக்கி வாக்கு உன் | |
| மணிவார்த்தைக்கு ஆக்கி ஐம்புலன்கள் ஆர | |
| வந்தனை ஆட்கொண்டு உள்ளே புகுந்து விச்சை | |
| மால் அமுதப் பெரும் கடலே மலையே உன்னைத் | |
| தந்தனை செந் தாமரைக்காடு அனைய மேனித் | |
| தனிச்சுடரே இரண்டுமிலி இத்தனிய னேற்கே. 30 | |
| தனியேனன் பெரும் பிறவிப் பௌவத்து எவ்வம் | |
| தடம் திரையால் எற்றுண்டு பற்று ஒன்று இன்றிக் | |
| கனியைநேர் துவர்வாயார் என்னும் காலால் | |
| கலக்குண்டு காம வான் சுறவின் வாய்ப்பட்டு | |
| இனி என்னே உய்யும் ஆற என்று என்று எண்ணி | |
| அஞ்சு எழுத்தின் பணை பிடித்துக் கிடக்கின்றேனை | |
| முனைவனே முதல் அந்தம் இல்லா மல்லற் | |
| கரைகாட்டி ஆட்கொண்டாய் மூர்க்கனேற்கே. 31 | |
| கேட்டு ஆரும் அறியாதான் கேடு ஒன்று இல்லான் | |
| கிளை இலான் கேளாதே எல்லாம் கேட்டான் | |
| நாட்டார்கன் விழித்திருப்ப ஞாலத்து உள்ளே | |
| நாயினுக்கு தவிசு இட்டு நாயினேற்கே | |
| காட்டாதன எல்லாம் காட்டிப் பின்னும் | |
| கேளாதான எல்லாம் கேட்பித்து என்னை | |
| மீட்டேயும் பிறவாமல் காத்து ஆட்கொண்டான் | |
| எம்பெருமான் செய்திட்ட விச்சைதானே. 32 | |
| விச்சைதான் இது ஒப்பது உண்டோ கேட்கின் | |
| மிகுகாதல் அடியார்தம் அடியன் ஆக்கி | |
| அச்சம் தீர்த்து ஆட்கொண்டான் அமுதம் ஊறி | |
| அகம் நெகவே புகுந்து ஆண்டான் அன்பு கூர | |
| அச்சன் ஆண் பெண் அலி ஆகாசம் ஆகி | |
| ஆர் அழல் ஆய் அந்தம் ஆய் அப்பால் நின்ற | |
| செச்சை மலர் புரையும் மேனி எங்கள் | |
| சிவபெருமான் எம்பெருமான் தேவா கோவே. 33 | |
| தேவர்க்கோ அறியாத தேவ தேவன் | |
| செழும் பொழில்கள் பயந்து காத்து அழிக்கும் மற்றை | |
| மூவர் கோனாய் நின்ற முதல்வன் மூர்த்தி | |
| மூதாதை மாது ஆளும் பாகத்து எந்தை | |
| யாவர் கோன் என்னையும் வந்து ஆண்டு கொண்டான் | |
| யாம் ஆர்க்கும் குடி அல்லோம் யாதும் அஞ்சோம் | |
| மேவினோம் அவன் அடியார் அடியரோடும் | |
| மேன்மேலும் குடைந்து ஆடி ஆடுவோமே. 34 | |
| 4. ஆத்ம சுத்தி (அறுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்) | |
| ஆடுகின்றிலை கூத்து உடையான் கழற்கு அன்பு இலை என்புஉருகிப் | |
| பாடுகின்றிலை பதைப்பதும் செய்கிலை பணிகிலை பாதமலர் | |
| சூடுகின்றிலை சூட்டுகின்றதும் இலை துணை இலி பிண நெஞ்சே | |
| தேடிகின்றிலை தெருவுதோறு அலறிலை செய்வதொன்று அறியேனே? 35 | |
| அறிவு இலாத எனைப்புகுந்து ஆண்டு கொண்டு அறிவதை அருளிமேல் | |
| நெறிஎலாம் புலம் ஆக்கிய எந்தையைப் பந்தனை அறுப் பானைப் | |
| பிறிவு இலாத இன் அருள் கண் பெற்றிருந்தும் மாறி ஆடுதி பிண நெஞ்சே | |
| கிறி எலாம் மிகக் கீழ்ப்படுத்தாய் கெடுத்தாய் என்னைக் கெடுமாறே. 36 | |
| மாறிநின்று எனைக் கெடக் கிடந்தனையை எம் மிதி இலிமட நெஞ்சே | |
| தேறுகின்றிலம் இனி உனைச் சிக்கனெக் சிவன் அவன் திரங் கோள் மேல் | |
| நீறு நின்றது கண்டனை ஆயினும் நெக்கிலை இக்காயம் | |
| கீறு நின்றிலை கெடுவது உன் பரிசு இது கேட்கவும் கில்லேனே. 37 | |
| கிற்றவா மனமே கெடுவாய் உடையான் அடி நாயேனை | |
| விற்று எலாம் மிக ஆள்வதற்கு உரியவன் விரைமலர் திருப் பாதம் | |
| முற்று இலா இளந்தளிர் பிரிந்திருந்து நீ உண்டன எல்லாம் | |
| அற்றவாறும் நின் அறிவும் நின்பெருமையும் அளவு அறுக் கில்லேனே. 38 | |
| அளவு அறுப்பதற்கு அரியவன் இமையவர்க்கு | |
| அடியவர்க்கு எளியான் நம் | |
| களவு அறுத்து நின்று ஆண்டமை கருத்தினுள் | |
| கசிந்து உணர்ந்து இருந்தேயும் | |
| உள கறுத்து உனை நினைந்து உளம் பெரும் களன் | |
| செய்ததும் இலை நெஞ்சே | |
| பளகு அறுத்து அடையான் கழல் பணிந்திலை | |
| பரகதி புகுவானே. 39 | |
| புகுவ தாவதும் போதர வில்லதும் பொன்னகர் புகப்போதற் | |
| குகுவ தாவதும் எந்தையெம் பிரானென்னை யாண்டவன் சுழற்கன்பு | |
| நெகுவ தாவதும் நித்தலும் அமுதொடு தேனொடு பால்கட்டி | |
| மிகுவ தாவதும் இன்றெனின் மற்றிதற் கென்செய்கேன் வினையேனே. 40 | |
| வினையென் போலுடை யார்பிற ராருடை யானடி நாயேனைத் | |
| திசையின் பாகமும் பிரிவது திருக்குறிப் பன்றுமற் றதணாலே | |
| முனைவன் பாதநன் மலர்பிரிந் திருந்தும்நான்முட்டிலேன் தலைகீறேன் | |
| இனையன் பாவனை யிரும்புகல் மனஞ்செவி யின்னதென் றறியேனே. 41 | |
| ஏனை யாவரும் எய்திட லுற்றமற் றின்ன தென் றறியாத | |
| தேனை ஆன்நெயைக் கரும்பின் இன் தேறலைச் சிவனையென் சிவலோகக் | |
| கோனை மான்அன நோக்கிதன் கூறனைக் குறுகிலேன் நெடுங்காலம் | |
| ஊனை யானிருந் தோம்புகின் றேன்கெடு வேனுயி ரோயாதே. 42 | |
| ஓய்வி லாதன உவமனில் இறந்தன ஒண்மலர்த் தாள்தந்து | |
| நாயி லாகிய குலத்தினுங் கடைப்படும் என்னைநன் னெறிகாட்டித் | |
| தாயி லாகிய இன்னருள் புரிந்தஎன் தலைவனை நனிகாணேன் | |
| தீயில் வீழ்கிலேன் திண்வரை உருள்கிலேன் செழுங்கடல் புகுவேனே. 43 | |
| வேனில் வேள்கணை கிழித்திட மதிகெடும் அதுதனை நினையாதே | |
| மான்நி லாவிய நோக்கியர் படிறிடை மத்திடு தயிராகித் | |
| தேன்நி லாவிய திருவருள் புரிந்தவென் சிவனகர் புகப்போகேன் | |
| ஊனில் ஆவியை ஓம்புதற் பொருட்டினும் உண்டுடுத் திருந்தேனே. 44 | |
| 5. கைம்மாறு கொடுத்தல் (கலிவிருத்தம்) | |
| இருகை யானையை ஒத்திருந் தென்னுளக் | |
| கருவை யான்கண்டி லேன் கண்ட தெவ்வமே | |
| வருக வென்று பணித்தனை வானுளோர்க்கு | |
| ஒருவ னேகிற்றி லேன்கிற்பன் உண்ணவே. 45 | |
| உண்டோ ர் ஒண்பொரு ளென்றுணர் வார்க்கெலாம் | |
| பெண்டிர் ஆண்அலி யென்றறி யொண்கிலை | |
| தொண்ட னேற்குள்ள வாவந்து தோன்றினாய் | |
| கண்டுங் கண்டிலேன் என்னகண் மாயமே. 46 | |
| மேலை வானவ ரும்மறி யாததோர் | |
| கோல மேயெனை ஆட்கொண்ட கூத்தனே | |
| ஞால மேவிசும் பேயிவை வந்துபோம் | |
| கால மேயுளை யென்றுகொல் காண்பதே. 47 | |
| காண லாம்பர மேகட் கிறந்ததோர் | |
| வாணி லாப் பொரு ளேயிங்கொர் பார்ப்பெனப் | |
| பாண ளேன்படிற் றாக்கையை விட்டுனைப் | |
| பூணு மாற்றி யேன் புலன் போற்றியே. 48 | |
| போற்றி யென்றும் புரண்டும் புகழ்ந்தும்நின்று | |
| ஆற்றன் மிக்கஅன் பாலழைக் கின்றிலேன் | |
| ஏற்று வந்தெதிர் தாமரைத் தாளுறுங் | |
| கூற்ற மன்னதொர் கொள்கையென் கொள்கையே. 49 | |
| கொள்ளுங் கில்லெனை யன்பரிற் கூய்ப்பணி | |
| கள்ளும் வண்டும் அறாமலர்க் கொன்றையான் | |
| நள்ளுங் கீழளும் மேலுளும் யாவுளும் | |
| எள்ளும் எண்ணெயும் போல்நின்ற எந்தையே. 50 | |
| எந்தை யாயெம் பிரான்மற்றும் யாவர்க்குந் | |
| தந்தை தாய்தம் பிரான்தனக் கஃதிலான் | |
| முந்தி யென்னுள் புகுந்தனன் யாவருஞ் | |
| சிந்தை யாலும் அறிவருஞ் செல்வனே. 51 | |
| செல்வம் நல்குர வின்றிவிண் ணோர்புழுப் | |
| புல்வரம் பின்றி யார்க்கும் அரும்பொருள் | |
| எல்லை யில்கழல் கண்டும் பிரிந்தனன் | |
| கல்வ கைமனத் தேன்பட்ட கட்டமே. 52 | |
| கட்டறுத்தெனை யாண்டுகண் ணாரநீறு | |
| இட்ட அன்பரொ டியாவருங் காணவே | |
| பட்டி மண்டபம் ஏற்றினை ஏற்றினை | |
| எட்டி னோடிரண் டும் அறி யேனையே. 53 | |
| அறிவ னேயமு தேஅடி நாயினேன் | |
| அறிவ னாகக் கொண்டோ எனை ஆண்டது | |
| அறிவி லாமையன் றேகண்ட தாண்டநாள் | |
| அறிவ னோவல்ல னோஅரு ளீசனே. 54 | |
| 6. அநுபோகசுத்தி (அறுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்) | |
| ஈசனேயென் எம்மானே யெந்தை பெருமான் என்பிறவி | |
| நாசனே நான் யாதுமென் றல்லாப் பொல்லா நாயான | |
| நீசனேனை ஆண்டாய்க்கு நினைக்க மாட்டேன் கண்டாயே | |
| தேசனேஅம் பலவனே செய்வ தொன்றும் அறியேனே. 55 | |
| செய்வ தறியாச் சிறுநாயேன் செம்பொற் பாத மலர்காணாப் | |
| பொய்யார் பெறும்பே றத்தனையும் பெறுதற் குரியேன் பொய்யிலா | |
| மெய்யர் வெறியார் மலர்ப்பாதம் மேவக் கண்டுங் கேட்டிருந்தும் | |
| பொய்ய னேன்நான் உண்டுடுத்திங் கிருப்ப தானேன் போரேறே. 56 | |
| போரேறேநின் பொன்னகர்வாய் நீபோந்தருளி இருள்நீக்கி | |
| வாரே றிளமென் முலையாளே டுடன்வந் தருள அருள்பெற்ற | |
| சீரே றடியார் நின்பாதஞ் சேரக் கண்டுங் கண்கெட்ட | |
| ஊரே றாயிங் குழல்வேணே கொடியான் உயிர்தான் உளவாதே. 57 | |
| உலவாக் காலந் தவமெய்தி உறுப்பும் வெறுத்திங் குனைக்காண்பான் | |
| பலமா முனிவர் நனிவாடப் பாவி யேனைப் பணிக்கொண்டாய் | |
| மலமாக் குரம்பை யிதுமாய்க்க மாட்டேன் மணியே உனைக்காண்பான் | |
