dhamma-scholar-book / 49 /490032.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
49,0032,001,เป็นสำคัญ และการที่ท่านสำเร็จผลเช่นนั้น จะเป็นความสุขสบายเฉพาะ
49,0032,002,ตัวท่านเองก็หามิได้ ยังได้เป็นกำลังในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ทำให้
49,0032,003,พระพุทธศาสนาเจริญอีกส่วนหนึ่งด้วย ฉะนั้น ความเพียรนี้จึงเป็นปัจจัย
49,0032,004,อันสำคัญในการทำธุระหน้าที่นั้น ๆ ก็แต่ว่าความเพียรนี้ จะยั่งยืนถาวร
49,0032,005,ได้ ก็ต้องอาศัยขันติธรรมความอดกลั้นต่ออุปสรรคต่าง ๆ เป็นธรรมช่วย
49,0032,006,ค้ำจุน มิฉะนั้นความเพียรก็จะอ่อนแอลงได้โดยง่าย เพราะไม่มีหลักธรรม
49,0032,007,ยึดถือเป็นเครื่องสนับสนุนและป้องกันอุปสรรค เพราะฉะนั้นขันติจึงเป็น
49,0032,008,ธรรมจำปรารถนาของผู้ตั้งอยู่ในความเพียร เพราะขันตินี้ย่อมอดกลั้นไว้
49,0032,009,ซึ่งทุกขเวทนา อันเกิดจากความเพียรบ้าง อดกลั้นไว้ได้ซึ่งผรุสวาท
49,0032,010,อันเกิดจากโทสะ และโมหะของตนและของผู้อื่นบ้าง เหล่านี้ต้องอาศัยขันติ-
49,0032,011,ธรรมทั้งนั้น ความเพียรเมื่อมีขันติเข้าอุปถัมภ์ ก็มีกำลังแรงยั่งยืนต่อไป
49,0032,012,ได้ ฉะนั้น ธรรมกล่าวคือขันตินี้ ท่านจึงสรรเสริญไว้ในที่ต่าง ๆ
49,0032,013,เช่นในสคาถวรรค สังยุตตนิกายว่า
49,0032,014,<B>ขนฺติ สาหสวารณา</B>
49,0032,015,ความอดทน ย่อมห้ามไว้ได้ซึ่งความผลุนผลัน ฯ ในธรรมบทว่า
49,0032,016,<B>ขนฺติ ตโป ตปสฺสิโน</B>
49,0032,017,ขันติเป็นตบะของผู้บำเพ็ยตบะ ฯ
49,0032,018,<B>ขนฺติ พลํว ยตีนํ</B>
49,0032,019,ขันติเป็นพลังของผู้บำเพ็ญพรต ฯ
49,0032,020,คุณธรรมกล่าวคือขันติ จึงเป็นอุปการธรรมอันสำคัญของผู้บำเพ็ญ