|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
50,0007,001,ถ. สมเด็จพระบรมศาสดา ตรัสชวนพวกเราเหล่าพุทธบริษัทให้
|
|
50,0007,002,มาดูโลกอันตระการตา เปรียบด้วยราชรถครั้งโบราณ มีพระพุทธ-
|
|
50,0007,003,ประสงค์อย่างไร ?
|
|
50,0007,004,ต. ใครจะรู้พระทัยของพระพุทธเจ้าได้ ได้แต่แสดงตามความ
|
|
50,0007,005,เห็น ความเห็นว่า เพื่อทรงปลุกใจพุทธบริษัทให้หยั่งเห็นซึ้งลงไป
|
|
50,0007,006,ถึงคติธรรมดา และหยั่งเห็นคุณโทษประโยชน์มิใช่ประโยชน์แห่งสิ่ง
|
|
50,0007,007,นั้น ๆ อันคุมกันเข้าเป็นโลก ดุจดูละครเพ่งคติดีชั่วที่แสดงไปตาม
|
|
50,0007,008,เรื่อง กำหนดรู้ลักษณะของคนเขลาและคนฉลาด จักได้ไม่ตื่นเต้น
|
|
50,0007,009,ไม่ติดอยู่ในสิ่งนั้น ๆ มิใช่มีพระพุทธประสงค์ให้ดูจนหลงเพลิดเพลิน
|
|
50,0007,010,ชมโลก ดุจดูละครเห็นแก่สนุกฉะนั้น.
|
|
50,0007,011,๒๔๗๘
|
|
50,0007,012,ถ. ในอุทเทสแห่งนิพพิทาในธรรมวิจารณ์ มีคำว่า แต่พวกผู้
|
|
50,0007,013,รู้หาข้องอยู่ไม่ คำนี้ให้ได้อรรถโดยปฏิปักขนัยว่า พวกไม่รู้หรือพวก
|
|
50,0007,014,ผู้รู้ยังไม่จริงต้องมีเครื่องข้อง จึงถูกหมกอยู่ในโลกนี้ ก็อะไรบ้างเล่า
|
|
50,0007,015,เป็นเครื่องข้อง ?
|
|
50,0007,016,ต. ราคะ โทสะ โมหะ มานะ ทิฏฐิ ทั้ง ๕ นี้เป็นเครื่องข้อง.
|
|
50,0007,017,๑๓/๙/๖๗
|
|
50,0007,018,ถ. อะไรเรียกว่ามาร ? บ่วงของมารนั้นคืออะไร ? เพราะ
|
|
50,0007,019,เหตุไร ?
|
|
50,0007,020,ต. กิเลสกาม คือเจตสิกอันเศร้าหมอง ชักให้ใคร่ให้รักให้
|
|
|