| அலவா நிற்கும் அன்பிலேன் என்கொண்டெழுகேன் எம்மானே. 58 | |
| மானேர் நோக்கி உமையாள் பங்கா வந்திங் காட்கொண்ட | |
| தேனே அமுதே கரும்பின் தெளிவே சிவனே தென்தில்லைக் | |
| கோனே உன்தன் திருக்குறிப்புக் கூடு வார்நின் கழல்கூட | |
| ஊனார் புழுக்கூ டிதுகாத்திங் கிருப்ப தானேன் உடையானே. 59 | |
| உடையா னேநின்றனையுள்கி உள்ளம் உருகும் பெருங்காதல் | |
| உடையா ருடையாய் நின்பாதஞ் சேரக் கண்டிங் கூர்நாயிற் | |
| கடையா னேன்நெஞ் சுருகாதேன் கல்லா மனந்தேன் கசியாதேன் | |
| முடையா புழுக்கூ டிதுகாத்திங் கிருப்ப தாக் முடித்தாயே. 60 | |
| முடித்த வாறும் என்றைக்கே தக்க தேமுன் னடியாரைப் | |
| பிடித்த வாறுஞ் சோராமற் சோர னேனிங் கொருத்திவாய் | |
| துடித்த வாறுங் துகிலிறையே சோர்ந்த வாறும் முகங்குறுவேர் | |
| பொடித்த வாறு மிவையுணர்ந்து கேடென்றனக்கே சூழ்ந்தேனே. 61 | |
| தேனைப் பாலைக் கன்னலின் தெளியை ஒளியைத் தெளிந்தார்தம் | |
| ஊனை உருக்கும் உடையானை உம்ப ரானை வம்பனேன் | |
| தானின் னடியேன் நீயென்னை ஆண்டா யென்றால் அடியேற்குத் | |
| தானுஞ் சிரித்தே யருளலாந் தன்மை யாமென் தன்மையே. 62 | |
| தன்மை பிறரா லறியாத தலைவா பொல்லா நாயன | |
| புன்மை யேனை ஆண்டையா புறமே போக விடுவாயோ | |
| என்மை நோக்கு வார்யாரே என்நான் செய்கேன் எம்பெருமான் | |
| பொன்னே திகழுந் திருமேனி எந்தா யெங்குப் புகுவேனே. 63 | |
| புகுவே னெனதே நின்பாதம் போற்றும் அடியா ருள்நின்று | |
| நகுவேன் பண்டு தோணோக்கி நாண மில்லா நாயினேன் | |
| நெடுமன் பில்லை நினைக்காண நீயாண்டருள் அடியேனுந் | |
| தகுவ னேயென் தன்மையே எந்தாய் அந்தோ தரியேனே. 64 | |
| 7. காருணியத்து இரங்கல் (அறுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்) | |
| தரிக்கிலேன் காய வாழ்க்கை சங்கரா போற்றி வான | |
| விருத்தனே போற்றி எங்கள் விடலையே போற்றி ஒப்பில் | |
| ஒருத்தனே போற்றி உம்பர் தம்பிரான் போற்றி தில்லை | |
| நிருத்தனே போற்றி எங்கள் நின்மலா போற்றி போற்றி. 65 | |
| போற்றியோ நமச்சி வாய புயங்களே மயங்கு கின்றேன் | |
| போற்றியோ நமச்சி சாய புகலிடம் பிறிதொன் றில்லை | |
| போற்றியோ நமச்சி வாய புறமெனப் போக்கில் கண்டாய் | |
| போற்றியோ நமச்சி வாய சயசய போற்றி போற்றி. 66 | |
| போற்றியென் போலும் பொய்யர் தம்மைஆட் கொள்ளும் வள்ளல் | |
| போற்றிநின் பாதம் போற்றி நாதனே போற்றி போற்றி | |
| போற்றி நின் கருணை வெள்ளம் புதுமதுப் புவனம் நீர்தீக் | |
| காற்றிய மானன் வானம் இருசுடர்க் கடவுளானே. 67 | |
| கடவுளே போற்றி யென்னைக் கண்டுகொண் டருளு போற்றி | |
| விடவுளே உருக்கி யென்னை ஆண்டிட வேண்டும் போற்றி | |
| உடலிது களைந்திட் டொல்லை உம்பர்தந் தருளு போற்றி | |
| சடையுளே கங்கை வைத்த சங்கரா போற்றி போற்றி. 68 | |
| சங்கரா போற்றி மற்றோர் சரணிலேன் போற்றி கோலப் | |
| பொங்கரா அல்குற் செவ்வாய் வெண்ணைக் கரிய வாட்கண் | |
| மங்கையோர் பங்க போற்றி மால்விடை யூர்தி போற்றி | |
| இங்கிவ்வாழ் வாற்ற கில்லேன் எம்பிரான் இழித்திட்டேனே. 69 | |
| இழித்தனன் என்னை யானே எம்பிரான் போற்றி போற்றி | |
| பழித்தனன் உன்னை என்னை ஆளுடைப் பாதம் போற்றி | |
| பிழைத்தவை பொறுக்கை எல்லாம் பெரியவர் கடமை போற்றி | |
| ஒழித்திடில் வாழ்வு போற்றி உம்பர்நாட டெம்பி ரானே. 70 | |
| எம்பிரான் போற்றி வானத் தவரவர் ஏறு போற்றி | |
| கொம்பரார் மருங்குல் மங்கை கூறவெண் ணீற போற்றி | |
| செம்பிரான் போற்றி தில்லைத் திருச்சிற்றம் பலவ போற்றி | |
| உம்பரா போற்றி என்னை ஆளுடை ஒருவ போற்றி. 71 | |
| ஒருவனே போற்றி ஒப்பில் அப்பனே போற்றி வானோர் | |
| குருவனே போற்றி எங்கள் கோமளக் கொழுந்து போற்றி | |
| வருவவென் றென்னை நின்பால் வாங்கிட வேண்டும் போற்றி | |
| தருகநின் பாதம் போற்றி தமியனேன் தீர்த்தே. 72 | |
| தீர்ந்தஅன் பாய அன்பர்க் கவரினும் அன்ப போற்றி | |
| பேர்ந்துமென் பொய்மை யாட்கொண்டருளும் பெருமை போற்றி | |
| வார்ந்தநஞ் சயின்று வானோர்க் கமுதமா வள்ளல் போற்றி | |
| ஆர்ந்தநின் பாதம் நாயேற் கருளிட வேண்டும் போற்றி. 73 | |
| போற்றிப் புவனம் நீர்தீர் காலொடு வான மானாய் | |
| போற்றியெவ் வுயிர்க்குந் தோற்றம் ஆகிநீ தோற்ற மில்லாய் | |
| போற்றியெல் லாவுயிரக்கும் ஈறாயீ றின்மை யானாய் | |
| போற்றியைம் புலன்கள் நின்னைப் புணர்கிலாப் புணர்க்கை யானே. 74 | |
| 8. ஆனந்தத்து அழுத்தல் (எழுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்) | |
| புணர்ப்பது ஒக்க எந்தை என்னை ஆண்டு பூண நோக்கினாய் | |
| புணர்ப்பது அன்று இது என்றபோது நின்னொடு என்னொடு என்இது ஆம் | |
| புணர்ப்பது ஆக அன்று இது ஆக அன்பு நின்கழல் கணே | |
| புணர்ப்பது அது ஆக அம் கனாள் புங்கம் ஆன போகமே. 75 | |
| போகம் வேண்டி வேண்டிலேன் புரந்தரஆதி இன்பமும் | |
| ஏகநின் கழல் இணை அலாது இலேன் எம்பிரான் | |
| ஆகம் விண்டு கம்பம் வந்து குஞ்சி அஞ்சலிக் கணே | |
| ஆக என் கை கண்கள் தாரை ஆறு அது ஆக ஐயனே. 76 | |
| ஐய நின்னது அல்லது இல்லை மற்று ஓர் பற்று வஞ்சனேன் | |
| பொய் கலந்தது அல்லது இல்லை பொய்மையேன் என்பிரான் | |
| மை கலந்த கண்ணி பங்க வந்து நின் கழல் கணே | |
| மெய் கலந்த அன்பர் அன்பு எனக்கும் ஆகவேண்டுமே. 77 | |
| வேண்டும் நின் கழல் கண் அன்பு பொய்மை தீர்த்து மெய்மையே | |
| ஆண்டு கொண்டு நாயினேனை ஆவ என்று அருளு நீ | |
| பூண்டு கொண்டு அடியனேனும் போற்றி போற்றி என்றும் என்றும் | |
| மாண்டு மாண்டு வந்து வந்து மன்ன நின் வணங்கவே. 78 | |
| வணங்கும் நின்னை மண்ணும் விண்ணும் வேதம் நான்கும் ஓலம் இட்டு | |
| உணங்கும் நின்னை எய்தல் உற்று மற்று ஓர் உண்மை இன்மையின் | |
| வணங்கியாம் விடேங்கள் என்ன வந்து நின்று அருளுதற்கு | |
| இணங்கு கொங்கை மங்கை பங்க என் கொலோ நினைப்பதே. 79 | |
| நினைப்பது ஆக சிந்தை செல்லும் எல்லை ஆய வாக்கினால் | |
| தினைத் தனையும் ஆவது இல்லை சொல்லல் ஆவ கேட்பவே | |
| அனைத்து உலகும் ஆய நின்னை ஐம்புலன்கள் காண்கிலா | |
| எனைத்து எனைத்து அது எப்புறத்து அது எந்தை பாதம் எய்தவே. 80 | |
| எய்தல் ஆவது என்று நின்னை எம்பிரான் இவ்வஞ்சனேற்கு | |
| உய்தல் ஆவது உன் கண் அன்றி மற்று ஓர் உண்மை இன்மையில் | |
| பைதல் ஆவது என்று பாதுகாத்து இரங்கு பாவியேற்கு | |
| ஈது அல்லாது நின்கண் ஒன்றும் வண்ணம் இல்லை ஈசனே. 81 | |
| ஈசனே நீ அல்லது இல்லை இங்கும் அங்கும் என்பதும் | |
| பேசினேன் ஓர் பேதம் இன்மை பேதையேன் என் எம்பிரான் | |
| நீசனேனை ஆண்டுகொண்ட நின்மலா ஓர் நின் அலால் | |
| தேசனே ஓர் தேவர் உண்மை சிந்தியாது சிந்தையே. 82 | |
| சிந்தை செய்கை கேள்வி வாக்குச் சீர் இல் ஐம்புலன்களால் | |
| முந்தை ஆன காலம் நின்னை எய்திடாத மூர்க்கனேன் | |
| வெந்து ஐயா விழுந்திலேன் என் உள்ளம் வெள்கி விண்டிலேன் | |
| எந்தை ஆய நின்னை இன்னம் எய்தல் உற்று இருப்பனே. 83 | |
| இருப்பு நெஞ்சம் வஞ்சனேனை ஆண்டு கொண்ட நின்னதாள் | |
| கருப்புமட்டு வாய் மடுத்து எனைக் கலந்து போகவும் | |
| நெருப்பும் உண்டு யானும் உண்டு இருந்தது உண்டது ஆயினும் | |
| விருப்பும் உண்டு நின்கண் என்கண் என்பது என்ன விச்சையே. 84 | |
| 9. ஆனந்த பரவரசம் (கலிநிலைத்துறை) | |
| விச்சுக் கேடு பொய்க்கு ஆகாது என்று இங்கு இனை வைத்தாய் | |
| இச்சைக்கு ஆனார் எல்லாரும் வந்து உன்தாள் சேர்ந்தார் | |
| அச்சத்தாலே ஆழ்ந்திடுகின்றேன் ஆரூர் எம் | |
| மிச்சைத் தேவா என் நான் செய்தேன் பேசாயே. 85 | |
| பேசப்பட்டேன் நின் அடியாரில் திருநீறே | |
| பூசப்பட்டேன் பூதரால் உன் அடியான் என்று | |
| ஏசப்பட்டேன் இனிப்படுகின்றது அமையாதால் | |
| ஆசைப்பட்டேன் ஆட்பட்டேன் உன் அடியேனே. 86 | |
| அடியேன் அல்லேன் கொல்லோ தானெனை ஆட்கொண்டு இலை கொல்லோ | |
| அடியார் ஆனார் எல்லாரும் வந்து உன்தாள் சேர்ந்தார் | |
| செடிசேர் உடலம் இது நீக்கமாட்டேன் எங்கள் சிவலோகா | |
| கடியேன் உன்னைக் கண்ணாரக் காணுமாறு காணேனே. 87 | |
| காணுமாறு காணேன் உன்னை அந்நாள் கண்டேனும் | |
| பாணே பேசி என் தன்னைப் படுத்தது என்ன பரஞ்சோதி | |
| ஆணே பெண்ணே ஆர் அமுதே அத்தா செத்தே போயினேன் | |
| ஏண் நாண் இல்லா நாயினேன் என்கொண்டு எழுகேன் எம்மானே. 88 | |
| மான் நேர் நோக்கி உமையாள் பங்கா மறை ஈறு அறியா மறையானே | |
