|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
49,0033,001,ความเพียร ผู้บำเพ็ญความเพียรประกอบด้วยขันติเป็นหลักยึดอยู่แล้ว
|
|
49,0033,002,การบำเพ็ญเพียรของผู้นั้น ย่อมเป็นอันหวังผลคือความผาสุกนิราศทุกข์
|
|
49,0033,003,ได้เป็นอย่างแน่นอน และหากประกอบด้วยองคคุณ คือ วิจารณปัญญา
|
|
49,0033,004,อีกด้วยแล้ว ก็จักต้องได้รับผลอย่างสดใสยิ่งขึ้นเป็นเที่ยงแท้ เพราะ
|
|
49,0033,005,องคคุณกล่าวคือ ปัญญานี้ เป็นทางที่จะให้บุคคลถึงความหมดจดบริสุทธิ์
|
|
49,0033,006,ได้ดีด้วย ดังบาลีในยักขสังยุตว่า
|
|
49,0033,007,<B> ปญฺาย ปริสุชฺฌติ</B>
|
|
49,0033,008,คนย่อมบริสุทธิ์ได้เพราะปัญญา.
|
|
49,0033,009,จริงอยู่ ความบริสุทธิ์จะเกิดมีทางกายวาจาและใจได้ ก็เพราะ
|
|
49,0033,010,อาศัยปัญญา รู้เหตุผลที่ดีและไม่ดี ถ้าเป็นส่วนดีก็นำมาขัดสีไตรทวาร
|
|
49,0033,011,ให้บริสุทธิ์ ถ้าเป็นส่วนชั่ว ก็เลิกละ ฉะนั้น ปัญญาจึงเป็นองคคุณ
|
|
49,0033,012,อันสำคัญ เป็นเครื่องฟอกจิตบุคคลให้บริสุทธิ์ปราศจากกิเลสทั้งปวง
|
|
49,0033,013,เพราะอริยสาวกทั้งหลายจะถึงความบริสุทธิ์ได้ก็เพราะปัญญา เมื่อมี
|
|
49,0033,014,ปัญญาความบริสุทธิ์ก็เกิด เมื่อความบริสุทธิ์เกิดขึ้น ความทุกข์ก็ดับหมด
|
|
49,0033,015,เพราะความบริสุทธิ์กับความดับทุกข์ มีอรรถอย่างเดียวกัน เพราะ
|
|
49,0033,016,สรรพทุกข์ดับไป สมด้วยวจนประพันธ์ใน ๒ บาทคาถาว่า
|
|
49,0033,017,<B> วิสุทฺธิ สพฺพเกฺลเสหิ โหติ ทุกฺเขหิ นิพฺพุติ</B>
|
|
49,0033,018,ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง เป็นความดับจากทุกข์ทั้งปวง
|
|
49,0033,019,กล่าวถึงกิเลสเป็นเหตุก่อให้เกิดทุกข์หรือจะพูดว่าทุกข์เป็นผลเกิดมาจาก
|
|
49,0033,020,กิเลสก็ได้ ความหมายจดซึ่งเรียกว่าวิสุทธิจะเกิดมีขึ้นได้ก็ด้วยปัญญา แต่
|
|
49,0033,021,ปัญญาในที่นี้ได้แก่ปัญญาที่ประกอบด้วยศีลสมาธิ เพราะศีลทำให้มีปกติ
|
|
|