| தேனே அமுதே சிந்தைக்கு அரியாய் சிறியேன் பிழை பொறுக்கும் | |
| கோனே சிறிதே கொடுமை பறைந்தேன் சிவம் மாநகர் குறுகப் | |
| போனார் அடியார் யானும் பொய்யும் புறமே போந்தோமே. 89 | |
| புறமே போந்தோம் பொய்யும் யானும் மெய் அன்பு | |
| பெறவே வல்லேன் அல்லா வண்ணம் பெற்றேன் யான் | |
| அறவே நின்னைச் சேர்ந்த அடியார் மற்று ஒன்று அறியாதார் | |
| சிறவே செய்து வழிவந்து சிவனே நின்தான் சேர்ந்தாரே. 90 | |
| தாராய் உடையாய் அடியேற்கு உன்தான் இணை அன்பு | |
| போரா உலகம் புக்கார் அடியார் புறமே போந்தேன் யான் | |
| ஊர் ஆ மிலைக்கக் குருட்டு ஆமிலைத்து இங்கு உன்தான் இணை அன்புக்கு | |
| ஆராய் அடியேன் அயலே மயல் கொண்டு அழுகேனே. 91 | |
| அழுகேன் நின்பால் அன்பாம் மனம் ஆய் அழல் சேர்ந்த | |
| மெழுகே அன்னார் மின்ஆர் பொன் ஆர் கழல் கண்டு | |
| தொழுதே உன்னைத் தொடர்ந்தாரோடும் தொடராதே | |
| பழுதே பிறந்தேன் என் கொண்டு உன்னைப் பணிகேனே. 92 | |
| பணிவார் பிணி தீர்ந்து அருளிப் பழைய அடியார்க்கு உன் | |
| அணி ஆர் பாதம் கொடுக்கி அதுவும் அரிது என்றால் | |
| திணி ஆர் மூங்கில் அனையேன் வினையைப் பொடி ஆக்கித் | |
| தணி ஆர் பாதம் வந்து ஒல்லை தாராய் பொய்தீர் மெய்யானே. 93 | |
| யானே பொய் என்நெஞ்சும் பொய் என் அன்பும் பொய் | |
| ஆனால் வினையேன் அழுதால் உன்னைப் பெறலாமே | |
| தேனே அமுதே கரும்பின் தெளிவே தித்திக்கும் | |
| மானே அருளாய் அடியேன் உனை வந்து உறுமாறே. 94 | |
| 10. ஆனந்த அதீதம் (எண்சீர் ஆசிரிய விருத்தம்) | |
| மாறு இலாத மாக் கருணை வெள்ளமே | |
| வந்து முந்தி நின்மலர் கொள்தாள் இணை | |
| வேறு இலாப் பதம் பரிசு பெற்ற நின் | |
| மெய்ம்மை அன்பர் உன் மெய்ம்மை மேவினார் | |
| ஈறு இலாத நீ எளியை ஆகி வந்து | |
| ஒளி செய் மானுடம் ஆக நோக்கியும் | |
| கீறு இலாத நெஞ்சு உடையேன் ஆயினன் | |
| கடையன் நாயினன் பட்ட கீழ்மையே. 95 | |
| மை இலங்கு நல் கண்ணிப் பங்கனே | |
| வந்து என்னைப் பணிகொண்ட பின்மழக் | |
| கை இலங்கு பொன் கிண்ணம் என்று அலால் | |
| அரியை என்று உனைக் கருது கின்றேன் | |
| மெய் இலங்கு வெண் நீற்று மேனியாய் | |
| மெய்ம்மை அன்பர் உன் மெய்ம்மை மேவினார் | |
| பொய் இலங்கு எனைப் புகுதவிட்டு நீ | |
| போவதோ சொலாய் பொருத்தம் ஆவதே. 96 | |
| பொருத்தம் இன்மையேன் வஞ்சம் உண்மையேன் | |
| போதஎன்றுஎனைப் புரிந்து நோக்கவும் | |
| வருத்தம் இன்மையேன் வஞ்சம் உண்மையேன் | |
| மாண்டிலேன் மலர்க் கமல பாதனே | |
| அரத்த மேனியாய் அருள் செய் அன்பரும் | |
| நீயும் அங்கு எழுந்தருளி இங்கு எனை | |
| இருத்தினாய் முறையோ என் எம்பிரான் | |
| வம்பனேன் வினைக்கு இறுதி இல்லையே. 97 | |
| இல்லை நின் கழற்கு அன்பு அது என் கணே | |
| ஏலம் ஏலும் நல் குழலி பங்கனே | |
| கல்லை மென்கனி ஆக்கும் விச்சை கொண்டு | |
| என்னை நின் கழற்கு அன்பன் ஆக்கினாய் | |
| எல்லை இல்லை நின் கருணை எம்பிரான் | |
| ஏதுகொண்டு நான் ஏது செய்யினும் | |
| வல்லையே எனக்கு இன்னும் உன் கழல் | |
| காட்டி மீட்கவும் மறு இல் வானனே. 98 | |
| வான நாடரும் அறி ஒணாத நீ | |
| மறையில் ஈறும் முன் தொடர் ஒணாத நீ | |
| ஏனை நாடரும் தெரி ஒணாத நீ | |
| என்னை இன்னிதாய் ஆண்டு கொண்டவா | |
| ஊனை நாடகம் ஆடு வித்தவா | |
| உருகி நான் உனைப் பருக வைத்தவா | |
| ஞான நாடகம் ஆடு வித்தவா | |
| நைய வையகத்து உடைய விச்சையே. 99 | |
| விச்சு அது இன்றியே விளைவமு செய்குவாய் | |
| விண்ணும் மண்ணகம் முழுதும் யாவையும் | |
| வைச்சு வாங்குவாய் வஞ்சகப் பெரும் | |
| புலையனேனை உன்கோயில் வாயிலிற் | |
| பிச்சன்ஆக்கினாய் பெரிய அன்பருக்கு | |
| உரியன் ஆக்கினாய் தாம் வளர்த்தது ஓர் | |
| நச்சு மாமரம் ஆயினும் கொலார் | |
| நானும் அங்கனே உடைய நாதனே. 100 | |
| உடைய நாதனே போற்றி நின் அலால் | |
| பற்று மற்று எனக்கு ஆவது ஒன்று இனி | |
| உடையனே பணி போற்றி உம்பரார் | |
| தம் பராபரா போற்றி யாரினும் | |
| கடையன் ஆயினேன் போற்றி என் பெரும் | |
| கருணையாளனே போற்றி என்னை நின் | |
| அடியன் ஆக்கினாய் போற்றி ஆதியும் | |
| அந்தம் ஆயினாய் போற்றி அப்பனே. 101 | |
| அப்பனே எனக்கு அமுதனே ஆனந்தனே | |
| அகம்நெக அள் ஊறு தேன் | |
| ஒப்பனே உனக்கு அரிய அன்பரில் | |
| உரியனாய் உனைப் பருக நின்றது ஓர் | |
| துப்பனே சுடர் முடியனே துணை | |
| யாளனே தொழும்பாளர் எய்ப்பனில் | |
| வைப்பனே எனை வைப்பதோ சொலாய் | |
| நைய வையகத்து எங்கள் மன்னனே. 102 | |
| மன்ன எம்பிரான் வருக என் எனை | |
| மாலும் நான்முகத்து ஒருவன் யாரினும் | |
| முன்ன எம்பிரான் வருக என் எனை | |
| முழுதும் யாவையும் இறுதி உற்ற நான் | |
| பின்ன எம்பிரான் வருக என் எனைப் | |
| பெய் கழற் கண் அன்பாய் என் நாவினால் | |
| பன்ன எம்பிரான் வருக என் எனைப் | |
| பாவ நாச நின் சீர்கள் பாடவே. 103 | |
| பாடவேன்டும் நான் போற்றி நின்னையே | |
| பாடிநைந்துறைந்துறுகி நெக்குநெக்கு | |
| ஆடவேன்டும் நான் போற்றி அம்பலத் | |
| தாடுநின்கழற்போது நாயினேன் | |
| கூடவேண்டும் நான்போற்றி யிப்புழுக் | |
| கூடு நீக்கெனைப் போற்றி பொய்யெலாம் | |
| வீடவேண்டும் நான் போற்றி வீடுதந் | |
| தருளு போற்றிநின் மெய்யர் மெய்யனே. 104 | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 6. நீத்தல் விண்ணப்பம் | |
| (திருஉத்தரகோசமங்கையில் அருளியது- கட்டளைக் கலித்துறை) | |
| கடையவ னேனக் கருணையி னாற் கலந் தாண்டுகொண்ட | |
| விடையவ னேவிட் டிடுதிகண்டாய்விறல் வேங்கையின் தோல் | |
| உடையவ னே மன்னும் உத்தரகோசமங்கைக்கரசே | |
| சடையவ னேதளர்ந் தேன்எம் பிரான்என்னைத் தாங்கிக்கொள்ளே. 105 | |
| கொள்ளார் பிளவக லாத்தடங் கொங்கையர் கொவ்வைச்செவ்வாய் | |
| விள்ளேன் எனினும் விடுதிகண்டாய் விழுத்தொழுப்பின் | |
| உள்ளேன் புறமல்லேன் உத்தர கோசமங் கைக்கரசே | |
| கள்ளேன் ஒழியவும் கண்டுகொண்டாண்டதெக் காரணமே. 106 | |
| காருறு கண்ணியர் ஐம்புலன் ஆற்றங் கரைமரமாய் | |
| வேருறு வேனை விடுதிகண்டாய் விளங்குந்திருவார் | |
| ஊருறை வாய்மன்னும் உத்தரகோசமங்கைக் கரசே | |
| வாருறு பூண்முலை யாள்பங்க என்னை வளர்ப்பவனே. 107 | |
| வளர்கின்ற நின்கருணைக்கையில் வாங்கவும் நீங்கியிப்பால் | |
| மிளிர்கின்ற என்னை விடுதிகண்டாய் வெண்மதிக்கொழுந்தொன்று | |
| ஒளிர்கின்ற நீள்முடி உத்தரகோசமங்கைக்கரசே | |
| தெளிகின்ற பொன்னுமின் னும் அன்னதோற்றச் செழுஞ்சுடரே. 108 | |
| செழிகின்ற தீப்புகு விட்டிலின் சில் மொழியாரில் பல்நாள் | |
| விழுகின்ற என்னை விடுதி கண்டாய் வெறி வாய் அறுகால் | |
| உழுகின்ற பூமுடி உத்தரகோசமங்கைக்கு அரசே | |
| வழிநின்று நின் அருள் ஆர் அமுது ஊட்ட மறுத்தனனே. 109 | |
| மறுத்தனன் யான் உன் அருள் அறியாமையின் என் மணியே | |
| வெறுத்து எனை நீ விட்டிடுதி கண்டாய் வினையின் தொகுதி | |
| ஒறுத்து எனை ஆண்டுகொள் உத்தர கோச மங்கைக்கு அரசே | |
| பொறுப்பார் அன்றே பெரியோர் சிறுநாய்கள் தம் பொய்யினையே. 110 | |
| பொய்யவனேனைப் பொருள் என ஆண்டு ஒன்று பொத்திக் கொண்ட | |
| மெய்யவனே விட்டிடுதி கண்டாய் விடம் உண்மிடற்று | |
| மையவனே மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| செய்யவனே சிவனே சிறியேன் பவம் தீர்ப்பவனே. 111 | |
| தீர்க்கின்றவாறு என் பிழையை நின்சீர் அருள் என்கொல்என்று | |
| வேர்க்கின்ற என்னை விடுதி கண்டாய் விரவார் வெருவ | |
| ஆர்க்கின்ற தார்விடை உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| ஈர்க்கின்ற அஞ்சொடு அச்சம் வினையேனை இருதலையே. 112 | |
| இருதலைக்கொள்ளியன் உள்எறும்பு ஒத்து நினைப்பிரிந்த | |
| விரிதலையேனை விடுதி கண்டாய் வியன் மூவுலகுக்கு | |
| ஒருதலைவா மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| பொருதரு மூவிலைவேல் வலன் ஏந்திப் பொலிபவனே. 113 | |
| பொலிகின்ற நின்தாள் புகுதப் பெற்று ஆக்கையைப் போக்கப் பெற்று | |
| மெலிகின்ற என்னை விடுதி கண்டாய் அளிதேர் விளிரி | |
| ஒலிகின்ற பூம்பொழில் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| வலி நின்ற திண்சிலையால் எரித்தாய் புரம் மாறுபட்டே. 114 | |
| மாறுபட்டு அஞ்சு என்னை வஞ்சிப்ப யான்உன்மணி மலர்த்தாள் | |
| வேறுபட்டேனை விடுதி கண்டாய் வினையேன் மனத்தே | |
| ஊறும் மட்டே மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| நீறுபட்டே ஒளி காட்டும் பொன்மேனி நெடுந்தகையே. 115 | |
| நெடுந்தகை நீ என்னை ஆட்கொள்ள யான் ஐம்புலன்கள் கொண்டு | |
| விடும் தகையேனை விடுதி கண்டாய் விரவார் வெருவ | |
| அடும்தகை வேல்வல்ல உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| கடும் தகையேன் உண்ணும் தெள்நீர் அமுதப் பெருங்கடலே. 116 | |
| கடலினுள் நாய் நக்கி அங்கு உன் கருணைக் கடலின் உள்ளம் | |
| விடல் அரியேனை விடுதி கண்டாய் விடல் இல் அடியார் | |
| உடல் இலமே மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| மடலின் மட்டே மணியே அமுதே என்மது வெள்ளமே. 117 | |
| வெள்ளத்துள் நாவற்றி ஆங்கு உன் அருள் பெற்றுத் துன்பத்து இன்றும் | |
| விள்ளக்கிலேனை விடுதி கண்டாய் விரும்பும் அடியார் | |
| உள்ளத்து உள்ளாய் மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| கள்ளத்து உளேற்கு அருளாய் களியாத களி எனக்கே. 118 | |
| களிவந்த சிந்தையோடு உன் கழல் கண்டும் கலந்தருள | |
| வெளிவந்திலேனை விடுதி கண்டாய் மெய்ச் சுடருக்கு எல்லாம் | |
| ஒளிவந்த பூம்கழல் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| அளிவந்த எந்தைபிரான் என்னை ஆளுடை என் அப்பனே. 119 | |
| என்னை அப்பா அஞ்சல் என்பவர் இன்றி நின்று எய்த்து அலைந்தேன் | |
| மின்னை ஒப்பாய் விட்டிடுதி கண்டாய் உவமிக்கின் மெய்யே | |
| உன்னை ஒப்பாய் மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| அன்னை ஒப்பாய் எனக்கு அத்தன் ஒப்பாய் என் அரும் பொருளே. 120 | |
| பொருளே தமியேன் புகல் இடமே நின் புகழ் இகழ்வார் | |
| வெருளே எனை விட்டிடுதி கண்டாய் மெய்ம்மையார் விழுங்கும் | |
| அருளே அணி பொழில் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| இருளே வெளியே இகம் பரம் ஆகி இருந்தவனே. 121 | |
| இருந்து என்னை ஆண்டுகொள் விற்றுக்கொள் ஒற்றிவை என்னின் அல்லால் | |
| விருந்தினனேனை விடுதி கண்டாய் மிக்க நஞ்சு அமுதாய் | |
| அருந்தினனே மன்னும் உத்திரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| மருந்தினனே பிறவிப் பிணிப்பட்டு மடங்கினர்க்கே. 122 | |
| மடங்கஎன் வல்வினைக் காட்டை நின்மன் அருள் தீக் கொளுவும் | |
| விடங்க என்தன்னை விடுதிகண்டாய் என் பிறவியை வேர் | |
| ஒடுங்களைந்து ஆண்டுகொள் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| கொடும் கரிக்குன்று உரித்து அஞ்சுவித்தாய் வஞ்சிக் கொம்பினையே. 123 | |
| கொம்பர் இல்லாக் கொடிபோல அலமந்தனன் கோமளமே | |
| வெம்புகின்றேனை விடுதிகண்டாய் விண்ணர் நண்ணுகில்லா | |
| உம்பர் உள்ளாய் மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே | |
| அம்பரமே நிலனே அனல் காலொடு அப்பு ஆனவனே. 124 | |
| ஆனைவெம் போரில் குறும் தூறு எனப்புலனால் அலைப்புண் | |
| டேனை எந்தாய் விட்டிடுதி கண்டாய் வினையேன் மனத்துத் | |
| தேனையும் பாலையும் கன்னலையும் அமுத்தையும் ஒத்து | |
| ஊனையும் என்பினையும் உருக்காநின்ற ஒண்மையனே. 125 | |
| ஒண்மையனே திருநீற்றை உத்தூளித்து ஒளி மிளிரும் | |
| வெண்மையனே விட்டிடுதி கண்டாய் மெய் அடியவர்கட்கு | |
| அண்மையனே என்றும் சேயாய் பிறர்க்கு அறிதற்கு அரிதாம் | |
| பெண்மையனே தொன்மை ஆண்மையனே அலிப் பெற்றியனே. 126 | |
| பெற்றது கொண்டு பிழையே பெருக்கிச் சுருக்கும் அன்பின் | |
| வெற்று அடியேனை விடுதி கண்டாய் விடிலோ கெடுவேன் | |
| மற்று அடியேன் தன்னைத் தாங்குநர் இல்லை என்வாழ்முதலே | |
| உற்று அடியேன் மிகத் தேறி நின்றேன் எனக்கு உள்ளவனே. 127 | |
| உள்ளவே நிற்க இல்லன செய்யும் மையல் துழனி | |
| வெள்ளன் அலேனை விடுதி கண்டாய் வியன் மாத்தடக்கைப் | |
| பொள்ளல் நல் வேழத்து விரியாய் புலன் நின் கண் போதல் ஒட்டா | |
| மெள்ளனவே மொய்க்கும் நெய்க்குடம் தன்னை எறும்பு எனவே. 128 | |
| எறும்பிடை நாங்கூழ் எனப்புலனால் அரிப்புண்டு அலந்த | |
| வெறும் தமியேனை விடுதி கண்டாய் வெய்ய கூற்று ஒடுங்க | |
| உறும் கடிப்போது அவையே உணர்வு உற்றவர் உம்பர் உம்பர் | |
| பெறும் பதமே அடியார் பெயராத பெருமையனே. 129 | |
| பெருநீர் அறச் சிறுமீன் துவண்டு ஆங்கு நினைப் பிரிந்த | |
| வெருநீர் மையேனை விடுதி கண்டாய் வியன் கங்கை பொங்கி | |
| வரும்நீர் மடுவுள் மலைச்சிறு தோணி வடிவின் வெள்ளைக் | |
| குருநீர் மதிபொதியும் சடை வானக் கொழு மணியே. 130 | |
| கொழுமணியேர் நகை யார்கொங்கைக் குன்றிடைச் சென்றுகுன்றி | |
| விழுமடி யேனை விடுதிகண்டாய் மெய்ம் முழுதுங்கம்பித்து | |
| அழுமடி யாரிடை யார்த்துவைத் தாட்கொண் டருளியென்னைக் | |
| கழுமணி யேயினனுங் காட்டுகண்டாய் நின் புலன்கழலே. 131 | |
| புலன்கள் திகைப்பிக்க யானுந் திகைத்திங்கொர் பொய்ந்நெறிக்கே | |
| விலங்குகின் றேனை விடுதிகண்டாய் விண்ணும் மண்ணுமெல்லாய் | |
| கலங்குமுந் நீர்நஞ் சமுதுசெய் தாய்க்கு கருணாகரனே | |
| துலங்குகின்றேனடி யேனுடையாயென் தொழுகுலமே. 132 | |
| குலங்களைந் தாய்களைந் தாய்என்னைக் குற்றங்கொற் றச்சிலையாம் | |
| விலங்கலெந் தாய்விட் டிடுதிகண்டாய்பொன்னின் மின்னுகொன்றை | |
| அலங்கலந் தாமரை மேனியிப் பாவொப்பி லாதவனே | |
| மலங்களைத் தாற்கழல் வன்தயிரிற்பொரு மத்துறவே. 133 | |
| மத்தறு தண்தயி ரிற்புலன் தீக்கது வக்கலங்கி | |
| வித்தறு வேனை விடுதிகண்டாய் வெண்டலையிலைச்சிக் | |
| கொத்தறு போது மிலைந்து குடர்நெடு மாலைசுற்றித் | |
| தத்தறு நீறுட னாரச் செஞ்சாந்தணி சச்சையனே. 134 | |
| சச்சையனே மிக்க தண்புனல் விண்கால் நிலம்நெருப்பாம் | |
| விச்சையனே விட்டிடுதிகண்டாய் வெளியாய் கரியாய் | |
| பச்சையனே செய்ய மேனியனெ யொண்பட அரவக் | |
| கச்சையனே கடந்தாய்தடந்தாள அடற்கரியே. 135 | |
| அடற்கரி போல்ஐம்புலன்களுக்கஞ்சி அழிந்த என்னை | |
| விடற்கரியாய் விட்டிடுதி கண்டாய் விழுத்தொண்டர்கல்லால் | |
| தொடற்கரியாய் சுடர் மாமணியே கடு தீச்சுழலக் | |
| கடற்கரி தாயெழு நஞ்சமு தாக்குங் கறைக்கண்டனே. 136 | |
| கண்டது செய்து கருணைமட்டுப்பரு கிக்களித்து | |
| மிண்டுகின்றேனை விடுதிகண்டாய் நின் விரைமலர்த்தாள் | |
| பண்டுதந்தாற்போற் பணித்துப் பணிசெயக் கூவித்தென்னைக் | |
| கொண்டெனெந் தாய்களை யாய் களையாய குதுகுதுப்பே. 137 | |
| குதுகுதுப்பின்றி றென்குறிப்பேசெய்து நின்குறிப்பில் | |
| விதுவிதுப் பேனை விடுதிகண்டாய்விரை யார்ந்தினிய | |
| மதுமதுப் போன்றென்னை வாழைப்பழத்தின் மனங்கனிவித்து | |
| எதிர்வதெப் போது பயில்வி கயிலைப் பரம்பரனே. 138 | |
| பரம்பரனே நின்பழஅடி யாரொடும் என்படிறு | |
| விரும்பரனே விட்டிடுதி கண்டாய்மென் முயற்கறையின் | |
| அரும்பர நேர்வைத் தணிந்தாய் பிறவியை வாயரவம் | |
| பொரும்பெரு மான்வினை யேன்மனம் அஞ்சிப் பொதும்புறவே. 139 | |
| பொதும்புறு தீப்போற் புகைந்தெரியப்புலன் தீக்கதுவ | |
| வெதும்புறுவேனை விடுதி கண்டாய் விரை யார் நறவம் | |
| ததும்புமந் தாரத்தில் தாரம் பயின்றுமந் தம்முரல்வண்டு | |
| அதும்புங் கொழுந்தேன் அவிர்சடை வானத் தடலரைசே. 140 | |
| அரைசே அறியாச் சிறியேன் பிழைக்கஞ்ச லென்னினல்லால் | |
| விரைசேர் முடியாய் விடுதிகண்டாய் வெண் ணகைக்கருங்கண் | |
| திரைசேர் மடந்தை மணந்த திருப்பொற் பதப்புயங்கா | |
| வரைசேர்ந் தடர்ந்தென்ன வல்வினை தான் வந் தடர்வனவே. 141 | |
| அடர்புலனால் நிற் பிரிந்தஞ்சி அஞ்சொல் நல்லாரவர்தம் | |
| விடர்விட லேனை விடுதிகண்டாய் விரிந் தேயெரியுஞ் | |
| சுடரனை யாய் சுடு காட்டரசே தொழும் பர்க்கமுதே | |
| தொடர்வரி யாம் தமியேன் தனி நீக்குந் தனித்துணையே. 142 | |
| தனித்துணை நீநிற்க யான் தருக்கித்தலை யால் நடந்த | |
| வினைத்துணை யேனை விடுதிகண்டாய் வினை யேனுடைய | |
| மனத்துணை யேஎன்தன் வாழ்முதலே எனக் கெய்ப்பில்வைப்பே | |
| தினைத்துணை யேனும் பொறேன் துயராக்கையின் திண்வலையே. 143 | |
| வலைத்தலை மானன்ன நோக்கியர் நோக்கின் வலையிற்பட்டு | |
| மிலைத்தலைந் தேனை விடுதிகண்டாய் வெண்மதியின் ஒற்றைக் | |
| கலைத்தலை யாய் கருணாகரனே கயிலாய மென்னும் | |
| மலைத்தலை வாமலை யாம்மணவாள என் வாழ்முதலே. 144 | |
| முதலைச் செவ் வாய்ச்சியர் வேட்கைவெந்நீரிற் கடிப் பமூழ்கி | |
| விதலைச் செய்வேனை விடுதிகண்டாய் விடக் கூன்மிடைந்த | |
| சிதலைச் செய்காயம் பொறேன் சிவனே முறையோ முறையோ | |
| திதலைச் செய்பூண்முலை மங்கைபங்கா என்சிவகதியே. 145 | |
| கதியடி யேற்குன் கழல்தற்தருளவும் ஊன்கழியா | |
| விதியடி யேனை விடுதிகண்டாய் வெண்தலைமுழையிற் | |
| பதியுடை வாளரப் பார்த்திறை பைத்துச் சுருங்க அஞ்சி | |
| மதிநெடு நீரிற் குளித்தொளிக் குஞ்சடை மன்னவனே. 146 | |
| மன்னவனே யொன்று மாற்றியாச்சிறியேன் மகிழ்ச்சி | |
| மின்னவனே விட்டிடுதி கண்டாய் மிக்க வேதமெய்ந்நூல் | |
| சொன்னவனே சொற் கழிந்தவனே கழியாத் தொழும்பர் | |
| முன்னவனே பின்னும் ஆனவனேயிம் முழுதையுமே. 147 | |
| முழுதயில் வேற்கண்ணியரென்னும் மூரித் தழல்முழுதும் | |
| விழுதனை யேனை விடுதிகண்டாய் நின்வெறி மலர்த்தாள் | |
| தொழுதுசெல்வான்நல்தொழும்பரிற் கூட்டிடு சோத்தெம்பிரான் | |
| பழுதுசெய்வேனை விடேலுடையாய் உண்னைப் பாடுவனே. 148 | |
| பாடிற்றிலேன் பணியேன் மணிநீயொளித் தாய்க்குப்பச்சூன் | |
| வீடிற்றிலேனை விடுதிகண்டாய் வியற் தாங்கலறித் | |
| தேடிற்றிலேன் சிவனெவ்விடத்தான்எவர் கண்டனரென்று | |
| ஓடிற்றிலேன் கிடந்துள்ளுருகேன் நின்றுழைத்தனனே. 149 | |
| உழைதரு நோக்கியர் கொங்கைப் பலாப்பழத்து ஈயினொப்பாய் | |
| விழைதரு வேனை விடுதிகண்டாய் விடின் வேலைநஞ்சுண் | |
| மழைதரு கண்டன் குணமிலி மானிடன் தேய்மதியன் | |
| பழைதரு மாபரனேன்றென் றறைவன் பழிப்பினையே. 150 | |
| பழிப்பில்நின் பாதப் பழந்தொழும் பெய்தி விழப்பழித்து | |
| விழித்திருந் தேனை விடுதிகண்டாய் வெண்மணிப்பணிலம் | |
| கொழித்துமந்தார மந்தாகினி நுந்தும்பந் தப்பெருமை | |
| தழிச்சிறை நீரிற் பிறைக்கலஞ் சேர் தரு தாரவனே. 151 | |
| தாரகை போலும் தலைத்தலை மாலைத் தழலரப்பூண் | |
| வீரஎன் தன்னை விடுதிகண்டாய் விடிலென்னைமிக்கார் | |
| ஆரடி யானென்னின் உத்தரகோச மங்கைக்கரசின் | |
| சீரடி யாரடி யானென்று நின்னைச் சிரிப்பிப்பனே. 152 | |
| சிரிப்பிப்பின் சீறும் பிழைப்பைத் தொழும்பையும் ஈசற் கென்று | |
| விரப்பிப்ப னென்னை விடுதிகண்டாய் விடின் வெங்கரியின் | |
| உரிப்பிச்சன் தோலுடைப் பிச்சன்நஞ்சூண்பிச்சன் ஊர்ச்சுடுகாட்டு | |
| எரிப்பிச்சன் என்னையும்ஆளுடைப் பிச்சனென் றேசுவனே. 153 | |
| ஏசினும் யானுன்னை யேத்தினும் என்பிழைக்கே குழைந்து | |
| வேசறு வேனை விடுதிகண்டாய் செம்பவள வெற்பின் | |
| தேகடை யாயென்னை ஆளுடையாய் சிற் றுயிர்க் கிரங்கிக் | |
| காய்சின ஆலமுண்டாய் அமுதுண்ணக் கடையவனே. 154 | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 7. திருவெம்பாவை | |
| (திருவண்ணாமலையில் அருளியது - சக்தியை வியந்தது) | |
| (வெண்டளையான் வந்த இயற்றவிணை கொச்சகக் கலிப்பா) | |
| ஆதியும் அந்தமும் இல்லா அரும்பெருஞ் | |
| சோதியை யாம்பாடக்கேட்டேயும் வாள்தடங்கள் | |
| மாதே வளருதியோ வன்செவியோ நின்செவிதான் | |
| மாதேவன்வார்கழல்கள் வாழ்த்திய வாழ்த்தொலிபோய் | |
| வீதிவாய்க் கேட்டலுமே விம்மிவிம்மி மெய்மறந்து | |
| போதார் அமளியின்மேல் நின்றும் புரண்டு இங்ஙன் | |
| ஏதேனும் ஆகாள் கிடந்தாள் என்னே என்னே | |
| ஈதே எந்தோழி பரிசேலோர் எம்பாவாய். 155 | |
| பாசம் பரஞ்சோதிக்கு அன்பாய் இராப்பகல்நாம் | |
| பேசும்போ தெப்போ(து) இப் போதார் அமளிக்கே | |
| நேசமும் வைத்தனையோ நேரிழையாய் நேரிழையீர் | |
| சீசி இவையுஞ் சிலவோ விளையாடி | |
| ஏசு மிடம்ஈதோ விண்ணோர்கள் ஏத்துதற்குத் | |
| கூசும் மலர்ப்பாதம் தந்தருள வந்தருளும் | |
| தேசன் சிவலோகன் தில்லைச்சிற் றம்பலத்துள் | |
| ஈசனார்க் கன்பார்யாம் ஆரேலோர் எம்பாவாய். 156 | |
| முத்தன்ன வெண்நகையாய் முன்வந் தெதிரெழுந்தென் | |
| அத்தன் ஆனந்தன் அமுதன் என்று அள்ளூறித் | |
| தித்திக்கப் பேசுவாய் வந்துன் கடைதிறவாய் | |
| பத்துடையீர் ஈசன் பழ அடியீர் பாங்குடையீர் | |
| புத்தடியோம் புன்மைதீர்த்து ஆட்கொண்டாற் பொல்லாதோ | |
| எத்தோநின் அன்புடைமை எல்லோம் அறியோமோ | |
| சித்தம் அழகியார் பாடாரோ நஞ்சிவனை | |
| இத்தனையும் வேண்டும் எமக்கேலோர் எம்பாவாய். 157 | |
| ஒண்ணித் திலநகையாய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ | |
| வண்ணக் கிளிமொழியார் எல்லோரும் வந்தாரோ | |
| எண்ணிக்கொண்டுள்ளவா சொல்லுகோம் அவ்வளவும் | |
| கண்ணைத் துயின்றவமே காலத்தைப் போக்காதே | |
| விண்ணுக் கொருமருந்தை வேத விருப்பொருளைக் | |
| கண்ணுக்கு இனியானைப் பாடிக் கசிந்துள்ளம் | |
| உண்ணெக்கு நின்றுருக யாம்மாட்டொம் நீயேவந்து | |
| எண்ணிக் குறையில் துயிலேலோர் எம்பாவாய். 158 | |
| மாலறியா நான்முகனுங் காணா மலையினை நாம் | |
| போலறிவோம் என்றுள்ள பொக்கங்க ளேபேசும் | |
| பாலாறு தேன்வாய்ப் படிறீ கடைதிறவாய் | |
| ஞாலமே விண்ணே பிறவே அறிவரியான் | |
| கோலமும் நம்மைஆட் கொண்டருளிக் கோதாட்டுஞ் | |
| சீலமும் பாடிச் சிவனே சிவனேயென்(று) | |
| ஓலம் இடினும் உணராய் உணராய்காண் | |
| ஏலக் குழலி பரிசேலோர் எம்பாவாய். 159 | |
| மானே நீ நென்னலை நாளை வந்துங்களை | |
| நானே எழுப்புவன் என்றலும் நாணாமே | |
| போன திசைபகராய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ | |
| வானே நிலனே பிறவே அறிவரியான் | |
| தானேவந் தெம்மைத் தலையளித்து ஆட்கொண்டருளும் | |
| வான்வார் கழல்பாடி வந்தோர்க்குன் வாய்திறவாய் | |
| ஊனே உருகாய் உனக்கே உறும் எமக்கும் | |
| ஏனோர்க்குந் தங்கோனைப் பாடேலோ ரெம்பாவாய். 160 | |
| அன்னே இவையுஞ் சிலவோ பலவமரர் | |
| உன்னற்கு அரியான் ஒருவன் இருஞ்சீரான் | |
| சின்னங்கள் கேட்பச் சிவனென்றே வாய்திறப்பாய் | |
| தென்னா என்னா முன்னம் தீசேர் மெழுகுஒப்பாய் | |
| என்னானை என்அரையன் இன்னமுதுஎன்று எல்லாமும் | |
| சொன்னோம்கேள் வெவ்வேறாய் இன்னம் துயிலுதியோ | |
| வன்னெஞ்சப் பேதையர்போல் வாளா கிடத்தியால் | |
| என்னே துயிலின் பரிசேலோர் எம்பாவாய். 161 | |
| கோழி சிலம்புச் சிலம்பும் குருகுஎங்கும் | |
| ஏழில் இயம்ப இயம்பும்வெண் சங்குஎங்கும் | |
| கேழில் பரஞ்சோதி கேழில் பரங்கருணை | |
| கேழில் விழுப்பொருள்கள் பாடினோம் கேட்டிலையோ | |
| வாழிஈ தென்ன உறக்கமோ வாய்திறவாய் | |
| ஆழியான் அன்புடைமை ஆமாறும் இவ்வாறோ | |
| ஊழி முதல்வனாய் நின்ற ஒருவனை | |
| ஏழைபங் காளனையே பாடேலோர் எம்பாவாய். 162 | |
| முன்னைப் பழம்பொருட்கும் முன்னைப் பழம்பொருளே | |
| பின்னைப் புதுமைக்கும் போத்தும் அப் பெற்றியனே | |
| உன்னைப் பிரானாகப் பெற்றவுன் சீரடியோம் | |
| உன்னடியார் தாள்பணிவோம் ஆங்கவர்க்கே பாங்காவோம் | |
| அன்னவரே எம்கணவர் ஆவர் அவர்உகந்து | |
| சொன்ன பரிசே தொழும்பாய்ப் பணி செய்தோம் | |
| இன்ன வகையே எமக்கு எம்கோன் நல்குதியேல் | |
| என்ன குறையும் இலோம்ஏலார் எம்பாவாய். 163 | |
| பாதாளம் ஏழினும்கீழ் சொற்கழிவு பாதமலர் | |
| போதார் புனைமுடியும் எல்லாப் பொருள்முடிவே | |
| பேதை ஒருபால் திருமேனி ஒன்று அல்லன் | |
| வேதமுதல் விண்ணோரும் மண்ணும் துதித்தாலும் | |
| ஓத உலவா ஒருதோழன் தொண்டர்உளன் | |
| கோதில் குலத்தான் றன் கோயில் பிணாப்பிள்ளைகாள் | |
| ஏதவன்ஊர் ஏதவன்பேர் ஆர்உற்றார் ஆர்அயலார் | |
| ஏதவரைப் பாடும் பரிசேலார் எம்பாவாய். 164 | |
| மொய்யார் தடம் பொய்கை புக்கு முகேர்என்னக் | |
| கையாற் குடைந்து குடைந்துஉன் கழல்பாடி | |
| ஐயா வழியடி யோம் வாழ்ந்தோம் காண் ஆர் அழல்போற் | |
| செய்யா வெண்ணீறாடி செல்வ சிறுமருங்குல் | |
| மையார் தடங்கண் மடந்தை மணவாளர் | |
| ஐயாநீ ஆட்கொண்டு அருளும் விளையாட்டின் | |
| உய்வார்கள் உய்யும் வகையெல்லாம் உயர்ந்தொழிந் தோங் | |
| எய்யாமற் காப்பாய் எமையேலோர் எம்பாவாய். 165 | |
| ஆர்த்த பிறவித் துயர்கெடநாம் ஆர்த்துஆடும் | |
| தீர்த்தன் நற் றில்லைச் சிற்றம்பலத்தே தீயாடும் | |
| கூத்தன்இவ்வானும் குவலயமும் எல்லாமும் | |
| காத்தும் படைத்தும் கரந்தும் விளையாடி | |
| வார்த்தையும் பேசி வளைசிலம்ப வார்கலைகள் | |
| ஆர்ப்பரவம் செய்ய அணி குழல்மேல் வண்டார்ப்பப் | |
| பூத்திகழும் பொய்கை குடைந்துஉடையான் பொற்பாதம் | |
| ஏத்தி இருஞ்சுனைநீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய். 166 | |
| பைங்குவளைக் கார்மலரால் செங்கமலப் பைம்போதால் | |
| அங்கம் குருகினத்தால் பின்னும் அரவத்தால் | |
| தங்கள் மலம்கழுவு வார் வந்து சார்தலினால் | |
| எங்கள் பிராட்டியும் எங்கோனும் போன்று இசைந்த | |
| பொங்கும் மடுவில் புகப்பாய்ந்து பாய்ந்துநம் | |
| சங்கம் சிலம்பச் சிலம்பு கலந்துஆர்ப்பப் | |
| கொங்கைகள் பொங்கப் குடையும் புனல்பொங்கப் | |
| பங்கயப் பூம்புனல்பாய்ந் தாடேலோர் எம்பாவாய். 167 | |
| காதார் குழையாடப் பைம்பூண் கலனாடக் | |
| கோதை குழலாட வண்டின் குழாம் ஆடச் | |
| சீதப் புனல்ஆடிச் சிற்றம் பலம்பாடி | |
| வேதப் பொருள்பாடி அப்பொருளா மாபாடி | |
| சோதித்திறம்பாடி சூழ்கொன்றைத் தார்பாடி | |
| ஆதி திறம்பாடி அந்தமா மாபாடிப் | |
| பேதித்து நம்மை வளர்த்துஎடுத்த பெய்வதைதன் | |
| பாதத் திறம்பாடி ஆடேலோர் எம்பாவாய். 168 | |
| ஓரொருகால் எம்பெருமான் என்றென்றே நம்பெருமான் | |
| சீரொருகால் வாய் ஓவாள் சித்தம் களிகூர | |
| நீரொருகால் ஓவா நெடுந்தாரை கண்பனிப்பப் | |
| பாரொருகால் வந்தனையான் விண்ணோரைத் தான் பணியாள் | |
| பேரரையற்கு இங்ஙனே பித்துஒருவர் ஆமாறும் | |
| ஆர்ஒருவர் இவ்வண்ணம் ஆட்கொள்ளும் வித்தகர் தாள் | |
| வாருருவப் பூண்முலையீர் வாயார நாம்பாடி | |
| ஏருருவப் பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 169 | |
| முன்னிக் கடலைச் சுருக்கி எழுந்துஉடையான் | |
| என்னத் திகழ்ந்து எம்மை ஆளுடையான் இட்டிடையின் | |
| மின்னப் பொலிந்து எம்பிராட்டி திருவடிமேல் | |
| பொன்னஞ் சிலம்பில் சிலம்பித் திருப்புருவம் | |
| என்னச் சிலைகுலவி நந்தம்மை ஆளுடையாள் | |
| தன்னிற் பரிவிலா எங்கோமான் அன்பர்க்கு | |
| முன்னி யவன்நமக்கு முன்சுரக்கும் இன்னருளே | |
| என்னப் பொழியாய் மழையேலோர் எம்பாவாய். 170 | |
| செங்க ணவன்பால் திசைமுகன் பால் தேவர்கள் பால் | |
| எங்கும் இலாதோர் இன்பம்நம் பாலதாக் | |
| கொங்குஉண் சுருங்குழலி நந்தம்மைக் கோதாட்டி | |
| இங்குநம் இல்லங்கள் தோறும் எழுந்தருளிச் | |
| செங்கமலப் பொற்பாதம் தந்தருளும் சேவகனை | |
| அங்கள் அரசை அடியோங்கட்கு ஆரமுதை | |
| நங்கள் பெருமானைப் பாடி நலந்திகழப் | |
| பங்கயப் பூம்புனல் பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 171 | |
| அண்ணாமலையான் அடிக்கமலம் சென்றிறைஞ்சும் | |
| விண்ணோர் முடியின் மணித்தொகை வீறற்றாற்போல் | |
| கண்ணார் இரவி கதிர்வந்து கார்கரப்பத் | |
| தண்ணார் ஒளிமயங்கித் தாரகைகள் தாம் அகலப் | |
| பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப பிறங்கொளிசேர் | |
| விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகித் | |
| கண்ணார் அமுதமாய் நின்றான் கழல்பாடிப் | |
| பெண்ணே இப் பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 172 | |
| உங்கையிற் பிள்ளை உனக்கே அடைக்கலம்என்று | |
| அங்கப் பழஞ்சொல் புதுக்கும் எம் அச்சத்தால் | |
| எங்கள் பெருமான் உனக்கென்று உரைப்போம் கேள் | |
| எங்கொங்கை நின்னன்பர் அல்லார்தோள் சேரற்க | |
| எங்கை உனக்கல்லாது எப்பணியும் செய்யற்க | |
| கங்குல் பகல்எங்கண் மற்றொன்றும் காணற்க | |
| இங்கிப் பரிசே எமக்கெங்கோன் நல்குதியேல் | |
| எங்கெழிலென் ஞாயிறு எமக்கேலோர் எம்பாவாய். 173 | |
| போற்றி அருளுக நின் ஆதியாம் பாதமலர் | |
| போற்றி அருளுக நின் அந்தமாம் செந்தளிர்கள் | |
| போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் தோற்றமாம் பொற்பாதம் | |
| போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் போகமாம் பூங்கழல்கள் | |
| போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் ஈறாம் இணையடிகள் | |
| போற்றி மால் நான்முகனும் காணாத புண்டரிகம் | |
| போற்றியாம் உய்யஆட் கொண்டருளும் பொன்மலர்கள் | |
| போற்றியாம் மார்கழிநீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய். 174 | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 8. திரு அம்மானை | |
| (திருவண்ணாமலையில் அருளியது - | |
| தரவு கொச்சகக் கலிப்பா / ஆனந்தக் களிப்பு ) | |
| செங்கண் நெடுமாலுஞ் சென்றிடந்துங் காண்பரிய | |
| பொங்கு மலர்ப்பாதம் பூதலத்தே போந்தருளி | |
| எங்கள் பிறப்பறுத்திட் டெந்தரமும் ஆட்கொண்டு | |
| தெங்கு திரள்சோலைத் தென்னன் பெருந்துறையான் | |
| அங்கணன் அந்தணனாய் அறைகூவி வீடருளும் | |
| அங்கருணை வார்கழலே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 175 | |
| பாரார் விசும்புள்ளார் பாதாளத் தார்புறத்தார் | |
| ஆராலுங் காண்டற் கரியாற் கரியான் எமக்கெளிய | |
| பேராளன் தென்னன் பெருந்துறையான் பிச்சேற்றி | |
| வாரா வழியருளி வந்தென் உளம்புகுந்த | |
| ஆரா அமுதாய் அலைகடல்வாய் மீன்விசிறும் | |
| பேராசை வாரியனைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 176 | |
| இந்திரனும் மாலயனும் ஏனோரும் வானோரும் | |
| அந்தரமே நிற்கச் சிவனவனி வந்தருளி | |
| எந்தரமும் ஆட்கொண்டு தோட்கொண்ட நீற்றனாய்ச் | |
| சிந்தனையை வந்தருக்குஞ் சீரார் பெருந்துறையான் | |
| பந்தம் பறியப் பரிமேற்கொண்டான்தந்த | |
| அந்தமிலா ஆனந்தம் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 177 | |
| வான்வந்த தேவர்களும் மாலயனோ டிந்திரனும் | |
| கான்நின்று வற்றியும் புற்றெழுந்துங் காண்பரிய | |
| தான்வந்து நாயேனைத் தாய்போல் தலையளித்திட்டு | |
| ஊன்வந்துரோமங்கள் உள்ளே உயிர்ப்பெய்து | |
| தேன்வந்த முதின் தெளிவின் ஒளிவந்த | |
| வான்வந்த வார்கழலே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 178 | |
| கல்லா மனத்துக் கடைப்பட்ட நாயேனை | |
| வல்லாளன் தென்னன் பெருந்துறையான் பிச்சேற்றிக் | |
| கல்லைப் பிசைந்து கனியாக்கித் தன்கருணை | |
| வெள்ளத் தழுத்தி வினைகடிந்த வேதியனைத் | |
| தில்லை நகர்புக்குச் சிற்றம் பலம்மன்னும் | |
| ஒல்லை விடையானைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 179 | |
| கேட்டாயோ தோழி கிறிசெய்த வாறொருவன் | |
| திIட்டார் மதில்புடைசூழ் தென்னன் பெருந்துறையான் | |
| காட்டா தனவெல்லாங் காட்டிச் சிவங்காட்டித் | |
| தாள்தா மரைகாட்டித் தன்கருணைத் தேன் காட்டி | |
| நாட்டார் நகைசெய்ய நாம்மேலை வீடெய்த | |
| ஆள்தான்கொண்டாண்டவா பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 180 | |
| ஓயாதே உள்குவார் உள்ளிருக்கும் உள்ளானைச் | |
| சேயானைச் சேவகனைத் தென்னன் பெருந்துறையின் | |
| மேயானை வேதியனை மாதிருக்கும் பாதியனை | |
| நாயான நந்தம்மை ஆட்கொண்ட நாயகனைத் | |
| தாயான தத்துவனைத் தானே உலகேழும் | |
| ஆயானை ஆள்வானப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 181 | |
| பண்சுமந்த பாடற் பரிசு படைத்தருளும் | |
| பெண்சுமந்த பாகத்தன் பெம்மான் பெருந்துறையான் | |
| விண்சுமந்த கீர்த்தி வியன்மண்ட லத்தீசன் | |
| கண்சுமந்த நெற்றிக் கடவுள் கலிமதுரை | |
| மண்சுமந்து கூலிகொண்டு அக்கோவால் மொத்துண்டு | |
| புண்சுமந்த பொன்மேனி பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 182 | |
| துண்டப் பிறையான் மறையான் பெருந்துறையான் | |
| கொண்ட புரிநூலான் கோலமா ஊர்தியான் | |
| கண்டங் கரியான்செம் மேனியான் வெண்ணீற்றான் | |
| அண்டமுத லாயினான் அந்தமிலா ஆனந்தம் | |
| பண்டைப் பரிசே பழவடியார்க் கீந்தருளும் | |
| அண்டம் வியப்புறுமா பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 183 | |
| விண்ணாளுந் தேவர்க்கு மேலாய வேதியனை | |
| மண்ணாளும் மன்னவர்க்கு மாண்பாகி நின்றானைத் | |
| தண்ணார் தமிழளிக்குந் தண்பாண்டி நாட்டானைப் | |
| பெண்ணாளும் பாகனைப் பேணு பெருந்துறையிற் | |
| கண்ணார் கழல்காட்டி நாயேனை ஆட்கொண்ட | |
| அண்ணா மலையானைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 184 | |
| செப்பார் முலைபங்கன் தென்னன் பெருந்துறையான் | |
| தப்பாமே தாளடைந்தார் நெஞ்சுருக்கும் தன்மையினான் | |
| அப்பாண்டி நாட்டைச் சிவலோகம் ஆக்குவித்த | |
| அப்பார் சடையப்பன் ஆனந்த வார்கழலே | |
| ஒப்பாக ஒப்புவித்த உள்ளத்தா ருள்ளிருக்கும் | |
| அப்பாலைக் கப்பாலைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 185 | |
| மைப்பொலியுங் கண்ணிகேள் மாலயனோ டிந்திரனும் | |
| எப்பிறவி யுந்தேட என்னையுந்தன் இன்னருளால் | |
| இப்பிறவி ஆட்கொண்டு இனிப்பிறவா மேகாத்து | |
| மெய்ப்பொருட்கண் தோற்றமாய் மெய்யே நிலைபேறாய் | |
| எப்பொருட்தந் தானேயாய் யாவைக்கும் வீடாகும் | |
| அப்பொருளாம் நஞ்சிவனைப் பாடுதுங்கான் அம்மானாய். 186 | |
| கையார் வளைசிலம்பக் காதர் குழையாட | |
| மையார் குழல்புரளத் தேன்பாய் வண்டொலிப்பச் | |
| செய்யானை வெண்ணீ றணிந்தானைச் சேர்ந்தறியாக் | |
| கையானை எங்குஞ் செறிந்தானை அன்பர்க்கு | |
| மெய்யானை அல்லாதார்க் கல்லாத வேதியனை | |
| ஐயா றமர்ந்தானைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 187 | |
| ஆனையாய்க் கீடமாய் மானுடராய்த் தேவராய் | |
| ஏனைப் பிறவாய்ப் பிறந்திறந் தெய்த் தேனை | |
| ஊனையும் நின்றுருக்கி என்வினையை ஒட்டுகந்து | |
| தேனையும் பாலையுங் கன்னலையும் ஒத்தினிய | |
| கோனவன்போல் வந்தென்னைத் தன்தொழும்பிற் கொண்டருளும் | |
| வானவன் பூங்கழலே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 188 | |
| சந்திரனைத் தேய்த்தருளித் தக்கன்தன் வேள்வியினில் | |
| இந்திரனைத் தோள்நெரித்திட் டெச்சன் தலையரிந்து | |
| அந்தரமே செல்லும் அலர்கதிரோன் பல்தகர்த்துச் | |
| சிந்தித் திசைதிசையே தேவர்களை ஓட்டுகந்து | |
| செந்தார்ப் பொழில்புடைசூழ் தென்னன் பெருந்துறையான் | |
| மந்தார மாலையே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 189 | |
| ஊனாய் உயிராய் உணர்வாய்என்னுட்கலந்து | |
| தேனாய் அமுதமுமாய்த் தீங்கரும்பின் கட்டியுமாய் | |
| வானோ ரறியா வழியெமக்குந் தந்தருளும் | |
| தேனார் மலர்க்கொன்றைச் சேவகனார் சீரொளிசேர் | |
| ஆனா அறிவாய் அளவிறந்த பல்லுயிர்க்கும் | |
| கோனாகி நின்றவா கூறுதுங்காண் அம்மானாய். 190 | |
| சூடுவேன் பூங்கொன்றை சூடிச் சிவன்திரள்தோள் | |
| கூடுவேன் கூடிமுயங்கி மயங்கிநின்று | |
| ஊடுவேன் செவ்வாய்க் குருகுவேன் உள்ளுருகித் | |
| தேடுவேன் தேடிச் சிவன்கழலே சிந்திப்பேன் | |
| வாடுவேன் பேர்த்தும் அலர்வேன் அனலேந்தி | |
| ஆடுவேன் சேவடியே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 191 | |
| கிளிவந்த மென்மொழியாள் கேழ்கிளரும் பாதியானை | |
| வெளிவந்த மாலயனும் காண்பரிய வித்தகனைத் | |
| தெளிவந்த தேறாலச் சீரார் பெருந்துறையில் | |
| எளிவந் திருந்திரங்கி எண்ணரிய இன்னருளால் | |
| ஒளிவந்தென் உள்ளத்தின் உள்ளே ஒளி திகழ | |
| அளிவந்த அந்தணனனைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 192 | |
| முன்னானை மூவர்க்கும் முற்றுமாய் முற்றுக்கும் | |
| பின்னானைப் பிஞ்ஞசுனைப் பேணு பெருந்துறையின் | |
| மன்னானை வானவனை மாதியலும் பாதியனைத் | |
| தென்னானைக் காவானைத் தெண்பாண்டி நாட்டானை | |
| என்னானை என்னப்பன் என்பார்க்கட் கின்னமுதை | |
| அன்னானை அம்மானைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 193 | |
| பெற்றி பிறர்க்கரிய பெம்மான் பெருந்துறையான் | |
| கொற்றக் குதிரையின்மேல் வந்தருளித் தன்னடியார் | |
| குற்றங்கள் நீக்கிக் குணங்கொண்டு கோதாட்டிச் | |
| சுற்றிய சுற்றத் தொடர் வறுப்பான் தொல்புகழே | |
| பற்றியிப் பாசத்தைப் பற்றறநாம் பற்றுவான் | |
| பற்றியபே ரானந்தம் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 194 | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 9. திருப்பொற் சுண்ணம் - ஆனந்த மனோலயம் | |
| (தில்லையில் அருளியது - அறுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்) | |
| முத்துநல் தாழம்பூ மாலைதூக்கி | |
| முளைக்குடந் தூபம்நல் தீபம்வைம்மின் | |
| சக்தியும் சோமியும் பார்மகளும் | |
| நாமகளோடுபல்லாண்டிசைமின் | |
| சித்தியுங் கௌரியும் பார்ப்பதியும் | |
| கங்கையும் வந்து கவரிகொண்மின் | |
| அத்தன் ஐயாறன்அம்மானைபாடி | |
| ஆடப்பொற் சுண்ணம் இடித்துநாமே. 195 | |
| பூவியல் வார்சடை எம்பிராற்குப் | |
| பொற்றிருச் சுண்ணம் இடிக்கவேண்டும் | |
| மாவின் வடுவகி ரன்ன கண்ணீர் | |
| வம்மின்கள் வந்துடன் பாடுமின்கள் | |
| கூவுமின் தொண்டர் புறநிலாமே | |
| குனிமின் தொழுமினெங் கோனெங்கூத்தன் | |
| தேவியுந் தானும்வந்தெம்மையாளச் | |
| செம்பொன்செய் சுண்ணம் இடித்துநாமே. 196 | |
| சுந்தர நீறணந் தும்மெழுகித் | |
| தூயபொன்சிந்தி நிதிநிரப்பி | |
| இந்திரன் கற்பகம் நாட்டியெங்கும் | |
| எழிற்சுடர் வைத்துக் கொடியெடுமின் | |
| அந்தார் கோன்அயன் தன்பெருமான் | |
| ஆழியான் நாதன்நல் வேலன்தாதை | |
| எந்தரம் ஆளுமை யாள்கொழுநற் | |
| கேய்ந்த பொற்சுண்ணம் இடித்துநாமே. 197 | |
| காசணி மின்கள் உலக்கையெல்லாம் | |
| காம்பணி மின்கள் கறையுரலை | |
| நேசமுடைய அடியவர்கள் | |
| நின்று நிலாவுக என்றுவாழ்த்தித் | |
| தேசமெல்லாம் புகழ்ந் தாடுங் கச்சித் | |
| திருவேகம் பன்செம்பொற் கோயில்பாடிப் | |
| பாசவினையைப் பறிந்துநின்று | |
| பாடிப் பொற்சுண்ணம் இடித்துநாமே. 198 | |
| அறுகெடுப்பார் அயனும்அரியும் | |
| அன்றிமற்றிந்திர னோடமரர் | |
| நறுமுது தேவர்கணங்கெளெல்லாம் | |
| நம்மிற்பின் பல்லதெடுக்க வொட்டோ ம் | |
| செறிவுடை மும்மதில் எய்தவில்லி | |
| திருவேகம் பன்செம்பொற் கோயில்பாடி | |
| முறுவற்செவ் வாயினீர் முக்கணப்பற் | |
| காடப்பொற்சுண்ணம் இடித்துநாமே. 199 | |
| உலக்கை பலஒச்சு வார்பெரியர் | |
| உலகமெலாம்உரல் போதாதென்றே | |
| கலக்க அடியவர் வந்துநின்றார் | |
| காண உலகங்கள் போதாதென்றே | |
| நலக்க அடியோமை ஆண்டுகொண்டு | |
| நாண்மலர்ப் பாதங்கள் சூடந்தந்த | |
| மலைக்கு மருகனைப் பாடிப்பாடி மகிழந்து | |
| பொற்சுண்ணம் இடிந்தும்நாமே. 200 | |
| சூடகந் தோள்வரை ஆர்ப்ப ஆர்ப்பத் | |
| தொண்டர் குழாமெழுந் தார்ப்ப ஆர்ப்ப | |
| நாடவர் நந்தம்மை ஆர்ப்ப ஆர்ப்ப | |
| நாமும் அவர்தம்மை ஆர்ப்ப ஆர்ப்பப் | |
| பாடக மெல்லடி யார்க்கு மங்கை | |
| பங்கினன் எங்கள் பராபரனுக்கு | |
| ஆடக மாமலை அன்னகோவுக் | |
| காடப் பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 201 | |
| வாள்தடங்கண்மட மங்கைநல்லீர் | |
| வரிவளை ஆர்ப்பவண் கொங்கைபொங்கத் | |
| தோள்திரு முண்டந் துதைந்திலங்கச் | |
| சோத்தெம்பி ரானென்று சொல்லிச்சொல்லி | |
| நாட்கோண்ட நாண்மலர்ந் பாதங்காட்டி | |
| நாயிற் கடைப்பட்ட நம்மையிம்மை | |
| ஆட்கொண்ட வண்ணங்கள் பாடிப்பாடி | |
| ஆடப் பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 202 | |
| வையகம் எல்லாம் உரலதாக | |
| மாமேரு என்னும் உலக்கை நாட்டி | |
| மெய்யனும் மஞ்சள் நிறைய அட்டி | |
| மேதரு தென்னன் பெருந்துறையான் | |
| செய்ய திருவடி பாடிப்பாடிச் | |
| செம்பொன் உலக்கை வலக்கைபற்றி | |
| ஐயன் அணிதில்லை வாணனுக்கே | |
| ஆடப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 203 | |
| முத்தணி கொங்கைகள் ஆடஆட | |
| மொய்குழல் வண்டினம் ஆடஆடச் | |
| சித்தஞ் சிவனொடும் ஆடஆடச் | |
| செங்கயற் கண்பனி ஆடஆடப் | |
| பித்தெம் பிரானொடும் ஆடஆடப் | |
| பிறவி பிறரொடும் ஆடஆட | |
| அத்தன் கருணையொ டாடஆட | |
| ஆடப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 204 | |
| மாடு நகைவாள் நிலாவெறிப்ப | |
| வாய்திறந் தம்பவ ளந்துடிப்பப் | |
| பாடுமின் நந்தம்மை ஆண்டவாறும் | |
| பணிகொண்ட வண்ணமும் பாடிப்பாடித் | |
| தேடுமின் எம்பெருமானைத்தேடி | |
| சித்தங் களிப்பத் திகைத்துத்தேறி | |
| ஆடுமின் அம்பலத் தாடினானுக் | |
| காடப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 205 | |
| மையமர் கண்டனை வானநாடர் | |
| மருந்தினை மாணிக்கக் கூத்தன்தன்னை | |
| ஐயனை ஐயர்பிரானைநம்மை | |
| அகப்படுத் தாட்கொண் டருமைகாட்டும் | |
| பொய்யர் தம் பொய்யனை மெய்யர் மெய்யைப் | |
| போதரிக் கண்ணினைப் பொற்றொடித்தோள் | |
| பையர வல்குல் மடந்தைநல்லீர் | |
| பாடிப் பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 206 | |
| மின்னிடைச் செந்துவர் வாய்க்கருங்கண் | |
| வெண்ணகைப் பண்ணமர் மென்மொழியீர் | |
| என்னுடை ஆரமுதெங்களப்பன் | |
| எம்பெருமான் இம வான்மகட்குத் | |
| தன்னுடைக் கேள்வன் மகன்தகப்பன் | |
| தமையன்எம் ஐயன் தாள்கள் பாடிப் | |
| பொன்னுடைப் பூண்முலை மங்கைநல்லீர் | |
| பொற்றிருச்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 207 | |
| சங்கம் அரற்றச் சிலம்பொலிப்பத் | |
| தாழ்குழல் சூழ்தரு மாலையாடச் | |
| செங்கனி வாயிதழுந்துடிப்பச் | |
| சேயிழை யீர் சிவலோகம் பாடிக் | |
| கங்கை இரைப்ப அராஇரைக்குங் | |
| கற்றைச் சடைமுடி யான்கழற்கே | |
| பொங்கிய காதலிற் கொங்கை பொங்கப் | |
| பொற்றிருச்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 208 | |
| ஞானக் கரும்பின் தெளியைப் பாகை | |
| நாடற் கரிய நலத்தை நந்தாத் | |
| தேனைப் பழச்சுவை ஆயினானைச் | |
| சித்தம் புகுந்துதித் திக்கவல்ல | |
| கோனைப் பிறப்பறுத் தாண்டுகொண்ட | |
| கூத்தனை நாத்தழும் பேறவாழ்த்திப் | |
| பானல் தடங்கண் மடந்தைநல்லீர் | |
| பாடிப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 209 | |
| ஆவகை நாமும் வந்தன்பர்தம்போ | |
| டாட்செய்யும் வண்ணங்கள் பாடிவிண்மேல் | |
| தேவர் கனாவிலுங் கண்டறியாச் | |
| செம்மலர்ப் பாதங்கள் காட்டுஞ் செல்வச் | |
| சேவகம் ஏந்திய வெல்கொடியான் | |
| சிவபெரு மான் புரஞ் செற்றகொற்றச் | |
| சேவகன் நாமங்கள் பாடிப்பாடிச் | |
| செம்பொன் செய்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 210 | |
| தேனக மாமலர்க் கொன்றைபாடிச் | |
| சிவபுரம் பாடித் திருச்சடைமேன் | |
| வானக மாமதிப் பிள்ளைபாடி | |
| மால்விடை பாடி வலக்கையேந்தும் | |
| ஊனக மாமழுச் சூலம்பாடி | |
| உம்பரும் இம்பரும் உய்யஅன்று | |
| போனக மாகநஞ் சுண்டல்பாடிப் | |
| பொற்றிச்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 211 | |
| அயன்தலை கொண்டுசெண்டாடல்பாடி | |
| அருக்கன் எயிறு பறித்தல்பாடி | |
| கயந்தனைக் கொன்றுரி போர்த்தல் பாடிக் | |
| காலனைக்காலால் உதைத்தல்பாடி | |
| இயைந்தன முப்புரம் எய்தல் பாடி | |
| ஏழை அடியோமை ஆண்டுகொண்ட | |
| நயந்தனைப் பாடிநின் றாடியாடி | |
| நாதற்குச் சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 212 | |
| வட்டமலர்க்கொன்றை மாலைபாடி | |
| மத்தமும்பாடி மதியம்பாடிச் | |
| சிட்டர்கள் வாழுந்தென் தில்லைபாடிச் | |
| சிற்றம் பலத்தெங்கள் செல்வம்பாடிக் | |
| கட்டிய மாசுணக்கச்சைப் பாடிக் | |
| கங்கணம் பாடிக் கவித்தகைம்மேல் | |
| இட்டுநின் றாடும் அரவம்பாடி | |
| ஈசற்குச்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 213 | |
| வேதமும் வேள்வியும் ஆயினார்க்கு | |
| மெய்ம்மையும் பொய்ம்மையும் ஆயினார்க்குச் | |
| சோதிய மாய் இருள் ஆயினார்க்குத் | |
| துன்பமுமாய் இன்பம் ஆயினார்க்குப் | |
| பாதியு மாய் முற்றும் ஆயினார்க்குப் | |
| பந்தமு மாய் வீடும் ஆயினார்க்கு | |
| ஆதியும் அந்தமும் ஆயினார்க்கு | |
| ஆடப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 214 | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| 10. திருக்கோத்தும்பி - சிவனோடு ஐக்கியம் | |
| (தில்லையில் அருளியது- நாலடித் தரவு கொச்சகக் கலிப்பா) | |
| பூவேறு கோனும் புரந்தரனும் பொற்பமைந்த | |
| நாவேறு செல்வியும் நாரணணும் நான் மறையும் | |
| மாவேறு சோதியும் வானவருந் தாமறியாச் | |
| சேவேறு சேவடிக்கே சென்றுதாய் கோத்தும்பீ. 215 | |
| நானார் என் உள்ளமார் ஞானங்க ளார் என்னை யாரறிவார் | |
| வானோர் பிரானென்னை ஆண்டிலனேல் மதிமயங்கி | |
| ஊனா ருடைதலையில் உண்பலிதேர் அம்பலவன் | |
| தேனார் கமலமே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 216 | |
| தினைத்தனை உள்ளதோர் பூவினில் தேன்உண்ணாதே | |
| நினைத்தொறும் காண்தொறும் பேசுந்தொறும் எப்போதும் | |
| அனைத்தெலும் புள்நெக ஆனந்தத் தேன் சொரியும் | |
| குனிப்புடையானுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 217 | |
| கண்ணப்பன் ஒப்பதோர் அன்பின்மை கண்டபின் | |
| என்னப்பன் என்னொப்பில் என்னையும் ஆட்கொண்டருளி | |
| வண்ணப் பணித்தென்னை வாவென்ற வான் கருணைச் | |
| கண்ணப்பென் நீற்றற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 218 | |
| அத்தேவர் தேவர் அவர்தேவ ரென்றிங்ஙன் | |
| பொய்த்தேவு பேசிப் புலம்புகின்ற பூதலத்தே | |
| பத்தேதும் இல்லாதென் பற்றறநான் பற்றிநின்ற | |
| மெய்த்தேவர் தேவற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 219 | |
| வைத்த நிதிபெண்டிர் மக்கள்குலங் கல்வியென்னும் | |
| பித்த உலகிற் பிறப்போ டிறப்பென்னுஞ் | |
| சித்த விகாரக் கலக்கம் தெளிவித்த | |
| வித்தகத் தேவற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 220 | |
| சட்டோ நினைக்க மனத்தமுதாஞ் சங்கரனைக் | |
| கெட்டேன் மறப்பேனோ கேடுபடாத் திருவடியை | |
| ஒட்டாத பாவித் தொழும்பரைநாம் உருவறியோம் | |
| சிட்டாய சிட்டற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 221 | |
| ஒன்றாய் முளைத்தெழுந் தெத்தனையோ கவடுவிட்டு | |
| நன்றாக வைத்தென்னை நாய்சிவிகை ஏற்றுவித்த | |
| என்தாதை தாதைக்கும் எம்மனைக்குந் தம்பெருமான் | |
| குன்றாத செல்வற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 222 | |
| கரணங்கள் எல்லாங் கடந்துநின்ற கறைமிடற்றன் | |
| சரணங்க ளேசென்று சார்தலுமே தான்எனக்கு | |
| மரணம் பிறப்பென் றிவையிரண்டின் மயக்கறுத்த | |
| கருணைக் கடலுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 223 | |
| நோயுற்று மூத்துநான் நுந்துகன்றா யிங்கிருந்து | |
| நாயுற்ற செல்வம் நயந்தறியா வண்ணமெல்லாந் | |
| தாயுற்று வந்தென்னை ஆண்டுகொண்டதன்கருணைத் | |
| தேயுற்ற செல்வற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 224 | |
| வன்னெஞ்சக் கள்வன் மனவலியன் என்னாதே | |
| கல்நெஞ் சுருக்கிக் கருணையினால் ஆண்டுகொண்ட | |
| அன்னஞ் திளைக்கும் அணிதில்லை அம்பலவன் | |
| பொன்னங் கழலுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 225 | |
| நாயேனைத் தன்னடிகள் பாடுவித்த நாயகனைப் | |
| பேயேன துள்ளப் பிழைபொறுக்கும் பெருமையனைச் | |
| சீயேதும் இல்லாதென் செய்பணிகள் கொண்டருளந் | |
| தாயான ஈசற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 226 | |
| நான்தனக் கன்பின்னை நானுந்தா னும் அறிவோம் | |
| தானென்னை ஆட்கொண்ட தெல்லாருந் தாமறிவார் | |
| ஆன கருணையும் அங்குற்றே தானவனே | |
| கோனென்னைக் கூடக் குளிர்ந்தூதாய் கோத்தும்பீ. 227 | |
| கருவாய் உலகினுக் கப்புறமாய் இப்புறத்தே | |
| மருவார் மலர்க்குழல் மாதினொடும் வந்தருளி | |
| அருவாய் மறைபயில் அந்தணனாய் ஆண்டுகொண்ட | |
| திருவான தேவற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 228 | |
| நானும்என் சிந்தையும் நாயகனுக் கெவ்விடத்தோம் | |
| தானுந்தன் தையலுந் தாழ்சடையோன் ஆண்டிலனேல் | |
| வானுந் திசைகளும் மாகடலும் ஆயபிரான் | |
| தேனுந்து சேவடிக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 229 | |
| உள்ளப் படாத திருஉருவை உள்ளுதலும் | |
| கள்ளப் படாத களிவந்த வான்கருணை | |
| வெள்ளப் பிரான்என் பிரான்என்னை வேறேஆட் | |
| கொள்ளப் பிரானுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 230 | |
| பொய்யாய செல்வத்தே புக்கழுந்தி நாள்தோறும் | |
| மெய்யாக் கருதிக்கிடந்தேனை ஆட்கொண்ட | |
| ஐயாவென் ஆரூயிரே அம்பலவா என்றவன்றன் | |
| செய்யார் மலரடிக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 231 | |
| தோலுந் துகிலுங் குழையுஞ் சுருள்தோடும் | |
| பால்வெள்ளை நீறும் பசுஞ்சாந்தும் பைங்கிளியுஞ் | |
| சூலமுந் தொக்க வளையு முடைத்தொன்மைக் | |
| கோலமே நோக்கிக் குளிர்ந்தூதாய் கோத்தும்பீ. 232 | |
| கள்வன் கடியன் கலதியிவன் என்னாத | |
| வள்ளல் வரவர வந்தொழிந்தான் என் மனத்தே | |
| உள்ளத் துறதுய ரொன்றொழியா வண்ணமெல்லாந் | |
| தெள்ளுங் கழலுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 233 | |
| பூமேல் அயனோடு மாலும் புகலிரதென்று | |
| ஏமாறி நிற்க அடியேன் இறுமாக்க | |
| நாய்மேல் தவிசிfட்டு நன்றாய்ப் பொருட்படுத்த | |
| தீமேனி யானுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 234 | |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |
| Back | |
| This Unicode version was last revised on 13 Sept. 2012 | |
| Please send your comments and corrections to the Webmaster (pmadurai@gmail.com) | |